ไผ่เดียวดายหยิบดาบและบินขึ้นไปสู่ท้องฟ้าทันที
แต่ทันใดนั้นก็มีใบเสมาที่ทรงพลังปรากฏขึ้นมาขวางหน้าเขาเอาไว้ ไผ่เดียวดายพยายามจะฟันใส่ใบเสมา แต่การฟันของเขาไม่สามารถทำลายมันได้
“ท่านอาจารย์ได้โปรดปล่อยข้าไป! ข้าจำเป็นต้องพาตัวหว่านเอ๋อกลับมา!” ไผ่เดียวดายพูดอย่างแน่วแน่
เสียงของผู้นำปราสาทนภาดังก้องทั้งใบเสมา “ทุกอย่างจะกลายเป็นความว่างเปล่าในที่สุด ถ้าเจ้าเข้าใจความหมายที่แท้จริงของตำราไร้อักษร เจ้าจะทำลายใบเสมานั่นได้”
“หว่านเอ๋อ!” ไผ่เดียวดายร้อนรนราวกับเปลวไฟ เขาฟันใส่ใบเสมาซ้ำๆ แต่ใบเสมาดูเหมือนจะดูดซับพลังที่โจมตีใส่มันได้ ดาบของไผ่เดียวดายไม่สามารถทำอะไรใบเสมาได้แม้แต่น้อย
ตรงหน้าจีโนฮอลล์ ฉินซิวมองไปที่พระเจ้าอย่างสงบนิ่ง ในสายตาของเขารูปลักษณ์และร่างกายนั้นไม่ใช่สิ่งสำคัญ เขาเห็นว่าอีกฝ่ายนั้นคือพระเจ้า
“พระเจ้า เหตุผลที่ข้าพ่ายแพ้ก่อนหน้านี้ ก็เป็นเพราะโลกใบนี้ปฏิเสธข้า ตอนนี้เมื่อร่างกายของข้าได้รับการยอมรับจากโลกใบนี้ ข้ากับเจ้าอยู่ในระดับเดียวกันแล้ว มันถึงเวลาที่จะจบเรื่องนี้” ฉินซิวพูดอย่างเย็นชา
พระเจ้ายืนอยู่หน้าประตูของจีโนฮอลล์ เขามองไปที่ฉินซิวและพูดอย่างใจเย็น “เจ้าพ่ายแพ้ไปเรียบร้อยแล้ว”
“โอ้? ถ้าอย่างนั้นเจ้าต้องบอกข้าว่าข้าพ่ายแพ้ตรงไหนกัน” ฉินซิวมองไปที่พระเจ้าด้วยความสนใจ
พระเจ้ายิ้มและพูด “ข้ายังคงจำได้ว่าผู้นำเซเคร็ดชผู้ภาคภูมิคนนั้นเคยพูดเอาไว้ว่าเขาจะกลายเป็นผู้นำของโลกใบนี้ ถึงแม้โลกใบนี้จะปฏิเสธเขาก็ตาม แต่ตอนนี้เจ้ากลับเลือกที่จะยอมก้มหัวต่อโลกใบนี้ เจ้าอาจจะเอาชนะข้าได้ แต่เจ้าได้พ่ายแพ้ไปเรียบร้อยแล้ว”
ฉินซิวพูดอย่างจริงจัง “ใช่ ข้าพ่ายแพ้เรียบร้อยแล้ว ในตอนแรกข้าต้องการจะใช้ยีนดั้งเดิมเพื่อสร้างยีนที่เหนือกว่ายีนของพระเจ้าขึ้นมา แบบนั้นข้าก็จะอยู่บนจุดสูงสุดของโลกใบนี้ แต่ที่สุดแล้วข้าทำไม่สำเร็จ ด้วยเหตุนั้นข้าจึงต้องเปลี่ยนมาใช้ร่างกายเพื่อรวมเข้ากับยีนของพระเจ้า ตอนนี้ข้าเป็นครึ่งมนุษย์ครึ่งพระเจ้า ข้าเก็บรักษาพลังของตัวเองเอาไว้ ขณะเดียวกันข้าก็ได้รับการยอมรับจากโลกใบนี้”
ถึงเขาจะพูดแบบนั้น แต่ดวงตาของฉินซิวยังคงเปี่ยมไปด้วยความมั่นใจขณะที่เขาพูดต่อ “เรื่องพวกนั้นไม่ได้สำคัญอะไรอีกแล้ว ถึงข้าต้องใช้วิธีการที่เลวร้ายทุกอย่าง และถึงแม้ข้าจะถูกเกลียดชังโดยทุกสิ่งมีชีวิต ถึงแม้ร่างกายนี้จะพ่ายแพ้ ทุกสิ่งทุกอย่างนั้นก็ไม่สำคัญ ตราบใดที่ข้าทำให้ความปรารถนาของตัวเองเป็นจริงได้ ถึงแม้ข้าจะต้องแหลกสลายกลายเป็นผุยผง มันก็ยังคงเป็นอะไรที่คุ้มค่า”
พระเจ้าถาม “การทำให้คนอื่นต้องทนทุกข์เพื่อประโยชน์ของตัวเอง แบบนั้นจะเป็นอะไรที่คุ้มค่าจริงๆอย่างนั้นหรอ?”
“ข้าไม่สนใจว่าต้องก่อบาปกรรมมากแค่ไหน ข้ายินดีที่จะแบกรับมัน ไม่ว่ายังไงจิตใจของข้าก็ไม่มีวันเปลี่ยนแปลง”
หัวใจของฉินซิวแข็งแกร่งดังเหล็กกล้า จิตใจของเขาจะไม่มีวันแปรเปลี่ยน เขาเริ่มเดินไปหาจีโนฮอลล์
แต่ละก้าวของเขาสั่นสะเทือนทั้งท้องฟ้าและผืนดิน แม้แต่ปราสาทพระเจ้าที่ไม่เคยบุบสลายมาก่อนก็เริ่มจะมีรอยแตกร้าวนับไม่ถ้วนเกิดขึ้นมา
วิหารพระเจ้าที่อยู่ชั้นล่างสุดนั้นแตกก่อนเป็นอันดับแรก พวกมันบางส่วนเริ่มจะหลุดออกไปจากปราสาทพระเจ้า
“ปราสาทพระเจ้ากำลังพังทลาย เขาคือผู้นำเซเคร็ดฉินซิวตัวจริง” จักรพรรดิมนุษย์มองขึ้นไปบนท้องฟ้าด้วยความตื่นเต้น
“คำทำนายของหานจิงจื่อเป็นจริงหรอเนี่ย” ผู้หญิงชุดแดงพูดด้วยความตื่นเต้น
ขณะที่ฉินซิวเดินเข้าไปหาจีโนฮอลล์ ปราสาทพระเจ้าก็เริ่มแตกร้าวและพังทลาย มันดูเหมือนกับจุดจบของโลกใบนี้
พระเจ้ายืนอยู่ตรงหน้าจีโนฮอลล์ เขาไม่ได้เคลื่อนที่ไปไหน ร่างกายของเขาเรืองแสงศักดิ์สิทธิ์เพื่อต่อสู้กับพลังของฉินซิว
แต่พลังของพระเจ้าไม่สามารถหยุดการเดินเข้ามาของฉินซิวได้ มันแค่ทำให้ฉินซิวเดินช้าลงไปเท่านั้น
ฉินซิวเดินเข้าไปเรื่อยๆขณะที่พูดขึ้นว่า “ในโลกนี้มีผู้คนไม่มากนักที่ข้านับถือ เจ้าเป็นหนึ่งในนั้น แต่น่าเสียดายที่เจ้าถูกผูกมัดโดยกฎ สิ่งที่เจ้าทำจึงถูกจำกัด ตอนนี้ข้าอยู่เหนือกฎเหล่านั้น ข้าไม่มีอะไรมาผูกมัด ข้าทำได้ทุกอย่าง พวกเราบอกได้ว่าใครจะเป็นฝ่ายชนะ แม้แต่เจ้าก็ต้องพ่ายแพ้ในวันนี้”
ปราสาทพระเจ้ากำลังพังทลาย แต่พระเจ้ายังคงสงบนิ่งขณะที่พูดขึ้นว่า
“ข้าไม่คิดว่าแบบนั้น เจ้าสร้างบางสิ่งขึ้นมาจากความว่างเปล่า มันต้องมีกฎอยู่ กฎให้กำเนิดความเป็นไปได้ ถ้าไม่มีกฎอยู่ มันก็ไม่มีอะไรอยู่ทั้งนั้น มันจะไม่มีทั้งเจ้าและข้า สิ่งต่างๆเป็นไปตามกฎของมัน มันไม่ใช่สิ่งที่ฝ่าฝืนได้”
“กฎของโลกใบนี้ไม่ยุติธรรม แบบนั้นพวกเราจะมีมันไปทำไม? ถ้าโลกใบนี้จำเป็นต้องมีกฎจริงๆล่ะก็ ข้าก็ควรจะเป็นคนที่กำหนดพวกมัน”
ดวงตาของฉินซิวเรืองแสงแห่งเทพออกมา เปลวเพลิงสีดำและขาวสว่างไสวขึ้นกว่าเดิม ลวดลายบนชุดเกราะเรืองแสงสีฟ้า มันเหมือนกับว่าพวกมันทั้งหมดมีชีวิตขึ้นมา
ตูม! ตูม! ตูม!
ขณะที่ฉินซิวก้าวเดินต่อไป รอยร้าวก็ปรากฏบนปราสาทพระเจ้ามากขึ้นเรื่อยๆ ถึงแม้พระเจ้าจะพยายามอย่างเต็มที่เพื่อปกป้องจีโนฮอลล์เอาไว้ แต่พลังของเขาก็ทำอะไรฉินซิวไม่ได้มาก
ภายใต้แรงกดดันจากฉินซิว พระเจ้ากระอักเลือดออกมา
ฉินซิวยังคงเดินต่อไปข้างหน้าขณะที่พูดขึ้นว่า “ร่างกายของเจ้าถูกจำกัดโดยกฎ เจ้าสู้กับข้าไม่ได้ เจ้าจำเป็นต้องใช้ร่างกายเพื่อจุติลงมา แต่ร่างกายของเจ้าในตอนนี้อ่อนแอเกินไป ถึงอย่างนั้นเจ้าต้องเลือกเด็กผู้หญิงคนนี้ด้วยเหตุผลบางอย่าง ทำไมเจ้าไม่บอกข้ามา?”
“ชื่อของนางคือหว่านเอ๋อ” พระเจ้าพูด
ฉินซิวหยุดชะงักไปเมื่อได้ยินชื่อนั้น ดวงตาของเขาดูสับสนอยู่ชั่วครู่ก่อนที่จะกลับมากระจ่างใสอีกครั้ง เขามองไปที่พระเจ้าและพูด
“หว่านเอ๋อคนนี้ไม่ใช่คนเดียวกับหว่านเอ๋อที่ข้าเคยมี ถ้าเจ้าคิดจะใช้นางเพื่อหยุดข้าล่ะก็ เจ้าคิดผิดแล้ว”
หลังจากนั้นฉินซิวก็เริ่มเดินออกไปข้างหน้าอีกครั้ง พลังของเขาและพลังของพระเจ้ายังคงปะทะกันอยู่เรื่อยๆ มันทำให้ปราสาทขพระเจ้าพังทลายอย่างหยุดไม่ได้ วิหารพระเจ้ามากมายแตกกระจายและหล่นลงไปในอวกาศ ตอนนี้วิหารพระเจ้าชั้นล่างสุดนั้นหลุดออกไปจากปราสาทพระเจ้าเกือบจะหมดแล้ว
“ไม่ใช่แบบนั้น ข้าแค่ต้องการจะบอกเจ้าว่าเจ้าไม่ใช่คนเดียวในโลกใบนี้ที่มีครอบครัว” พระเจ้าพูด
“แล้วยังไง? ถึงแม้โลกนี้จะมีสิ่งมีชีวิตมากมายนับไม่ถ้วน แต่คนที่สำคัญสำหรับข้ามีเพียงแค่คนเดียวเท่านั้น” ความแน่วแน่ของฉินซิวยังไม่สั่นคลอน เขายังคงเดินต่อไปหาจีโนฮอลล์
จีโนฮอลล์เริ่มจะสั่นไหว ตะเกียงเผ่าพันธุ์ของเผ่าพันธุ์ต่างๆที่อยู่ภายในเรืองแสงอย่างเจิดจ้า พวกมันช่วยเหลือพระเจ้าเพื่อต่อสู้กับฉินซิว
ตูม! ตูม! ตูม!
ทั้งท้องฟ้าและผืนดินสั่นสะเทือน ตอนนี้แม้แต่หนึ่งในวิหารพระเจ้าขั้นแอนนิฮิเลชั่นก็หลุดออกไปจากปราสาทพระเจ้า มันร่วงลงไปสู่ความว่างเปล่าของอวกาศ
ทุกเผ่าพันธุ์ในจักรวาลตกใจอย่างที่สุด ในตอนที่ปราสาทพระเจ้าพังทลาย ทุกหนทุกแห่งในจักรวาลประสบกับหายนะ มันมีทั้งน้ำท่วม ทั้งภูเขาไฟระเบิด ทั้งพายุแม่เหล็ก มันเหมือนกับจุดจบของโลกใบนี้
บนดาวโคลด์ หานเซิ่นมองดูสิ่งที่เกิดขึ้นด้วยดวงตาที่ลุกเป็นไฟ ร่างกายของเขากำลังสั่นรัว เขารู้ว่าที่อยู่ภายในชุดเกราะคือเสี่ยวฮวา แต่ในตอนนี้คนที่ควบคุมร่างกายนั้นอยู่คือฉินซิว มันเหมือนกับกู่หว่านเอ๋อที่ถูกเข้าสิงโดยพระเจ้า คนในชุดเกราะนั้นยังคงเป็นเสี่ยวฮวา แต่มันมีพลังที่เข้าควบคุมร่างกายของเขาอยู่
ถ้าหานเซิ่นขจัดพลังนั้นออกไป เขาก็จะช่วยเสี่ยวฮวาได้ แต่หานเซิ่นยังไม่สามารถเรียนรู้วิธีที่จะสงบนิ่งอย่างสมบูรณ์ได้ เขายังคงควบคุมพลังของเลือดสีฟ้าไม่ได้
“เราจะรอต่อไปไม่ได้อีกแล้ว ในตอนนี้จิตใจของเสี่ยวฮวาแค่ถูกข่มเอาไว้เท่านั้น แต่พลังของฉินซิวกำลังเพิ่มสูงขึ้นเรื่อยๆ ขืนเป็นแบบนี้ต่อไป เสี่ยวฮวาที่อยู่ภายในก็อาจจะทนรับไม่ไหว”
หานเซิ่นรู้ว่าเขาไม่มีเวลาอีกแล้ว เขาจำเป็นต้องเสี่ยง เขาใช้วิชาโลหิตชีพจรและปลุกพลังเลือดสีฟ้าภายในตัวให้ตื่นขึ้นมา
