Taming Master – ตอนที่ 104

อย่างไรก็ตามทันใดนั้นพื้นที่เพาะพันธุ์อันแสนสงบในเมืองโลตัสก็ถูกปกคลุมไปด้วยความมืด

“ฮาริน ฉันเสร็จแล้ว!”

ในจังหวะที่บุ๊กค์ได้ยินเสียงนั้นมันก็รีบกินมีตบอลตรงหน้าไปทั้งลูกในคราเดียว

Bboo-Bbook-

และเพื่อที่จะไม่ให้จินซุงสนใจ ฮารินรีบลุกขึ้นยืนทันที

“โอ้ จินซุงนายมาแล้วหรอ?”

เธอยิ้มอย่างสดใสเข้าหาเอียน

ถึงกระนั้นแม้เธอจะพยายามแล้ว เอียนก็หันไปสนใจอย่างอื่นแทน

“บุ๊กค์”

เอียนพูดด้วยเสียงต่ำ

บุ๊กค์ที่กำลังเคี้ยวมีตบอลในปากของมันอยู่ก็ถึงกับตัวแข็งทื่อราวกับน้ำแข็ง

เอียนค่อยๆเข้าไปหาบุ๊กค์

“แกไม่คิดจะตอบฉันงั้นหรอ? บุ๊กค์?”

ไม่ใช่ว่าบุ๊กค์ไม่ตอบ แต่มันตอบไม่ได้เพราะว่ามีตบอลยังคงอยู่ในปากของมันอยู่

บุ๊กค์พยายามที่จะกลืนมีตบอลในปากของมันลงไปทั้งลูกก่อนที่เอียนจะจับมันได้

อย่างไรก็ตามมันกินมีตบอลเข้าไปห้าลูกในครั้งเดียวมันจึงไม่ใช่เรื่องง่ายที่จะทำแบบนั้นเลย

“บุ๊กค์แกกินข้าวเที่ยงแล้วใช่มั้ย?”

ราวกับว่าบุ๊กค์มันได้ยินเสียงของยมทูตมันหลับตาปี๋

เสียงของเอียนเข้ามาใกล้ขึ้นเรื่อยๆ บุ๊กค์ยิ่งกระวนกระวายมากขึ้นไปอีก

และเอียนก็ยืนด้านหลังของมัน บุ๊กค์ก็ใช้ได้ที่พึ่งสุดท้ายของมัน

Bbook-!

มันพยายามที่จะหลบเข้าไปในกระดอง

แต่เพราะว่ามีตบอลห้าลูกที่อยู่ในปากของมันจึงทำให้มันหดเข้าไปในกระดองไม่ได้

เอียนเมื่อเห็นเช่นนั้นแล้วก็ยิ้มออกมา

“แกพยายามจะทำอะไรน่ะเพื่อน”

หลังจากเข้าหาบุ๊กค์แล้ว เขาก็ยกกระดองของมันขึ้นมาและเขย่ามันโดยไม่สงสารแม้แต่น้อย

“อะไรที่อยู่ในปากแกกันแน่? แกคงไม่มีทางที่จะกินทุกอย่างแล้วไม่เหลือให้พี่คนนี้เลยใช่มั้ย บุ๊กค์?”

บุ๊กค์รู้สึกว่ามีตบอลที่อยู่ในปากของมันพร้อมจะหล่นออกจากปากทุกเมื่อ แต่มันก็พยายามที่จะกลืนมันลงไปอยู่ดี

เพราะว่าถ้าเขากลืนมันลงไปทั้งหมด เขาก็หวังว่าเอียนจะปล่อยมันไปเพราะไม่มีหลักฐาน

แต่ทันใดนั้น

สถานการณ์ที่อยู่นอกเหนือการคาดเดาของบุ๊กค์ก็เกิดขึ้น

เอียนวางบุ๊กค์ลง

และคำที่ออกจากปากของเอียนมันก็ทำให้บุ๊กค์ถึงกับตกอยู่ในความสิ้นหวัง

“หืม บุ๊กค์ฉันคิดว่าน้ำหนักของแกขึ้นจากปกติประมาณ200กรัม แสดงว่าแกจะต้องกินมัตบอลไปมากกว่า5ลูกแน่นอน”

ราวกับเขารู้จำนวนจริงๆของมัน เขาคำนวนได้เป๊ะมาก

จากนั้นบุ๊กค์ที่ตกใจก็เผลอทำมีตบอลหล่นออกจากปากโดยไม่รู้ตัว

Bboo-Kkook- .

ตั้งแต่ที่มันติดตามเอียนและออกมาดูโลกภายนอก บุ๊กค์เคยเห็นความสามารถมากมายของเขาแต่ไม่เคยมีครั้งไหนที่มันรู้สึกว่าเอียนมีความสามารถที่น่าพิศวงไปมากกว่านี้อีกแล้ว

แม้แต่ฮารินก็ตกใจขณะที่จ้องมองไปยังเขา ด้วยความสามารถ ‘เหนือมนุษย์’ ของเอียน

แน่นอนว่าเอียนแค่ประเมินคร่าวๆเท่านั้น

“บุ๊กค์”

เมื่อเอียนเรียกบุ๊กค์ บุ๊กค์ก็กลืนมีตบอลลงไปทั้งหมดก่อนที่มันจะรู้ตัวและตอบด้วยสีหน้าเศร้าสร้อย

Bbook…

เอียนพูดต่อ

“ในเมื่อแกกินมีตบอลไปเกิน5ลูก ดังนั้นแกจะโดนตัดโควต้ามีตบอลของแกในแต่ละมื้อของแกไปเป็นเวลาห้าวัน”

การตัดสินใจอันเลือดเย็นและไร้หัวใจของเอียน มันทำให้ตาทั้งสองของบุ๊กค์เริ่มมีน้ำตาไหลออกมา

Bboo-Bbook!

บุ๊กค์พยายามที่จะเถียงกับเอียน แต่เอียนนั้นเลือดเย็นกว่าที่คิด

“ถ้าหากแกไม่ฟังฉัน ฉันจะลดจำนวนมีตบอลของแกในทุกๆครั้ง”

เมื่อได้ยินคำขู่นั้นบุ๊กค์ก็คอตกด้วยความจำใจยอมรับ

Bbookbbook .

บุ๊กค์หดหู่ลงทันที

มันเสียใจที่มันไม่ยอมลิ้มรสมีตบอลให้ดีและรีบๆกินมันเข้าไปให้หมดให้เร็วที่สุดเท่านั้น

ถ้าหากมันรู้ว่าจะเป็นเช่นนี้มันจะกินมีตบอลแค่สองลูกและลิ้มรสมันให้เต็มที่ดีกว่า

ถ้าหากเป็นแบบนั้นมันก็คงจะกลายเป็นมื้อเที่ยงที่ดี

เอียนเมื่อสั่งสอนบุ๊กค์อย่างทุกครั้งแล้วก็หันหน้าไปหาฮาริน

“วันนี้จะไปที่ไหนฮาริน?”

“เอ๊ะ..เอ่อ? แปปนึงนะ!”

ฮารินที่กำลังมองไปที่บุ๊กค์และเอียนอย่างสับสนก็ตกใจเมื่อเอียนเรียกเธอ

เพราะว่าเธอถึงกับสมองตื้อขึ้นมาทันทีจนถึงเมื่อครู่นี้

หลังจากคิดสักครู่หนึ่ง ฮารินก็ตอบ

“อืม…วันนี้ไปที่หุบเขานอร์แมน”

“หุบเขานอร์แมน?”

“ใช่แล้ว!”

จริงๆแล้วเหตุผลที่ฮารินรอเอียนอยู่ที่นี่ก็เพราะว่าวันนี้เอียนมีหน้าที่พาฮารินไปรวบรวมวัตถุดิบ

ฮารินเลือกหุบเขานอร์แมนที่มีวัตถุดิบมากมายที่เธอต้องการและเส้นทางมันค่อนข้างไกล

มันเป็นเพราะว่าเธอมั่นใจว่าเธอจะได้ใช้เวลากับเอียนมากที่สุด

หลังจากคิดครู่หนึ่งเอียนก็พูด

“ฮารินถ้าจะไปที่นั่นงั้นไปที่ที่ราบสูงฟอลาสดีกว่ามั้ย? มันไม่มีวัตถุดิบที่อยากได้งั้นหรอ?”

“ที่ราบสูงฟอลาสมันอยู่ที่ไหนงั้นหรอ?”

“ที่ราบสูงมันเลยหุบเขานอร์แมนไปนิดหน่อยแต่มันก็เป็นที่ที่เธอยังไม่เคยไป มอนสเตอร์โดยเฉลี่ยแล้วจะอยู่ที่เลเวล120”

เมื่อได้ยินเช่นนั้นฮารินก็ตอบกลับด้วยความกังวล

“ห้ะ? มันจะดีหรอที่จะไปที่ที่อันตรายแบบนั้น?”

เอียนพยักหน้า

“แน่นอนว่าไม่เป็นไร ที่นั่นเลเวลมันค่อนข้างสูงแต่จำนวนมอนสเตอร์มันค่อนข้างน้อยดังนั้นมันจึงไม่มีปัญหาอะไรที่ฉันจะคอยปกป้องเธอ”

ฮารินก็รู้สึกดีขึ้นมาอย่างบอกไม่ถูกเมื่อได้ยินคำว่า ‘ปกป้อง’ เธอก็ไม่คิดอะไรอื่นอีกและพยักหน้าอย่างรวดเร็ว

“ได้สิ! ไปที่นั่นกัน!”

ตอนนี้ฮารินอยู่ที่เลเวลประมาณ90

เธอสามารถตายได้ทันทีถ้าหากถูกโจมตีด้วยมอนสเตอร์เลเวล120 แต่แม้ว่าเธอจะคิดถึงเรื่องนั้นเธอก็ยังยิ้ไม่หุบอยู่ดี

“เธอไปตอนนี้ได้เลยมั้ย?”

ฮารินพยักหน้าโดยไม่ลังเล

“แน่นอน!”

การเดทอันสุดแสนจะอันตรายของทั้งสองก็ได้เริ่มต้นขึ้น

 

* * *

 

YouCast เว็บไซต์อัพโหลดวิดีโอที่โด่งดังและใหญ่ที่สุดในโลก

ในYouCastก็มีวิดีโอหลากหลายประเภทเด้งขึ้นมาแต่ในหมู่พวกนั้นวิดีโอที่ได้รับการอัพโหลดมากที่สุดก็เป็นวิดีโอของเกม ‘ไคลัน’

เพราะว่าไคลันกำลังจะครบรอบหนึ่งปีหลังจากเปิดตัวออกมา ข่าวนี้มันก็ได้กระจายออกไปทั่วโลกและกลายเป็นกระแสที่ใครๆก็ต้องรู้

แม้กระทั่งในอเมริกาใต้ที่เป็นเซิฟเวอร์ล่าสุดที่เพิ่งเปิดตัวไป ไคลันก็กลายเป็นเกมที่ถูกอัพโหลดมากกว่า50%อีก มันจึงเป็นสิ่งที่น่าทึ่งมาก

“หืม…หลังๆมานี้มันไม่มีแหล่งข้อมูลดีๆบ้างเลยงั้นหรอ?”

โซจิน ชื่อของผู้อัพโหลดในYouCast ผู้เป็นฟรีแลนส์ที่ปกติแล้วจะเป็นนักตัดต่อวิดีโอและCGมืออาชีพ

อย่างไรก็ตามตั้งแต่ที่ไคลันเปิดตัวขึ้นมาเธอก็กลายเป็นมืออาชีพในการตัดต่อวิดีโอของไคลันและอัพโหลดพวกมันลงในYouCast และวิดีโอที่เธอได้ทำนั้นก็โด่งดังเป็นอย่างมาก จึงทำให้เธอเลือกที่จะเปลี่ยนอาชีพของเธอมาเป็นคนอัพโหลดวิดีโอลงYouCastแทน

แน่นอนว่าในหมู่เกมนั้นเธอเชี่ยวชาญในหมวดของไคลัน

“ฉันคิดว่าฉันจะสามารถสร้างเงินได้จากสงครามดินแดนของกิลด์ใหญ่ๆในเดือนนี้แต่ดูเหมือนมันจะไม่มีอะไรที่ฉันคาดหวังเอาไว้เลย”

หลังจากที่ได้รับข้อมูลมาว่าการป้องกันของกิลด์ยักษ์ใหญ่ทั้งหมดจะหมดลงพร้อมกันทั้งหมด โซจินก็หวังไว้อย่างมากว่าเธอจะได้ตัดต่อวิดีโอพวกนั้นและอัพโหลดพวกมัน

และเธอก็มีสัญญาพิเศษกับกิลด์วาเลี้ยน (Valiant ผู้กล้า) ที่เป็นกิลด์อันดับ5 เธอก็หวังว่าจะได้รับวิดีโอดีๆจากสงครามกิลด์วาเลี้ยน

และคราแรกนั้นเธอหวังไว้มากกับเรื่องพวกนี้เพราะว่ากิลด์ใหญ่ๆต้องโจมตีกันเองแน่ๆ เธอก็หวังจะได้วิดีโอดีๆมาบ้างและเธอก็จะได้สร้างมูลค่าให้แก่วิดีโอเหล่านั้น

แต่กระนั้นหนึ่งสัปดาห์ผ่านไปมันก็ยังคงเป็นเหมือนก่อนหน้าที่การป้องกันจะหมดลง กิลด์ทั้งหมดยังคงเงียบ

โดยเฉพาะการต่อสู้ของกิลด์ใหญ่ที่น้อยครั้งที่จะเกิดขึ้น และโซจินก็ต้องการมันมาก

เพราะว่านอกจากพลังที่ต่างกันแล้วมันก็เป็นผลมาจากสงครามดินแดนที่เกิดขึ้นในหลายวันมานี้ที่มันจะเป็นการยากสำหรับกิลด์โจมตีที่จะชนะกิลด์ฝ่ายป้องกันได้

นั่นจึงทำให้เธอหมดความกระตือรือร้น เธอหวังกับมันน้อยลงและพยายามหาวิดีโอประเภทอื่นแทน

“มันไม่มีแหล่งอื่นเลยที่พอจะทำให้มันกลายเป็นประเด็นขึ้นมาได้…”

แต่ทันใดนั้น

ขณะทืี่หาวิดีโอด้วยคีย์เวิร์ด ‘สงครามดินแดน’ ก็มีบางสิ่งเตะตาเธอ

 

สงครามดินแดนของกิลด์ระดับไดม่อนในไคลัน (โลตัส vs โพราริส) อันแสนจะบ้าคลั่ง (1VS30)เมื่อสองวันก่อน ตำนวนคนดู 58,291 คน เป็นเรื่องราวอันบ้าคลั่งของซัมมอนเนอร์ที่ชื่อว่า ‘เอียน’ ของกิลด์โลตัสผู้ที่ครองตำแหน่งอันดับสูงของดันเจี้ยนฟอลันเลเวล100เอาไว้ มันเป็นกล้องส่วนตัวที่ถ่ายจากสมรภูมิผู้กล้า ดูให้สนุกนะครับ ^^

 

โซจินเมื่อได้อ่านข้อความที่ขึ้นมาบนหน้าจอเธอแล้วก็บ่นกับตัวเองด้วยความตกตะลึง

“สงครามดินแดนระดับไดม่อน พวกเขาสู้กันแบบ1ต่อ30? ถ้าหากพวกเขาชนะ30คนได้ด้วยตัวคนเดียว ไม่ใช่ว่าผู้เล่นคนนั้นจะอยู่เลเวลประมาณ130แล้วฆ่าผู้เล่นเลเวลประมาณ80งั้นหรอ?”

แต่เมื่อเธอเห็นว่ามันบอกถึง ‘ซัมมอนเนอร์’ เธอก็กลายเป็นขมวดคิ้วทันที

เพราะว่าถ้าหากเป็นซัมมอนเนอร์ที่เธอรู้จักแล้วละก็ไม่ต้องพูดถึงเลเวล130เลย แค่เลเวล100ก็มีน้อยคนที่จะไปถึงได้

‘มันจะต้องวิดีโอที่สู้กับพวกผู้เล่นใหม่เลเวลต่ำกว่า50แน่ๆ หลังๆมากนี้ทุกอย่างมันก็กลายเป็นเรื่องบ้าไปหมดแล้ว”

แต่กระนั้นมันก็สักพักนึงแล้วที่ไม่มีอะไรมาเตะตาเธอ เธอจึงไม่สามารถข้ามมันไปได้

‘งั้นในเมื่อฉันไม่มีอะไรจะเสียแล้ว ลองเข้าไปดูกันหน่อยดีมั้ย?’

เธอไม่ได้หวังว่ามันจะเป็นวิดีโอที่ดีอะไรแต่ส่วนที่สำคัญก็คือ1ต่อ30ที่น่าสนใจมาก

“โอ้-โห?”

คุณภาพของวิดีโอและท่าทางก็คงจะดีที่สุดเท่าที่คนทั่วไปจากพื้นที่ผู้ชมสามารถถ่ายมาได้แล้ว

อย่างไรก็ตามเมื่อวิดีโอได้เริ่มขึ้นดวงตาทั้งสองของโซจินที่กำลังดูผู้เล่นของทั้งสองฝั่งอยู่ก็ถึงกับเบิกโพลง

“ห้ะ? เลเวลของฝ่ายที่มีสามสิบคนมากกว่า90ทั้งหมด”

มีเพียงผู้เล่นไม่กี่คนที่เปิดให้เห็นเลเวลได้ ผู้เล่นคนอื่นก็ดูจะไม่ใช่ผู้เล่นระดับมือใหม่กันหมด

เมื่อเห็นความน่าตื่นเต้นแล้วเธอก็เริ่มที่จะจดจ่อกับวิดีโอมากยิ่งกว่าเดิม

‘บ้าอะไรเนี่ย? พวกเขาจะสามารถชนะได้ด้วยพลังต่อสู้อย่างเดียวเลยงั้นหรอ?’

เมื่อการต่อสู้เริ่มต้นขึ้น ซัมมอนเนอร์ที่ยืนอยู่คนเดียวก็เริ่มที่จะอัญเชิญมอนสเตอร์ที่ดูเหมือนสัตว์เลี้ยงของเขาออกมา

และตาของโซจินก็เบิกโพลงอีกครั้งเมื่อได้เห็นแต่ละตัว

เพราะว่าพวกมันเป็นมอนสเตอร์ที่เธอเพิ่งเคยเห็นเป็นครั้งแรก แต่มอนสเตอร์ที่ดูเหมือนเสือขาวมีลายสีแดงนั้นเป็นเพียงตัวเดียวที่เธอรู้จัก

‘นั่น…อย่างบอกนะว่ามันคือฮัลลิคาน?’

ฮัลลิคานมอนสเตอร์ระดับที่มีระดับHeroicที่ผู้เล่นระดับสูงสามารถฆ่ามันได้ด้วยความยากลำบากในทวีปเหนือ

ยิ่งไปกว่านั้นเธอจำได้ว่าเห็นวิดีโอที่พวกเขาได้รับพลังทำลายอันมหาศาลและโชคดีที่เคลียร์มันได้สำเร็จ มันจึงค่อนข้างมีเหตุผลมากพอที่จะทำให้เธอตกใจ

ดูเหมือนมันจะมีขนาดเล็กกว่าฮัลลิคานที่เป็นมอนสเตอร์ระดับบอสเล็กน้อย แต่รูปร่างภายนอกมันก็ยังเป็นฮัลลิคานอยู่ดี

‘นี่มันบ้าไปแล้ว! เขาไปได้มอนสเตอร์ระดับHeroicเลเวลมากกว่า150มากได้ยังไง? การที่จะจับมันได้มันเป็นไปไม่ได้เลย…’

แต่ไม่ว่าเธอจะสงสัยเท่าไหร่มันก็ไม่มีทางที่เธอจะหาเหตุผลมาได้ เธอจึงเลิกคิดเรื่องนั้นก่อนและเริ่มที่จะจดจ่อกับวิดีโอ

และในวิดีโอการฆ่าล้างฝ่ายเดียวของเอียนก็เริ่มต้นขึ้น

“วะ ว้าว..!”

โซจินอุทานออกมาก่อนที่เธอจะรู้ตัวเสียอีก

กรามของเธอตกลงมาโดยอัตโนมัติขณะที่ดูความต่อเนื่องของสกิลAoEที่สร้างขึ้นมาและการควบคุมสัตว์เลี้ยงของเขา เช่นเดียวกันกับการที่เอียนนั้นไม่ยอมให้NPCตายโดยใช่เหตุ

เนื่องจากหลุมอเวจีของดุ๊กเดและลมหายใจของเรคตั้งแต่เริ่มรวมถึงการต่อเนื่องของสกิลAoE บดขยี้ของพินด้วย มันเป็นการต่อสู้ที่ฆ่าล้างศัตรูไปได้การครึ่งตั้งแต่เริ่ม แต่การต่อสู้ยังคงดำเนินต่อไปหลังจากนั้นมันก็ยังคงมีแผนที่ละเอียดและน่าประทับใจพอที่จะทำให้โซจินอุทานออกมาอีกครั้ง

‘เดี๋ยวนะแล้วทำไมวิดีโอนี้มันถึงโดนรังแกอยู่แบบนี้ละ?’

โซจินที่ได้ดูวิดีโอที่ยาวกว่า20นาทีขฯะที่กลั้นหายใจ ก็รีบดูจำนวนคนดูของวิดีโอ

จำนวนคนดูนั้นประมาณห้าหมื่นเท่านั้น

มันก็ไม่ได้ถือว่าน้อยแต่มันก็ไม่ได้เยอะ

“ฉันจะต้องซื้อลิขสิทธิ์ของวิดีโดนี้เดี๋ยวนี้!”

โซจินรีบกดไปที่ไอดีของผู้อัพโหลดทันที และพบกับช่องทางการติดต่อ

เธอรีบกดเบอร์โทรลงในมือถือของเธออย่างรวดเร็วด้วยท่าทางตื่นเต้น

“นี่มัน…แจ็คพอตของแท้เลย!”

หลังจากตัดต่อวิดีโอแล้วและกลายติดอันดับยอดคนดู เธอก็วางแผนที่จะตามหาผู้เล่นที่ชื่อ ‘เอียน’ และทำสัญญากับเขาให้ไวที่สุด

เพราะว่าผู้เล่นระดับสูงในตอนนี้ได้ทำสัญญากับบริษัทและผู้เชี่ยวชาญหมดแล้ว สำหรับเธอที่มาเริ่มทีหลังนั้นเธอไม่มีผู้เล่นระดับสูงที่เธอจะสามารถแลกเปลี่ยนวิดีโอได้เลย

มันเป็นการลงทุนที่ยิ่งใหญ่กว่าที่คาดคิดเอาไว้ ดวงตาทั้งสองของเธอก็ส่อแววคาดหวังอย่างมาก

Taming Master

Taming Master

เกมเสมือนจริงที่ใหญ่ที่สุดในโลก ‘Kailan’ ‘เอียน’ นักเล่นเกมเสมือนที่ใครๆต่างก็รู้จัก เขาลบตัวละครเลเวล 93 ของตนเพื่อที่จะได้รับอาชีพลับ… แต่อาชีพที่เขาเลือกนั้นเป็นอาชีพที่ไร้ประโยชน์ที่สุดใน ‘Kailan’ นั่นคือ นักอัญเชิญ? ยิ่งไปกว่านั้น การโทรตามจากศาสตราจารย์ทำให้เขาสติแตก! เพื่อหลีกเลี่ยงการโดนคุมความประพฤติ เขาจะต้องรีบเพิ่มเลเวลของตนให้ถึงระดับเดิมกับที่เขาได้ลบไป ภายใน2เดือน!

Comment

Options

not work with dark mode
Reset