Taming Master – ตอนที่ 339

ความคิดของเอียนผ่านเข้ามาราวกับสายฟ้า

และสิ่งนั้นก็คือ… ‘ไข่ของอสูรที่ไม่ทราบชื่อ’! นั่นเอง…!! นั่นคือเหตุผลที่ทำให้รู้สึกคุ้นเคย…

เอียนดูภาพบนวิดีโออีกครั้ง

ยิ่งเขามองใกล้ๆมันก็ดูเหมือนจะเป็นตัวแทนของ ‘ไข่ของอสูรที่ไม่ทราบชื่อ’ ที่อยู่ในความทรงจำของเขา

เอียนอ้าปากด้วยความตกใจอย่างเห็นได้ชัด

“นั่นคือ… ไข่ของเบเฮมอธ”

“ห้ะ…?”

“ไข่ของเบเฮมอธ เจ้านั่นพยายามปกป้องไข่ของมัน”

จากคำพูดของเอียน ฮูนี่ย์พูดต่อ

“อาจจะเป็นอย่างนั้นก็ได้นะ นั่นก็อยู่ในความคิดของผมเหมือนกัน… พี่แน่ใจได้ยังไงหรอ?”

คาโนเอลมองไปที่เอียนด้วยความอยากรู้อยากเห็นบนและเอียนอธิบายสั้นๆว่าทำไมเขาถึงรู้สึกมั่นใจ

แล้วฮูนี่ย์ก็เริ่มหัวเราะเยาะเอียน

“แล้วพี่จะมอบไข่ของเบเฮมอธให้ NPC กริปเปอร์หรือเปล่า?”

เอียนขมวดคิ้ว

“หุบปากซะไอ้โง่ ถ้าไม่อยากโดนเตะตูด”

และคาโนเอลที่อยู่ข้างๆเขาก็พูดเช่นกัน

“ถึงอย่างนั้นนะพี่ มันเป็นเพราะไข่ที่ทำให้พี่สามารถเปิดประตูมิติหลอกลวงนั่นได้ ผมไม่คิดว่ามันเป็นธุรกิจที่ขาดทุนนะ”

เอียนยิ้มเล็กน้อยและพยักหน้า

มันเป็นคำพูดวาทศิลป์จากคาโนเอล

หากไม่ได้มีไว้สำหรับเครื่องชาร์จพลังมิติ ลูกปัดมิติก็คงไร้ประโยชน์

แต่ถึงอย่างนั้นก็ไม่เคยมีข้อจำกัดสำหรับความโลภของมนุษย์

‘ช่วยไม่ได้ที่ฉันจะรู้สึกแย่’

สายตาของเอียนหันไปทางไข่ของเบเฮมอธที่พูดถึงอีกครั้ง

“ฉันยังอยากได้มัน…!”

ขณะที่เอียนอ้าปาก สายตาของคาโนเอลและฮูนี่ย์ก็หันมาทางปากของเขาโดยอัตโนมัติ

“ฉันยังอยากได้ไข่ของมัน”

ฮูนี่ย์และคาโนเอลทั้งคู่พยักหน้าพร้อมกัน

“มาดูกันชัดๆสิ แล้วเราจะได้ไข่ของเบเฮมอธมาได้ยังไงกัน?”

“งั้นผมก็อยากจะเลี้ยงมอนสเตอร์ระดับ Legendary ด้วย”

ในตอนนี้เอียนรู้สึกมีแรงบันดาลใจมากขึ้น

จากไข่สามฟอง มีสองฟองหวังว่าจะเป็นส่วนแบ่งของเขา

เอียนเต็มใจที่จะมอบสัตว์เลี้ยงหนึ่งตัวให้กับคาโนเอล แต่ดูเหมือนว่าเอียนจะได้รับส่วนแบ่งของฮูนี่ย์ได้อย่างง่ายดาย

แน่นอนว่าเขาไม่ได้คิดจะเอาไปฟรีๆ

ฮูนี่ย์จะมีคำขออย่างอื่นอีก

‘เบเฮมอธไม่ใช่มอนสเตอร์ระดับ Legendary ที่พบเห็นได้ทั่วไป มันเป็นมอนสเตอร์ที่แข็งแกร่งซึ่งราชาปีศาจก็ไม่กล้าจับ…’

เอียนกำลังคิดว่าถ้ามันเป็นเบเฮมอธ ถ้าอย่างนั้นสำหรับการแปรธาตุอสูรเวทย์มนตร์จะไม่มีการขาดแคลนพลังงานปีศาจ

* * *

ทางตะวันออกสุดของทวีป

หอคอยสูงตั้งอยู่อย่างโดดเดี่ยวบนพื้นที่รกร้าง

ชายสูงอายุเดินเล่นสบายๆที่ด้านหลังของหอคอยซึ่งเรียกว่า ‘หอคอยเวทย์มนตร์มิติ’

ชายชราที่กำลังเดินเล่นค่อยๆเกาหลังติ่งหูของเขาและพึมพำ

“อืม ทำไมจู่ๆหูฉันถึงรู้สึกคันมากกันนะ?”

และตัวตนของผู้สูงอายุคือ กริปเปอร์

กริปเปอร์มีวันที่สงบและสบายมากในช่วงเวลาที่ผ่านมา

แม้ไม่กี่เดือนที่ผ่านมาเขาทุกข์ทรมานจากการรุกรานที่เกิดขึ้นในอาณาจักรปีศาจ แต่เมื่อสงครามต่างมิติสิ้นสุดลง มันก็สงบสุขมาก

และเหนือสิ่งอื่นใด สิ่งที่น่าพอใจที่สุดคือเทพทั้ง 5 องค์ไม่ได้อยู่ในโลกนี้อีกต่อไป

ดังนั้นในวันนี้เขากำลังเคลียร์พื้นที่รกร้างหลังหอคอยและทำงานในสวนที่กว้างขวางและสวยงาม

แต่มีปัญหาอย่างหนึ่งเพราะความโลภ เขาทำให้สวนกว้างกว่าที่ต้องการเล็กน้อย

ในขณะที่มองไปที่สวนอันกว้างขวางของเขา กริปเปอร์พึมพำด้วยอารมณ์ที่หลากหลาย

“บางทีฉันควรจะรับศิษย์สักคน…”

กริปเปอร์ที่กำลังคิดว่าจะรับคนที่มีพรสวรรค์แบบไหนดีก็มองขึ้นไปบนท้องฟ้าหลังจากได้ยินเสียงที่คุ้นเคย

Prrrng-!

“โอ้ เจ้านั่นเอง วันนี้เจ้าไปไหนมา แล้วดูเหมือนว่าเจ้าได้กินอาหารที่น่าพอใจมาก… มันไม่ใช่มนุษย์ใช่ไหม?”

Prrng- Prrrng-!

มีเงาขนาดใหญ่บนท้องฟ้า

กริปเปอร์ยิ้มด้วยรอยยิ้มแห่งความรักและมีความสุขกับเงาขนาดใหญ่นั้น

* * *

เบเฮมอธมีพลังมาก

อาจมีคนคิดว่ามันเป็นเรื่องธรรมดาสำหรับตัวที่มีเลเวลมากกว่า 400 แต่ความแข็งแกร่งนั้นเป็นสิ่งที่คุณไม่สามารถแปลเป็นคำพูดได้

‘นี่เป็นครั้งแรกที่ได้เห็นมอนสเตอร์ที่ป่าเถื่อนแบบนี้’

เอียนมองไปที่เบเฮมอธซึ่งไม่ได้รับผลกระทบแม้หลังจากการโจมตีที่รุนแรงที่สุดที่เขายิงไป

DPS (ดาเมจต่อวินาที) โดยเฉลี่ยของเอียนใกล้กับหนึ่งล้านหน่วยเมื่อจัดการในสนามรบทั่วไป

ความเสียหายทั้งหมดที่ทำโดยสัตว์เลี้ยงนั้นนับเป็น DPS ของเอียนด้วยและมันก็เป็นจำนวนมหาศาล

แต่ในขณะปัจจุบัน เมื่อจัดการกับเบเฮมอธค่าเฉลี่ย DPS ของเอียนอยู่ที่ประมาณ 100,000 หน่วยเท่านั้น

เบเฮมอธใช้เวลาเพียง 10% หรือน้อยกว่าของจัดการความเสียหาย

ดังนั้นใครๆก็พูดได้ว่ามอนสเตอร์นั้นมีพลังป้องกันและการต้านทานที่ยอดเยี่ยม

ถ้าอย่างนั้น เมื่อมันตัวใหญ่ พลังโจมตีของมอนสเตอร์ก็น่าจะต่ำใช่ไหม?

แต่นั่นไม่เป็นเช่นนั้น

หางของมันแข็งแกร่งมากจนโจมตีเพียงครั้งเดียวพลังชีวิตของบักค์ลดลงเหลือเพียงครึ่งเดียวและพลังโจมตีก็เหนือจินตนาการ

เอียนพึมพำกับตัวเองหลังจากยืนยันว่าพลังชีวิตของเบเฮมอธนั้นริบหรี่

‘เฮ้อ หลังจากโจมตีมันมาครึ่งวัน ฉันก็ลดพลังชีวิตมันได้ประมาณครึ่งหนึ่ง’

และเอียนพยายามเข้าใจรูปแบบการโจมตีของเบเฮมอธเป็นเวลากว่าสามชั่วโมง แต่ถึงอย่างนั้นมันก็ยอดเยี่ยมมาก

และสาเหตุที่เขาสามารถลดพลังชีวิตของเบเฮมอธได้ก็เพราะว่า AI นั้นโง่

เบเฮมอธเชื่องช้าและโง่เขลาเหมือนสลอธ แทนที่จะมีพลังการแทงค์และพลังโจมตีมหาศาล

และนั่นคือข้อบกพร่องร้ายแรงของมอนสเตอร์ตัวนี้

“คาร์เซอุสเตรียมพร้อมใช้ลมหายใจของนายเลย!”

“เข้าใจแล้วครับเจ้านาย”

คาร์เซอุสที่แปลงร่างของมันบินขึ้นไปบนอากาศและหายใจเข้า

และหันหัวไปทางความมืด – อ้าปาก

และเบเฮมอธก็ตอบรับทันที

Kung- Kung- Kung- 

มันขยับไปด้านข้างเล็กน้อยและยืนอยู่ตรงหน้าคาร์เซอุสเพื่อป้องกัน

และแน่นอนว่าลมหายใจในวงกว้างเผาไปทั่วร่างกายของเบเฮมอธ

เมื่อมองแวบแรกมันเป็นการเคลื่อนไหวที่ดูไม่ฉลาดเอาซะเลย แต่มีเหตุผลสำหรับการเคลื่อนไหวของเบเฮมอธ

มันเป็นการเคลื่อนไหวที่ทำขึ้นเพื่อให้ไข่ของมันซ่อนอยู่ในความมืดและปลอดภัยจากลมหายใจ

[สัตว์เลี้ยง ‘คาร์เซอุส’ ใช้พลังแฝง ‘ลมหายใจ’]]

[สร้างความเสียหายให้แก่มอนสเตอร์ระดับ Legendary ‘เบเฮมอธ’]

[พลังชีวิตของเบเฮมอธลดลง 137,898 หน่วย]

[พลังชีวิตของเบเฮมอธลดลง 98,997 หน่วย]

[พลังชีวิตของเบเฮมอธลดลง 108,982 หน่วย]

พลังชีวิตของเบเฮมอธลดลงทันที

เบเฮมอธไม่ได้กลัวว่าจะโดนลมหายใจของคาร์เซอุส แม้ว่ามันจะสูญเสียพลังชีวิตไป 5% 

Kuaaa-!

ไม่ว่าลมหายใจจะทำงานได้ดีหรือไม่ เบเฮมอธก็เย้ยหยัน

เมื่อดวงตาสีแดงมองมาที่นี่ เห็นได้ชัดว่ามันเอื้อมมือไปเหนือศีรษะ

และเอียนรู้ดีว่ารูปแบบของเบเฮมอธกำลังจะทำตามแบบไหน

“ทุกคนถอยหลัง! หลังจาก 3 วินาที มันจะปล่อยคลื่นสั่นสะเทือนออกมา!”

เอียนรู้ดีว่าต้องใช้เวลาเท่าไรในการร่ายพลังแฝง

เมื่อเอียนตะโกนราวกับออกคำสั่ง สัตว์เลี้ยงและอันเดธทั้งหมดก็หยุดและถอยห่างออกไป

และทันทีที่พวกเขากลับไป อุ้งเท้าของเบเฮมอธก็กระทืบลง

Kung- Kung- Kung- kung-!

จากตรงกลางอุ้งเท้าของเบเฮมอธ ‘เวทย์มนตร์’ สีแดงเริ่มกระจายออกไปอย่างรวดเร็ว

แต่ ‘คลื่นเวทย์มนตร์’ ยังไม่หยุดจนกว่าจะถึงสถานที่สุดท้ายที่สัตว์เลี้ยงถอยกลับไป

“ดี! กระโดดอย่างนั้นแหละ!”

ในความเป็นจริง ‘การสั่นสะเทือน’ เป็นเทคนิคการทำลายล้างในบริเวณกว้างที่มีพลังทำลายล้างมหาศาล

และถ้าไลที่มีความสามารถในการแทงค์ที่อ่อนแอ เพียงแค่รอยขีดข่วนเดียวจากมันอาจทำให้ตายได้

แต่ในการโจมตีครั้งนี้เอียนไม่ได้สูญเสียสัตว์เลี้ยงแม้แต่ตัวเดียว

Kung- Kung-

ทันทีที่การโจมตีเสร็จสิ้น เบเฮมอธก็สูดดมและเคลื่อนที่ไปในทิศทางของเอียน

เอียนสั่งคำสั่งอีกครั้ง

“แท้งค์ทั้งหมดถอยกลับและพลโจมตีไปด้านหน้า!”

และการโจมตีของเบเฮมอธก็มาจากหางของมัน

เพียงไม่กี่นาทีต่อมา เบเฮมอธจะบิดตัวและแกว่งหางขนาดมหึมาของมัน

เพราะอะไรถึงให้แท้งค์ถอยออกไป?

หางของเบเฮมอธช้าเพราะน้ำหนักที่มากและมันเป็นการโจมตีที่สามารถหลบหลีกได้ครั้งหนึ่ง ฉันมีพลังชีวิตและการควบคุมที่ยอดเยี่ยม

ไม่จำเป็นที่แท้งค์จะต้องรับความเสียหายอย่างไร้ประโยชน์

การโจมตีนั้นช้า แต่พลังโจมตีที่ได้นั้นเยอะมาก ดังนั้นแม้แต่ผู้เล่นที่มีความสามารถในการแทงค์ที่ดีที่สุดก็ไม่สามารถทนได้

Kung- Kung- Kukung-!

ทุกครั้งที่หางของเบเฮมอธเหวี่ยง เสียงก็ดังขึ้นจากด้านล่างของดันเจี้ยน

ดังนั้นพลโจมตีจึงเริ่มโจมตีหางของเบเฮมอธอย่างรวดเร็วและเอียนก็กระโดดเข้ามาพร้อมกับการพิพากษาของจิตวิญญาณแห่งราชาไปด้านบนของเบเฮมอธ

Puk- Puak-! 

เอียนที่ถือหอกในมือแทงเบเฮมอธอย่างต่อเนื่อง

แต่แทนที่จะมุ่งเน้นไปที่การโจมตีเบเฮมอธ เอียนกังวลเกี่ยวกับการเคลื่อนไหวโดยรวมของสมาชิกในปาร์ตี้มากกว่า

และมันไม่ใช่มอนสเตอร์ที่สามารถถูกฆ่าได้ด้วยการโจมตีที่ทรงพลังเพียงครั้งเดียวแทนที่จะเพียงแค่โจมตีมัน สิ่งสำคัญคือพลังชีวิตของมันที่จะลดลงต่ำกว่าจำนวนที่สามารถฟื้นฟูได้เพื่อสร้างความเสียหายร้ายแรง

“ฮูนี่ย์เล่นกล้าๆกว่านี้หน่อย! โนเอลหลบไป!”

อันเดดของฮูนี่ย์ทั้งหมดถูกบดขยี้อยู่ใต้หางของมันเนื่องจากพวกมันไม่สามารถหลบได้ แต่จำนวนความเสียหายนั้นเป็นส่วนหนึ่งของความท้าทาย

และในไม่ช้า อันเดดของฮูนี่ย์ก็ถูกบังคับให้ฟื้นตัว

เอียนรู้สึกตึงเครียดมากขณะมองดูการเคลื่อนไหวของเบเฮมอธอย่างใกล้ชิด

และใช้เวลาไม่นานในการเปลี่ยนช่วง

‘ตอนนี้ใน 30 วินาที… 20 วินาที… 10… 9… 8…’

การโจมตีด้วยหางของเบเฮมอธเป็นสิ่งที่อันตรายที่สุด

และพวกเขายังไม่ทราบชื่อที่แน่นอนของพลังแฝง แต่พายุหมุนเริ่มแกว่งไปมาในพื้นที่ที่ถูกกำหนดไว้และพายุหมุนก็มีเวทย์มนตร์อยู่ในนั้น

ไม่มีทางหลีกเลี่ยงพลังแฝงนั้นได้และไม่มีวิธีใดที่จะป้องกันพลังนั้นได้

มันเป็นพื้นที่ที่ต้องใช้ฮีลและโล่ต่อไปโดยไม่มีเงื่อนไข

และสาเหตุที่เอียนและปาร์ตี้ยังสามารถยืนอยู่ในพื้นที่กว้างได้ก็เพราะการโจมตีเป็นประเภท ‘DOT’ [1]

มันไม่ใช่การโจมตีที่สร้างความเสียหายครั้งใหญ่เพียงครั้งเดียว แต่ความเสียหายนั้นถูกหารด้วยการโจมตีอย่างต่อเนื่องและพวกเขาสามารถต้านทานมันได้เนื่องจากคำอวยพรแห่งอเวจีของบุ๊กค์

และด้วยวิธีนั้นเอียนจึงควบคุมปาร์ตี้ได้อย่างสมบูรณ์ขณะที่การโจมตีของเบเฮมอธยังคงดำเนินต่อไปเรื่อยๆและสามารถลดพลังชีวิตของมันได้

เมื่อเวลาผ่านไป ดูเหมือนว่าพวกเขากำลังสูญเสียสมาธิ แต่เมื่อเห็นพลังชีวิตของเบเฮมอธลดลง พวกเขาก็ได้รับพลังในการต่อสู้อีกครั้ง

สิบกว่าชั่วโมงผ่านไปและชั่วโมงที่สิบห้าก็มาถึง ปาร์ตี้ของเอียนกำลังเคลื่อนไหวอย่างมีกลไกและเป็นระบบ

และทุกคนลืมเลือนเวลานับตั้งแต่การต่อสู้เริ่มขึ้น

Kyaaa-!

ในที่สุดเบเฮมอธซึ่งเป็นเหมือนภูเขาขนาดใหญ่ก็ล้มลงกับพื้นของดันเจี้ยน

Thud-

[1] DOT (Damage Over Time) = ความเสียหายอย่างต่อเนื่อง