ตอนที่ 144: ความกังวลของกุสตาฟ
เธอเป็นสาวที่สวยและผอมเพรียวที่มีรูปหน้ารูปไข่ เธอสวมชุดสีชมพูแฟนซีที่มีผมสีแดงเข้มและถุงเท้าป๊อปสีฟ้า
ดวงตาของเธอดูมีชีวิตชีวามาก และเธอดูมีความสุขเหลือเกินที่ได้เห็นกุสตาฟ
ไม่ต้องบอกกุสตาฟก่อนที่เขารู้ว่าเธอคือเจ้าของงานของการเฉลิมฉลอง
“ใช่ ฉันเอง” กุสตาฟตอบด้วยรอยยิ้มบางเบา
“อา” ดวงตาของเธอเป็นประกายมากยิ่งขึ้น เมื่อได้ยินคำตอบของเขา
“ในที่สุดฉันก็ดีใจที่ได้พบคุณ คุณปู่บอกฉันมากมายเกี่ยวกับคุณ” เธอเปล่งเสียงออกมาด้วยท่าทางตื่นเต้น
“ยินดีที่ได้รู้จักเช่นกัน มาร่า” กุสตาฟตอบ
เขาจำชื่อเธอได้ตั้งแต่ตอนที่บอสดันโซพูดถึงก่อนหน้านี้
“มาเถอะ ไปคุยกันที่นั่น” มาร่าพูดด้วยน้ำเสียงที่ไพเราะและลากกุสตาฟไปที่โซฟาตัวหนึ่ง
—
2 ชั่วโมงต่อมา กุสตาฟกำลังกลับบ้าน จิตใจของเขาอดไม่ได้ที่จะกลับไปฉลองวันเกิดของมาร่า
มาร่าเป็นคนร่าเริงจริงๆ เธอไม่สามารถหยุดพูดและทำเรื่องตลกได้มากมาย เธอพูดถึงประสบการณ์ในอดีตที่ตลกและน่าอายของกุสตาฟกับบอสดันโซ และวิธีที่กุสตาฟต้องทำอาหารให้เธอในวันหนึ่ง
มาร่าชอบกินเหมือนกุสตาฟมาก แต่ไม่เหมือนเขา เธอไม่มีพรสวรรค์ในการทำอาหาร ดังนั้นเธอจึงมุ่งความสนใจไปที่อย่างอื่น
เธอถามคำถามมากมายเกี่ยวกับตัวเองกับกุสตาฟ เขาตอบบางอย่างและไม่สนใจบางอย่าง แต่เธอก็ไม่ได้งี่เง่ามากนักแม้แต่ตอนที่เขาตอบ
กุสตาฟ รู้สึกว่าเธอคล้ายกับ แองจี้ เล็กน้อย แต่แองจี้เป็นผู้หญิงที่ดีมากกว่าที่ไม่สามารถล้อเลียนใครได้ ในขณะที่ มาร่าจะไม่ลังเลใจที่จะล้อเลียนสิ่งต่างๆ มากมาย
เขาจำได้ว่าเธอเอาเค้กชิ้นใหญ่ขนาดเท่าฝ่ามือเข้าปากเขาอย่างเร็ว เธอเป็นคนขี้เล่นมากด้วย
กุสตาฟปฏิเสธไม่ได้ว่าเขามีช่วงเวลาที่ยอดเยี่ยมกับบอสดันโซ และ มาร่า แต่เขาก็ยังกังวลเรื่องบอสดันโซ เพราะสิ่งที่เกิดขึ้นในวันนี้
เขาหวังเป็นอย่างยิ่งว่าบอสดันโซจะไม่เป็นไร
กุสตาฟกลับถึงอพาร์ตเมนต์ของเขาประมาณ 6 โมงเย็น แผนของเขาก่อนหน้านี้คือต้องกลับบ้านภายในเวลา 16.00 น. เพื่อที่เขาจะได้แทรกซึมเข้าไปในชายแดนอีกครั้ง แต่เขาไม่สามารถทำให้บอสดันโซผิดหวังได้ เขาจึงต้องผลักดันเรื่องนี้ออกไป
ตอนนี้เป็นเวลา 6 โมงเย็น เขาสามารถใช้เวลาประมาณ 1 ชั่วโมงภายในชายแดนก่อนจะถึงเวลาลาดตระเวนกลางคืน
เขาเริ่มลังเลว่าควรไปต่อหรือไม่ เพราะไม่รู้ว่าจะซ่อนตัวอยู่ในนั้นนานกว่า 1 ชั่วโมงหรือไม่
กุสตาฟยังคงครุ่นคิดขณะนั่งอยู่บนเตียงเมื่อได้ยินเสียงเคาะประตู
ทรูม!
รังสีของแสงพุ่งออกมาจากเพดาน ก่อตัวเป็นภาพโฮโลแกรม ซึ่งมีหญิงสาวสวยที่มีเขา 2 เขาบนหน้าผากปรากฏขึ้น
นี่เป็นหนึ่งในฟังก์ชันที่กุสตาฟเพิ่มเข้ามาหลังจากอัปเกรดโปรโตคอลความปลอดภัยในอพาร์ตเมนต์ของเขา
“อืม แองจี้ยังเช้าอยู่เลย” กุสตาฟพึมพำ ขณะยืนขึ้นและเดินออกจากห้อง
เขาไปที่ห้องนั่งเล่นและเดินไปที่ประตูเพื่อเปิด
“เฮ้ กุสตาฟ” แองจี้พูดออกมาทันทีที่เธอเห็นใบหน้าของกุสตาฟ
“เฮ้ แองจี้ มีอะไรหรือเปล่า” กุสตาฟทักทายและถาม
“อืม ไม่มีอะไรผิดปกติ เราต้องเจอกันวันนี้” แองจี้พูดกับกุสตาฟด้วยน้ำเสียงเตือน
“ใช่ ฉันรู้ แต่มันยังเช้าอยู่จริงๆ เราไม่ควรเจอกันอีกจนกว่าจะถึงชั่วโมงให้หลัง” กุสตาฟตอบ
“อืม ฉันคิดว่านายมีอะไรจะให้ฉันดู นั่นเป็นเหตุผลว่าทำไม… แต่ฉันจะออกไปถ้าฉันรบกวนนาย” แองจี้พูด ขณะหันหลังเดินออกไปหลังจากสังเกตเห็นว่ากุสตาฟดูเหมือนจะไม่ได้มีอารมณ์ร่วมมากนัก
“เดี๋ยวก่อน” กุสตาฟพูด ขณะเดินออกจากอพาร์ตเมนต์ของเขา
“ตามฉันมา” เขาเสริมขณะเดินไปตามทางเดิน
แองจี้จ้องมองเขาด้วยสายตาสงสัยขณะเดินตามหลัง
–
ไม่กี่นาทีต่อมา พวกเขามาถึงพื้นที่ป่าโปร่ง ก่อนที่กุสตาฟจะหยุด
“แองจี้” กุสตาฟเรียก ขณะที่เขาหันหลังมาทางเธอ
“ห้ะ กุสตาฟ?” แองจี้ ได้ตอบกลับ
พลึบๆ!
กุสตาฟหันกลับมาทันทีและพุ่งเข้าหาแองจี้ ในขณะที่เหวี่ยงหมัดใส่เธอ
แองจี้ตกใจและตอบสนองด้วยการก้าวถอยหลัง ในขณะที่หันหน้าไปด้านข้างและหลับตาลง
ฟู่ว!
กำปั้นของกุสตาฟหยุดห่างจากใบหน้าของเธอเพียงไม่กี่นิ้ว ทำให้เธอรู้สึกถึงลมพัดเบาๆ ที่แก้มของเธอ
เธอค่อยๆลืมตาขึ้นหลังจากสังเกตเห็นว่าไม่มีการสัมผัสโดนแต่อย่างใด
“ทำไมเธอไม่หลบล่ะ” กุสตาฟถาม ขณะที่ยังชูกำปั้นขวาอยู่กลางอากาศ
“ก็… ฉัน… มี…” แองจี้พูดติดอ่างขณะพยายามหาคำตอบ
“แองจี้… เธอเห็นกำปั้นของฉันใกล้เข้ามาแล้วใช่ไหม?” กุสตาฟถาม
แม้ว่าจะไม่มีการตอบกลับ แต่คำตอบก็ชัดเจนอยู่แล้วจากสีหน้าของแองจี้
ปัจจุบันแองจี้นั้นเร็วกว่ากุสตาฟ ดังนั้นเธอจึงเห็นการโจมตีที่กำลังมา แต่ไม่ได้ตอบโต้หรือพยายามหลบเลี่ยง
“ฉันต้องการให้เธอจำได้ว่าเธอรู้สึกอย่างไร เมื่อกัปตันคนนั้นโจมตีเธอ” กุสตาฟกล่าว
จิตใจของแองจี้กลับไปที่งานแลกเปลี่ยนทันที ใบหน้าของเธอก็แสดงความเจ็บปวด เมื่อภาพปรากฏขึ้นในใจของเธอ
เธอได้ผ่านประสบการณ์ที่บอบช้ำจากน้ำมือของซิมอย่างแท้จริง และเป็นสิ่งที่เธอไม่อยากสัมผัสอีก
“ถ้าประสบการณ์นั้นทำให้เธอเจ็บปวดจริงๆ ฉันต้องการให้เธอจดจำมันทุกครั้งที่มีคนพยายามโจมตีเธอและปล่อยให้ร่างกายของเธอตอบสนองในแบบที่มันต้องการ” กุสตาฟกล่าว ก่อนจะเหวี่ยงหมัดออกมาอีกครั้ง
ซวบ!
คราวนี้หมัดของเขาพุ่งไปที่ท้องของเธออย่างแรง ภาพปรากฏขึ้นในใจเธออีกครั้ง เพื่อเตือนเธอถึงวิธีที่ฝ่ามือของซิมกระแทกก้อนหินเหล่านั้นเข้าไปในร่างกายของเธอ
กุสตาฟตั้งใจเล็งไปที่จุดใดจุดหนึ่ง
“ไม่!!!” แองจี้เปล่งเสียงออกมา ขณะที่เธอเบี่ยงไปทางซ้ายและดันฝ่ามือทั้งสองออก เพื่อโจมตีกุสตาฟที่หน้าอกด้านขวาของเขา
บึ้ม!
กุสตาฟเลื่อนไปข้างหลัง 13 ฟุตหลังจากที่ฝ่ามือแตะหน้าอกของเขา
ชึ้บ!
เกิดรอยฝุ่นขึ้นด้วยเหตุนั้น
“อ๊ะ” แองจี้ร้องออกมาด้วยความตกใจ ขณะที่เธอดึงแขนของเธอ
“กุสตาฟ ฉันขอโทษ…” เธอกำลังจะพูดเมื่อกุสตาฟขัดจังหวะเธอ
“อืม ทำได้ดีมาก” กุสตาฟพูดขณะยืดตัว
เขาเริ่มเดินไปหาเธอ
“เอ่อ?” แองจี้พูดออกมาด้วยความประหลาดใจ เธอใช้ความเร็วเต็มที่เพื่อหลบการโจมตีของกุสตาฟและตอบโต้ด้วยการโจมตีของเธอเอง แต่กุสตาฟแทบจะไม่สะดุ้งเลย นอกจากนี้ เขาตอบว่า ‘ทำได้ดีมาก’
————————————————————–
