ดวงตาของราชินีจิ้งจอกแว็บด้วยแสงสีเงินและสัญลักษณ์สีเงินประหลาดก็มีชีวิตขึ้นบนผิวของเธอ พวกมันดูเหมือนกับรอยสักที่ไม่ได้อยู่บนผิว แต่เป็นภายในผิวแทน
ขณะเดียวกันพลังก็พุ่งออกมาจากปากของราชินีจิ้งจอกราวกับน้ำพุและพุ่งตรงเข้าไปในปากของหานเซิ่น
ลมที่หนาวเย็นเข้ามาในร่างกายของหานเซิ่น เขารู้สึกราวกับว่าเซลล์ถูกชำระล้างโดยน้ำพุของภูเขา
เมื่อพลังอันหนาวเย็นรวมเข้ากับเซลล์ของหานเซิ่นแล้ว ร่างกายของเขาก็เกิดความเปลี่ยนแปลงที่แปลกประหลาด กลิ่นหอมโชยออกมาจากร่างกายของเขา
“ข้าได้ใช้เทคนิคลับของเผ่าจิ้งจอกกับเจ้าแล้ว ตอนนี้ร่างกายของเจ้ามีพลังจิ้งจอกไนน์สปิน ถ้าเจ้าเดินกระแสพลังตามข้าและใช้วิชาน้ำหอมจิ้งจอกไนน์สปิน เจ้าจะใช้พลังของจิ้งจอกได้ชั่วคราว”
ราชินีจิ้งจอกยังคงประกบริมฝีปากกับหานเซิ่น แต่เสียงของเธอดังในหัวของเขา
หานเซิ่นพยักหน้าเล็กน้อยและปล่อยให้กระแสพลังไหลไปตามการชี้นำของราชินีจิ้งจอก
ราชินีจิ้งจอกส่งพลังเข้าไปในร่างกายของหานเซิ่นมากขึ้นเรื่อยๆ หานเซิ่นเดินกระแสพลังและกลิ่นหอมก็รุนแรงขึ้น มันเหมือนกับว่าหานเซิ่นกำลังว่ายอยู่ในทะเลดอกไม้
หลังจากนั้นไม่นานกลิ่นหอมในร่างกายของหานเซิ่นก็เบาบางลงจนกระทั่งหายไป และเขาก็ไม่ได้กลิ่นอะไรอีก แต่หลังจากที่ผ่านไปหนึ่งนาทีกลิ่นหอมก็กลับมาอีกครั้ง
กลิ่นหอมนั้นกลับไปกลับมาระหว่างกลิ่นที่รุนแรงและกลิ่นที่เบาบาง มันเป็นแบบนี้อยู่ 9 ครั้ง พลังของราชินีจิ้งจอกเข้าไปภายในตัวของหานเซิ่นมากขึ้นเรื่อยๆและมันก็รวมเข้ากับร่างกายของหานเซิ่น
สัญลักษณ์สีเงินปรากฏขึ้นบนผิวของหานเซิ่น มันดูคล้ายคลึงกับสัญลักษณ์บนตัวราชินีจิ้งจอก แต่พวกมันไม่ได้แวววาวขนาดนั้น สัญลักษณ์ของหานเซิ่นดูมัวๆเมื่อเทียบกันแล้ว
หลังจากที่เห็นสัญลักษณ์สีเงินปรากฏบนตัวหานเซิ่น ราชินีจิ้งจอกก็ดูมีความสุขอย่างมาก
ในตอนแรกเธอคิดว่าหานเซิ่นจะรับพลังจิ้งจอกไนน์สปินที่เธอส่งเข้าไปได้แค่ราวๆ 20 เปอร์เซ็นต์เท่านั้น เนื่องจากเขาไม่มีเลือดของเผ่าจิ้งจอกอยู่ในตัว
แต่ด้วยเหตุผลบางอย่าง หานเซิ่นสามารถดูดซับพลังของน้ำหอมจิ้งจอกไนน์สปินที่เธอส่งเข้าไปได้ทุกหยด เพราะแบบนั้นสัญลักษณ์จิ้งจอกถึงได้ปรากฏขึ้นบนผิวของเขา ราชินีจิ้งจอกรู้สึกประหลาดใจไม่น้อย
“แปลกจริงๆ นี่เขามีเลือดของจิ้งจอกอยู่อย่างนั้นหรอ?” ราชินีจิ้งจอกสับสน
หลังจากที่คิดอยู่ชั่วครู่ ราชินีจิ้งจอกก็ทำการตัดสินใจ เดิมทีเธอตั้งใจจะหยุดเพียงแค่นี้ แต่ตอนนี้เธอคิดจะส่งพลังเข้าไปในร่างของหานเซิ่นต่อไป
สัญลักษณ์สีเงินบนผิวราชินีจิ้งจอกขยายออกไปเรื่อยๆ และพวกมันก็ค่อยๆเชื่อมต่อกันจนเกิดเป็นจิ้งจอกสีเงินเก้าหาง
สัญลักษณ์นั้นประหลาดอย่างมาก มันเหมือนกับว่ามีจิ้งจอกจริงๆอยู่บนหลังที่ขาวซีดของเธอ มันมีดวงตาสีเงินและมันก็กำลังจ้องตรงไปที่หานเซิ่น
ยิ่งราชินีจิ้งจอกส่งพลังให้กับหานเซิ่นมากเท่าไหร่ สัญลักษณ์สีเงินบนตัวของเขาก็สว่างขึ้นเท่านั้น และพวกมันก็เริ่มจะเชื่อมต่อกันเหมือนกับของราชินีจิ้งจอก ไม่นานมันก็เริ่มดูคล้ายคลึงกับจิ้งจอกเก้าหางที่ส่องสว่างด้วยแสงสีเงิน
หานเซิ่นรู้สึกราวกับว่าพลังงานในร่างกายกำลังพลุ่งพล่านในร่างกายของเขาอย่างบ้าคลั่ง เขารู้สึกราวกับม้าป่าที่ปราศจากบังเหียน สิ่งต่างๆเริ่มไม่อยู่ในการควบคุมของเขา
“พี่สาว หยุด! ข้ารับมันไม่ได้อีกแล้ว” หานเซิ่นพูดกับราชินีจิ้งจอกผ่านจิตใจของเขา
แต่ราชินีจิ้งจอกเมินเฉยต่อสิ่งที่เขาพูด เธอใช้แขนล็อคคอของหานเซิ่นและขาของเธอก็พันรอบเอวของเขา พวกเขายังคงจูบกันขณะที่โซ่สสารเงินแทงลึกเข้าไปในร่างกายของหานเซิ่น
“ราชินีจิ้งจอก! นี่ท่านกำลังทำอะไร?” ใบหน้าของหานเซิ่นแข็งกล้าขึ้นมาขณะที่เขาเริ่มจะดิ้นรนจากการรัดกุมของเธอ แต่ราชินีจิ้งจอกล็อคตัวของเขาเอาไว้แน่น
ในที่สุดราชินีจิ้งจอกก็ตอบสนอง เธอยิ้มออกมา เธอไม่ได้ขยับริมฝีปาก แต่เสียงของเธอดังขึ้นในหูของเขา
“ข้าไม่เคยรู้มาก่อนเลยว่าร่างกายของเจ้าจะมีพรสวรรค์ที่สุดยอดขนาดนี้ เจ้าสร้างสัญลักษณ์จิ้งจอกขึ้นมาได้ ข้าใช้พลังจิ้งจอกไนน์สปินทั้งหมดเพื่อช่วยเจ้า เจ้าจะใช้พลังจิ้งจอกไนน์สปินได้อย่างเป็นธรรมชาติ มันจะเป็นประโยชน์สำหรับเจ้า และทำให้เจ้าควบคุมกระจกไนน์สปินเดสทินี่ได้ง่ายขึ้นกว่าเดิม”
“ราชินีจิ้งจอก นี่ท่านคิดว่าข้าเป็นแค่เด็ก 3 ขวบหรือยังไง?” หานเซิ่นพูดผ่านจิตใจของเขา
ราชินีจิ้งจอกยิ้มกว้าง “น้องชายแสนดีของข้า ทำไมเจ้าถึงไม่ทำตามที่ข้าบอกแต่โดยดี? ข้าจะไม่ทำร้ายอะไรเจ้า”
ขณะที่คำพูดของราชินีจิ้งจอกดังก้องในหัวของหานเซิ่น โซ่สสารสีเงินก็พุ่งเข้ามาในปากของหานเซิ่น พลังจิ้งจอกไนน์สปินของหานเซิ่นแข็งแกร่งขึ้นเรื่อยๆ
พลังนั้นเกือบจะหลุดจากการควบคุมของหานเซิ่น มันไหลเวียนในร่างกายของเขาตามจิตใจของราชินีจิ้งจอก สัญลักษณ์จิ้งจอกเก้าหางบนหลังของหานเซิ่นสว่างไสวขึ้น และดูเหมือนกับว่ามันกำลังจะมีชีวิตขึ้นมา
ตอนนี้หานเซิ่นมั่นใจแล้วว่าราชินีจิ้งจอกไม่ได้พยายามจะมอบพลังให้กับเขา แต่เธอพยายามจะควบคุมร่างกายของเขาแทน
แน่นอนว่าราชินีจิ้งจอกไม่ยอมรับในเรื่องนั้น เธอเมินเฉยต่อหานเซิ่น ขณะที่เธอปล่อยพลังของตัวเองเข้าไปในร่างกายของเขามากขึ้น
มันเป็นอย่างที่หานเซิ่นคิด ราชินีจิ้งจอกพยายามจะสกัดร่างกายของหานเซิ่นให้กลายเป็นร่างโคลนจิ้งจอกไนน์สปิน ถ้าเธอทำแบบนั้น เธอก็จะควบคุมหานเซิ่นได้อย่างสมบูรณ์ มันไม่มีความจำเป็นที่ต้องเสี่ยงร่วมมือกันอีกต่อไป เธอจะขจัดปัญหานั้นได้ด้วยการควบคุมเขาโดยตรง
ความคิดนี้ผุดขึ้นมาในหัวของเธออย่างกะทันหัน เธอไม่ได้คาดคิดเอาไว้ว่าร่างกายของหานเซิ่นจะสร้างสัญลักษณ์จิ้งจอกขึ้นมาได้ สิ่งที่เธอพูดในตอนแรกไม่ได้เป็นเรื่องโกหกทั้งหมด
หานเซิ่นเข้าใจราชินีจิ้งจอก และเขาก็ไม่เคยเชื่อใจเธอตั้งแต่แรกแล้ว แต่มันไม่สำคัญว่าเธอจะบอกความจริงกับเขาหรือไม่ เขามีแผนการของตัวเอง
ถ้าราชินีจิ้งจอกตรงไปตรงมาและมอบพลังให้กับหานเซิ่นตามที่เธอให้สัญญา เขาคงจะรู้สึกผิดหวัง เพราะถ้าเธอทำแบบนั้น เธอก็จะไม่มอบพลังให้กับเขามากพอที่จะเติมเต็มแผนการของเขา
หานเซิ่นต้องการจะใช้พลังของราชินีจิ้งจอกเพื่อหมุนฟันเฟืองจักรวาลของตัวเอง แบบนั้นเขาก็จะเลื่อนสู่ระดับราชันได้
นี่ถือเป็นอะไรที่เสี่ยง แต่เมื่อเทียบกับการพยายามใช้พลังของใครบางคนเพื่อหมุนฟันเฟืองจักรวาลขณะที่กำลังต่อสู้แล้ว นี่ถือเป็นอะไรที่ง่ายกว่ามาก
พลังที่ถูกเรียกใช้ในการต่อสู้เป็นอะไรที่มีพลังทำลายล้างสูงยิ่งกว่ามาก การให้มันมาไหลเวียนในร่างกายโดยที่ไม่ทำลายร่างกายนั้นเป็นเรื่องยาก และการควบคุมมันอย่างแม่นยำเพื่อหมุนฟันเฟืองจักรวาลก็เป็นเรื่องที่ยากยิ่งกว่า
แต่ตอนนี้ราชินีจิ้งจอกส่งพลังของเธอตรงเข้ามาในร่างกายของหานเซิ่น และพลังนั้นก็ไม่ได้มีเจตนาที่จะทำร้ายเขา นั่นช่วยลดปัญหาให้เขาไปได้มาก หานเซิ่นรู้ว่านี่เป็นโอกาสที่ดีที่สุดที่เขาจะยืมพลังระดับเทพเจ้ามาใช้
เมื่อหานเซิ่นรู้สึกว่าพลังงานสะสมในร่างกายมากพอแล้ว เขาก็ไม่ลังเลอีก เขาเริ่มใช้ศาสตร์ตงเสวียนและพยายามใช้พลังนั้นเพื่อหมุนฟันเฟืองจักรวาลของเขา
ราชินีจิ้งจอกรู้สึกได้ถึงความเปลี่ยนแปลงอย่างกะทันหันภายในร่างกายหานเซิ่น เธอรู้สึกตัวถึงสิ่งที่หานเซิ่นพยายามจะทำ
“น่าหัวเราะ! พลังของเจ้าไม่มีทางเบี่ยงเบนพลังของข้าได้”
