Taming Master – ตอนที่ 214

ก่อนที่ใครๆจะรู้ตัว มันเป็นเวลา 30 วันแล้วตั้งแต่อาณาจักรปีศาจเปิดขึ้น

ความสนใจของผู้เล่นในอาณาจักรปีศาจเพิ่มมากขึ้นจนถึงจุดที่กระดานข่าวแยกต่างหากที่เกี่ยวข้องกับอาณาจักรปีศาจถูกสร้างขึ้นในชุมชนไคลันอย่างเป็นทางการ

ตอนนี้ แม้แต่ผู้เล่นอันดับต้นๆที่ดีที่สุดก็ประสบความสำเร็จในการรับเควสต์ที่เกี่ยวข้องและเข้าสู่อาณาจักรปีศาจและด้วยเหตุนี้จำนวนผู้เล่นที่เข้าสู่อาณาจักรปีศาจจึงสูงกว่าสองหมื่นคน

ยิ่งไปกว่านั้นเพราะยันโคผู้ปกป้องจุดที่จะเข้าสู่โซน 119 ถึงโซน 120 ได้พ่ายแพ้ มีผู้เล่นกว่าพันรายที่เข้าสู่ช่วงโซน 110

ความจริงที่ว่านอกเหนือจากเอียนแล้วยังไม่มีผู้เล่นคนใดรู้ถึงการดำรงอยู่ของหัวหน้าผู้พิทักษ์ประตูที่ดูแลโซน 120

อย่างไรก็ตาม ประตูของโซน 120 ไม่ได้เปิดอยู่เสมอไป

ในตำแหน่งที่ยันโคหายตัวไป หัวหน้าผู้พิทักษ์ประตูคนใหม่ก็ปรากฏตัวขึ้น

ด้วยเหตุนี้ ราคาของหินวิเศษระดับต่ำซึ่งดรอปจากโซน 120 ขึ้นไปเท่านั้น เริ่มพุ่งสูงขึ้น

แน่นอนว่าเอียนซึ่งไม่ได้สนใจอะไรมากในราคาตลาดของหินเวทย์มนตร์ เพียงแค่ละลายหินเวทย์มนตร์ของเขาทั้งหมดเพื่อเสริมความแข็งแกร่งอาวุธของเขาทันทีที่เขาได้รับ

“เฮ้อ ฉันล้มเหลวในการไปถึงการเสริมความแข็งแกร่งระดับที่ 10 อีกแล้ว”

พร้อมด้วยข้อความที่ระบุว่าการเสริมความแข็งแกร่งล้มเหลว เอียนก็รู้สึกผิดหวังเมื่อเขามองไปที่การพิพากษาของจิตวิญญาณแห่งราชาซึ่งหยุดอยู่ที่การเสริมความแข็งแกร่งระดับที่ 9

“ร้องออกมาดังๆเลย ข้าขอให้เจ้าเสริมความแข็งแกร่งให้อาวุธข้าด้วย แต่เจ้าเอาแค่เสริมความแข็งแกร่งให้ตัวเอง”

เอียนรับปากกับไคซาร์ซึ่งบ่นอยู่ข้างเขา

“เมื่อฉันทำให้หอกเสริมความแข็งแกร่งถึงระดับที่ 10 ฉันจะให้หินเวทย์มนตร์ระดับต่ำทั้งหมดของฉันเพื่อเสริมความแข็งแกร่งให้กับอาวุธนายเลย อดทนไว้ก่อน”

“อะแฮ่ม ถ้าเป็นอย่างนั้นล่ะก็…”

ในขณะที่เอียนทะเลาะกับไคซาร์ ปาร์ตี้ก็สามารถเข้าไปในส่วนลึกของโซน 100 ก่อนที่พวกเขาจะรู้ตัว

และหลังจากนั้นไม่นาน ป้อมปราการขนาดยักษ์ปรากฏตัวต่อหน้าของเอียน

“โอ้ ดูเหมือนว่ามันจะอยู่ตรงนั้น”

เมื่อเอียนพึมพัม พอลลีนซึ่งตามหลังเขามาอย่างเงียบๆตอบกลับ

“เหมือนว่าจะเป็นอย่างนั้นนะครับ ท่านลอร์ด นี่เป็นครั้งแรกที่เห็นป้อมปราการในอาณาจักรปีศาจ”

เมื่อพบจุดหมายของเขา เท้าของเอียนก็เริ่มเร็วขึ้นและเมื่อเขาเข้าใกล้มันมากขึ้น เสียงอุทานก็ออกมาจากปากของสมาชิกปาร์ตี้

ป้อมปราการยักษ์ซึ่งชี้ให้เห็นว่ามีการยื่นออกมาจากที่ต่างๆ แสดงให้เห็นภาพของป้อมปราการปีศาจที่ดูเหมือนจะมีอยู่จริงในนรกเท่านั้น

“ฮ่า ดูเหมือนว่าเราจะมาถึงอาณาจักรปีศาจแล้วจริงๆ”

เมื่อเอียนพูด ซีเรียซึ่งอยู่ข้างๆเขาพูดออกมาอย่างระมัดระวัง

“ท่านลอร์ด นี่คืออาณาจักรปีศาจจริงๆค่ะ”

เช่นนั้น เอียนแสดงท่าทางเขินอายขณะที่เกาหัว

“อ่า… ชะ ใช่สิ”

ปาร์ตี้ที่เดินไปตามขอบป้อมปราการเมืองแห่งความโกรธเกรี้ยวสามารถค้นพบทางเข้าซึ่งนำไปสู่ด้านในตอนท้ายของการเดินเร็วๆประมาณ 10 นาที

ทางเข้าถูกปิดกั้นโดยประตูป้อมปราการขนาดยักษ์ที่ดูเหมือนจะสูงประมาณ 10 เมตรได้อย่างง่ายดายและด้านหน้าของมันปีศาจที่ดูหยาบกร้านปกป้องอยู่

‘ดูเหมือนว่าพวกมันจะเป็นยาม…’

เอียนซึ่งตรวจสอบข้อมูลของปีศาจ กลืนน้ำลายขณะที่เข้าหาพวกเขาอย่างระมัดระวัง

นี่เป็นเพราะถึงแม้ว่าพวกเขาจะเป็นยาม แต่เลเวลของปีศาจนั้นใกล้เคียงกับ 300

“เอ่อ อะแฮ่ม”

เมื่อเอียนซึ่งเข้าหาพวกเขา มองไปที่ยามที่อยู่ด้านหน้าเอียน

“เจ้าเป็นใคร? นี่ไม่ใช่สถานที่ที่นอกจากปีศาจจะเข้าได้อย่างง่ายดาย”

เมื่อหนึ่งในปีศาจพูดขึ้น ดวงตาของเอียนมองขึ้นลง

เอียนถอนหายใจอย่างโล่งอกภายในใจ

‘เฮ้อ ถึงอย่างนั้น พวกเขาก็ไม่ได้โจมตีทันที ฉันกังวลว่าพวกเขาอาจจะแกว่งหอกของพวกเขาก่อนที่ฉันจะได้แสดงตราประทับให้พวกเขาได้ดู’

เอียนตรวจสอบข้อมูลของปีศาจที่พูดกับเขาอีกครั้ง

เอียนค่อยๆพูด

“ผมชื่อเอียน ผู้เล่นที่ได้รับคำขอร้องมาจากยันโค หนึ่งในสิบสองผู้ถูกเลือกของอาณาจักรปีศาจ”

เมื่อเอียนพูด การแสดงออกของเฮสก้าที่แสดงใบหน้าที่ไม่น่าเชื่อเปลี่ยนไปอย่างสิ้นเชิง

“หืมม…! เจ้ามนุษย์ เจ้ารู้จักยันโคได้อย่างไร?”

เอียนขี้เกียจในการอธิบายเนื้อหาของเควสต์โดยละเอียด ในตอนนี้เขาหยิบตราประทับออกจากคลังของเขา

“ผมรู้สึกว่ามันอาจจะยาวถ้าอธิบายทั้งหมด ดังนั้นผมจะแสดงให้นายเห็นตราประทับของปีศาจที่ผมได้รับมาจากยันโค”

เฮสก้าซึ่งได้รับตราประทับของปีศาจที่เอียนถืออยู่ แสดงท่าทางประหลาดใจมากกว่าเก่า

“ไม่นะ นี่มัน… ตราประทับพรีเมี่ยมของปีศาจ!”

พร้อมกับคำพูดของเฮสซึ่งงุนงง พวกทหารปีศาจที่คอยปกป้องทางเข้าเมืองแห่งความโกรธเกรี้ยวก็ก้มหัวไปหาเอียนทันที

“ข้าไม่ได้แสดงความเคารพต่อขุนนาง ข้าหวังว่าท่านจะยกโทษให้ข้า…”

เมื่อเขาพูด เอียนแสดงท่าทางงุนงงยิ่งกว่าพวกเขา

‘หืมม? สิ่งนี้มันเป็นไอเทมที่ดีขนาดนั้นเลยหรอ?’

เอียนนั้นไม่รู้อย่างแท้จริง แต่ว่าตราประทับพรีเมี่ยมของปีศาจนั้นไม่ใช่ไอเทมที่จะได้รับกันง่ายๆ

ความจริงแล้ว ตราประทับพรีเมี่ยมของปีศาจซึ่งเอียนมองว่าเป็นไอเทมที่ใครๆก็สามารถได้รับเมื่อพวกเขาเอาชนะหัวหน้าผู้พิทักษ์ประตู เป็นไอเทมที่สามารถได้รับหากได้รับ ‘การยอมรับ’ ที่เหมาะสมจากปีศาจที่อย่างน้อยระดับหนึ่ง

เอียนซึ่งรู้สึกว่าทุกอย่างราบรื่น เดินเข้าประตูด้านในของป้อมปราการโดยไม่ชักช้า

“ถ้างั้นผมสามารถเข้าไปข้างในได้แล้วใช่ไหม?”

เมื่อเอียนถาม เฮสก้าพยักหน้าทันที

“ใช่ครับ ท่านสามารถเข้าไปได้เลยครับ”

เอียนตรงเข้าไปข้างในประตูทันทีที่เข้าได้ยินการตอบกลับและผู้ติดตามของเอียนก็ตามเอียนไป

อย่างไรก็ตามจากนั้น เฮสก้าหยุดเอียน

“รอก่อนครับ!”

“หืมม…?”

เฮสก้ากันไคซาร์ซึ่งตามหลังของเอียนด้วยหอกขณะที่พูดต่อ

“มีเพียงแค่ท่านเอียนที่สามารถเข้าไปด้านในได้”

ขณะที่เขางุนงงเล็กน้อย เอียนถามกลับ

“พวกเขาคือผู้ติดตามของผม ทำไมจะไม่ได้ล่ะ?”

“ไม่ได้ครับ เนื่องจากคนที่ได้รับการยอมรับจากยันโคคือท่านเอียน ไม่ใช่ผู้ติดตามของท่าน”

“จิ๊…”

เอียนค่อนข้างหงุดหงิด แต่เขาไม่สามารถทำอะไรได้เลยนอกจากเข้าไปในขณะที่ทิ้งผู้ติดตามของเขาไว้ข้างนอก

“ไคซาร์ เดี๋ยวฉันกลับมาขึ้นอยู่กับสถานการณ์ ถ้านายเห็นอสูรเวทย์มนตร์อ่อนแอก็ล่าอย่างระมัดระวังเลย”

“เข้าใจแล้วเจ้าหนูลอร์ด ข้าจะล่าอสูรเวทย์มนตร์ยันตัวสุดท้ายในพื้นที่นี้เลย”

“บลัฟกันหรอ”

ไคซาร์แข็งแกร่ง แต่มันไม่ใช่เรื่องง่ายที่จะล่าอสูรเวทย์มนตร์ที่อยู่ในอันดับกลางขึ้นไปโดยปราศจากสัตว์เลี้ยงของเขา เอียนก็แสยะยิ้ม

เฮสก้าให้ความระมัดระวังมากขึ้นต่อเอียนซึ่งมุ่งหน้าไปยังด้านในของประตูป้อมปราการ

“อ่อ อย่างสุดท้าย ข้าต้องเพิ่มความระมัดระวังให้มากขึ้น ก่อนอื่น ยันโคไม่ได้เป็นหนึ่งในนายพลทั้งสิบสองที่ถูกเลือกแล้วตอนนี้ ข้าก็โอเคกับมัน แต่คนในเมืองแห่งความโกรธเกรี้ยวอาจจะอ่อนไหว โปรดระวังคำพูดของท่านด้วย”

“เข้าใจแล้ว”

“และถ้าท่านมองหายันโค เขาจะอยู่ในหอคอยแห่งการลงโทษที่ตั้งอยู่ใจกลางของเมือง”

เอียนซึ่งได้ยินชื่อหอคอยแห่งการลงโทษ แสดงท่าทางงุนงงขณะที่เขาพึมพัมในใจ

‘หอคอยแห่งการลงโทษ? มันให้ความรู้สึกเหมือนกับคุก… อย่างไรก็ตามดูเหมือนว่าฉันจะต้องไปหายันโคก่อน’

หลังจากเอียนก้มหัวให้เฮสก้า เขาเดินอีกครั้ง

“ขอบคุณสำหรับข้อมูล ถ้างั้นผมไปล่ะ”

และข้อความระบบโผล่ขึ้นมาต่อหน้าเอียน

กริ๊ง-

* * *

เอียนซึ่งเข้ามาข้างในเมืองแห่งความโกรธเกรี้ยว ตรงไปที่ใจกลางทันทีตามที่เฮสก้าแนะนำ

อย่างไรก็ตามไม่มีเหตุผลที่เอียนต้องรีบ เบามองไปรอบๆเมืองขณะที่เขาเดินอย่างช้าๆ

แต่บรรยากาศของเมืองแห่งความโกรธเกรี้ยวนั้นโดยทั่วไปเงียบสงบจนถึงจุดที่ไม่แตกต่างจากเมืองของมนุษย์มากนัก

‘จะว่าไปแล้ว มีปีศาจจำนวนมากอย่างไม่น่าเชื่อที่ฉันไม่ได้เห็นจากด้านนอก’

มีปีศาจทุกประเภทเริ่มต้นจากขนาดยักษ์และด้วยการแสดงออกที่ดูหยาบที่ชวนให้นึกถึงโกเลมถึงปีศาจที่มีคุณสมบัติที่สะอาดเหมือนคนที่ดูดีและแม้กระทั่งคนที่สวยงามอันเหลือเชื่อจนถึงจุดที่จับตาของเขา

อย่างไรก็ตาม เอียนไม่เพียงแต่ตรวจสอบรูปลักษณ์ภายนอกของปีศาจ

เขาตรวจสอบข้อมูลแต่ละอย่างและทุกคนที่เขาผ่านมา

‘ปีศาจส่วนใหญ่ที่สามารถเห็นได้จากที่นี่คือปีศาจระดับต่ำ เลเวลของพวกเขาประมาณกลางๆถึงปลายๆ 200…’

แม้ว่าบางครั้งเขาจะเห็นปีศาจทั่วไปที่มีเลเวล 300 ต้นๆ แต่มันก็ไม่ใช่จุดที่เอียนรู้สึกประหลาดใจ

‘พอฉันเห็นอย่างนี้ ฉันรู้สึกได้อย่างแน่นอนว่ายันโคนั้นยอดเยี่ยมแม้แต่ในหมู่ปีศาจ’

และเมื่อเขาสังเกตสมาชิกแต่ละคนเขาก็สามารถค้นหาความจริงแบบใหม่ได้เช่นกัน

‘ไม่ได้มีเพียงปีศาจที่อยู่ในเมืองแห่งความโกรธเกรี้ยว’

แน่นอนว่านอกเหนือจากเอียนแล้วยังไม่มีมนุษย์คนใดคนหนึ่ง แต่บางครั้งเขาก็เห็นครึ่งปีศาจหรือแม้แต่เอลฟ์หรือเผ่าพันธุ์ที่มีรูปลักษณ์ภายนอกที่น่าสนใจซึ่งเขายังไม่เคยเห็นมาก่อน

‘นี่คือเหตุผลที่ว่าทำไมปีศาจไม่สนใจฉัน แม้ว่าฉันจะผ่านพวกเขาไปสินะ?’

ขณะที่คิดเรื่องต่างๆ เอียนเดินอย่างต่อเนื่อง

‘ดูเหมือนว่ามีเนื้อหาจำนวนมากอย่างไม่น่าเชื่อแม้ในเมืองแห่งความโกรธเกรี้ยว ดังนั้นเมื่อฉันทำเควสต์ของฉันเสร็จแล้ว ดูเหมือนว่าฉันจะต้องกลับมาที่นี่อีกครั้งและมองไปรอบๆแต่ละมุม ฉันจะหมกมุ่นกับเนื้อหาทั้งหมดที่ฉันสามารถทำได้’

เอียนซึ่งเดินแบบนั้นประมาณสามสิบนาทีและมาถึงใจกลางก็สามารถพบ ‘หอคอยแห่งการลงโทษ’ ได้อย่างง่ายดาย

เนื่องจากหอคอยยักษ์ที่สูงที่สุดในใจกลางของเมืองนั้นคือหอคอยแห่งการลงโทษ

‘อืมม แต่บรรยากาศที่นี่น่าสนใจเล็กน้อย แตกต่างจนถึงตอนนี้ มันเกือบจะเป็นพื้นที่คล้ายตลาดเช่นกัน…’

ก่อนที่เขาจะก้าวเท้าเข้าไปในหอคอยแห่งการลงโทษ เอียนมองไปรอบๆในขณะที่เขาพึมพำกับตัวเอง

‘อะไรวะเนี่ย? นี่มันเหมือนกับ… ตลาดทาส?”’

อย่างไรก็ตามจากนั้น ข้อความระบบผู้ค้นพบคนแรกก็โผล่ขึ้นมาต่อหน้าของเอียนอีกครั้ง

กริ๊ง-