หลายพันปีก่อน…
มีสถานที่ที่รู้จักกันในนามว่าหมู่บ้านมังกรในทวีปของมะละกาใน ‘ทวีปทางเหนือ’
เทือกเขาครูเปีย เป็นเทือกเขายักษ์ในภาคตะวันออกเฉียงเหนือของมะละกา
และลึกลงไปในภูเขาครูเปียเป็นหุบเขาลึกขนาดใหญ่ที่เรียกว่า – หุบเขาพริลาเนีย
มันเป็นหุบเขาขนาดใหญ่ที่กว้างประมาณ 50 เมตรและมีความลึกหลายร้อยเมตร
ที่ด้านล่างของหุบเขา มีสายน้ำลึกลับที่มีความเงางามราวกับมรกตผ่านหุบเขา
Splash-!
ด้านในหุบเขา เท้าของคาโนเอลเหยียบเบาๆลงบนพื้นดินและพูดอะไรบางอย่าง
“นี่มันรับรางวัลที่ได้มาจากการทำงานหนัก”
แสงมรกตส่องหุบเขาและหน้าผาทั้งสองข้าง
ยิ่งแสงที่รุนแรงมาจากท้องฟ้าเป็นสองเท่า ความงามของหุบเขาพริลาเนียก็เพิ่มเป็นสองเท่าเช่นเดียวกัน
ออร์เดนพูดกับคาโนเอลที่ชื่นชมความงดงาม
“สถานที่แห่งนี้เป็นความงดงามที่หายไป”
คาโนเอลที่ได้ยินมันก็ถามเขา
“ออร์เดน? นายไม่เคยมาที่นี่มาก่อนหรอ?”
ออร์เดนส่ายหัวของเขาและตอบกลับ
“ใช่แล้วครับเจ้านาย ข้าไม่เคยมาที่นี่มาก่อน”
“จริงหรอ?”
“แต่ความทรงจำของพริลาเนีย บ้านเกิดของมังกรอยู่ในความทรงจำของมังกรนับตั้งแต่เกิด ช่วงเวลาที่มังกรตื่นขึ้น ความทรงจำของพวกเขาก็ตื่นขึ้นเช่นกัน”
เขาไม่เข้าใจอย่างเต็มที่ แต่คาโนเอลก็พยักหน้า
ในขณะนี้ ความทรงจำของออร์เดนเกี่ยวกับหุบเขามันไม่สำคัญมากนัก
สิ่งที่สำคัญกับคาโนเอลในขณะนี้คือ…
“ถ้างั้นออร์เดน นายรู้ไหมว่าวิหารของเทพมังกรอยู่ที่ไหน?”
วิหารของเทพมังกร
เพื่อที่จะเคลียร์เควสต์ต่อเนื่อง เขาต้องหาวิหารของเทพมังกร
ออร์เดนพยักหน้าของเขาและสยายปีกของเขา
“ข้าไม่แน่ใจเกี่ยวกับเรื่องนี้ แต่ข้ารู้สึกว่าข้าสามารถหาได้”
คาโนเอลขี่ที่ด้านหลังของมังกร
ออร์เดนแบกคาโนเอลที่ด้านหลังของเขาและบินขึ้นไปสู่ท้องฟ้า
Flap-!
แม้ว่ามังกรยักษ์จะสยายปีก แต่ความกว้างของหุบเขานั้นมีขนาดใหญ่มาก ทำให้ออร์เดนสามารถบินได้อย่างสบายๆ
ตอนนี้เขาต้องไปที่วิหารของเทพมังกรเซไคซึ่งซ่อนอยู่ที่ไหนสักแห่งในหุบเขา
* * *
– – – – –
– ค้นหาหมู่บ้านมังกรที่ถูกลืม (ต่อเนื่อง) –
ท่านได้พบกับไมลอส ผู้รับใช้ของเทพีแห่งแสง เออร์เนซิสในถ้ำของเอลคาริกซ์
เธอครอบครองหินจิตวิญญาณของเอลคาริกซ์และบอกว่าถ้าจะปลุกหินจิตวิญญาณเธอต้องมุ่งหน้าไปยังหุบเขาพริลาเนีย
เอาชนะกองทัพแห่งความมืดที่มุ่งหน้าไปยังภูเขาเอลคาริกซ์โดยปกป้องไมลอสและมุ่งหน้าสู่พริลาเนีย
ความยากเควสต์: SSS
เงื่อนไขเควสต์:
ผู้เล่นที่มีเลเวล 350 หรือสูงกว่า
ผู้เล่นกำลังดำเนินเควสต์ ‘มังกรแห่งแสง เอลคาริกซ์’
เวลาจำกัด: ไม่มี
รางวัล:
แตกต่างกันไปตามจำนวนกองทัพแห่งความมืดที่ต้องเผชิญ (ชื่อเสียงและค่าประสบการณ์)
* ในระหว่างการทำเควสต์ ค่าประสบการณ์ทั้งหมดและค่าการสนับสนุนเนื้อเรื่องจะเพิ่มเป็นสองเท่า
* ถ้าท่านตายในระหว่างการต่อสู้ เควสต์จะถือว่าล้มเหลว
* ไม่สามารถปฏิเสธเควสต์ได้
– – – –
ในบรรดาเควสต์ที่ได้รับในครั้งนี้ นี่เป็นส่วนที่คลุมเครือมากที่สุด
‘เนื้อหาของเควสต์เป็นเรื่องง่าย… แต่ทำไมต้องมุ่งหน้าไปยังหุบเขาพริลาเนียล่ะ? ไม่มีอะไรอยู่ที่นั่นนิ?’
ภูเขาครูเปียกับหุบเขาพริลาเนียมีชื่อเสียงในด้านการล่ามอนสเตอร์เลเวล 200
มันเป็นบริเวณการล่ามอนสเตอร์ของนักเวทย์มนตร์เพราะมันเป็นที่อยู่อาศัยของเดรคซึ่งมีความต้านทานเวทย์มนตร์อ่อนแอกว่าการป้องกันทางกายภาพ
แม้ว่า ‘หมู่บ้านมังกร’ จะมีอยู่ในอดีต แต่หุบเขาพริลาเนียเป็นเพียงหุบเขา
เอียนไม่สามารถเข้าใจได้ว่าเขาจะสามารถปลุกมังกรแห่งแสงได้อย่างไร
“วิธีที่จะปลุกมังกรแห่งแสง… มีใครบางคนที่เหมือนโอ๊คเลย์อยู่ที่นั่นหรอ?”
เอียนที่อ่านเนื้อหาของเควสต์คือการเดาแบบสุ่ม
แต่แล้วเธอก็พยายามที่จะแก้ปัญหาความอยากรู้ของเอียน ไมลอสพูดว่า
“จะเป็นใครได้ล่ะนอกจากมังกรจะอยู่”
เอียนถามกลับ
“อะไรน่ะ?”
“เพื่อที่จะปลุกมังกรแห่งแสงเราต้องการพลังของเทพ ‘พลังศักดิ์สิทธิ์’ เทพีแห่งแสง เออร์เนซิสต้องการใช้พลังของท่าน… พลังของเธอถูกปิดผนึกอยู่ แม้แต่คาร์เซอุสก็ไม่มี เว้นแต่เทพแห่งสงครามให้ท่านยืมพลัง”
“ถ้างั้นหุบเขาพริลาเนียมีบุคคลที่สามารถให้พลังแก่เอลคาริกซ์ได้งั้นหรอ?”
ไมลอสพยักหน้าและตอบกลับ
“ใช่ มีคนที่ได้รับพลังอำนาจในโลกของมนุษย์ของเทพมังกรอยู่ในหุบเขาพริลาเนีย เป็นวิธีที่จะได้พบกับ ‘เซไค’ บิดาของมังกรทั้งปวง”
เทพมังกร เซไค
ดวงตาของเอียนเบิกกว้างขึ้นหลังจากได้ยินชื่อที่คุ้นเคย
‘เป็นชื่อที่ฉันไม่เคยคิดถึงเลย…?’
เลฟย่าซึ่งได้ยินมันได้พูดกับตัวเอง
“พลังศักดิ์สิทธิ์… นั่นยากอยู่นะ”
เมื่อได้ยินคำพูดจากเลฟย่า ไมลอสตอบกลับ
“นั่นเป็นสิ่งที่ถูกต้องอย่างมาก มันเป็นแนวคิดที่คล้ายคลึงกับการได้รับการอนุญาตจากเทพ”
และเอียนพยักหน้าของเขา
ตอนนี้ดูเหมือนว่าเควสต์เป็นที่เข้าใจได้
แต่ยังมีคำถามที่ยังไม่ได้ตอบ
“แต่ไมลอสเงื่อนไขที่จำเป็นสำหรับมังกรเพื่อให้ได้รับอนุญาตจากเทพคืออะไร?”
ไมลอสหัวเราะและพูดต่อ
“หากมีสิ่งมีชีวิตที่ทรงพลังเช่นมังกรสืบพันธุ์ตามอำเภอใจ ถ้างั้นสิ่งที่เป็นเงื่อนไขของโลกมนุษย์คืออะไรล่ะ?”
“อืมม…?”
“โลกมิติจะล่มสลาย ความสมดุลระหว่างพลังจะแตกออก”
“อืม มันก็สมเหตุสมผล”
เอียนมองไปที่คาร์เซอุส
ไม่ว่าคำพูดของไมลอสจะผิดหรือไม่ แต่คาร์เซอุสที่กำลังฟังมีหน้าว่างเปล่า
“อย่างไรก็ตาม มีหลายวิธีที่มังกรสามารถทำได้ในขณะที่ยังมีชีวิตอยู่”
“ยังไงล่ะ?”
“นั่นคือพลังของเทพมังกร ‘เซไค’ ด้วยพลังของเทพมังกร เขาสามารถควบคุมมังกรทั้งหมดได้ ดังนั้นพวกเขาจึงลดลงจำนวนลงไม่งั้นจะมีมังกรมากกว่ามนุษย์มากเกินไป”
ในอดีตมีมังกรหลายตัวในโลกมนุษย์”
มีมังกรที่ถูกนำเข้ามาในอาณาจักรและรับใช้มนุษย์และมีมังกรที่มีความสุขกับการอยู่ในมนุษย์โดยใช้การแปลงกาย
และ ‘หมู่บ้านมังกร’ ซึ่งเป็นสถานที่ศักดิ์สิทธิ์ซึ่งเป็นสัญลักษณ์ของพลังของพระเจ้ามังกรเป็นเหตุผลเดียวกันกับที่พวกเขาสามารถมีชีวิตอยู่ได้
มังกรเป็นสิ่งมีชีวิตพิเศษที่อาศัยอยู่เป็นพันๆปี
พวกเขาไม่ใช่สิ่งมีชีวิตที่เกิดมา ‘เพียงแค่’ สูญพันธุ์
ในคำอธิบายของเธอ คาร์เซอุสยังคงพยักหน้าของเขาและพูด
“เธอพูดถูกครับเจ้านาย ในอดีตเมื่อพลังของท่านเซไคอยู่ในโลกมนุษย์ มีมังกรหลายร้อยตัวในโลกมนุษย์ด้วย”
และไมลอสอธิบายเพิ่มเติมเกี่ยวกับหุบเขามังกรเล็กน้อย
มันสามารถสรุปได้สั้นๆ
หุบเขาพริลาเนียเดิมชื่อหมูบ้านมังกรเป็นสัญลักษณ์ของเทพมังกรเซไคและบ้านของมังกร
แต่หุบเขามังกรถูกทำลายโดยการรุกรานของมังกรจากอาณาจักรปีศาจและเซไคถอดถอนอำนาจออกจากโลกมนุษย์
ด้วยเหตุนี้ มีเพียงมังกรแห่งเทพและมังกรพิเศษอื่นๆที่ยังอยู่ในโลกมนุษย์
“ดังนั้นเหตุผลที่เราควรมุ่งหน้าไปยังหมู่บ้านพริลาเนียจึงได้รับการอธิบายแล้วใช่ไหม?”
เอียนพยักหน้าและตอบแล้ว
“ครับ”
คาร์เซอุสที่อยู่ข้างๆเขาพึมพำบางอย่างเช่นกัน
“ฉันไปควรไปพบกับท่านเซไคหลังจากผ่านมาเนิ่นนาน”
* * *
“ย๊าาาาา! เจ้ากล้าต่อต้านราชาแห่งความมืด!”
Kwang- Kaboom-!
การระเบิดเกิดขึ้นรอบๆฮูนี่ย์
ในเวลาเดียวกัน คลื่นแห่งความมืดกระจายออกไป
เมื่อฮูนี่ย์กลายเป็นราชาแห่งความมืด เมื่อเร็วๆนี้เขาได้รับเวทย์มนตร์ ‘คลื่นโกลาหล’ ซึ่งเป็นสกิลที่ครั้งหนึ่งเคยเปิดใช้งาน – อมนุษย์ทั้งหมดในระยะของสกิลตกลงอยู่ในสถานะ ‘สับสน’
“ลูการิกซ์! ลมหายใจ!”
“หนวกหู! ฉันรู้แล้ว!”
“อ๊ะ! เร็วๆ! นายควรใช้มันก่อนที่จะทำให้สับสนสิ!”
ลูการิกซ์จ้องฮูนี่ย์ครั้งสุดท้ายและสูดลมหายใจหลังจากบินไปในอากาศ
จากปากของลูการิกซ์เป็นพลังงานอันยิ่งใหญ่
เมื่อเห็นมัน ฮูนี่ย์จึงวางคทาไว้บนไหล่ของเขาและยิ้ม
‘ฮ่าาา! จะตายไปเท่าไหร่กันนะ? มันสามารถขึ้นกับการหายใจเพียงหนึ่งช็อต!’
ในขณะที่เอียนและเลฟย่าอยู่ในดันเจี้ยน
ฮูนี่ย์และลูการิกซ์กำลังเก็บกวาดค่าประสบการณ์
ค่าประสบการณ์ที่ไม่ได้เพิ่มขึ้นมาเป็นเวลานานได้เพิ่มขึ้น 10% ในเวลาหนึ่งชั่วโมง
ค่าประสบการณ์ที่เหลือที่ฮูนี่ย์จำเป็นต้องได้รับเพื่อไปเลเวลต่อไปคือ 3% และลูการิกซ์พยายามที่จะปล่อยลมหายใจอีกครั้งหนึ่งใส่กลุ่มของอันเดธ
จำนวนของอันเดธที่รวบรวมอยู่ด้านหน้าของภูเขามีเยอะมากใช้เวลา 20 นาทีสำหรับอันเดธที่จะปรากฏขึ้นอีกครั้ง
เนื่องจากตอนนี้พวกมันละลายไปหมด ฮูนี่ย์ก็ได้ยินการแจ้งเตือนข้อความระบบ!
“ถูกต้อง! ลูการิกซ์! ระเบิดพวกมันซะ!”
รอข้อความที่จะส่งเข้ามา ฮูนี่ย์ก็กำลังเต้นด้วยท่าโง่ๆ
ในที่สุดข้อความที่เขารออยู่ก็เด้งขึ้นมา
แต่พวกมันไม่ใช่สิ่งที่เขาต้องการ
[ดันเจี้ยน ‘ถ้ำของเอลคาริกซ์’ ได้รับการเคลียร์แล้ว]
[ปาร์ตี้จะกลับสู่สถานะดั้งเดิม]
[ท่านประสบความสำเร็จในการเคลียร์เควสต์ ‘ทำลายกองทัพแห่งความมืด’]
[ระดับการเคลียร์: SS]
[ท่านได้รับชื่อเสียง 124,893 หน่วย]
“เดี๋ยวก่อน! อะไรน่ะ? พวกเขาเคลียร์มันได้ยังไง!”
ฮูนี่ย์หน้าซีด
เขาอยู่ภายใต้ความประทับใจที่พวกเขาจะใช้เวลาอีกสองสามชั่วโมงและจากนั้นเขาสามารถรวบรวมค่าประสบการณ์ได้
และเมื่อปาร์ตี้กลับสู่สถานะดั้งเดิม ค่าประสบการณ์ที่ได้รับจากการสังหารหมู่อันเดธจะถูกแบ่งปันให้ทุกคน!
“ไม่! ไม่มีทางงงง!”
ฮูนี่ย์กรีดร้องด้วยความโมโห!
แต่สิ่งที่เป็นไปแล้วก็ช่วยอะไรไม่ได้
Kwang- Kwakwang-!
ลมหายใจของมังกรเต็มไปทุกพื้นที่
อันเดธทั้งหมดถูกทำลายและละลายที่หน้าทางเข้าของภูเขา
keaahh-!
Keuk- Keukk-!
ลมหายใจมีพลังมากจนกองทัพอันเดธถูกทำลาย!
จากนั้น…
เสียงที่คุ้นเคยเข้ามาในหูของฮูนี่ย์ที่อารมณ์เสีย
“เอ่อ? ทำไมเลเวลของฉันถึงเพิ่มขึ้นทันทีล่ะ?”
“ฉันด้วย! เหมือนจะได้รับค่าประสบการณ์บางอย่าง!”
