“อืมม หลับสบายสุดๆเลย เรามาไกลแค่ไหนแล้วครับแม่?”
“ได้ครึ่งทางแล้ว เรายังต้องไปไกลอีกมาก นอนต่ออีกหน่อยเถอะลูก”
“ครึ่ง… ครึ่งทางเองเหรอครับ?”
“ใช่ เราก็ทำแบบนี้กันทุกปี ทำไมลูกถึงยังตกใจขนาดนี้ล่ะ?”
“เฮ้อ!”
วันแรกของวันหยุด วันชูซอก
เสียงกรีดร้องของยองฮุนดังก้องไปตามทางหลวง
แม้ว่าเขาจะทำอะไรไม่ได้ เขาก็พยายามจะนอนสักสองถึงสามชั่วโมง แต่เขาก็หงุดหงิดที่เขามาแค่ครึ่งทางเท่านั้น
‘อ่าา วันนี้ฉันจะได้เล่นไคลันไหมเนี่ย เมื่อเราไปถึงที่นั่นก็เป็นเวลาตี 2 แล้ว’
ยองฮุนที่รู้สึกหดหู่ใจจึงเปิดสมาร์ทโฟนของเขาโดยสัญชาตญาณ
ถ้าเขากดไปที่ยูแคสและดูวิดีโอของไคลัน อย่างน้อยเวลาก็ดูเหมือนจะผ่านไปอย่างรวดเร็ว
อย่างไรก็ตาม ยองฮุนที่กดไอคอนยูแคสได้ปิดมันอย่างรวดเร็วและคลิกเพจของไคลันแทน
‘ใช่สิ ทำไมฉันถึงคิดไม่ถึงนะ? มีการแพร่ภาพวิดีโอยอดนิยมในเพจของไคลันด้วย!’
แน่นอนว่ายูแคสก็มีวิดีโอที่น่าสนใจของไคลันเช่นกัน แต่ก็ยากที่จะดูวิดีโอแบบเรียลไทม์ของผู้เล่นระดับท็อปในนั้น
เนื่องจากไม่มีวิดีโอส่วนตัวที่จะอัปโหลดสดในยูแคส จึงไม่มีผู้ติดอันดับสูงสุดอัปโหลดวิดีโอส่วนตัวของพวกเขาเอง
วิดีโอของผู้ติดอันดับในยูแคสส่วนใหญ่เป็นวิดีโอที่มีการตัดต่อ
“มีอะไรให้ดู…นี่ไง! แบนเนอร์ใหญ่มาก!”
หลังจากพบหน้ากิจกรรมได้อย่างง่ายดายเนื่องจากอยู่ในหน้าเพจ ยองฮุนก็เปิดแมสเซนเจอร์ของเขาทันทีและติดต่อเซมิ
พวกเขาเป็นเพื่อนรวมชะตากรรมแบบเดียวกันจากวันหยุด
อย่างไรก็ตาม สิ่งที่เขาได้รับคือการหักหลัง
– เฮ้! เซมิ เธอกำลังทำอะไรอยู่ตอนนี้อ่ะ?
– ฉันยุ่งอยู่
– ไม่ใช่เวลามายุ่งแล้ว! เราต้องกดไปที่เพจและดูวิดีโอ!
– ฉันยุ่งกับการดูพวกเขาอยู่…
– …!
ยองฮุนอึ้งเมื่อเห็นข้อความของเซมิ เขากำหนดลำดับของวิดีโออย่างรวดเร็วเพื่อดูตามการจัดอันดับ
ยองฮุนประหลาดใจในขณะที่เขาดูวิดีโออันดับสูงสุด
“คิคิ ใช่เลยเอียน! ไม่สิ รุ่นพี่จินซุง!”
ทันทีที่เขาเริ่มดูวิดีโอ ความรู้สึกของการหักหลังทั้งหมดที่เขารู้สึกหายไปในทันที
“ที่ 1 แน่นอน!”
หลังจากวันที่เขารู้ว่าจินซุงและเอียนเป็นคนเดียวกัน จินซุงก็กลายเป็นแบบอย่างให้กับยองฮุน
น่าแปลกใจมากที่เขามีแฟนสาวที่สง่างามราวกับเทพธิดา และ ‘เอียน’ ที่ไม่เคยเปิดเผยตัวตนของเขาเลย นอกจากจะรู้จักเป็นการส่วนตัว ยองฮุนที่ต้องการเป็นเกมเมอร์ช่วยไม่ได้ที่จะชื่นชมเขา
‘นี่จะเป็นอนาคตของแฟนเกม!’
เมื่อเขาเห็นวิดีโอของเอียนแล้ว เขาก็คลิกและดูวิดีโออย่างตั้งใจ
“ยองฮุน อย่ามองสมาร์ทโฟนแบบนั้น เดี๋ยวจะปวดตาเอา”
“โอ้ยแม่ นี่เป็นช่วงเวลาที่สำคัญมาก!”
“หืม เป็นอะไรน่ะ ลูกเอาแต่ดูเกมแบบนั้นอยู่เรื่อยเลย”
“ผมจะเป็นเอียน”
“เอียน เขาคืออะไร?”
“ช่างมันเถอะหน่า”
แม้ว่าแม่ของเขาจะจู้จี้เขาอย่างต่อเนื่อง แต่ยองฮุนก็ไม่เสียสมาธิแม้แต่น้อยและดูวิดีโอต่อไป
เมื่อเขากดเข้าไปในวิดีโอแล้ว ความเครียดทั้งหมดที่เกิดขึ้นในตัวเขาจากการอยู่ในรถนานเกินไปก็หายไป
“คิคิ ใช่! แบบนั้นแหละ!”
วิดีโอที่ยองฮุนเปิดคือการต่อสู้กับคาร์ลิฟาร์ซึ่งทำให้เขาตื่นเต้นมากขึ้น
ทุกสิ่งทุกอย่าง เช่นกลยุทธ์อุกาบาตแห่งความตายที่พวกเขาดึงออกมานั้นน่าตื่นเต้น
โดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อผู้บัญชาการผู้กล้าหาญคาเมเรสปรากฏตัว ยองฮุนไม่สามารถควบคุมความตื่นเต้นของเขาได้อีกต่อไป
“โห! โคตรเจ๋ง!”
“ยองฮุน ลูกต้องการเข้าห้องน้ำหรือเปล่า? แม่ควรหยุดที่จุดพักไหม?”
“…”
ยองฮุนไม่ตอบสนองต่อสิ่งที่แม่ของเขาพูดและจดจ่อกับวิดีโออีกครั้ง
อย่างไรก็ตาม วิดีโอไม่เกิดอะไรขึ้นเลย 30 นาทีหลังจากการปรากฏตัวของกองทัพมังกร
ปาร์ตี้ของเอียนที่ทำเควสต์เสร็จสิ้นกำลังมุ่งหน้าไปที่ใดที่หนึ่ง
ยองฮุนเกือบจะหลับเพราะเรื่องนั้น
แต่หลังจากนั้นไม่นาน…
Chang- Chchang-!
เสียงของบางอย่างเริ่มดังก้องในหูของเขา และดวงตาของยองฮุนก็เริ่มเป็นประกายอีกครั้ง
‘การต่อสู้เริ่มอีกครั้งแล้วเหรอ?’
ยองฮุนนั่งตัวตรงและดูวิดีโออีกครั้ง
เห็นได้ชัดว่าเอียนเข้าร่วมการต่อสู้และจากนั้นไฮไลท์ก็ควรเริ่มต้นขึ้น
ดวงตาของยองฮุนที่เปล่งประกายราวกับอัญมณีเบิกกว้างในสิ่งที่เขาเห็นในวิดีโอ
‘อะ… อะไรน่ะ? นี่เป็นครั้งแรกที่ฉันได้เห็นเด็กคนนั้น’
เอียนไปที่ใจกลางสนามรบ นอกจากนี้ยังมีเด็กสาวคนหนึ่งที่จู่ๆก็ปรากฏตัวขึ้นกลางสนามรบ
‘รุ่นพี่จินซุงทำอะไรน่ะ…!’
สถานที่ที่สาวน้อยยืนอยู่คือตรงหน้ามังกรวิญญาณ
ยองฮุนอดไม่ได้ที่จะกังวลกับสิ่งที่กำลังจะเกิดขึ้นในวิดีโอ
อย่างไรก็ตาม เขาไม่เคยสงสัยในสัญชาตญาณของจินซุง
เมื่อเริ่มใช้สกิล ปากของยองฮุนก็เบิกกว้างเพราะตกใจ
แสงเริ่มกระจายออกไปในทันที และทุกคนในสนามถูกปกคลุมไปด้วยโล่สีขาว
เมื่อโล่ถูกกางออก ลมหายใจก็พัดไปทั่วทั้งพื้นที่แต่ไม่มีใครได้รับบาดเจ็บ
ไม่ว่าความทนทานของโล่จะอ่อนแอเพียงใด ระบบป้องกันของไคลันก็บล็อกการโจมตีได้สำเร็จ
ตัวอย่างเช่น หากทำการโจมตีที่สร้างความเสียหาย 30 หน่วยกับเกราะที่มีความทนทาน 30 หน่วย สามครั้ง เกราะนั้นสามารถหลีกเลี่ยงความเสียหายได้ 60 แต้ม
อย่างไรก็ตาม หากการโจมตีสร้างความเสียหายได้ 90 หน่วยในการโจมตีเพียงครั้งเดียว เกราะจะแตก แต่จะไม่สร้างความเสียหายใดๆ
เพื่อให้กองกำลังของพวกเขายืนหยัดได้แม้จะถูกโจมตีด้วยลมหายใจ ยองฮุนอดไม่ได้ที่จะชื่นชมฉากนั้น
เขาสรุปอย่างรวดเร็วถึงตัวตนของเด็กหญิงตัวเล็กๆ
‘มังกรแห่งแสง เอลคาริกซ์! เอลคาริกซ์ได้กลายร่างเป็นสาวน้อยแล้ว!’
ยองฮุนจดจ่อมากขึ้น
ตอนนี้สิ่งต่างๆกลายเป็นเรื่องที่น่าสนใจมากขึ้น
* * *
“เอียน! นั่นเอียน! เอียนมาแล้ว!”
“ฝ่าบาทเอียนได้ก้าวเข้าสู่สนามรบแล้ว!”
“ยกดาบขึ้น! ฝ่าบาทกลับมาแล้ว!”
“เยี่ยม! นำคฤหาสน์คีตันกลับคืนมา!”
ทันทีที่เอียนเข้ามาในสายตาของพวกเขา พื้นที่ทั้งหมดก็เริ่มเต็มไปด้วยความตื่นเต้น
ผู้เล่นรวมถึง NPC ของอาณาจักรโลตัสต่างก็ถูกสูบฉีด
เอียนสำหรับพวกเขาเป็นเหมือนการรับประกันชัยชนะ
โดยเฉพาะอย่างยิ่ง นักรบที่ไม่สามารถเข้าใจสภาพของพื้นที่ได้ มีความเชื่อและความมั่นใจในเอียนสูงกว่ามาก
มันคือความศรัทธา
“ข้าไม่เคยเห็นฝ่าบาทพ่ายแพ้!”
“ถ้าอย่างนั้น! ฝ่าบาทของเราคือเทพเจ้าแห่งสงคราม!”
ถ้ามาเรสได้ยินแบบนั้น เขาคงอิจฉาเอียนแน่ๆ
ครู่ต่อมา ไฟเริ่มลุกไหม้ในหัวใจของนักรบอาณาจักรโลตัส
ข้างหลังของเอียน กองทัพมังกรจำนวนมากเริ่มปรากฏตัวขึ้น
เริ่มมองเห็นนักรบมังกรเลเวล 400
“ว้าว! มาทำลายพวกอันเดธให้หมดกันเถอะ!”
“โลตัสจะชนะ!”
“กองทัพแห่งความมืดจะพ่ายแพ้!”
เฮิร์ซผู้รับผิดชอบสนามรบช่วยไม่ได้นอกจากยิ้มให้กับสิ่งที่เกิดขึ้น
“เอียนทำอะไรบางอย่างเพื่อพลิกสถานการณ์อีกครั้ง”
เอียนป้องกันลมหายใจของมังกร แต่ก็ไม่ใช่การกระทำที่ยิ่งใหญ่ที่สามารถเปลี่ยนแปลงผลกระทบของสนามรบได้
อย่างไรก็ตาม กิลด์โลตัสเริ่มที่จะดันไปข้างหน้าตั้งแต่เอียนอยู่กับพวกเขา
ในทางกลับกัน กองทัพแห่งความมืดก็ตกตะลึงอย่างเห็นได้ชัด
‘มันเป็นพลังแห่งความมั่นใจเหรอ?
ระบบ ‘ความมั่นใจ’ ในไคลันเป็นสิ่งที่มีผลกระทบอย่างมากต่ออำนาจในสงครามขนาดใหญ่
ยิ่งคนมาชุมนุมกันมากเท่าไหร่ ความมั่นใจก็จะยิ่งสูงขึ้น
เอียนซึ่งเป็นผู้สูงสุดของพวกเขาคือกุญแจสำคัญในการยกระดับความมั่นใจของอาณาจักร
‘แต่เราต้องรักษาขวัญกำลังใจไว้’
สถานะของ ‘ความมั่นใจ’ เป็นสิ่งกีดขวางที่อาจขึ้นๆลงๆได้ในทันที
แต่ตอนนี้ มันเป็นสิ่งที่สำคัญมาก
หากพวกเขาสามารถผลักดันกองทัพแห่งความมืดออกไปได้ต่อไป ผลของการทำงานร่วมกันจะมีประสิทธิภาพมากขึ้น แต่ถ้าสถานการณ์ไม่เป็นเช่นนั้นก็จะเป็นจุดจบสำหรับพวกเขา
เฮิร์ซจ้องมองไปที่มังกรติดอาวุธ
‘ถ้าเป็นพวกเขา พวกเขาจะทำได้มากกว่าอันดับ 1’
ในขณะนั้น นักรบมังกรที่อยู่ใจกลางสนามรบก็กระโดดออกจากมังกร
เสียงดังก้องกังวานไปทั่วสนามรบเมื่อเขาลงจอด
[เซไคมอบความแข็งแกร่งให้กับพวกเรา!]
กรีดร้องไปด้วยความรู้สึกที่ทรงพลัง
[ทำลายศัตรูให้สิ้นซาก!]
การสังหารหมู่เริ่มกระจายไปในชั่วพริบตา
* * *
เอียนเล่นไคลันมาเป็นเวลานาน และหลายครั้งที่เขาทำงานกับ NPC
อย่างไรก็ตาม ดูเหมือนว่าไม่มีบัฟอื่นใดที่ดีเท่ากับที่เซไคมอบให้พวกเขา
[สัตว์เลี้ยง ‘เอลคาริกซ์’ ได้เลเวลอัพแล้ว!]
[สัตว์เลี้ยง ‘เอลคาริกซ์’ ได้เลเวลอัพแล้ว!]
[สัตว์เลี้ยง ‘เอลคาริกซ์’ ได้เลเวลอัพแล้ว!]
ข้อความของระบบยังคงปรากฏขึ้นอย่างต่อเนื่อง และพวกมันก็ปิดกั้นการมองเห็นของเอียน
ยกเว้นมังกรวิญญาณที่มีภูมิคุ้มกันต่อการโจมตีทางกายภาพ ทุกสิ่งทุกอย่างถูกกำจัดออกไป
“ในนามของเทพมังกรไคโตะ!”
“กองทัพแห่งความมืดที่สกปรกและไม่บริสุทธิ์! กลับไปที่ที่ของพวกเจ้า!”
ทันใดนั้นมังกรวิญญาณก็ไม่ใช่ปัญหาอีกต่อไป
มีมังกรวิญญาณ 5 ตัวที่ปรากฎตัวในสนามรบ
ทันทีที่กองกำลังที่เหลือถูกกำจัดออกไป ไม่ว่าพวกมันจะรับมือยากแค่ไหน มันก็ไม่มีความหมาย
เป็นเพราะนักเวทย์ทุกคนในอาณาจักรสามารถมุ่งโจมตีไปที่มังกรวิญญาณได้
Hwarrk-!
Kwakwang-!
นอกจากนี้ ผู้เล่นอันดับ 1 ของอาชีพนักบวช เลฟย่าร่ายมนต์ศักดิ์สิทธิ์ของเธอ และมังกรวิญญาณเป็นสัตว์แห่งความมืดซึ่งไม่เหมาะกับการโจมตีด้วยธาตุแสง
[สร้างความเสียหายร้ายแรงให้กับ ‘มังกรวิญญาณ’!]
[ท่านประสบความสำเร็จในการสังหาร ‘มังกรวิญญาณ’!]
ข้อความของระบบยังคงปรากฏขึ้น
แม้ว่าจะเป็นภาพที่น่ารื่นรมย์ แต่เอียนก็ไม่นิ่งเฉย
เพื่อที่จะเพิ่มค่าประสบการณ์ให้สูงสุด สัตว์เลี้ยงทั้งหมดของเขายกเว้นเอลคาริกซ์ถูกอัญเชิญออกมา และพวกมันก็กระโดดไปที่กองทัพแห่งความมืดโดยไม่รีรอ
Kwang- Kwang-!
เอียนที่อยู่ด้านบนของฮาร์กาซัสกำลังสังหารอันเดธจำนวนมาก
ฮาร์กาซัสจะไม่ได้รับคะแนนประสบการณ์จากสิ่งนี้ ดังนั้นมันดีจริงๆ ที่เขาปล่อยให้เอียนขี่เขา
ที่น่าตลกก็คือ ไม่ใช่แค่เอียนเท่านั้นที่อยู่บนหลังฮาร์กาซัส
คนที่นั่งอยู่ข้างหน้าเอียนเป็นเด็กสาวที่น่ารัก
“เอลคาริกซ์ อีกนานไหมกว่าเราจะใช้สกิลของเธอได้อีก?”
“เหลืออีก 4 นาที!”
“โอเค เธอจะใช้มันอีกครั้งหลังจากฉันบอกให้ใช้ใช่ไหม?”
“โอเค ป๊ะป๋า!”
เธอหัวเราะและพยักหน้าเหมือนเด็กน่ารักขณะที่มองเอียน
เป็นเรื่องน่าประหลาดใจ แต่เธอเป็นเอลคาริกซ์ที่มีรูปร่างหลากหลาย
ไม่แน่ใจว่าทำไม แต่เอลคาริกซ์เห็นเอียนเป็นพ่อของเธอ
“ป๊ะป๋า หนูกลัว! อ๊าาา!”
ภาพของเอลคาริกซ์นั่งอยู่ต่อหน้าเอียนและหลับตาลงด้วยความกลัว เป็นภาพที่ใครๆ ก็มองว่าน่ารัก
“ไม่ต้องห่วง ป๊ะป๋าจะปกป้องหนูเอง!”
เอียนซึ่งยังไม่ได้แต่งงานจนถึงเวลานั้น รู้สึกได้ถึงความเป็นพ่อแม่ที่เพิ่มขึ้นในตัวเขา
‘ฉันจะไม่ยอมให้เอลคาริกซ์ถูกโจมตีแม้แต่ครั้งเดียว!’
เอียนโจมตีเต็มที่มากกว่าปกติ
แม้แต่โครงกระดูกระดับต่ำก็ไม่ระแคะระคายกับหอกที่อยู่ในมือของเอียน
“วู้-วววว!”
เอียนรู้สึกมีพลังอีกครั้งเมื่อเห็นว่าเอลคาริกซ์ประทับใจเพียงใด
“เยี่ยม! มาถล่มอาณาจักรเอลริก้าแบบนี้กันเถอะ!”
เอียนยังคงสร้างความเสียหายในสนามรบและทำให้เอลคาริกซ์มีเลเวลเพิ่มขึ้นอีก
[สัตว์เลี้ยง ‘เอลคาริกซ์’ ได้เลเวลอัพแล้ว!]
[สัตว์เลี้ยง ‘เอลคาริกซ์’ ได้เลเวลอัพแล้ว!]
[สัตว์เลี้ยง ‘เอลคาริกซ์’ ถึงเลเวล 57 แล้ว!]
เลเวงของเอลคาริกซ์เกิน 50 แล้ว!
อย่างไรก็ตาม นั่นเป็นเพียงจุดเริ่มต้นเท่านั้น
