Taming Master – ตอนที่ 215

เอียนซึ่งเห็นไอเทมที่มีชื่อว่า ‘สัญญาทาส’ ดวงตาทั้งสองเบิกโพลง

‘อะไรวะเนี่ย? สัญญาทาส?’

เอียนมองไปรอบๆตัวเขาอีกครั้ง

‘ที่ตลาดทาส หอคอยที่อยู่ต่อหน้าฉันมีความรู้สึกเหมือนอยู่ในคุก… ฉันจะสามารถทำสัญญากับยันโคในฐานะทาสของฉันและบังคับเขาได้ไหม?’

อย่างไรก็ตาม เขาคิดอีกครั้งและตระหนักว่าจะไม่เป็นเช่นนั้น

‘ถ้ายันโคตกไประดับทาส ไม่มีทางที่เฮสก้าปีศาจธรรมดาจะแสดงความเคารพต่อเขา’

เอียนเปิดไอเทมสัญญาทาสและตรวจสอบข้อมูลก่อน

 

ประเภท : สินค้าเบ็ดเตล็ด

ระดับ : Rare

ความทนทาน : 50/50

ตลาดค้าทาสที่ใหญ่ที่สุดในอาณาจักรปีศาจอยู่ตรงใจกลางของเมืองแห่งความโกรธเกรี้ยว

ในการทำสัญญาทาสในตลาดค้าทาสของอาณาจักรปีศาจ ต้องมีระดับในอาณาจักรปีศาจอย่างน้อยก็เป็นปีศาจระดับสูง

อย่างไรก็ตามหากว่าท่านมีสัญญาทาส ท่านสามารถได้รับสิทธิ์ในการทำสัญญาทาสหนึ่งคนไม่ว่าท่านจะมีระดับในอาณาจักรปีศาจหรือไม่

*ในกรณีที่ระดับในอาณาจักรปีศาจของผู้เล่นเป็นปีศาจระดับสูงหรือสูงกว่านั้น ค่าใช้จ่ายในการทำสัญญาต่อทาสหนึ่งคนจะลดลงครึ่งหนึ่ง

*ไอเทมนี้เป็นของผู้เล่น ‘เอียน’

มันไม่สามารถถ่ายโอนหรือขายให้กับผู้เล่นรายอื่นและแม้ว่าตัวละครจะตายก็จะไม่ดรอป

(สามารถถ่ายโอนได้เพียงครั้งแรก)

 

‘อืมม… ตอนนี้ เมื่อฉันไม่รู้แน่ชัดว่าเนื้อหาทาสนี้เป็นเนื้อหาประเภทใด ดูเหมือนว่ามันเป็นไอเทมที่ฉันจะต้องเก็บไว้ในตอนนี้’

นี่เป็นไอเทมที่ผูกไว้กับบัญชี

พูดได้อีกอย่างหนึ่งคือมันเป็นไอเทมที่ผูกมัดซึ่งสามารถถ่ายโอนได้ครั้งเดียว แต่ด้วยบุคลิกภาพของเอียน ไม่มีทางที่เขาจะขายหรือโอนไอเทมที่เขาได้รับเป็นครั้งแรกให้กับใครบางคน

‘ก่อนอื่นลำดับความสำคัญสูงสุดคือหายันโค’

หอคอยแห่งการลงโทษนั้นเป็นตามที่เอียนคาดไว้ สถานที่ซึ่งคำว่า ‘คุก’ เหมาะสมกับมันมากที่สุดและในหอคอย นักโทษจำนวนมากของอาณาจักรปีศาจก็อยู่เต็มคุก

เอียนมองไปรอบๆข้างในหอคอยแห่งการลงโทษขณะที่เขาเดินอย่างช้าๆ

เนื่องจากรูปลักษณ์ภายนอกของยันโคนั้นมีความเป็นเอกลักษณ์มาก ตราบใดที่เขาอยู่ในพื้นที่ที่มองเห็นได้ เขามั่นใจว่ายันโคจะโดดเด่นกว่าเขา

อย่างไรก็ตาม 30 นาทีต่อมา เอียนสามารถตระหนักได้ว่าการตัดสินใจเช่นนี้เป็นทางเลือกที่ผิดอย่างมาก

‘เอ่อ… ทำไมถึงมีนักโทษจำนวนมากกันล่ะ?’

ในที่สุดเอียนก็ยอมแพ้ในการตามหาเขาด้วยตัวเองและเขาก็เข้ามาในห้องผู้คุมที่กำลังนั่งอยู่ที่มุมห้องและถือตราประทับพรีเมี่ยมของเขาในขณะที่เขาพูดคุยกัน

“เอ่อ… ผมตามหา ‘ยันโค’ อยู่ครับ คุณรู้ว่าเขาอยู่ที่ไหนไหม?”

ผู้คุมที่ตกใจกับคำพูดของเอียน เช็ดน้ำลายที่ไหลออกจากมุมปากของเขาขณะที่เขาตอบอย่างเร่งรีบ

“ถ้าเป็นท่านยันโคที่ท่านตามหา เขาอยู่ที่ใจกลางคุกบนชั้นที่ 10 ครับ”

เมื่อผู้คุมตอบกลับ เอียนแสดงท่าทางสงสัย

‘อะไรกันเนี่ย? สถานการณ์แบบนี้เป็นแบบไหนกันแน่ที่ผู้คุมใช้ชื่อที่ให้เกียรติกับนักโทษ?’

อย่างไรก็ตามไม่ว่าสถานการณ์จะเป็นอย่างไร ในขณะที่เขามั่นใจว่าสิ่งที่น่าสงสัยทั้งหมดของเขาจะได้รับการแก้ไขเมื่อเขาพบกับยันโค หลังจากที่เอียนพยักหน้าเขาก็เดินอย่างรวดเร็ว

“ขอบคุณนะ ถ้างั้นผมไปละ”

เพราะเขาขึ้นไปชั้น 6 แล้วในขณะที่มองไปรอบๆหอคอยเป็นเวลา 30 นาที เขาแค่ต้องขึ้นไปอีก 4 ชั้นเพื่อไปที่ชั้น 10

เอียนได้ขึ้นไปบนบันไดเร็วขึ้นเรื่อยๆ

 

“ฮาฮาฮาฮ่า! เจ้ามนุษย์! เจ้านี่ค่อนข้างแข็งแกร่งเลยนะ!”

กระดูกปีกขนาดใหญ่โค้งงอยาวทั้งสองทิศทางบนข้อต่อทั้งสองข้างราวกับเขาของแรด

ร่างกายของปีศาจที่เต็มไปด้วยสีแดง

‘เซลาคูมา’ หน้าบึ้งต่อหน้าผู้เล่นทั้งห้าที่อยู่ด้านหน้าของเขา

“เฮ้อ เฮ้อ… ในจุดนี้ ไม่ใช่ว่าถึงเวลาที่แกต้องยอมแพ้แล้วหรอ? แกไม่เพียงพอที่จะเป็นคู่ต่อสู้ของเราหรอก”

คนหนึ่งยืนอยู่ที่ด้านหน้าสุดเล็งหอกยาวไปหาเซลาคูมาคือซีลรอนผู้ซึ่งมีชื่อเสียงในอาชีพลับที่เรียกว่า ‘อัศวินทรงเกียรติ’

ผู้เล่นที่อยู่ข้างหลังเขาเป็นผู้เล่นอันดับต้นๆของเซิร์ฟเวอร์ไคลันของเกาหลีที่มีชื่อโดดเด่นเช่นกัน

โดยเฉพาะอย่างยิ่ง ชยาครานและรีเมียร์ซึ่งยืนอยู่ด้านหลังซีลรอนเป็นผู้เล่นระดับสูงที่เป็นที่รู้กันว่าติดอันดับหนึ่งในห้าเมื่อพูดถึงพลังการต่อสู้ของพวกเขา

เซลาคูมาซึ่งมีพลังการต่อสู้ไม่มากนักกำลังเผชิญหน้ากับการรวมกำลังของพวกเขานั้นคือหัวหน้าผู้พิทักษ์ประตูของอาณาจักรปีศาจที่คอยดูแลโซน 110

 

 

เลเวลของเซลาคูมาอยู่ที่ 360 สูงกว่าเลเวลของยันโค 10 เลเวลและเขาเป็นคู่ต่อสู้ที่แข็งแกร่งจนถึงจุดที่ผู้จัดอันดับห้าคนในเลเวล 180-190 จำเป็นต้องใช้พละกำลังทั้งหมดเพื่อเผชิญหน้ากับเขา

อย่างไรก็ตามเมื่อสิ้นสุดการต่อสู้ที่ดุเดือดยาวนานกว่า 3 ชั่วโมง พลังชีวิตของเซลาคูมาก็ถูกใช้จนหมดสิ้น

ณ เวลานั้น เซลาคูมายินดีกับปาร์ตี้ก่อนที่เขาจะพูดอย่างช้าๆ

“เอาล่ะ ข้าจะยอมรับเจ้า เจ้ามีสิทธิ์ที่จะเข้าไปข้างในนี้”

เซลาคูมาแสดงอาการโมโหเล็กน้อย

อย่างไรก็ตาม รีเมียร์ซึ่งเงียบมาจนถึงตอนนี้ได้ถามเซลาคูมา

“บอกว่าเราสมควรได้รับ ‘สิทธิ’ เพื่อเข้าไปข้างในโซน 110…”

เมื่อเห็นปลายนิ้วของรีเมียร์ซึ่งลุกโชติช่วงด้วยเปลวไฟ ซีลรอนพูดกับเธอด้วยท่าทางที่งุนงงเล็กน้อย

“มีอะไรหรอรีเมียร์?”

รีเมียร์ตอบกลับด้วยท่าทางเย็นชา

“รอก่อน”

เธอก้าวเข้าหาเซลาคูมาทีละก้าว

“ถ้าฉันฆ่าแกตอนนี้แล้วจะเกิดอะไรขึ้น? ถ้าฉันฆ่าแก เราจะสามารถผ่านที่นี่ไปได้และเราจะสามารถได้รับชื่อเสียงที่มหาศาลด้วยเช่นกัน…”

หลังจากรีเมียร์พูด มุมปากของชยาครานยกขึ้นมา

‘ฉันไม่ได้คิดไปไกลขนาดนั้น… เป็นไปตามที่คาดรีเมียร์ เธอไม่ใช่คนธรรมดา’

ทั้งปาร์ตี้มองรีเมียร์และเซลาคูมาคุยกันด้วยท่าทางสนใจและเซลาคูมาพูดต่อ

“ถ้าอย่างนั้นฉันก็ไม่สนหรอกว่าแกจะสู้กับฉันจนถึงที่สุด”

แม้ว่ารีเมียร์จะขู่ แต่เสียงของเซลาคูมาก็ยังสงบ

“อย่างที่เจ้าพูด ถ้ามันยังเป็นเช่นนี้คนที่จะพ่ายแพ้จะเป็นข้าไม่ใช่เจ้าและหลังจากประสบความสำเร็จในการฆ่าข้า เจ้าจะสามารถได้รับชื่อเสียงและรางวัลจำนวนมหาศาล”

เซลาคูมายอมรับคำพูดของรีเมียร์อย่างอดทน แต่เขายังพูดไม่จบ

“อย่างไรก็ตาม เจ้าจะต้องคิดให้ดีว่านี่จะเป็นข้อได้เปรียบด้านใด ถ้าเจ้าฆ่าข้า หัวหน้าผู้พิทักษ์ประตูคนใหม่จะได้รับการแต่งตั้งเพื่อปกป้องประตูนี้และในที่สุดพวกเขาก็จะปกป้องสถานที่แห่งนี้อีกครั้งภายในหนึ่งสัปดาห์ จากนั้นเพื่อผ่านที่นี่เจ้าจะไม่มีทางเลือกนอกจากต้องต่อสู้กับพวกเขาอีกครั้ง”

“…!”

เมื่อเซลาคูมาพูดคำที่ไม่คาดคิด ดวงตาของรีเมียร์เบิกโพลง

“ถ้าอย่างนั้นแกจะทำอะไร? แกจะต่อสู้กับฉันจนกว่าจะจบงั้นหรอ? ถ้างั้นฉันจะเผชิญหน้ากับแกด้วยพลังทั้งหมดที่ฉันมีเช่นกัน”

จากการตอบสนองของเขา พลังปีศาจของเซลาคูมาก็เริ่มลุกโชนอย่างมีพลังรอบตัวเขา

ซีลรอนซึ่งยืนอยู่ด้านหลังรีบเรียกรีเมียร์

“รีเมียร์ ดูเหมือนว่าเราจะสูยเสียมากกว่าถ้าเราสู้จนถึงที่สุดกับเขานะ”

รีเมียร์หรี่ตาขณะที่เธอถาม

“ทำไมล่ะ? แน่นอนว่าความจริงที่ว่าเราต้องเจอหัวหน้าผู้พิทักษ์ประตูอีกคนในครั้งต่อไปนั้นน่ารำคาญนิดหน่อย แต่เราไม่รู้ว่าเราจะได้รับรางวัลอะไรจากคนที่เป็นหัวหน้าผู้พิทักษ์ของอาณาจักรปีศาจ แม้ว่าจะเป็นงานที่ยุ่งยาก ฆ่าเจ้านี่และสร้างปาร์ตี้ใหม่ในครั้งต่อไปเพื่อล่าอีกครั้ง…”

ชยาครานซึ่งดูพวกเขาโดยไม่พูดอะไรได้เข้าร่วมการสนทนา

“ไม่ใช่อย่างนั้นรีเมียร์ ตามที่ซีลรอนพูด  ถ้าเราจบลงตรงนี้และผ่านไป ดูเหมือนว่าจะมีประโยชน์ต่อเราในหลายๆทาง”

รีเมียร์หันหน้าไปหาชยาครานขณะที่เธอพูด

“นายอธิบายให้ฉันฟังได้ไหมว่าทำไมถึงเป็นแบบนั้น?”

ชยาครานพยักหน้าขณะที่เขาตอบกลับ

“ถ้าเธอแค่คิดถึงผลประโยชน์ในทันที ตามที่เธอพูดรีเมียร์ มันอาจจะเป็นการดีกว่าที่จะฆ่าเขาและรับรางวัล อย่างไรก็ตามเราต้องพิจารณาถึงผลประโยชน์เชิงเปรียบเทียบเช่นกัน”

“ผลประโยชน์เชิงเปรียบเทียบ?”

ชยาครานพูดต่อ

“ถูกต้อง ถ้าเราปล่อยให้เขาอยู่ที่นี่และไป โซน 110 จะกลายเป็นสถานที่ที่ไม่มีผู้เล่นรายอื่นนอกจากเราจะสามารถผ่านไปได้สักพัก ถ้าผู้เล่นรายอื่นสร้างปาร์ตี้ที่ไม่ผู้จัดอันดับที่อยู่ที่นี่ในตอนนี้ พลังการต่อสู้ที่แข็งแกร่งพอที่จะเผชิญหน้ากับเซลาคูมาจะไม่เกิดขึ้นอย่างง่ายดาย”

เมื่อชยาครานอธิบาย รีเมียร์พยักหน้าอย่างช้าๆ

“อืมม… ฉันคิดสั้นไป ผลประโยชน์เชิงเปรียบเทียบ… มันเป็นสิ่งสำคัญอย่างแน่นอน”

การผ่านหรือไม่ผ่านโซน 110 มีความสำคัญมากกว่าโซน 120

นี่เป็นเพราะเมืองแรกที่สามารถพบได้ในอาณาจักรปีศาจคือ ‘เมืองแห่งความโกรธเกรี้ยว’ ได้ถูกตั้งรกรากในโซน 100

เนื่องจากข้อมูลที่เมืองแห่งความโกรธเกรี้ยวอยู่ในโซน 100 เป็นส่วนหนึ่งที่ได้รับการกล่าวถึงอย่างเป็นทางการในบันทึกย่อจาก LB Corp. แล้วมันจึงเป็นความจริงที่ทุกฝ่ายรู้เกี่ยวกับมัน

รีเมียร์ผู้รวบรวมความคิดเห็นของปาร์ตี้ หันหัวไปหาเซลาคูมาขณะที่เธอพูด

“เอาล่ะ เราจะจบการต่อสู้ไว้ที่นี่ตามที่แกบอก”

เซลาคูมายิ้มขณะที่เขาตอบกลับ

“คิดถูกแล้ว นั่นเป็นการตัดสินใจที่ยอดเยี่ยมที่เป็นประโยชน์ต่อทั้งเจ้าและข้า”

รีเมียร์พยักหน้าขณะที่เธอตอบกลับ

“คิดซะว่าวินวินกันทั้งคู่ละกัน”

ในเวลาเดียวกัน ข้อความระบบที่ทั้งปาร์ตี้รอคอยโผล่ขึ้นมาต่อหน้าของพวกเขา

 

 

มุมปากของรีเมียร์ยกขึ้น

‘เอาล่ะ’

ผู้เล่นห้าคนที่ได้จัดการข้อตกลงกับเซลาคูมาสำเร็จ เดินไปยังประตูมิติที่เปิดสู่โซน 109 โดยไม่ลังเล

รีเมียร์พูดเบาๆกับใครบางคนราวกับว่าเธอกำลังกระซิบและพูดกับตัวเอง

“คาซานดรา ครั้งนี้ล่ะ? ครั้งนี้ฉันผ่านไปก่อน ‘พวกเขา’ ใช่ไหม?”

พร้อมกับการพึมพำของรีเมียร์ เปลวไฟสีขาวที่ลุกไหม้จากฝ่ามือของเธอก่อนที่จะมีทรงกลมกลมลอยขึ้นมา

และคาซานพราซึ่งโผล่หน้าออกมาจากในนั้น ยิ้มขณะที่เธอตอบกลับ

 

 

ใบหน้าของรีเมียร์ที่คิดว่าเธอเป็นคนแรกในคราวนี้ บึ้งทันที

“อะไรกัน? เป็นไปได้ยังไง? ฉันได้ตรวจสอบด้วยว่าเราได้รับข้อความว่าเราเป็น ‘คนแรก’ ที่ชนะหัวหน้าผู้พิทักษ์ประตูปกป้องโซน 110 ในฐานะคู่ต่อสู้ของเราในครั้งนี้แล้วนะ”

คาซานดราโบกนิ้วของเธอขณะที่เธอตอบ

 

 

รีเมียร์เดินเข้าไปในประตูมิติที่มุ่งสู่โซน 109 ขณะที่เธอพูดต่อ

“ ‘ตราประทับพรีเมี่ยมของปีศาจ’? มันคืออะไร?”

 

 

“…?”

 

 

Whoong-.

ขณะที่พวกเขาเดินผ่านประตูและเข้าสู่โซน 109 ปาร์ตี้พูดคุยกันดังก็ดังสนั่นเพราะพวกเขากำลังยุ่งอยู่กับการชมการทำงานหนักของกันและกันและเฉลิมฉลองความจริงที่ว่าพวกเขาเป็นคนแรก (?) ที่ก้าวเท้าเข้าสู่โซน 109

อย่างไรก็ตาม รีเมียร์ไม่สามารถทำอย่างนั้นได้

“ทำไมเธอเพิ่งมาบอกฉันล่ะ? ถ้าเราฆ่าเซลาคูมาด้วย ไม่ใช่ว่าเราก็จะได้รับสิ่งที่เรียกว่าตราประทับพรีเมี่ยมของปีศาจงั้นหรอ?”

คาซารดราส่ายหน้าขณะที่เธอตอบกลับ

 

 

“…?”

คาซานดรายิ้มขณะที่เธอพูด

 

Taming Master

Taming Master

เกมเสมือนจริงที่ใหญ่ที่สุดในโลก ‘Kailan’ ‘เอียน’ นักเล่นเกมเสมือนที่ใครๆต่างก็รู้จัก เขาลบตัวละครเลเวล 93 ของตนเพื่อที่จะได้รับอาชีพลับ… แต่อาชีพที่เขาเลือกนั้นเป็นอาชีพที่ไร้ประโยชน์ที่สุดใน ‘Kailan’ นั่นคือ นักอัญเชิญ? ยิ่งไปกว่านั้น การโทรตามจากศาสตราจารย์ทำให้เขาสติแตก! เพื่อหลีกเลี่ยงการโดนคุมความประพฤติ เขาจะต้องรีบเพิ่มเลเวลของตนให้ถึงระดับเดิมกับที่เขาได้ลบไป ภายใน2เดือน!

Comment

Options

not work with dark mode
Reset