Taming Master – ตอนที่ 313

การฝึกพลังงานปีศาจของเอียนดำเนินต่อไปเป็นเวลานานกว่าหนึ่งเดือน

เพื่อที่จะผสานจิตวิญญาณของมาเรี่ยนคาร์ลิฟาร์เข้ากับการแปรธาตุอสูรเวทย์มนตร์ของเขาจำเป็นต้องมีความชำนาญพลังงานปีศาจระดับ 10 ซึ่งเกือบจะเหมือนกับว่ามันเป็นจุดสูงสุดของการฝึกฝนของเขา

ไม่ใช่เรื่องง่ายที่จะเปลี่ยนจากระดับ 6 เป็นระดับ 10 ไม่ว่าเอียนจะพยายามเร็วแค่ไหน

อย่างไรก็ตามเอียนประสบความสำเร็จในการก้าวขึ้นสู่ระดับ 9 ในเวลาเพียงหนึ่งเดือนและตอนนี้ดูเหมือนว่าการไปถึงระดับที่ 10 จะเป็นไปได้ถ้าเขาพยายามมากพอ

‘สำหรับตอนนี้สิ่งสำคัญคือต้องไปถึงระดับ 10 และสร้างระดับ Legenday หรือ Myth ที่มีระดับสูง’

เช่นเดียวกับการอัญเชิญ, การใช้ดาบ, การยิงธนูและความสามารถในการต่อสู้อื่นๆยังคงเพิ่มขึ้นอย่างต่อเนื่องแม้ว่าจะถึงระดับความเชี่ยวชาญในทักษะแล้วก็ตาม

อาจมีวิธีอื่นในการเพิ่มเลเวลเวทย์มนตร์เป็นระดับ 10

อย่างไรก็ตามสองวันหลังจากถึงระดับ 9 เอียนรู้สึกว่าการไปถึงระดับ 10 นั้นยากกว่าที่คิดไว้มาก

การจับและโจมตีจากต่ำไปสูงไม่ได้ช่วยเพิ่มความสามารถ

เอียนวิเคราะห์ประสบการณ์ของทักษะที่ได้รับจากความทนทานเวทย์มนตร์

และมีบางสิ่งผิดปกติ

“อืมม… แต่พวกมันมีความสามารถระดับสูงกว่าและทำไมประสบการณ์ของทั้งสองจึงแตกต่างกันนะ?”

และเขาตระหนักถึงเหตุผลโดยไม่ยากมาก

“อ่า… ฉันได้รับค่าประสบการณ์มากมายเพราะเทคนิคใหม่ แต่ความชำนาญของพลังงานปีศาจยังไม่สูงขึ้นเลย ดูเหมือนว่ายิ่งอันดับของผู้เล่นสูงเท่าไหร่ค่าประสบการณ์ก็จะยิ่งเพิ่มขึ้นเท่านั้น”

การเปลี่ยนแปลงในความเชี่ยวชาญของประสบการณ์เริ่มต้นหลังจากขึ้นสู่ระดับที่ 9

ดังนั้นข้อสรุปก็ง่ายๆ

ตอนนี้คุณภาพมีความสำคัญมากกว่าปริมาณ

‘ในที่สุดฉันจะต้องเข้าไปข้างในให้ไกลกว่านี้’

ภายในที่เอียนพูดถึงคือส่วนในของอาณาจักรปีศาจ

‘มันอันตราย แต่ไม่มีทางอื่น’

ในความเป็นจริงมีเหตุผลว่าทำไมเอียนถึงไม่เข้าไปในโซน 100 ของอาณาจักรปีศาจและนั่นคือการเพิ่มความชำนาญพลังงานปีศาจของเขา แม้ว่ามันจะมีประสิทธิภาพก็ตาม

นับตั้งแต่สิ้นสุดสงครามมิติ มันอยู่ในความคิดของผู้เล่นที่เป็นมนุษย์หลายคนว่าอาณาจักรปีศาจจะเป็นอันตรายสำหรับผู้เล่นที่เป็นมนุษย์และหากพบในอาณาจักรของพวกเขา พวกเขาจะไม่ปล่อยให้มนุษย์คนนั้นมีชีวิตอยู่

นอกจากนี้เอียนไม่ใช่ผู้เล่นที่สิ่งมีชีวิตใดๆในอาณาจักรปีศาจสามารถพิจารณาว่าเป็นศัตรูได้

เอียนตัดสินใจให้ฮารินกลับไปที่ทวีปตอนกลาง

“ฮาริน”

“ห้ะ?”

“ฉันมีที่เที่ยวที่อันตรายกว่านี้มาก เธอจะกลับไปที่ทวีปกลางก่อนไหม?”

ใบหน้าของฮารินเปลี่ยนไปทันที

“อืม ฉันต้องไปจริงๆเหรอ?”

เอียนตอบด้วยสีหน้าเสียใจ

“ใช่ ฉันไม่ได้รับประโยชน์มากจากที่นี่น่ะ”

“ถ้าอย่างนั้น ฉันเดาว่าไม่มีทางอื่นแล้วล่ะ”

เอียนเปิดประตูมิติทันทีผ่านลูกปัดมิติของเขาและฮารินก็เดินไปที่ประตู

และก่อนที่จะเข้าไป

ฮารินหันกลับไปมองเอียนเพราะเธอคิดอะไรบางอย่าง

“อ๊ะใช่ จินซุง”

“ห้ะ?”

ฮารินกลืนน้ำลายและพูดอีกครั้ง

“นาย… ดูเหมือนนายจะโดดเรียนเหรอ? ฉันจะถามยูฮยอนทุกอย่างเลย”

เหงื่อเย็นไหลลงด้านหลังของเอียน

“เอ่อ… ไม่ต้องห่วงหรอก ฉันไม่ได้เกรดดีๆในปีที่ 1 ฉันคิดว่าฉันต้องทำให้ดีขึ้นในปีที่ 2 เพื่อชดเชยมัน”

สีหน้าของฮารินสดใสขึ้นหลังจากคำพูดเหล่านั้น

“เยี่ยมมาก ตอนนี้ฉันจะเชื่อใจนายนะ”

ฮารินหายไปทางประตูมิติ เอียนสลัดความกลัวขณะที่เธอถอยห่างออกไป

‘เอ่อ ฉันคิดจะโดดคาบระบบ VR ในวันพรุ่งนี้… ฉันควรทำยังไงดีเนี่ย?’

เอียนนึกถึงฮารินและไปยังสถานที่ที่เขาต้องการไป

สถานที่ที่เขาไปคือศูนย์วิจัยของเซอร์เวียน

 

* * *

 

“โอ้ เอียน! ไม่ได้เจอกันนานเลย!”

เซอร์เวียนต้อนรับเอียนอย่างอบอุ่น

เอียนดีใจที่ได้เห็นเซอร์เวียน หลังจากนั้นไม่นาน

ตอนที่เอียนยังอยู่ในไคลัน เซอร์เวียนเป็น NPC ที่จับคู่เขาได้อย่างสมบูรณ์แบบเซอร์เวียนอาจเป็นเนื้อคู่ของเอียนในเกมตามการวิจัยของเอียน

“ผมรู้แล้ว ผมยุ่งๆอยู่กับสิ่งต่างๆอยู่น่ะครับ”

เอียนหัวเราะและมองไปที่วันที่

‘เป็นเดือนแล้วหรอ?’

เขากลับมาที่อาณาจักรปีศาจเป็นครั้งแรกหลังจากนั้นหนึ่งเดือน

เดิมทีเอียนจะถามเซอร์เวียนเกี่ยวกับความมุ่งมั่นของจิตวิญญาณของคาร์ลิฟาร์

อย่างไรก็ตาม ระดับทักษะของการแปรธาตุอสูรเวทย์มนตร์ยังไม่ถึงระดับ 10 ดังนั้นจึงเป็นสิ่งแรกที่เขาทำหลังจากเข้าสู่อาณาจักรปีศาจ

เขาพยายามมาที่นี่หลังจากถึงระดับ 10 แต่เพื่อให้สิ่งนั้นเกิดขึ้นเขาต้องลงมามากขึ้นในเดวิลดอม ดังนั้นเขาจึงต้องการความช่วยเหลือจากเซอร์เวียน

เมื่อเห็นเอียนกำลังคิดอะไรบางอย่างเซอร์เวียนก็หัวเราะ

“ข้ารู้ว่าเจ้าเป็นคนที่ยุ่งมาก”

“ห้ะ?”

เอียนรู้สึกหงุดหงิดทันทีที่ได้ยินคำพูดเหล่านั้น

เซอร์เวียนพูดต่อว่าเขากำลังพูดอะไร

“ที่ข้าไม่รู้ข่าวจากข้างนอกเพราะข้าติดอยู่ในห้องทดลองในอาณาจักรปีศาจใช่ไหมล่ะ?”

“อืม…”

“เจ้าปลุกกองทัพแห่งพระเจ้า ปลุกพลังของมังกรอเวจีขึ้นมาอีกครั้งและที่สำคัญที่สุดคือ… เจ้าได้ฆ่ามังกรคาร์ลิฟาร์ซึ่งเป็นผลงานชิ้นเอกของข้า”

ดวงตาของเซอร์เวียนเป็นประกาย

เอียนตะลึงและไม่รู้จะพูดอะไร

‘ฉันควรจะพูดอะไรดี? อนนี้เซอร์เวี่ยนเป็นลูกครึ่งชาวแอสโมเดียนที่อาศัยอยู่ในอาณาจักรปีศาจ…’

มันเป็นสิ่งที่ชัดเจน เอียนคิดว่าเขาเป็นเป้าหมายของชาวแอสโมเดียน ดังนั้นเขาจึงเลือกใช้คำอย่างระมัดระวัง

อย่างไรก็ตามมีทางเลือกไม่มากนักเนื่องจากเซอร์เวี่ยนรู้ทุกอย่าง

“อืม… ผมเป็นครึ่งปีศาจ แต่ผมยังคงอยู่ในโลกมนุษย์ ผมเลือกที่จะอยู่ในโลกมนุษย์ซึ่งแตกต่างจากคุณที่เลือกที่จะอยู่ที่นี่ในอาณาจักรปีศาจ”

เซอร์เวียนที่ค่อนข้างงุนงงกับคำพูดของเอียนก็หัวเราะออกมาในไม่ช้า

“ฮ่าาา ข้าก็มีสิ่งที่น่าทึ่งสำหรับเจ้าด้วยล่ะ”

“ครับ?”

ด้วยใบหน้าที่ยังคงไม่หยุดหัวเราะ เซอร์เวี่ยนเปิดปากของเขา

“เอาล่ะ เจ้ารู้หรือไม่ว่าอะไรคือคำสั่งแรกที่ต้องทำในมิติขนาดมหึมาของอาณาจักรนี้?”

“อืม…”

เอียนดูเหมือนจะครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่ง แต่เซอร์เวียนไม่รอคำตอบ

“นั่นคือ… ความแข็งแกร่งคือกฎหมาย”

“ความแข็งแกร่งคือกฎหมาย?”

“ใช่ ดูเหมือนว่าเจ้าจะไม่รู้ ในมิติอาณาจักรปีศาจนี้ ความแข็งแกร่งคือกฎหมาย”

“ผมเคยได้ยิน แต่มันคือ…”

เซอร์เวียนตัดคำพูดของเอียน

“ชาวแอสโมเดียนนั้นไม่ชอบทำตามใคร”

“หืม…?”

“ถ้าเรื่องราวไม่เกี่ยวข้องกับเจ้าในลักษณะใดก็ตาม พวกเขาก็จะไม่แสดงความห่วงใยแม้แต่ออนซ์เดียว”

เอียนฟังคำอธิบายของเซอร์เวียนโดยไม่ขัดจังหวะเพราะเขาไม่เข้าใจเหตุผลที่ว่าทำไมเซอร์เวียนถึงพูดเรื่องทั้งหมดนี้กับเขา

“ถ้าจะพูดให้ตรงไปตรงมามากกว่านี้ แม้ว่าเจ้าจะเป็นเจ้าของดาบที่สังหารชาวแอสโมเดียนในสงครามมิติ แต่ชาวแอสโมเดียนที่ไม่ได้เข้าร่วมในสงครามมิติจะไม่รู้จักชื่อหรือใบหน้าของเจ้าเลยด้วยซ้ำ”

“อ่อ…!”

“และแม้ว่าพวกเขาจะรู้ พวกเขาจะไม่ทำร้ายเจ้าและพวกเขาจะไม่ตอบโต้เจ้า”

“ตอนนี้เป็นเรื่องที่น่าสนใจเล็กน้อย”

“บางทีถ้าชาวแอสโมเดียนพยายามดูหมิ่นเจ้า นั่นอาจเป็นเพราะความซื่อสัตย์มากกว่าที่จะพยายามทำร้ายเจ้า”

เมื่อฟังเซอร์เวี่ยนแล้วเอียนก็รู้สึกได้ถึงความกังวลใจของเขาสงบลง

‘ถ้าสิ่งที่เซอร์เวียนพูดเป็นความจริง ฉันก็สามารถขยายขอบเขตเวทมนตร์ของฉันได้’

เอียนรู้สึกเหมือนว่าส่วนที่น่ากลัวที่สุดของการมาครั้งนี้ได้รับการแก้ไขแล้ว

หากชาวแอสโมเดียนระดับสูงคนใดเข้ามาในเส้นทางของเขา เอียนจะต้องรู้สึกกังวลและประหม่าอย่างแน่นอน แต่ตอนนี้เขาไม่ได้กังวลมากนักหลังจากได้ยินเรื่องนี้

‘ฉันต้องระวังผู้เล่นชาวแอสโมเดียนเท่านั้น’

นั่นคือสิ่งที่เขาคิด แต่ผู้เล่นชาวแอสโมเดียนไม่ใช่ปัญหามากนักสำหรับเอียนที่ต้องจัดการ

นอกจากนี้ผู้เล่นที่ทรงพลังที่สุดของเผ่าชาวแอสโมเดียน – อิลาฮัน – เคยแพ้เอียนมาแล้ว 5 ครั้ง

“เอียน เจ้ามาที่นี่ได้ยังไง?”

“ครับ?”

“ไม่สิ ข้าได้ยินมาว่ามิติทั้งหมดจากโลกมนุษย์ถูกปิดไปแล้ว ข้าไม่คิดว่าเจ้ามีพลังของราชาปีศาจ ดังนั้นข้าสงสัยว่าเจ้าจัดการเพื่อให้มาที่นี่จากมิติของเจ้าได้อย่างไร?”

“อ่อนั่น… ผมมีสิ่งประดิษฐ์ที่ผมได้รับจากนักเวทย์มิติ ด้วยเหตุนี้จึงสามารถเคลื่อนย้ายจากมิติหนึ่งไปยังอีกมิติหนึ่งได้ครับ”

“อ่อ อย่างนี้นี่เอง”

เซอร์เวียนไม่ขอเปิดเผยรายละเอียดใดๆเพิ่มเติม

สำหรับเอียนที่เขาได้พบหลังจากผ่านไปนานมากมีเรื่องน่าสงสัยและคำถามมากมายที่เขาอยากจะถาม

เซอร์เวี่ยนสงสัยเกี่ยวกับการต่อสู้ที่เขาทำกับคาร์ลิฟาร์ เกี่ยวกับสิ่งต่างๆที่เอียนประสบความสำเร็จในตอนนี้และอีกมากมาย

“ผมคิดว่านะเซอร์เวี่ยน”

“อะไร?”

“เมื่อผมฆ่าคาร์ลิฟาร์มี ‘ไอเทม’ ที่ผมครอบครองอยู่ที่เป็นของมัน”

“ไอเทม?”

เซอร์เวี่ยนขมวดคิ้ว แต่ในไม่ช้าดวงตาของเขาก็เปล่งประกาย

จนถึงตอนนี้มาเรี่ยนคาร์ลิฟาร์เป็นสิ่งมีชีวิตที่แข็งแกร่งที่สุดในโลก

และเมื่อมอนสเตอร์ที่แข็งแกร่งเช่นนี้ถูกล่า มันเป็นเรื่องธรรมดาที่จะได้บางอย่างจากมอนสเตอร์ตัวนั้น

ทันทีที่เซอร์เวี่ยนตรวจสอบจิตวิญญาณที่เอียนหยิบออกมา เขาก็ประหลาดใจมากขึ้น

“นะ… นี่…?”

“มันคืออะไรครับ?”

เซอร์เวี่ยนมองไปที่เอียนและพูดด้วยเสียงสั่น

“เจ้าโชคดีมาก!”

“ครับ?”

แม้ว่าจะไม่รู้ถึงความสับสนของเอียน แต่เซอร์เวียนก็ยังคงพึมพำ

“ไม่น่าเชื่อจิตวิญญาณ มันคือจิตวิญญาณระดับ Myth… ฉันอยากจะเห็นสิ่งนี้ในขณะที่ฉันยังมีชีวิตอยู่”

เอียนซึ่งตอนนี้อยากรู้อยากเห็นมากขึ้นกว่าเดิม – เริ่มกระตุ้นให้เซอร์เวี่ยนพูดอย่างชัดเจน

“นี่มันดีใช่ไหมครับ?”

ขณะที่เอียนถาม เซอร์เวียนก็ตอบ

“ฮ่า เจ้าจะถามแบบนี้กับข้าจริงๆเหรอ?”

เซอร์เวี่ยนคลายความตื่นเต้นและเริ่มอธิบายทุกอย่างให้เอียนฟังอย่างช้าๆ

“เอียน เจ้าล่าอสูรเวทย์มนตร์มากี่ตัวแล้ว?”

มันค่อนข้างเป็นคำถามที่ไม่เหมือนใคร แต่มันก็มีเหตุผลที่ทำให้เอียนคิดถึงเรื่องนี้

‘อืม… ฉันแน่ใจว่ามันเกินพัน… 3,000~4,000 มั้ง?’

ราวกับว่าเขาอ่านความคิดของเอียน เซอร์เวียนก็เปิดปากอีกครั้ง

“ข้าก็ไม่แน่ใจเหมือนกัน แต่เจ้าคงล่ามาอย่างน้อยหนึ่งพันตัวใช่มั้ย?”

เอียนพยักหน้า

“อาจจะใกล้พันมั้งครับ”

เซอร์เวียนพูดต่อ

“เจ้าเคยเห็นจิตวิญญาณของมอนสเตอร์ดรอปในขณะที่เจ้าล่าพวกมันหรือไม่? ถ้าเจ้าเคย เจ้าเห็นกี่ครั้งแล้ว?”

เอียนพยายามจดจำ

แน่นอนว่าเขาเคยเห็นจิตวิญญาณของมอนสเตอร์ อันที่จริงเขาเพิ่งประสบกับมันเมื่อวันก่อน

“อาจจะประมาณสามหรือสี่ครั้ง ผมคิดว่ามันเป็นระดับ Heroic หรือระดับ Unique ครับ”

เมื่อได้รับข้อมูลนี้จากเอียน เซอร์เวียนก็หันศีรษะไป

“ถูกต้อง จิตวิญญาณไม่สามารถใช้ได้กับสิ่งมีชีวิตที่อยู่ต่ำกว่าระดับกลาง”

เซอร์เวียนพูดต่อ

“จากสิ่งที่เจ้าล่ามา เจ้าได้กำจัดมอนสเตอร์ระดับสูงนับพันตัวใช่ไหม?”

“ใช่ อาจจะสองพันหรือสามพันมั้งครับ?”

“จำนวนมอนสเตอร์ไม่สำคัญ เจ้าได้ล่าอสูรเหล่านี้มาเป็นพันตัว ดังนั้นตอนนี้เจ้าอาจได้รับจิตวิญญาณประมาณสองหรือสามครั้ง มันจะดีกว่าสำหรับเจ้าที่จะรู้ว่านี่หมายถึงอะไร”

ทันทีที่เขาได้ยิน เอียนพยายามที่จะเข้าใจว่าทำไมเซอร์เวียนถึงตื่นเต้นมาก

‘ฉันได้ยินถูกใช่ไหม? แม้ว่าฉันจะล่ามอนสเตอร์ระดับต่ำนับพันเพื่อหาของดรอปของพวกมัน อัตราการดรอปของจิตวิญญาณอยู่ที่ประมาณ 0.3% ถึง 0.4% … แต่อัตราการดรอปเมื่อฉันล่ามาเรี่ยนคาร์ลิฟาร์…!!!’

Taming Master

Taming Master

เกมเสมือนจริงที่ใหญ่ที่สุดในโลก ‘Kailan’ ‘เอียน’ นักเล่นเกมเสมือนที่ใครๆต่างก็รู้จัก เขาลบตัวละครเลเวล 93 ของตนเพื่อที่จะได้รับอาชีพลับ… แต่อาชีพที่เขาเลือกนั้นเป็นอาชีพที่ไร้ประโยชน์ที่สุดใน ‘Kailan’ นั่นคือ นักอัญเชิญ? ยิ่งไปกว่านั้น การโทรตามจากศาสตราจารย์ทำให้เขาสติแตก! เพื่อหลีกเลี่ยงการโดนคุมความประพฤติ เขาจะต้องรีบเพิ่มเลเวลของตนให้ถึงระดับเดิมกับที่เขาได้ลบไป ภายใน2เดือน!

Comment

Options

not work with dark mode
Reset