หานเซิ่นคิดหาหนทางที่จะรับมือกับพลังที่บุกเข้ามาในร่างกายได้ก่อนหน้านี้แล้ว เขาไม่ได้คิดว่ามันเป็นพลังที่เลวร้ายเหนือจินตนาการเหมือนกับราชินีจิ้งจอก หานเซิ่นรู้สึกตัวว่ามันก็เป็นแค่พลังอย่างหนึ่งที่เหมือนกับพลังอื่น
หานเซิ่นใช้จิตใจเพื่อเรียกมนตราออกมา เธอปรากฏขึ้นตรงหน้าของเขาในร่างของหญิงสาว
หานเซิ่นใช้ศาสตร์ตงเสวียนอย่างเต็มที่ มนตราเป็นเหมือนกับสิ่งมีชีวิตจริงๆ เธอสามารถใช้เรื่องราวของยีนได้ตามลำพัง และเธอก็ไม่จำเป็นต้องพึ่งพาการควบคุมของหานเซิ่น
จิตใจของหานเซิ่นและมนตรานั้นเชื่อมต่อกัน เธอรู้ว่าหานเซิ่นต้องการอะไร เธอเริ่มใช้เรื่องราวของยีนและยื่นมือข้างหนึ่งมาวางบนหน้าผากของหานเซิ่น
สัญลักษณ์แห่งแสงปรากฎขึ้นบนหน้าผากของหานเซิ่น หลังจากนั้นมันก็ละลายเข้าไปในเนื้อหนังของเขา ไม่นานร่างกายของหานเซิ่นก็หยุดนิ่งไป มันเหมือนกับว่ารูปปั้นเซเคร็ดบลัดและจิ้งจอกเก้าหางถูกแช่แข็งอยู่กับที่
แต่หลังจากผ่านไปหนึ่งวินาที รูปปั้นเซเคร็ดบลัดและจิ้งจอกเก้าหางก็เริ่มเคลื่อนไหวอีกครั้ง พวกมันกลืนกินร่างกายของหานเซิ่นเหมือนกับก่อนหน้านี้
มนตราเอาปืนพกของเธอออกมาและยิงใส่หานเซิ่น กระสุนแต่ละลูกอาบไปด้วยพลังอีเทอร์นิตี้ เธอระดมยิงไปที่หานเซิ่นและแช่แข็งร่างกายของเขา
หานเซิ่นใช้ศาสตร์ตงเสวียนอย่างเต็มกำลังและเริ่มผลักดันมันไปสู่ระดับราชัน
ทั้งจักรวาลเป็นเหมือนกับเครื่องจักรขนาดใหญ่ที่ประกอบไปด้วยฟันเฟือง ฟันเฟืองแต่ละอันนั้นติดต่อกัน และฟันเฟืองของหานเซิ่นก็มีขนาดใหญ่กว่าปกติ มันมีความแข็งแกร่งของเหล็กกล้าและถูกห้อมล้อมไปด้วยฟันเฟืองที่เล็กเกินกว่า แต่ถึงอย่างนั้นมันก็เชื่อมต่อกับฟันเฟืองมากมาย ซึ่งถ้าเขาต้องการจะหมุนฟันเฟืองจักรวาลของตัวเอง เขาก็ต้องหมุนฟันเฟืองทั้งหมดที่อยู่รอบๆด้วยเช่นกัน
หานเซิ่นใช้ศาสตร์ตงเสวียนเกินขีดจำกัดและพยายามจะหมุนฟันเฟืองจักรวาลโดยใช้พลังทั้งหมดที่รวบรวมมาได้ ซึ่งนั่นรวมถึงพลังของรูปปั้นเซเคร็ดบลัดและพลังของจิ้งจอกเก้าหาง
มนตรายิงปืนใส่หานเซิ่นอย่างต่อเนื่อง ทำให้ร่างกายส่วนใหญ่ของหานเซิ่นถูกแช่แข็ง แต่พลังแช่แข็งไม่เพียงพอที่จะหยุดรูปปั้นเซเคร็ดบลัดและสัญลักษณ์จิ้งจอกเก้าหาง แต่มนตราไม่ได้คิดที่จะหยุดพวกมันเอาไว้
มนตราใช้พลังแช่แข็งของอีเทอร์นิตี้เพื่อสร้างเส้นทางในร่างกายของหานเซิ่น มันเป็นเส้นทางที่ศาสตร์ตงเสวียนจะใช้งาน ซึ่งนอกจากเส้นทางนั้นแล้ว ทุกสิ่งทุกอย่างถูกแช่แข็ง
พลังที่น่ากลัวทั้ง 2 ไหลในอุโมงค์ราวกับแม่น้ำที่เชี่ยวกราก ด้วยการชี้นำของหานเซิ่น พลังเหล่านั้นไหลตรงไปเพื่อหมุนฟันเฟืองจักรวาลของเขา
ตูม!
พลังมหาศาลหลั่งไหลไปที่ฟันเฟืองจักรวาลและฟันเฟืองนั้นก็เริ่มจะสั่นไหวเล็กน้อย มันยังคงไม่หมุน แต่หานเซิ่นก็สังเกตเห็นความหวังเล็กๆ
ก่อนหน้านี้หานเซิ่นพยายามอย่างเต็มที่ แต่มันอะไรไร้ประโยชน์ เขาไม่สามารถขยับฟันเฟืองจักรวาลได้แม้แต่นิดเดียว แต่ตอนนี้มันเริ่มจะเคลื่อนไหว ถึงแม้จะเพียงแค่เล็กน้อย แต่มันก็มอบความหวังให้กับเขา
หานเซิ่นหลับตาและใช้ศาสตร์ตงเสวียนต่อไป เขานำทางพลังทั้ง 2 ไปสู่ฟันเฟืองจักรวาลซ้ำๆ และทุกครั้งมันก็ทำให้ฟันเฟืองเกิดความเคลื่อนไหว
ในที่สุดฟันเฟืองก็ส่งเสียงแหลมออกมาขณะที่เริ่มจะหมุน มันเหมือนกับเครื่องจักรที่ถูกทิ้งไว้หลายปีและตอนนี้กลับมาทำงานอีกครั้ง
ใบหน้าของมนตรายังคงไม่แสดงอารมณ์อะไรออกมาขณะที่เธอยิงใส่ร่างกายของหานเซิ่นต่อไป เธอพยายามรักษาอุโมงค์ในร่างกายของหานเซิ่นเอาไว้
ร่างกายส่วนที่ถูกพลังอีเทอร์นิตี้เข้าไปนั้นเป็นเหมือนกับเขื่อนกั้นน้ำ ขณะที่พลังของรูปปั้นเซเคร็ดบลัดและสัญลักษณ์จิ้งจอกเก้าหอกเป็นเหมือนกับน้ำท่วมฉับพลัน พวกมันจะไหลไปทางตามเส้นทางของแม่น้ำและชนเข้ากับเขื่อนกั้นน้ำที่ขวางกั้นพวกมัน เขื่อนกั้นน้ำไม่สามารถปล่อยให้ถูกทำลายได้ เพราะถ้าพวกมันถูกทำลาย พลังทั้งหมดก็จะรั่วออกไปและทำลายร่างกายของหานเซิ่น
พลังแช่แข็งของอีเทอร์นิตี้เป็นระดับดยุก ดังนั้นมันจึงไม่เพียงพอที่จะต้านพลังของรูปปั้นเซเคร็ดบลัดและสัญลักษณ์จิ้งจอกได้อย่างสมบูรณ์ มนตราจึงต้องคอยยิงใส่ร่างกายของหานเซิ่นซ้ำๆเพื่อให้แน่ใจว่าเขื่อนกั้นน้ำจะไม่พังทลายลงมา
ตูม! ตูม! ตูม!
พลังไหลไปชนกับฟันเฟืองจักรวาลของหานเซิ่นซ้ำๆ และฟันเฟืองก็เริ่มหมุนทีละนิดๆ แต่ในแต่ละครั้งมันขยับเพียงแค่นิดเดียวเท่านั้นก่อนที่ฟันเฟืองจะหยุดนิ่งไปอีก
‘ฟันเฟืองจักรวาลของเรามันใหญ่เกินไป การจะทำให้มันหมุนอาจจะเป็นเรื่องที่ยากเกินไป’ หานเซิ่นคิด
พลังทั้ง 2 ชนใส่ฟันเฟืองจักรวาลของหานเซิ่นซ้ำๆ แต่พวกมันยังไม่เพียงพอที่จะทำให้ฟันเฟืองหมุนอย่างต่อเนื่อง นี่เป็นปัญหาใหญ่กว่าที่หานเซิ่นคิดเอาไว้
โชคดีที่หานเซิ่นเลือกจะเริ่มด้วยศาสตร์ตงเสวียนก่อน เขาเห็นฟันเฟืองจักรวาลของมันได้อย่างชัดเจน ซึ่งทำให้เขาสามารถชักนำพลังไปในมุมที่จะส่งแรงได้มากที่สุดได้อย่างแม่นยำ ถ้าเขาเลือกวิชาจีโนตัวอื่นที่มองไม่เห็นฟันเฟืองจักรวาลล่ะก็ มันก็จะเป็นอะไรที่ยากยิ่งกว่าเดิม
‘พลังทั้ง 2 นี้ทิ้งช่วงมากเกินไป ถ้าเกิดยังเป็นแบบนี้ต่อไป มันก็คงจะทำให้ฟันเฟืองจักรวาลของเราหมุนไม่ได้’ หลังจากที่คิดอยู่ชั่วครู่ หานเซิ่นก็คิดไอเดียอย่างหนึ่งขึ้นมาได้
หานเซิ่นคิดในใจและมนตราก็เข้าใจว่าเขาต้องการอะไร ปืนพกของเธอเอนไปเล็กน้อยเพื่อเปลี่ยนเส้นทางของอุโมงค์ที่เธอสร้างภายในร่างกายของหานเซิ่น
พลังทั้ง 2 ถูกนำไปในร่างกายของหานเซิ่นผ่านเส้นทางที่แตกต่างกัน ตอนนี้พวกมันถูกนำมารวมกันในอุโมงค์ที่มาประสานกันในรูปเลขแปดก่อนที่จะปล่อยให้พลังไหลต่อไปสู่ฟันเฟืองจักรวาลของหานเซิ่น
เมื่อพลังทั้ง 2 เคลื่อนไหวอย่างพร้อมเพรียงกัน ฟันเฟืองจักรวาลของหานเซิ่นก็เริ่มจะหมุน และฟันเฟืองอื่นที่เชื่อมต่อกับฟันเฟืองจักรวาลของหานเซิ่นก็เริ่มหมุนด้วยเช่นเดียวกัน
หานเซิ่นรู้สึกปลาบปลื้มขณะที่ชักนำพลังทั้ง 2 ไปเพื่อหมุนฟันเฟืองต่อไป
มันหมุนอย่างช้าๆในตอนแรก แต่เมื่อฟันเฟืองจักรวาลของหานเซิ่นเคลื่อนไหวไปได้ระยะหนึ่ง ความเร็วในการหมุนของมันก็เริ่มเพิ่มขึ้น
เมื่อฟันเฟืองจักรวาลหมุนจนเกือบจะครบเริ่ม หานเซิ่นก็รู้สึกราวกับว่าทั้งร่ายกายตื่นขึ้นจากการหลับใหลอันยาวนาน มันเหมือนกับเครื่องกำเนิดไฟฟ้าที่เริ่มทำงานอีกครั้ง และพลังงานที่ไร้ที่สุดก็เริ่มถูกปล่อยออกมา
ขณะที่ฟันเฟืองหมุนเร็วขึ้นจนเบลอๆ หานเซิ่นก็เห็นว่าแสงในฟันเฟืองเริ่มจะสว่างไสวขึ้นมา ยิ่งฟันเฟืองหมุนเร็วขึ้นเท่าไหร่ ความสว่างของแสงก็มากขึ้นเท่านั้น
ตูม!
ด้วยพลังของรูปปั้นเซเคร็ดบลัดและสัญลักษณ์จิ้งจอกเก้าหองรวมกัน มันก็ทำให้ฟันเฟืองจักรวาลของหานเซิ่นหมุนด้วยตัวของมันเอง ภายในฟันเฟืองจักรวาลนั้นแสงสว่างไสวยิ่งกว่าดวงอาทิตย์ แสงนั้นดูเหมือนกับว่ามันสามารถละลายทุกสิ่งทุกอย่างได้ ร่างกายของหานเซิ่นรู้สึกเบาหวิวยิ่งกว่าขนนก และฟันเฟืองจักรวาลก็ไม่ต้องพึ่งพาพลังของเขาอีกต่อไป ตอนนี้มันสามารถหมุนได้ด้วยตัวเอง
อาณาเขตที่มองไม่เห็นเปิดออกและขยายออกไปนอกร่างกายของหานเซิ่น มันสร้างฟองสบู่ประหลาดที่มองไม่เห็นขึ้นมา
“ศาสตร์ตงเสวียนเลื่อนสู่ระดับราชันขั้นที่หนึ่ง”
“มันได้ผล!” หานเซิ่นยิ้มกว้าง ในที่สุดเขาก็เลื่อนสู่ระดับราชัน ถึงแม้มันจะเป็นแค่ระดับราชันขั้นแรก แต่สิ่งที่สำคัญที่สุดก็คือความจริงที่ว่าเขาทำได้สำเร็จ
ขณะที่ฟันเฟืองจักรวาลหมุนต่อไป หานเซิ่นก็ได้ยินเสียงประตูโลหะถูกเปิดออก มิติรอบตัวของเขาเริ่มจะสั่นไหว ประตูนั้นถูกเปิดออกโดยฟันเฟืองจักรวาล และร่างกายของหานเซิ่นก็ถูกดูดเข้าไปข้างใน
