ตอนที่ 175: คู่แข่ง
เขาลงจอดบนหินก้อนเล็กๆ ข้างหน้าและสูดอากาศบริสุทธิ์
เสื้อผ้าและผมของเขามีน้ำหยดทำให้เขาดูสดใส
เขากลั้นหายใจนานกว่า 30 นาที
“ในที่สุดฉันก็ผ่านเขตนั้นมาได้” กุสตาฟพึมพำ ขณะหันกลับไปมอง
การโจมตีใต้น้ำเกิดขึ้นกับสิ่งมีชีวิตที่สัมผัสกับพิษ
กุสตาฟสังเกตเห็นสิ่งนี้ เมื่อใช้ดวงตาแห่งเทพเจ้า ชั่วขณะหนึ่งเขาสามารถเห็นพืชอื่นๆ ในบริเวณใกล้เคียงแห้งไปในทันที สิ่งนี้ทำให้เขาตระหนักว่าสารสีดำนั้นร้ายแรงเพียงใด
เสื้อผ้าของเขายังโอเคอยู่เพราะสารส่งผลต่อสิ่งมีชีวิตเท่านั้น แต่ถ้าเขาไม่มีภูมิคุ้มกันจากสารพิษ เสื้อผ้าของเขาอาจจะเป็นสิ่งเดียวที่หลบหนีออกจากบริเวณนั้นได้เป็นชิ้นเดียว
เขาถอนหายใจด้วยความโล่งอกอีกครั้งและหันไปมองที่ลูกบอลสีเขียวของแสงที่อยู่ข้างหน้า ซึ่งตอนนี้มีขนาดใหญ่มาก ณ จุดนี้
มันดูใกล้และสว่างกว่าเมื่อก่อนมาก
“ฉันคิดว่านี่เป็นพื้นที่สุดท้ายที่ฉันต้องข้ามก่อนที่จะไปถึงลูกบอลแห่งแสง” กุสตาฟจ้องมองที่ภูมิทัศน์ข้างหน้าด้วยรอยยิ้ม
ในสายตาของเขามีภูมิประเทศที่เต็มไปด้วยหิน
มองเห็นเพียงหินสีต่างๆ อยู่ข้างหน้าทั้ง 2 ข้างของทางเดิน
ทางข้างหน้ากว้างพอที่จะมีคน 10 คนที่เดินเคียงข้างกัน
ทางซ้ายและขวาหลาย 1000 เมตรเป็นเส้นทางอื่นที่นำไปสู่ลูกบอลแสงสีเขียว
ทางเดินเป็นสิ่งที่แยกก้อนหินออกจากกัน
วู้ๆๆๆ!
กุสตาฟไม่เสียเวลาก่อนที่จะพุ่งไปข้างหน้าอีกครั้ง
—-
ฟึ่บ! ปึ้ก! บึ้ม!
เสียงการต่อสู้ดังขึ้น เมื่อชายหนุ่มที่มีผมสีน้ำตาลเผชิญหน้ากับเครื่องจักร 2 เครื่องที่ถูกสร้างขึ้นให้ดูเหมือนมนุษย์
ทั้งสองสูง 3 เมตร ส่วนสูงของพวกมันตรงกันข้ามกับเด็กผู้ชายที่บังเอิญสูงแค่ 5 ฟุตเท่านั้น
สวี้! สวี้! สวี!
เขาหลบเลี่ยงสารคล้ายใยไหมที่พวกมันพุ่งออกไปและเคลื่อนไปทางด้านหลัง
ความพร่ามัวสีแดงเกิดขึ้น เนื่องจากความเร็วที่รุนแรงของเขา
เขามาถึงด้านหลังเครื่องคล้าย AI ทางด้านขวา และเอื้อมมือไปจับขาของเครื่องจักร
‘การเร่งความเร็วขององค์ประกอบ…’ เขาพูดภายในใจ ขณะที่ดวงตาของเขาเป็นสีแดงสด
เขาเร่งให้เครื่องจักรครึ่งหนึ่งเสื่อมสภาพลงในทันที
แกร๊ก!
ขณะที่เครื่องหมุนไปรอบๆ และวางขานั้นไว้บนพื้น มันก็เริ่มร้าวและเริ่มพังทลายลงทันที
เครื่องจักรเริ่มล้มไปข้างหน้า แต่ก็รีบวางขาอีกข้างหนึ่งไว้ข้างหน้าเพื่อรองรับตัวเอง
สิ่งนี้ทำให้เด็กชายมีโอกาสสร้างความเสียหายให้กับอีกเครื่องหนึ่งได้
เขากระโดดขึ้นไปพร้อมกับเหยียดมือทั้งสองข้างที่เคลือบด้วยสีแดงออกมา
บึ้ม!
ฝ่ามือของเขาสัมผัสกับหัวของเครื่องจักรตัวที่ 2 และมันก็เริ่มเก่ามากขึ้น บางส่วนของมันพังเป็นฝุ่น
เขาเอื้อมมือขวาออกทันทีและคว้าวัตถุทรงกลมสีน้ำเงินที่ซ่อนอยู่ลึกภายในตัวเครื่อง
เคร้ง! เคร้ง!
สายไฟและของเหลวสีเขียวบางส่วนพุ่งออกมา ขณะที่เขาฉีกวัตถุและกระโดดลงจากสิ่งมีชีวิต
ครืนนนน…
ไฟบนตัวเครื่องดับลงทันทีและตกลงสู่พื้น
ปัง
เด็กชายกระโดดถอยหลังเพื่อหลบกระแสของเหลวสีขาวที่พุ่งไปทางด้านซ้ายของเขา
เครื่องจักรอีกตัวที่เสียขาข้างหนึ่งไปยิงมันและดันตัวมันเองไปข้างหน้าด้วยขาทั้ง 5 ขาที่เหลือของมัน
แน่นอนว่ามันช้ากว่ามาก ดังนั้นเด็กชายจึงสามารถหลบการโจมตีทุกๆ ครั้งได้อย่างง่ายดาย และกลับมาทรงตัวด้วยขาของมันอีกครั้ง
เขาเอื้อมมือไปแตะขาอีกข้างหนึ่ง
สิ่งเดียวกันกับที่เกิดขึ้นก่อนหน้านี้ ขาของเครื่องจักรกลของสิ่งมีชีวิตนั้นเก่ามากขึ้นทันทีและเริ่มพังลงขณะทที่มันพยายามจะพิงขาข้างนั้น
เด็กชายรีบวิ่งไปรอบๆ ร่างของสิ่งมีชีวิตนั้นซ้ำแล้วซ้ำเล่าเป็นเวลา 1 นาที
เมื่อเสร็จแล้ว สิ่งมีชีวิตนั้นไม่มีขาอื่นให้เดินและล้มลงกับพื้น
เด็กชายพูดจบในครู่หนึ่งและมองไปข้างหน้า
เขากำลังเข้าใกล้บริเวณชายป่าที่เขาอยู่ในปัจจุบัน
หลังจากนั้นไม่กี่นาที เขาก็มาถึงจุดสิ้นสุดของภูมิภาคและจ้องมองไปที่หินที่อยู่ข้างหน้า
“ดีที่ฉันไม่ได้พักผ่อนตลอดทั้งคืน… ฉันควรจะไปถึงลูกบอลแห่งแสงหลังจากภูมิภาคนี้” ใบหน้าของเขาสว่างขึ้นด้วยรอยยิ้มในทันใด
“ฉันจะเป็นคนแรกที่ไปถึงที่นั่น” เขาพึมพำก่อนจะพุ่งออกไปไกล
——
ในอีกส่วนหนึ่งของพื้นที่ทดสอบ เด็กสาวผิวเขียวถือเคียวที่ร่ายมนต์จากพลังงานสีแดงเหวี่ยงมันออกไปอย่างดุเดือดเพื่อโจมตี AI ทั้ง 3 ตัว ซึ่งตัดหัวพวกมันในคราวเดียว
หลังจากทำอย่างนั้นแล้ว AI ก็ยังคงมุ่งหน้าไปหาเธอ แต่การขาดวิชวลทำให้พวกมันนั้นช้าลง
เธอร่ายเคียวอีกอันแล้วโยนทั้ง 2 อันไว้ในกำมือของเธอ
กรี๊ด! กรี๊ด!
จักรทั้ง 2 หมุนตัวอย่างแรงและเจาะทรวงอกของ AI ทั้ง 2 ข้างหน้า
พวกมันโดนปิดเครื่องทันที
เธอไม่เสียเวลาพุ่งไปข้างหน้าไปทางซ้าย ขณะเหยียดฝ่ามือออก
กี๊ด!
กริชที่ทำจากพลังงานสีแดงพุ่งออกมาจากกลางฝ่ามือของเธอและเจาะเข้าไปในหน้าอกของ AI ด้วย
กึ้ก!
น่าแปลกที่ AI ยังคงเคลื่อนไหวแม้ว่าเธอจะทำอย่างนั้น แต่เธอยังไม่เสร็จ
บึ้ม!
ฝ่ามือของเธอกระแทกเข้ากับก้นของกริชสีแดงและดันเข้าไปข้างใน
ทรูนนนน…!
AI หยุดทำงานทันที
รอบตัวเธอสามารถเห็น AI อีก 4 ตัวที่มีส่วนของร่างกายที่ไม่สมบูรณ์
เธอจัดการกับทุกตัวที่โจมตีเธอได้สำเร็จ
เธอไม่เสียเวลาในการก้าวออกจากพื้นที่ที่เธออยู่ในปัจจุบัน
ข้างหน้าหลายร้อยฟุตสามารถมองเห็นภูมิประเทศที่เต็มไปด้วยหิน
———
“ให้ตายเถอะ แม้แต่ไอ้พวกนอกรีตพวกนี้ก็ยังมาหาฉัน!” ตอนนี้เราสามารถได้ยินเสียงดังอยู่ในพื้นที่มืด
สามารถมองเห็นเด็กผู้ชายที่มีผมสีส้มแหลมคมยืนอยู่บนก้อนหินทรงกลมที่ยื่นออกมาจากพื้น
หินก้อนนี้กำลังเคลื่อนตัวเขาไปข้างหน้าด้วยความเร็วสูง และบังเอิญมีกำแพงหินขนาดใหญ่ 2 ก้อนที่ปกคลุมหลังของเขา ในขณะที่เขาควบคุมกำแพงที่ขวางหน้าของเขาออกเป็นทางแยก สร้างเส้นทางให้เขา ในขณะที่เขาเดินไปข้างหน้า
————————————————————–
