มันเป็นสถานการณ์ที่กิลด์ยักษ์ใหญ่ของอาณาจักรลัสเปลมีการประชุมหลายครั้งและมาถึงข้อสรุปโดยการสละเมืองไพโรของกิลด์โลตัสให้กับไคม่อน
อย่างไรก็ตามในท้ายที่สุดรอยด์เฉินก็ไม่เห็นด้วยกับการตัดสินใจดังกล่าว
‘ฉันไม่รู้ว่ามันจะเกิดขึ้นเมื่อใด แต่จนกว่าจะมีอย่างน้อยหนึ่งกิลด์ที่เอาชนะอาณาจักรอันยิ่งใหญ่และขุนนางและเติบโตขึ้นสู่ระดับของอาณาจักร การประกอบสงครามระหว่างอาณาจักรยักษ์ทั้งสองจะดำเนินต่อไป’
ในขณะที่องค์ประกอบที่ขัดแย้งกันระหว่างอาณาจักรยักษ์ทั้งสองยังคงอยู่ หากพวกเขาถูกผลักกลับอย่างต่อเนื่องในการต่อสู้กับพลังพวกเขา ช่วยไม่ได้ที่จะเสียเปรียบอย่างต่อเนื่อง
หากพวกเขาต้องสูญเสียทวีปส่วนใหญ่ซึ่งเป็นพื้นที่ที่เป็นกลาง แน่นอนว่าในด้านการพัฒนาความแตกต่างระหว่างอาณาจักรไคม่อนและพวกเขาจะเติบโตอย่างต่อเนื่อง
‘ถ้าแม้กระทั่งกิลด์โลตัสและเมืองไพโรก็ต้องถูกโยนทิ้งไปเช่นนี้ กิลด์ระดับกลางของอาณาจักรลัสเปลอาจจะสูญเสียความศรัทธาทั้งหมดของพวกเขากับกิลด์อันดับสูง’
ในที่สุดก็จะนำไปสู่การแบ่งแยกภายในอาณาจักรและหากเกิดเหตุการณ์เช่นนั้น มันจะส่งผลให้เกิดสถานการณ์ที่เลวร้ายที่สุด
‘อย่างน้อยกิลด์ของเราต้องก้าวไปข้างหน้าและช่วยโลตัส’
รอยด์เฉินเปิดการประชุมกิลด์ทั่วไปและหลังจากอธิบายสถานการณ์ปัจจุบันอย่างเต็มที่เขารวบรวมความคิดเห็นของสมาชิกกิลด์ของเขา
นี่คือการต่อสู้ที่มีองค์ประกอบโอกาสของการพ่ายแพ้สูงมาก ไม่สิ การพ่ายแพ้เกือบจะแน่นอนเลยทีเดียว
ไม่มีทางที่สมาชิกกิลด์จะมีความสุขในความคิดที่จะสนับสนุนการต่อสู้ แต่ในที่สุดรอยด์เฉินก็สามารถประสบความสำเร็จในการโน้มน้าวใจสมาชิกกิลด์ของเขาทั้งหมด
แน่นอนว่าเขาไม่ได้ชักชวนพวกเขาอย่างเต็มที่ 100% ด้วยเหตุผลเพียงว่าเพื่อประโยชน์ที่ยิ่งใหญ่กว่า
มีเหตุผลอยู่สองอย่างที่ทำให้รอยด์เฉินสามารถชักชวนสมาชิกกิลด์ของเขาได้
ข้อแรกคือกิลด์วาเลี่ยนอาจจะไม่ได้อยู่ในเงื่อนไขที่ดีกับอีกสองกิลด์
นี่เป็นเพราะสมาชิกส่วนใหญ่ของกิลด์วาเลี่ยนประกอบไปด้วยผู้เล่นที่มีเป้าหมายเพื่อเพลิดเพลินกับเกมในขณะที่กิลด์โอ๊คลันและกิลด์สเปนดอร์ส่วนใหญ่เป็นนักเล่นเกมอาชีพที่คำนวณกำไรและขาดทุนอย่างละเอียดเมื่อพวกเขาเล่น
แน่นอนว่าไม่ใช่เรื่องเลวร้าย แต่โดยปกติแล้วสมาชิกของกิลด์วาเลี่ยนไม่ชอบการใช้ชีวิตที่มีเลศนัยของโอ๊คลันและสเปนดอร์
ข้อที่สองคือ ‘เหตุผล’
หากพวกเขาจะสนับสนุนการต่อสู้ครั้งนี้ แม้ว่าจะไม่มีผลประโยชน์มากมาย การยอมรับของกิลด์วาเลี่ยนจะเพิ่มมากขึ้นภายในอาณาจักรลัสเปล
พวกเขายังสามารถหลีกเลี่ยงการวิพากษ์วิจารณ์ที่มีต่อกิลด์ยักษ์ที่กำลังแพร่กระจายในชุมชนที่เป็นศูนย์กลาง
สุดท้ายคือ ‘พลังการต่อสู้’ ของกิลด์โลตัสซึ่งแข็งแกร่งกว่าที่คาดไว้
ระดับของพลังการป้องกันที่สร้างขึ้นในเมืองไพโรที่เขาได้รู้ผ่านทางเฮิร์ซทำให้โน้มน้าวใจของสมาชิกกิลด์วาเลี่ยน
พวกเขารู้สึกว่าแม้ว่าพวกเขาจะแพ้มันก็จะไม่ไร้ประโยชน์
หากพวกเขาสามารถติดตามการต่อสู้อย่างใกล้ชิดในระยะเวลาที่เหมาะสม จะมีอะไรมากมายที่พวกเขาสามารถได้รับจากการต่อสู้ขนาดใหญ่เช่นนี้และถ้าเป็นเช่นนั้นแม้ว่าพวกเขาจะได้รับโทษจากการตาย พวกเขาก็รู้สึกว่าจะไม่เป็นไร
เนื่องจากพวกเขาสามารถรับของสงครามจากการต่อสู้เมื่อมันมาถึงไอเทมและค่าประสบการณ์ที่พวกเขาจะสูญเสียจากการตาย
‘มันอาจเป็นการต่อสู้ที่สนุกสนานอย่างแท้จริง ไม่ว่าจะด้วยวิธีใดการตัดสินใจจึงไม่จำเป็นต้องพิจารณาใหม่อีกต่อไป’
มันเป็นสถานการณ์ที่เขาแจ้งเตือนไปยังกิลด์อื่น
มีแค่ซามูเอลจินหัวหน้าของกิลด์โอ๊คลันแสดงความเป็นห่วง แต่ก็ไม่มีใครหยุดกิลด์วาเลี่ยนได้
แต่กิลด์ที่คิดว่ากิลด์วาเลี่ยนซึ่งเป็นกิลด์คู่แข่งนั้นจะได้รับความเสียหายแทนโดยการช่วยกิลด์โลตัสทำให้ใจของพวกเขาสนับสนุนอย่างเต็มที่ในบรรยากาศที่อบอุ่น
เช่นนั้น กองกำลังยอดเยี่ยมของกิลด์วาเลี่ยนเข้าร่วมกับเมืองไพโรและกลุ่มที่ยื่นมือออกมาระบุว่าพวกเขาจะช่วยโลตัสไม่ใช่แค่วาเลี่ยน
ผู้เล่นหลายคนของกิลด์กลางถึงสูงที่สูญเสียฐานในแนวหน้าก็รวมตัวทีละคนที่เมืองไพโรเพื่อช่วยโลตัสกองทหารที่รวมตัวกันนั้นใกล้ถึง 10,000 คนและเมื่อเวลาผ่านไปจำนวนคนก็เพิ่มขึ้นเรื่อยๆ
* * *
Thud- Thud- Thud-.
เช้าวันหนึ่งที่พระอาทิตย์ทะเลทรายอันแผดจ้าส่องลงมา
เสียงดังดังกึกก้องไปทั่วสนามรบ เนื่องจากสงครามปิดล้อมขนาดใหญ่ที่ดึงดูดความสนใจของไคลันทั้งหมดเริ่มต้นขึ้น
ก่อนการสู้รบจะเริ่มขึ้น จำนวนกองกำลังของพันธมิตรได้รวมตัวกันที่ด้านของอาณาจักรไคม่อนมีทั้งหมด 130,000 คน
จำนวนทหารป้องกันที่รวมตัวกันที่เมืองไพโรนั้นไม่ได้มีจำนวนไม่มากนักที่ 15,000 คน แต่เมื่อเทียบกับทหารกว่า 130,000 คน ถึงจุดที่มันย่ำแย่จริงๆ
Stomp- Stomp-.
ภาพของกองทัพ 100,000 คนที่เดินขบวนในระดับเดียวกันนั้นสามารถเรียกได้ว่าเป็นภาพที่ยิ่งใหญ่และในท้องฟ้าที่มีความวิตกกังวล คริสตัลการถ่ายทำก็ลอยอยู่บนอากาศ
Whiiing-.
เนื่องจากลักษณะของการต่อสู้นี้ไม่สามารถพิจารณาได้ว่าเป็นการต่อสู้ระหว่างกิลด์หนึ่งกับอีกกิลด์หนึ่งจึงไม่มีข้อจำกัดในการถ่ายทำ
ด้วยเหตุนี้แม้แต่ผู้เล่นที่ต้องการถ่ายวิดีโอเป็นการส่วนตัวก็ส่งคริสตัลถ่ายทำของพวกเขาขึ้นไป
การถ่ายทำคริสตัลมีราคาแพงอย่างไม่น่าเชื่อและมีความเสี่ยงที่จะถูกทำลายในขณะที่ถ่ายทำกลางการต่อสู้
อย่างไรก็ตามการต่อสู้ครั้งนี้คุ้มค่าที่จะเก็บมันไว้ในวิดีโอแม้ว่ามันจะถูกพิจารณาแล้วก็ตาม
ณ ป้อมยามที่สูงที่สุดของป้อมปราการเมืองไพโร
เอียนซึ่งยืนอยู่จุดสูงสุดมองไปรอบ ๆใกล้กับกองทัพอาณาจักรไคม่อนขณะที่เขาพูด
“มันเหลือเชื่อจริงๆสำหรับการเป็นสงครามปิดล้อมในระดับนี้”
รอยด์เฉินซึ่งยืนอยู่ข้างเอียน ยิ้มขณะที่เขาตอบกลับ
“อย่างที่เราคาดไว้ สำหรับการต่อสู้เช่นนี้การละทิ้งผลลัพธ์มันคุ้มค่าที่จะเข้าร่วม”
เอียนมองไปที่รอยด์เฉินเล็กน้อยซึ่งลูบดาบของเขาส่องแสงสีขาว เอียนตอบกลับในไม่ช้า
“ทำไมต้องตั้งผลลัพธ์ไว้ล่ะ?”
“…?”
เอียนยิ้ม
“ในเมื่อพวกเราจะชนะ”
เอียนตอบด้วยตอบกลับด้วยจิตวิญญาณเต็มเปี่ยม รอยด์เฉินก็ยิ้มอย่างมีความสุข
“ฮ่าฮ่า ความมั่นใจแบบนั้นดี ฉันจะคาดหวังการมีส่วนร่วมของนาย”
แต่เดิมรอยด์เฉินไม่ได้สนใจเอียนมากนัก
ไม่มีทางที่เขาจะมีความสนใจในคนที่ไม่ปรากฏตัวในรายชื่อการจัดอันดับเมื่อเขาอยู่ใน 10 อันดับแรกของการจัดอันดับโดยรวม
อย่างไรก็ตามในระหว่างกระบวนการตัดสินใจที่จะมีส่วนร่วมในการต่อสู้ครั้งนี้ เขาได้ดูวิดีโอการต่อสู้ของเอียนจำนวนมากและเขาก็ตระหนักว่าเอียนเป็นคนที่น่าทึ่งกว่าที่เขาคาดไว้มาก
‘คงเป็นเรื่องยากที่จะหาคนที่มีความสามารถในการนำในการต่อสู้ขนาดใหญ่เช่นนี้ อย่างน้อยต้องชายคนนี้’
เขาไม่คิดว่าเขาจะขาดพลังการต่อสู้แบบตัวต่อตัวเมื่อเทียบกับเอียน แต่ความเป็นผู้นำที่เขาแสดงให้เห็นในสงครามปิดล้อมต่อต้านกิลด์ดาร์ครูน่านั้นอยู่ในระดับที่สูงกว่าเขามาก
เอียนพยักหน้าขณะที่เขาตอบกลับ
“ขอบคุณที่ให้การสั่งการกับผม คุณจะไม่ผิดหวังแน่นอน”
หลังจากที่เอียนมองไปที่กองทัพอันยิ่งใหญ่ของไคม่อนที่ใกล้ขึ้นเรื่อยๆ เขาก็หันหัวของเขาไปข้างหลัง
และจุดนั้น ไคซาร์อยู่ที่นั่น
“ไคซาร์”
“เรียกข้าทำไม?”
“เหมือนกับที่ฉันบอกนายก่อนหน้านี้ ฉันต้องการให้นายจัดการกองทหารม้า”
ไคซาร์พยักหน้าอย่างเชื่อฟัง
“ไว้ใจได้เลย ข้าจะจัดการพวกไคม่อนอย่างดีเลย”
ไคซาร์ยิ้มด้วยการแสดงการกระตือรือร้น
รอยยิ้มของไคซาร์ ทำให้เอียนเจ็บปวด
‘เฮ้อ… ฉันต้องใช้เงินเท่าไหร่เพื่อซื้อม้าของเฟร์กาน่าหรืออะไรก็ตาม’
เพื่อที่จะทำให้ไคซาร์ทำในสิ่งที่เขาต้องการ เขาต้องซื้อม้าที่แพงที่สุดพร้อมค่าสถานะที่ดีที่สุดในบรรดาม้าที่อยู่ในโรงประมูลและมอบมันเป็นเครื่องบรรณาการ
“ขอบใจนะไคซาร์ ฉันจะไว้ใจนาย”
“ฮ่าฮ่า”
ไคซาร์ลงไปข้างล่างหอคอยขณะที่โบกมือ
รอยด์เฉินแสยะยิ้มในขณะที่มองดูความสัมพันธ์ระหว่างคนรับใช้ที่แปลกประหลาดก็พูดกับเอียน
“ถ้างั้นฉันจะไปที่จุดของฉันแล้ว”
เอียนก้มหัวเล็กน้อย
“ขอบคุณครับ ผมหวังว่าจะได้รับความร่วมมืออย่างดีจากคุณ รอยด์เฉิน”
“ด้วยความยินดี”
เช่นนั้น เอียนซึ่งได้รับความเชื่อใจที่จะนำอยู่บนสุดของหอคอยนั้นหันกลับมามองด้านหน้าอีกครั้ง
‘มันไม่ง่ายเลย แต่ฉันต้องจัดการกองทหารให้ได้มากที่สุด เนื่องจากการต่อสู้ครั้งนี้เป็นสิ่งที่คนคนหนึ่งต้องรับมือกับสิบคนเพื่อให้เราชนะ’
อย่างไรก็ตามจากนั้น เอียนจับจ้องฉากที่น่าตื่นเต้น
‘อะไรนั่น?’
มีสิ่งที่ดูเหมือนจะเป็นเงาหลายร้อยตัวที่ลอยอยู่บนอากาศด้านหลังกองกำลังพันธมิตรของอาณาจักรไคม่อน
เอียนจดจ่ออย่างตั้งใจและมองดูพวกเขาอย่างระมัดระวัง
‘อะไรวะเนี่ย หรือว่าจะเป็นกริฟฟิน?’
เขาเห็นนักธนูที่ถือคันธนูขึ้นไปนั่งบนวัตถุบินที่มีลักษณะภายนอกซึ่งดูคล้ายกับนกอินทรี
ตอนแรกเอียนตกตะลึง เมื่อเขาคิดว่าจะมีกริฟฟินมากกว่าหนึ่งร้อยปรากฏตัวขึ้น แต่เมื่อพวกเขามาใกล้กันมากขึ้น เขาก็สามารถรู้ได้ว่าไม่ใช่อย่างนั้น
‘เฮ้อ ฉันสับสนจริงๆ มันจะเป็นปัญหาร้ายแรงหากพวกมันเป็นกริฟฟิน’
ขณะที่พวกเขาเป็นทหารประเภทที่เขาเห็นเป็นครั้งแรกเขาไม่มีข้อมูล แต่เอียนรู้สึกสนใจมากกว่าเดิม
“การต่อสู้บนอากาศสินะ…”
เอียนอัญเชิญพิน
“อัญเชิญพิน!”
Kku-ruk- Kku-ru-ruk-!
พินซึ่งถูกอัญเชิญออกมาร้องอย่างกระฉับกระเฉง ขณะที่เอียนลูบหัวเขาและด้วยความคล่องแคล่วชำนาญ เขาก็ขึ้นไปที่หลังของพิน
“ฉันไม่กลัวกริฟฟินปลอมสักหน่อย”
เอียนลูบพินขณะที่เขาพูดอีกครั้ง
“พิน”
Kku-ru-ruk-!
“ไปกันเถอะ!”
Kku-ruk- Kku-ruk-!
ตามคำสั่งของเอียน พินก็กระพือปีกด้วยพลังงานขณะที่เขาบินออกไปจากหอป้องกัน
และสายตาของทุกคนที่ยืนอยู่ในสนามรบก็รวมตัวกันที่เอียน
“ว้าวว นั่นคือเอียน!”
“มันคือกริฟฟิน!”
กองทัพอันยิ่งใหญ่ของไคม่อนได้มาถึงด้านหน้าของเอียนซึ่งลอยขึ้นไปบนท้องฟ้าป้อมปราการและกำแพง
เอียนดึงคัมภีร์จากคลังของเขา
นั่นคือการคัมภีร์เวทมนตร์ที่อนุญาตให้ผู้หนึ่งส่งคำสั่งอย่างมีประสิทธิภาพไปยังพันธมิตรในช่วงเวลาหนึ่งในการต่อสู้ขนาดใหญ่
อย่างที่คาดไว้มันเป็นไอเทมราคาแพง แต่เอียนฉีกคัมภีร์นั้นโดยไม่ลังเล
- ท่านได้ใช้ไอเทมคัมภีร์เวทมนตร์ ‘ศักดิ์ศรีของผู้บัญชาการ’
- เป็นเวลา ’02:59:59′ ถัดไปท่านสามารถส่งข้อความถึงพันธมิตรทั้งหมด (ท่านสามารถกำหนดคำสั่งข้อความผ่านความสามารถในการ เปิด / ปิด)
“อะแฮ่ม!”
เอียนเครียร์ลำคอของเขา
- ทุกคน รวมถึงสมาชิกกิลด์โลตัสและผู้เล่นอาณาจักรลัสเปลทั้งหลายซึ่งมาที่นี่เพื่อช่วยเมืองไพโรของพวกเรา
ขณะที่เอียนเริ่มพูด เมืองไพโรซึ่งเสียงดังเล็กน้อยเริ่มเงียบ
เมื่อเขาทำอย่างนั้น เสียงฝีเท้าของกองทัพอาณาจักรไคม่อนที่เข้ามาใกล้เรื่อยๆและเมืองก็เริ่มเสียงดังขึ้น
เอียนพูดต่อ
- ก่อนที่สงครามปิดล้อมจะเริ่มขึ้น ฉันมีบางอย่างอยากจะพูด
Du-du-du-du-.
ราวกับว่าพวกเขาเริ่มวิ่งในตอนนี้ เสียงฝีเท้าที่ออกมาจากด้านนอกกำแพงก็ดังขึ้นและเอียนก็พูดอีกครั้ง
- เราอยู่ที่นี่เพื่อที่จะไม่แพ้ในวันนี้
คำพูดของเอียนกระทบกับพวกเขาหลายคน
นี่เป็นเพราะสำหรับผู้เล่นที่มาเพื่อช่วยพวกเขา แม้แต่สำหรับผู้เล่นกิลด์โลตัสนั้นแทบจะไม่มีใครคิดว่าพวกเขาสามารถชนะการต่อสู้นี้ได้
- ฉันไม่เคยแม้แต่จะเริ่มการต่อสู้ที่ฉันคิดว่าฉันจะแพ้และไม่เคยแพ้ในการต่อสู้ที่ฉันคิดว่าฉันจะชนะ
คำพูดของเอียนสัมผัสหัวใจของพวกเขาอย่างประหลาด
เอียนยกหอกของเขาที่ส่องแสงจากการสะท้อนของดวงอาทิตย์และพูดอีกคำสุดท้าย
- เราจะชนะ
ช่วงเวลาแห่งความเงียบเกิดขึ้นและราวกับว่ามันเป็นสัญญาที่ทำขึ้น เสียงเชียร์ดังกังวานดังออกมาทั่วทั้งป้อมปราการในเวลาเดียวกัน
“ย๊าาาา!”
“เอียน นายเท่ห์มาก!”
“ใช่เท่ห์มาก!”
Flap- Flap-!
เอียนซึ่งบินขึ้นไปยังจุดที่สูงกว่านั้น ชี้หอกไปทางด้านหน้าขณะที่เขาออกคำสั่งแรก
- พลธนูทุกคน…!
Chuk- Chu-chuk-!
มันเป็นหน่วยธนูส่วนใหญ่สร้างขึ้นจากทหารที่ได้รับการฝึกฝนในเมืองโลตัส แต่มีผู้เล่นจำนวนมากถูกวางไว้กับพวกเขาและพวกเขาก็ทำตามคำสั่งของเอียนและดึงสายธนูของพวกเขา
- โจมตี!
Shyook- Shyoo-shyoo-shyoo-shyook-.
ด้วยการเริ่มต้นของลูกศรที่ปกคลุมท้องฟ้าของป้อมปราการและเปลี่ยนเป็นสีดำการต่อสู้ที่รุนแรงและน่ากลัวที่สุดของประวัติศาสตร์ไคลันได้เริ่มต้นขึ้น
