ในตอนแรกหานเซิ่นไม่ได้ต้องการให้เจ็ดน้อยเข้าร่วมในการแข่งขันหุ่นต่อสู้ แต่เมื่อได้ยินถึงรางวัลจะได้รับ หานเซิ่นก็เกิดเปลี่ยนใจขึ้นมา ซึ่งรางวัลที่จะได้รับเมื่อได้อันดับที่หนึ่งก็คือจีโนฟลูอิดที่ถูกปรุงขึ้นโดยมีก้าระดับสูง
มันจะทำให้เจ็ดน้อยเพิ่มระดับขึ้น และหุ่นต่อสู้ระดับบารอนก็กลายเป็นระดับไวเคานต์ได้ สำหรับมีก้าแล้ว นี่ถือเป็นอะไรที่ยอดเยี่ยม
มาชได้เสนอข้อตกลงที่ดีมากๆให้กับหานเซิ่น และเจ็ดน้อยก็ดูสนใจ ดังนั้นหานเซิ่นจึงตอบตกลงไป
หานเซิ่นเซ็นสัญญากับมาช ถ้าเจ็ดน้อยทำผลงานได้ดี เขาก็จะได้รับส่วนแบ่งจากกิจการของมาชมากขึ้นเท่านั้น
ซึ่งถ้าเจ็ดน้อยได้รับอันดับที่หนึ่งในการแข่งขันระดับบารอน หานเซิ่นก็จะได้รับส่วนแบ่งถึง 40 เปอร์เซ็นต์
มาชช่วยเจ็ดน้อยลงสมัครเข้าแข่งกัน และมันก็ได้รับอนุญาตให้เข้าร่วมอย่างรวดเร็ว หานเซิ่นจึงพาเจ็ดน้อยไปเข้าร่วมการแข่งขัน
ในรอบแรกๆไม่มีมีก้าระดับบารอนตัวไหนสามารถแข่งขันกับเจ็ดน้อยได้เลย เจ็ดน้อยชนะอย่างต่อเนื่อง ซึ่งทำให้มันดูปิติยินดี มันเริ่มจะดึงดูดความสนใจของผู้ชมอีกด้วย
ภายในปราสาทของราชามีก้า ราชาบุดด้าเคลียร์ซีและราชามีก้าก็กำลังดูการแข่งขันหุ่นต่อสู้ระดับบารอนอยู่เช่นกัน
“อมิตาพุต! การทำการแลกเปลี่ยนในครั้งนี้จำเป็นต้องพึ่งเจ้าแล้ว” ราชาบุดด้าเคลียร์ซีพูดกับราชามีก้า
ราชามีก้าดูเหมือนกับหมีตัวใหญ่ ขณะที่มันกำลังขบเคี้ยวอาหารอยู่ มันก็พูดขึ้นมา “ไม่เป็นไร ถ้าพวกเจ้ามีทรายดาราจักรเพียงพอ พวกเราก็จะมอบทารกให้กับพวกเจ้าได้มากเท่าที่พวกเจ้าต้องการ”
ราชาเคลียร์ซีมองดูการแข่งขันโดยไม่แสดงอารมณ์ใดๆออกมา
“ทรายดาราจักรไม่ใช่ปัญหา แต่ข้าจำเป็นต้องใช้มีก้าทารกดีๆ มันมีทารกอยู่หลายตัวที่ข้าชื่นชอบ ดังนั้นได้โปรดช่วยข้าจัดการด้วย”
“เด็กหลายคนที่เข้าร่วมการแข่งขันมาจากตระกูลใหญ่ ข้าจะพยายามต่อรองกับพวกเขา แต่เรื่องราคา?” ราชาแบทเทิลหยุดพูด แต่ความหมายของเขาชัดเจน
“ข้าจะมอบทรายดาราจักรให้เจ้ามากเป็น 10 เท่าจากราคาที่พวกเราคุยกันเอาไว้ เจ้าคิดว่ายังไง?” ราชาเคลียร์ซีพูดอย่างสงบ ขณะที่ชี้ไปทางผู้เข้าแข่งขันที่เขาต้องการ
“ตัวที่เจ้าชี้นั้นเป็นทารกมีก้าที่มีพรสวรรค์มากๆ ข้ากลัวว่าเจ้าจะไม่” ราชาแบทเทิลพูด
“ข้ายินดีมอบทรายดาราจักรให้เจ้า 20 เท่า นี่ถือว่าสุดๆแล้ว” ราชาเคลียร์ซีพูด
“โอเค ถ้าอย่างนั้นก็เป็นอันตกลง” ราชาแบทเทิลตอบ
ราชาเคลียร์ซีกลับไปดูการแข่งขันต่อ โดยให้ความสนใจกับเจ็ดน้อยที่กำลังกินผลไม้อย่างหิวกระหายเป็นพิเศษ
เจ็ดน้อยทำผลงานในการแข่งขันระดับบารอนได้เป็นอย่างดี และมันก็เข้าไปถึงรอบสิบคนสุดท้ายได้สำเร็จ มีก้าระดับบารอนตัวอื่นๆไม่สามารถต่อกรกับมันได้เลย
เจ็ดน้อยชนะอย่างต่อเนื่อง และไม่นานชื่อเสียงของมันก็ถูกแพร่สะพัดออกไป มันกลายเป็นมีก้าที่มีชื่อเสียงโด่งดังอย่างรวดเร็ว
มันจะกินผลไม้จีโนทุกๆครั้งก่อนที่เริ่มการแข่งขัน และไม่นานมันก็เป็นสิ่งที่คนอื่นๆเริ่มจะสังเกตเห็น
หลังจากนั้นไม่นานยอดขายร้านค้าของมาชก็พุ่งสูงขึ้น มันทำให้เขาดีใจอย่างมาก
แต่ก็มีหลายคนมาที่ร้านของมาชเพียงเพื่อจะถามเกี่ยวกับเจ็ดน้อยเท่านั้น มาชรู้กังวลเกี่ยวกับเรื่องนั้น ดังนั้นเขาจึงไปปรึกษากับหานเซิ่น แต่ถึงมาชจะไม่พูดขึ้นมา หานเซิ่นก็รู้อยู่แล้วว่ามันจะเป็นแบบนั้น
ทุกสายตากำลังจับจ้องมาเขากับเจ็ดน้อย มันยังดูสมเหตุสมผลเมื่อคำนึงถึงชื่อเสียงที่เจ็ดน้อยได้รับ แต่หานเซิ่นก็ยังคงรู้สึกว่ามันมีบางอย่างผิดปกติ เขารู้สึกว่ามันมีคนคอยจับตาดูเขาอยู่ตลอดเวลา และวิธีการจับตาดูก็ดูลึกลับเกินไป คนที่จับตาดูเขาอยู่จะต้องมีระดับเอิร์ลเป็นอย่างน้อย
ถ้าหานเซิ่นไม่ได้มีศาสตร์ตงเสวียนอยู่ เขาก็ไม่มีทางรู้ตัวเลยว่าถูกจับตามองอยู่
“คนพวกนี้เป็นใครกัน?” หานเซิ่นรู้สีกสงสัย แต่หลังจากนั้นเขาก็คิดอะไรดีๆขึ้นมาได้
ในตอนกลางคืน หานเซิ่นเดินไปบนถนนก่อนที่จะหายตัวเข้าไปในห้อง
หลังจากผ่านไปสักพักก็มีมีก้าเดินไปมาภายในห้างราวกับว่าเขากำลังมองหาอะไรบางอย่าง
“แปลกจริงๆ ข้าคิดว่าเขาเข้ามาในนี้ เขาหายไปไหนกัน?”
มีก้าพูดกับตัวเอง หลังจากนั้นมันก็รายงานสิ่งที่เกิดขึ้นผ่านเครื่องมือสื่อสารและเดินดูรอบๆห้างอีกครั้ง ก่อนที่จะเดินออกจากห้างไป
หานเซิ่นเดินออกมาจากมุมหนึ่งของห้าง ขณะที่สวมใส่ชุดเกราะตงเสวียนอยู่ กระแสพลังของเขาดูแตกต่างไปจากเดิม
เขาตามมีก้าตัวนั้นไปจนถึงสิ่งก่อสร้างขนาดใหญ่ หลังจากนั้นเขาก็เห็นมีก้าตัวนั้นเดินเข้าไปข้างในสิ่งก่อสร้างใหญ่
‘นี่คือสิ่งก่อสร้างที่ราชาบุดด้าเคลียร์ซีเข้าไปไม่ใช่หรอ? อย่าบอกนะว่าพวกเขาเกี่ยวข้องกับเรื่องนี้? นี่พวกเขารู้ถึงตัวตนที่แท้จริงของเราอย่างนั้นหรอ?’ หานเซิ่นคิดกับตัวเอง
แต่นั่นเป็นไปไม่ได้ ถ้าราชาเคลียร์ซีรู้ว่าเจ้าของเจ็ดน้อยคือหานเซิ่น เขาก็คงจะลงมือจู่โจมแล้ว มันไม่มีความจำเป็นที่เขาจะต้องส่งคนมาจับตาดู
มันเห็นได้ชัดว่าเป้าหมายของพวกเขาคือเจ็ดน้อยไม่ใช่หานเซิ่น
หานเซิ่นไม่สามารถเข้าไปข้างในได้ แต่เขาสามารถส่งล่องหนน้อยเข้าไปได้ ถ้าล่องหนน้อยเข้าไปสำรวจภายใน มันก็จะทำงานเหมือนกับกล้องล่องหน ข้อเสียอย่างเดียวของมันก็คือไม่สามารถบันทึกเสียงได้
หานเซิ่นพูดกับล่องหนน้อยและวางมันลงบนพื้น สีของร่างกายมันเริ่มเปลี่ยนแปลง หลังจากนั้นมันก็หายตัวไป
ความสามารถในการพลางตัวของล่องหนน้อยเป็นอะไรที่สุดยอด แม้แต่คนระดับราชันก็ไม่สามารถสังเกตเห็นมันได้ แต่ถึงอย่างนั้นหานเซิ่นก็ยังรู้สึกกังวล ดังนั้นเขาจึงรออยู่ข้างนอก และถ้ามีอะไรเกิดขึ้น เขาก็จะใช้ราชาหมอกแดงเข้าไปช่วย
โชคดีที่มันไม่ได้มีเรื่องร้ายอะไรเกิดขึ้น หลังจากรอคอยอยู่หลายชั่วโมง ก็มีอะไรบางอย่างกระโดดขึ้นมาบนไหล่ของเขา ซึ่งมันก็คือล่องหนน้อย
หานเซิ่นพาล่องหนน้อยกลับไปที่ร้านค้าของมาช หลังจากที่เข้าไปในห้องเขาก็วางล่องหนน้อยลง
“ล่องหนน้อย นายเห็นอะไรบ้าง?” หานเซิ่นถาม
สีของล่องหนน้อยเริ่มจะเปลี่ยนแปลงอีกครั้ง มันเหมือนกับว่าเขากำลังดูโทรทัศน์ หลังจากที่หานเซิ่นได้เห็นมัน สีหน้าของเขาก็ดูมืดมนขึ้นมา ตอนนี้เขารู้แล้วว่าทำไมพวกเขาถึงจับตาดูเจ็ดน้อย
ล่องหนน้อยแสดงภาพมีก้าเด็กหลายตัวถูกจับขังเอาไว้ ซึ่งส่วนมากคือตัวที่ทำผลงานได้ค่อนข้างดีในการแข่งขัน
‘มีก้านั้นมีสายเลือดที่ซับซ้อนและต่างกันออกไป แต่ไม่อยากจะเชื่อเลยว่าราชาของพวกเขาจะขายคนในเผ่าพันธุ์ตัวเองแบบนี้ ดูเหมือนว่าราชาเคลียร์ซีจะมาที่นี่เพื่อซื้อพวกมัน แต่ด้วยจุดประสงค์อะไรกัน?’ หานเซิ่นสงสัย
