“ศิษย์น้องหาน เจ้าแน่ใจจริงๆใช่ไหม?” อวี้จิงถามขณะที่จ้องไปที่หานเซิ่น
“ใช่” หานเซิ่นตอบอย่างแน่วแน่
อวี้จิงยังคงลังเล เขากัดฟันและจับมือของหานเซิ่นพร้อมกับพูด
“ศิษย์น้องหาน ข้าขอฝากชีวิตของข้าเอาไว้ในมือของเจ้า เจ้าจะต้องระมัดระวังและทำให้แน่ใจว่าข้าจะปลอดภัย”
“วางใจเถอะ ข้าจะให้มนตรายิงออกไปเมื่อได้จังหวะ” หานเซิ่นตบไหล่ของอวี้จิงและยิ้มออกมา
อวี้จิงวิ่งเข้าไปหาต้นไม้ผลหยก แต่ก่อนที่เขาจะได้เดินเข้าไปใกล้ พวกมดก็เริ่มหลั่งไหลออกมาจากใต้ก้อนหิน มันเป็นเหมือนกับแม่น้ำสีดำที่ไหลมาทางเขา
อวี้จิงรีบวิ่งถอยกลับมาขณะที่หานเซิ่นสั่งให้มนตราเตรียมตัว หลังจากนั้นเธอก็ยิงจรวดออกไป
ตูม!
แสงสีขาวระเบิดด้านหลังของอวี้จิง มันฆ่ามดหยกไปจำนวนมาก และเสียงประกาศก็ดังขึ้นในหัวของหานเซิ่นอย่างต่อเนื่อง แถมเขายังได้ยินเสียงของวิญญาณอสูรหลายดวงอีกด้วย
หานเซิ่นเคยต่อสู้กับมดมาก่อน และเขาก็มักจะได้รับวิญญาณอสูรประเภทชุดเกราะเสมอ แต่วิญญาณอสูรของมดหยกนั้นเป็นประเภทสัตว์เลี้ยง ซึ่งนั่นทำให้เขาผิดหวังเล็กน้อย
นั่นเป็นเพราะว่าวิญญาณอสูรประเภทสัตว์เลี้ยงเป็นอะไรที่น่ารำคาญ ถ้าเขาต้องการที่ใช้พวกมัน เขาก็ต้องเลี้ยงพวกมันจนกว่าที่พวกมันจะเข้าสู่โหมดต่อสู้ได้
มดหยกสามารถปล่อยแก๊สที่เป็นกรดออกมาได้ แต่ระยะของมันค่อนข้างใกล้และแก๊สก็เชื่องช้า ก่อนที่พวกมดจะมาถึงตัวหานเซิ่น มนตราก็ยิงจรวดลูกที่ 2 ออกไป
ทันใดนั้นมีเงาสีทองออกมาจากรัง มดพวกนั้นตัวใหญ่กว่ามดตัวอื่นถึง 2 เท่า แถมพวกมันยังมีปีกที่เรืองแสงสีทองออกมา
พวกมันบินตรงเข้ามาหาอวี้จิงราวกับเงามืด
“ศิษย์น้องหาน ช่วยข้าด้วย!” อวี้จิงตะโกนขณะที่พยายามวิ่งหนี
เมื่อเห็นว่ามดหยกระดับเอิร์ลกำลังจะไปถึงตัวอวี้จิง หานเซิ่นก็รู้ตัวว่าจรวดของมนตราช้าเกินไป เธอฆ่ามดระดับไวเคานต์ไปหลายตัว แต่พวกมันก็ออกมาจากรังเพิ่มขึ้นเรื่อยๆ
หานเซิ่นจึงออกคำสั่งใหม่กับเธอ ทันใดนั้นมนตราก็เปลี่ยนปืนอาร์พีจีของเธอให้กลายเป็นปืนไรเฟิล
มนตรายกปืนไรเฟิลขึ้นและเล็งไปที่เหนือหัวของอวี้จิง หลังจากนั้นเธอก็เหนี่ยวไก กระสุนแสงถูกยิงออกไปใส่มดระดับเอิร์ลที่กำลังจะไปถึงตัวของอวี้จิง
พลังของกระสุนฉีกปีกของมดจนขาดและเจาะทะลุเข้าไปในเปลือกของมัน
“ซีโน่เจเนอิคมดหยกระดับเอิร์ลถูกฆ่า ยีนซีโน่เจเนอิคถูกพบ”
เสียงประกาศดังขึ้นในหัวของหานเซิ่น อวี้จิงวิ่งเข้ามาพร้อมกับพูดอย่างตื่นเต้น “โว้ว ศิษย์น้องหาน อาวุธจีโนของเจ้าสุดยอดจริงๆ เร็วเข้า รีบจัดการพวกมันให้หมด”
วินาทีต่อมา มนตราก็ยกปืนไรเฟิลของเธอขึ้นอีกครั้งและยิงออกไป แต่โชคร้ายที่ครั้งนี้เธอพลาดเป้า เธอยิงไม่ถูกมดหยกระดับเอิร์ลที่กำลังบินเข้ามาหาอวี้จิง
เสียงที่ตื่นเต้นของอวี้จิงเปลี่ยนเป็นเสียงที่ตื่นตระหนก “ศิษย์น้องหาน เจ้าเล็งให้ดีกว่านี้หน่อยไม่ได้หรอ?”
เมื่อเห็นว่าอวี้จิงเข้ามาใกล้ขึ้นกว่าเดิม มนตราก็เปลี่ยนจากปืนไรเฟิลให้กลายเป็นปืนคู่ หลังจากนั้นเธอก็ยิงพวกมันขึ้นไปบนฟ้า
เสียงปืนดังขึ้นอย่างต่อเนื่อง เธอพลาดเป้าไปหลายนัด แต่เธอก็ยิงถูกมดหยกระดับเอิร์ล 2 ตัว แต่ทว่าปืนคู่ไม่ได้รุนแรงเหมือนอย่างปืนไรเฟิล กระสุนของมันทำได้แค่เจาะเข้าไปในเปลือกของมดหยกเท่านั้น พวกมันไม่ได้ฆ่าหมดหยกระดับเอิร์ลในทันที
“มนตรา!” หานเซิ่นตะโกน หลังจากนั้นมนตราวิ่งเข้ามาหาหานเซิ่นและเปลี่ยนร่างเป็นปืนคู่
หานเซิ่นคว้าปืนคู่ที่ลอยเข้ามาและใช้พวกมันยิงขึ้นไปบนฟ้าพร้อมๆกัน
หานเซิ่นยิงกระสุนออกไปทั้งหมด 7 นัด และพวกมันทั้งหมดก็ถูกเป้าหมายที่เขาเล็งเอาไว้ มดหยดระดับเอิร์ลทั้ง 7 ตัวถูกยิง
กระสุนของหานเซิ่นรุนแรงเท่ากับของมนตรา แต่ที่สิ่งที่แตกต่างกันก็คือกระสุนของมนตราจะใช้พลังของเรื่องราวของยีนล้วนๆ ขณะที่หานเซิ่นสามารถสร้างกระสุนจากวิชาจีโนที่เขามีอยู่ได้
ร่างกายของมดหยกระดับเอิร์ลทั้ง 7 ถูกเจาะจนเป็นรูจากกระสุนแต่ละนัด แต่มันไม่ได้เป็นบาดแผลที่สาหัสอะไร และพวกมดก็ยังสามารถต่อสู้ได้
แต่พวกมันเป็นเหมือนกับเครื่องบินที่เสียการควบคุม พวกมันร่วงลงมาบนพื้นและไม่สามารถบินขึ้นอีกครั้งได้ มีสัญลักษณ์เต่าเล็กๆปรากฏขึ้นบนตัวของพวกมันแต่ละตัว
กระสุนที่หานเซิ่นยิงออกไปนั้นมีพลังของวิชาเต่าอยู่ พวกมันหยุดพวกมดหยกจากการบินและลดความเร็วของพวกมัน
หลังจากนั้นหานเซิ่นก็ยิงใส่มดหยกระดับเอิร์ลที่ตกลงบนพื้นซ้ำๆ เปลือกของพวกมันถูกทำลายและมีเลือดไหลออกมา หานเซิ่นฆ่ามดหยกระดับเอิร์ลตัวหนึ่งอย่างฉับพลัน
“ซีโน่เจเนอิคมดหยกระดับเอิร์ลถูกฆ่า ยีนซีโน่เจเนอิคถูกพบ”
“ยิงพวกมัน! ยิงพวกมัน!” อวี้จิงร้องตะโกนอย่างตื่นเต้น
มดหยกระดับเอิร์ลแต่ละตัวสูญเสียความสามารถในการบินไปและความเร็วของพวกมันก็ลดลงอย่างมาก พวกมันไม่เป็นภัยต่ออวี้จิงอีกแล้ว
หานเซิ่นฆ่ามดหยกระดับเอิร์ลอีกตัวได้สำเร็จ แต่ทันใดนั้นก็มีเสียงดังออกมาจากรังมด หลังจากนั้นก็มีมดสีดำสนิทบินออกมา เปลือกของมันถูกประดับด้วยสัญลักษณ์สีทอง
มดตัวนี้มีขนาดเล็กกว่ามดหยกระดับเอิร์ล แต่พลังชีวิตของมันน่ากลัวกว่ามาก มันกระพือปีกและบินตรงเข้ามาหาหานเซิ่น อุ้งเท้าของมันเป็นเหมือนกับใบมีดที่พร้อมจะเฉือนร่างของเขา
แสงสีทองพุ่งผ่านหานเซิ่นราวกับมีดแสง หานเซิ่นโยกตัวหลบแสงสีทองและยิงปืนของเขาออกไป แต่มดหยกราชินีนั้นรวดเร็วอย่างมาก มันหลบกระสุนของเขาได้ทุกนัด
มดหยกราชินีบินขึ้นบนอากาศพร้อมกับส่งเสียงร้องออกมา สัญลักษณ์บนเปลือกและปีกของมันเรืองแสงขึ้นมา หลังจากนั้นความเร็วและพละกำลังของมันก็เพิ่มสูงขึ้น มันพุ่งเข้ามาโจมตีใส่หานเซิ่นอีกครั้ง
“วิ่ง! มดราชินีกลายพันธุ์ตัวนี้แข็งแกร่งพอๆกับมาร์ควิส พวกเรา…” อวี้จิงตะโกน
แต่ก่อนที่เขาจะตะโกนจบ หานเซิ่นก็ได้ชักอาวุธอีกอันออกมาและวิ่งเข้าไปหามดราชินีแล้ว
กระสุนที่เขายิงออกไปไม่สามารถตามความเร็วของมดราชินีได้ทัน แต่รองเท้าเขี้ยวกระต่ายทำได้ หานเซิ่นพุ่งผ่านแสงสีทองไปและใช้มีดเขี้ยวผีสิงฟันใส่มดราชินี ทำให้เปลือกของมันถูกทำลายและมีรอยแผลขนาดใหญ่ถูกทิ้งเอาไว้ ไม่นานก็มีเลือดไหลออกมาพร้อมกับควันสีม่วง
