“เจ้ามาอยู่ที่นี่ได้ยังไง?” หานเซิ่นและผู้หญิงชุดขาวพูดออกมาเกือบจะพร้อมกัน
ผู้หญิงชุดขาวที่อยู่ตรงหน้าหานเซิ่นก็คือดราก้อนเลดี้เชฟ เธอออกมาจากสเปชการ์เด้นเพื่อฝึกฝน แต่เธอไม่ได้กลับไปเป็นเวลานาน หานเซิ่นสงสัยมาโดยตลอดว่าเธอหายไปไหน เขาไม่ได้คาดคิดว่าจะได้มาเจอกับเธอที่นี่
“ข้าเองก็ไม่รู้ ในตอนที่ข้าออกไปล่าซีโน่เจเนอิคที่เกาะ ข้าไปพบกับคนประหลาดคนหนึ่งเข้า เขาบอกว่าข้าเป็นผู้สืบทอดของเขา และเขาก็พาข้ามาที่นี่”
ดราก้อนเลดี้หยุดไปชั่วครู่ก่อนที่จะพูดต่อ “เขามักจะนำวัตถุดิบซีโน่เจเนอิคที่หายากมาให้กับข้าเพื่อให้ข้านำไปทำอาหาร ด้วยเหตุนั้นข้าจึงคิดว่าที่นี่ก็ไม่เลว เลยไม่ได้รีบร้อนไปจากที่นี่”
‘ซีโน่เจเนอิคสองคนที่ฉันเจอก่อนหน้าพูดถึงนายหญิงคนหนึ่ง นี่พวกเขาหมายถึงเธออย่างนั้นหรอ?’
ดวงตาของหานเซิ่นเบิกกว้างด้วยความประหลาดใจ ขณะที่มองไปที่ดราก้อนเลดี้
แอนเชี่ยนท์ก็อตนั้นเป็นเผ่าพันธุ์ แถมนี่ยังเป็นราชาของแอนเชี่ยนท์ก็อตอีก ถ้าดราก้อนเลดี้สามารถสืบทอดต่อจากแอนเชี่ยนท์ก็อตคิงได้จริงๆ บางทีเธอคงจะกลายเป็นสิ่งมีชีวิตที่ทรงพลังในจักรวาลและไม่มีใครกล้ามาหาเรื่องกับเธอ
“นายหญิงอะไร?” ดราก้อนเลดี้เชฟขมวดคิ้ว
“เรื่องมันเป็นแบบนี้…” หานเซิ่นต้องการจะอธิบาย แต่ทันใดนั้นเขาก็ได้ยินเสียงดังมาจากด้านหลัง ซีโน่เจเนอิคตาเดียวและซีโน่เจเนอิคหมีดำแปดแขนวิ่งเข้ามา
“เด็กน้อย เจ้าจะหนีไปไหน? เตรียมตัวตายซะเถอะ!”
หมีดำแปดแขนตะโกน ขณะที่อุ้งมือทั้งแปดของมันเรืองแสงออกมา พวกมันสร้างดวงอาทิตย์น้อยๆแปดดวงก่อนจะโยนออกไปใส่หานเซิ่น
“หมีโง่ นี่เจ้ากำลังจะทำอะไร?” ดราก้อนเลดี้ขึ้นเสียงใส่หมีดำแปดแขน
หมีดำแปดแขนสะดุ้งเมื่อได้ยินเสียงของดราก้อนเลดี้ ดวงอาทิตย์น้อยๆทั้งแปดในมือของเขาค่อยๆหายไป เขากำลังจะพูดอะไรบางอย่าง แต่ซีโน่เจเนอิคตาเดียวพูดขึ้นมาก่อน
“นายหญิง เด็กคนนี้ขโมยแอนเชี่ยนท์สปิริตซีดไป พวกเราจำเป็นต้องนำมันกลับคืนมา ตอนนี้นายหญิงได้โปรดถอยออกไป หลังจากนั้นพวกเราพูดคุยเกี่ยวกับเรื่องนี้กัน”
หลังจากนั้นซีโน่เจเนอิคตาเดียวและหมีดำแปดแขนก็รวบรวมพลังเพื่อโจมตีใส่หานเซิ่นอีกครั้ง
“นี่ข้าต้องบอกพวกเจ้าอีกสักกี่ครั้งว่าอย่าเรียกข้าว่านายหญิงน่ะ? และใครอนุญาตให้พวกเจ้าเข้ามาจับคนในสถานที่ของข้า? นอกจากนั้นเขาก็เป็นเพื่อนของข้า ถ้าพวกเจ้ากล้าแตะต้องเขาแม้แต่ปลายนิ้วล่ะก็ ข้าจะเปลี่ยนพวกเจ้าเป็นบาร์บีคิว” ดราก้อนเลดี้ขึ้นเสียง
“เขาเป็น…เพื่อนของนายหญิง?” ซีโน่เจเนอิคตาเดียวและหมีดำแปดแขนตกใจ
“ออกไปจากที่นี่เดี๋ยวนี้ ก่อนที่ข้าจะจับพวกเจ้าทำเป็นอาหาร” ดราก้อนเลดี้พูด
“พวกเราทำแบบนั้นไม่ได้” หมีดำแปดแขนพูด
“เขาขโมยแอนเชี่ยนท์สปิริตซีดไป ถ้าพวกเราไม่เอามันกลับคืนมา นายท่านจะลงโทษพวกเรา”
ซีโน่เจเนอิคตาเดียวรีบดึงหมีดำแปดแขนไปด้านหลัง เขายิ้มและพูด
“เชิญนายหญิงพักผ่อนต่อให้สบาย พวกเราจะออกไปเดี๋ยวนี้”
หลังจากนั้นซีโน่เจเนอิคตาเดียวก็ดึงหมีดำแปดแขนไป หมีดำแปดแขนดูไม่ค่อยพอใจขณะที่มันถามขึ้นว่า
“เจ้าจะดึงข้าทำไม? นี่ถ้าพวกเราไม่นำแอนเชี่ยนท์สปิริตซีดกลับคืนมา และนายท่านโกรธ พวกเราก็คงจะไม่รอด”
“เจ้านี่ไม่รู้อะไรเอาซะเลย เดิมทีจีโนฟลูอิดศักดิ์สิทธิ์ที่นายท่านสั่งให้พวกเราเตรียมก็เป็นสิ่งที่นายท่านจะมอบให้กับนายหญิงอยู่แล้ว ถ้าพวกเราไปขัดคำสั่งของนายหญิงเข้า นายท่านก็จะโกรธพวกเรายิ่งกว่าเดิม ถ้านายหญิงเป็นคนบอกให้พวกเราปล่อยเขาไป เหตุการณ์นี้ก็ไม่ได้เกี่ยวข้องกับพวกเราอีกแล้ว พวกเราควรไปรายงานนายท่าน” ซีโน่เจเนอิคตาเดียวพูด
ภายในสวน ดราก้อนเลดี้ตรวจเช็คหานเซิ่นตั้งแต่หัวจรดเท้าและพูด
“หลังจากที่เจ้าถูกชายประหลาดคนนั้นหยดเลือดใส่ ร่างกายของเจ้าก็ดูเหมือนจะแตกต่างไปจากเดิม”
“เจ้าดูออกด้วยอย่างนั้นหรอ? ใช่ร่างกายของข้าแตกต่างไปจากเดิม” หานเซิ่นยิ้มแห้งๆออกมา
“กล้ามเนื้อของเจ้าดูผอมลงไป” ดราก้อนเลดี้พูดขณะที่มองไปที่หานเซิ่น
“ระดับไขมันก็ดูจะลดลงไป เนื้อแบบนี้ไม่เหมาะสมกับการทำอาหาร เจ้าคงจะนำไปทำได้แค่ลูกชิ้น”
หานเซิ่นเหงื่อตก “อย่ามองข้าเหมือนกับว่าข้าเป็นอาหาร”
หลังจากที่หยุดไปชั่วครู่ หานเซิ่นก็มองไปที่ดราก้อนเลดี้และพูด
“ดูเหมือนว่าเจ้าจะพัฒนาขึ้นอย่างรวดเร็ว เจ้าดูแข็งแกร่งขึ้นมาก”
“เป็นอย่างที่ข้าพูด ชายประหลาดคนนั้นมอบวัตถุดิบซีโน่เจเนอิคชั้นสูงให้กับข้ามากมาย ข้าจึงได้รับยีนชั้นสูงอยู่เรื่อยๆ” ดราก้อนเลดี้ตอบ
“ตอนนี้ข้าเป็นขั้นบัตเตอร์ฟลายแล้ว เขาบอกว่าจะมอบจีโนฟลูอิดศักดิ์สิทธิ์ให้กับข้า และหลังจากที่ข้าดื่มมัน ข้าก็จะกลายเป็นขั้นทรูก็อต”
“เอมตี้ดราก้อนคิงที่อยู่ในกระทะก็คงจะถูกต้มให้กับเจ้าน่ะสิ” หานเซิ่นดูอิจฉา
“เอมตี้ดราก้อนคิงอะไร?” ดราก้อนเลดี้ฟังดูประหลาด
หานเซิ่นอธิบายเรื่องทั้งหมด ดราก้อนเลดี้ดูโกรธเล็กน้อยเมื่อได้ยิน
“พวกเขาทำแบบนี้ได้ยังไง? เด็กทารกที่น่ารักแบบนี้… พวกเขากล้านำไปทำเป็นอาหารอย่างนั้นหรอ?.
หานเซิ่นพยักหน้า แอนเชี่ยนท์สปิริตซีดที่อยู่บนแขนของเขาก็พยักหน้าเช่นเดียวกัน
ดราก้อนเลดี้พูดอย่างจริงจัง “วัตถุดิบชั้นดีแบบนี้พวกเขานำไปทำอาหารมั่วๆได้ยังไง? พวกเขาควรจะให้ข้าเป็นคนทำอาหารแทน”
หานเซิ่นและแอนเชี่ยนท์สปิริตซีดเหงื่อตก แอนเชี่ยนท์สปิริตซีดดูหวาดกลัวอย่างมากและพยายามจะซ่อนตัวในอ้อมแขนของหานเซิ่น
หานเซิ่นชี้ไปที่แอนเชี่ยนท์สปิริตซีดและพูด “ถ้าไม่มีผลกระทบอะไร เจ้าจะเห็นแก่ข้าและอย่าฆ่าเขาได้ไหม?”
เด็กทารกคนนี้ดูเหมือนกับมนุษย์จริงๆ หานเซิ่นไม่ต้องการเห็นมันถูกนำไปทำเป็นอาหาร
“ข้าน่ะได้ แต่ข้าไม่รู้ว่าเขาจะตกลงไหม” ดราก้อนเลดี้พูด
“ในเมื่อก็อดฟาเธอร์หานเป็นคนขอ ข้าก็ไม่กล้าจะปฏิเสธ”
มีเสียงดังก้องขึ้นภายในสวนใต้ดินขนาดใหญ่ หลังจากนั้นก็มีสิ่งมีชีวิตที่ดูเหมือนกับเทพสปิริตเข้ามาในสวน
หานเซิ่นรู้สึกหนาวขึ้นมาเมื่อมองไปยังคนที่ดูเหมือนกับเทพสปิริตคนนั้น ภายในแสงสว่างที่เจิดจ้า เขาสังเกตเห็นร่างกายของผู้ชาย แต่เนื่องจากแสงสีรุ้ง เขาจึงไม่เห็นว่าอีกฝ่ายมีหน้าตาเป็นยังไง
“ชื่อของข้าคือหานเซิ่น เจ้าคือแอนเชี่ยนท์ก็อตคิง?”
ถึงแม้หานเซิ่นจะสัมผัสถึงระดับพลังของอีกฝ่ายไม่ได้ แต่เพียงแค่ได้มองเขาก็รู้ว่าอีกฝ่ายนั้นไม่ธรรมดา
แอนเชี่ยนท์ก็อตคิงถาม “ในเมื่อเจ้าเป็นเพื่อนของดราก้อนเลดี้ เจ้าควรเรียกข้าว่าแอนเชี่ยนท์ออริจินก็อต”
“เจ้าบอกว่าจะปล่อยให้เขาใช่ไหม?” หานเซิ่นรีบถาม
“ใช่ ข้าปล่อยเขาได้ แต่ถ้าไม่มีเขา เอมตี้ดราก้อนก็ต้องใช้เวลานานในการต้ม มันจะทำให้การสร้างจีโนฟลูอิดศักดิ์สิทธิ์ล่าช้า นอกซะจาก…”
แอนเชี่ยนท์ออริจินก็อตไม่ได้พูดต่อ เขามองมาที่หานเซิ่น
“บอกข้ามาตรงๆ” หานเซิ่นรู้ว่ามันต้องมีเงื่อนไขบางอย่าง
“นอกซะจากเจ้าจะมาแทนที่เขา จากที่ข้าเห็น เจ้าเองก็ไม่เลว” แอนเชี่ยนท์ออริจินก็อตมองไปที่หานเซิ่นขณะที่เขาพูด
ในตอนที่ได้ยินแบบนั้น สีหน้าของหานเซิ่นก็เปลี่ยนไป ถึงเขาจะรู้สึกสงสารแอนเชี่ยน์สปิริตซีด แต่มันก็ไม่มากพอที่จะแลกด้วยชีวิตของตัวเอง เขาจะไม่ยอมตายเพื่อมัน
ดราก้อนเลดี้ก้าวเข้ามาอยู่ตรงหน้าหานเซิ่น เธอมองไปที่แอนเชี่ยนท์ออริจินก็อตขณะที่พูดขึ้นว่า “เขาเป็นเพื่อนของข้า เจ้าจะแตะต้องเขาไม่ได้”
