ลู่ฉานผู้ถูกดึงไปที่เท้าของมันสับสนขณะที่ตงกั่วปัดฝุ่นออกจากเขาอย่างเชื่องช้าก่อนที่จะตบเขาบนไหล่
“พื้นมันหนาวเย็นเกินไป ยืนขึ้นและพูดคุยกันดีกว่า น้องชาย”
เมื่อเห็นสิ่งนี้ ลู่ฉานสังเกตเห็นว่ามีบางอย่างผิดปกติ หลังจากไต่ตรองสักครู่การแสดงออกของเขาก็เริ่มที่จะโหดเหี้ยม
เขาตระหนักว่าห่านยักษ์สีขาวได้สูญเสียพลังของมันไปอีกครั้งและกลับไปเป็นไก่ที่อ่อนแอ
เมื่อเขาได้ข้อสรุป ลู่ฉานตบไปที่ตงกั่วทันทีและส่งมันบินไปที่พื้น จากนั้นเขาก็ก้มลงหยิบเอาดาบของเขาและเข้ามาใกล้กับตงกั่ว
“แกไม่ได้ทรงพลังแล้วเหรอตอนนี้? ความอวดดีของแกหายไปไหน?” ลู่ฉานผู้ควบคุมสถานการณ์ได้อีกครั้ง ยื่นมือออกไปบีบใบหน้าของมันขณะที่ความกระหายเลือดของเขาพุ่งพล่าน
ตงกั่วผู้ถูกกระแทกลงกับพื้น สวมใส่รอยยิ้มขอโทษ “น้องชาย เรามาพูดกันดีกว่า ความสัมพันธ์นั้นถูกสร้างขึ้นโดยการแลกเปลี่ยนการตบและเราก็ได้ทำมันไปแล้ว เราพิจารณาได้ว่าเป็นพี่น้องกัน ดังนั้นเอาง่ายๆ ข้าจะช่วยเหลือน้องชายในอนาคตอย่างแน่นอน ชื่อของข้าคือตงกั่ว เป็นราชาผี และฉันค่อยข้างมีประโยชน์รอบๆเป่ยฉี…”
ตบ!
ตงกั่วไม่สามารถแม้แต่จะพูดจบก่อนที่เขาจะถูกตบไปที่พื้นอีกครั้งโดยลู่ฉานอีกครั้ง ลู่ฉานยกดาบขึ้นด้วยมือขวา
“อ่าาา มีคนพยายามฆ่าห่าน ช่วยข้าด้วย! เจ้าสามารถสร้างความอับอายให้นกกระเรียนได้แต่อย่าฆ่ามัน ข้าสบายดีที่จะให้เจ้าตี ดุด่าข้า หรือดูถูกข้า แต่ได้โปรดอย่าฆ่าข้าเลย!” ตงกั่วซึ่งอยู่ใกล้ประตูแห่งความตายก็เริ่มกรีดร้องด้วยการยกลอคำขึ้น
ผู้ชมในช่องไลค์สดทุกคนพูดไม่ออกอีกครั้งเมื่อได้เป็นพยานฉากนี้
ภาพอันน่าทรงพลังและน่าประทับใจของเหล่าราชาผีทั้งหมดในใจของผู้เล่น ซึ่งถูกสร้างขึ้นโดยราชาผีหินนั้นถูกทำลายอย่างสมบูรณ์โดยเสียงคร่ำครวญของตงกั่ว
ในขณะนี้ผู้เล่นทุกคนคิดว่าห่านยักษ์ได้นำความอับอายมาให้กับราชาผีคนอื่น
โดยไม่มีการเตือน ดาบตัดผ่านอากาศอย่างรวดเร็วและพุ่งเข้าหาทิศทางของตงกั่ว ตงกั่วไม่มีทางเลือกนอกจากปิดตาอย่างสิ้นหวัง
อย่างไรก็ตามตงกั่วไม่รู้สึกถึงความเจ็บปวดที่ได้คาดหวังหลังจากเวลาเริ่มผ่านไป มันเปิดตาครึ่งหนึ่งเพื่อพบว่าลู่ฉานยืนนิ่งอยู่กับความไม่แน่ใจที่เขียนบนใบหน้าของเขา
[เควสพิเศษ : เรียกร้องให้ยอมแพ้]
คำอธิบายเควส : ขอให้ตงกั่วผู้เป็นราชาผีอ่านคำปฏิญาณว่าจะเป็น NPC ใหม่สำหรับเกม โดยจะปฏิญาณว่า…(กดเพื่อ่านเพิ่มเติม)
รางวัลเควส : 10000 เหรียญวิญญาณผูกติดกับบัญชี อาวุธระดับอีปิ้กหนึ่งชิ้นที่สามารถออกแบบเองได้(ระดับ 50)
(หมายเหตุ : เหรียญวิญญาณถูผูกติดกับบัญชีไม่สามารถแลกเปลี่ยนในหมู่ผู้เล่นได้ พวกมันสามารถใช้เพื่อซื้อสินค้าไอเทมในร้านค้าหรือที่ศาลาฝึกฝนและใช้สำหรับการปฏิสัมพันธ์กับเหล่า NPC)
ลู่ฉานมองไปที่รางวัลเควสก่อนที่จะหลีกเลี่ยงการจ้องมองตงกั่วที่น่ารำคาญ เขาตกลงไปในภาวะที่กลืนไม่เข้าคายไม่ออก
รางวัลของภารกิจนี้ค่อนข้างใจกว้าง อาวุธที่มีระดับอีปิกที่สามารถออกแบบเองได้นั้นดึงดูดลู่ฉานโดยเฉพาะ
แต่ลู่ฉานรู้สึกเหมือนเขาได้รับความสูญเสียครั้งใหญ่หากเขาปล่อยให้ห่านยักษ์ไปแบบนี้
หลังจากพิจารณาอย่างถี่ถ้วนแล้ว ลู่ฉานไม่ได้วางอาวุธของเขา แต่เขาพับแขนเสื้อของเขาขึ้นและพร้อมที่จะแก้แค้นตงกั่วที่ตีใบหน้าเขาก่อนที่จะทำเควสให้เสร็จ
หลังจากรัวตีอย่างโหดเหี้ยม ตงกั่วอ้าปากค้างเพื่อสูดอากาศบนพื้นดินด้วยดวงตาที่เต็มไปด้วยน้ำตา เขารู้ว่าชีวิตนกกระเรียนกำลังสิ้นสุดลงแล้ว แต่เขาไม่เคยคาดหวังว่าวันนี้จะมาถึง
“ห่านยักษ์ แกต้องการมีชีวิตอยู่ไหม?” ลู่ฉานขู่และวางดาบของเขาที่คอของตงกั่ว
“ต้องการ” ตงกั่วเริ่มมีชีวิตชีวาอีกครั้งหลังจากได้ยินอย่างนั้น
“ดี เพียงพูดตามฉันแล้วฉันจะไว้ชีวิตของแก” คำใบ้แห่งความชั่วร้ายพุ่งผ่านดวงตาของลู่ฉาน
ตงกั่วสับสนเมื่อได้ยินสิ่งที่เขาพูด แต่พยักหน้ารับอย่างจริงจัง โดยเห็นด้วยกับข้อตกลงก่อนที่ลู่ฉานจะเสียใจและเปลี่ยนใจ
“อแฮ่ม ฟังดีๆและพูดตามฉัน…”
ตงกั่วที่ตะลึงงันพูดตามทุกคำของลู่ฉานทันทีเพื่อช่วยชีวิตเขาเอง อย่างไรก็ตามในขณะที่เขายังคงออกเสียงแต่ละคำ ความไม่สบายใจในตัวเขาเพิ่มขึ้นและเมื่อจบประโยคไปสองประโยค ตงกั่วก็สาปแช่งอย่างขมขื่น
“เหี้ย นี้เป็นปฏิญาณเสียสละวิญญาณ แกแค่อยากให้ข้าเป็นสัตว์ขี่ของแกงั้นเหรอ ไอ้ปัญญาอ่อน”
ลู่ฉานรู้สึกสับสนเมื่อได้ยินสิ่งนี้ อย่างไรก็ตามเขาเป็นคนใส่ใจน้อยที่สุดเกี่ยวกับการปฏิญาณ เขาม้วนแขนเสื้อของเขาอย่างรวดเร็วก่อนที่จะลงมืออีกครั้งกับตงกั่วที่อยู่บนพื้น
“แกจะพูดตามหรือไม่?”
“ตามตูดมึงสิ..เอาล่ะ ข้าจะอ่านมัน!” ตงกั่วขวัญเสียทันทีหลังจากเห็นลู่ฉานกำลังยกดาบอีกครั้ง
สุนัขที่มีชีวิตดีกว่าสิงโตที่ตายแล้ว ตงกั่วปลอบโยนตัวเองท่ามกลางความโกรธแค้นของเขา
ตงกั่วมองขึ้นไปบนท้องฟ้าเมื่อปฏิญาณเสียสละวิญญาณเสร็จสิ้น เขาไม่รู้สึกถึงความสุขหรือความเสียใจเลย เขาแค่คิดถึงเพียงว่าเขาล้มเหลมในชีวิตนกกระเรียนจนอนาถได้ยังไง เขาคิดว่ามันน่าสมเพชอย่างยิ่ง
มันเป็นช่วงนั่นเอง รอยแยกปรากฏขึ้นเหนือหัวตงกั่วก่อนที่จะดูดมันเข้าไป
ในทางกลับกัน ลู่ฉานได้รับการแจ้งเตือนโดยบอกว่าเควสสำเร็จ
“เควสพิเศษสำเร็จแล้ว คุณได้รับ 10000 เหรียญวิญญาณผูกมัดบัญชี อาวุธระดับอีปิกที่ออกแบบเองได้จะถูกสร้างขึ้นโดยไม่เสียค่าใช้จ่าย แต่ต้องรอจนกว่าการเกิดใหม่ของ NPC’ตงกั่ว ราชาผี’ (โปรดอดใจรอ)”
ภายในช่องสิ่งประดิษฐ์
ลู่หวู่และเป่ยลี่ไม่พอใจเมื่อเห็นตงกั่วที่สับสน
โดยธรรมชาติแล้ว ลู่หวู่และเป่ยลี่ก็สังเกตมานานมากแล้วเมื่อลู่ฉานได้พบมัน อย่างไรก็ตามพวกเขาผงะจากการกระทำที่น่าอับอายของมัน
ในความเป็นจริง เป็นความคิดของเป่ยลี่ที่ต้องการให้ตงกั่วยอมจำนน
ตามคำอธิบายของเป่ยลี่ ตงกั่วเป็นราชาผีที่มีประโยชน์มาก เขาไม่ได้เป็นเพียงการกลับชาติมาเกิดของจิตวิญญาณผู้พิทักษ์ของดินแดนแห่งเป่ยฉีเท่านั้น เขายังเป็นช่างหล่อที่ยอดเยี่ยม ในความเป็นจริงแล้วเขายังเป็นอันดับหนึ่งของช่างหล่อแห่งเป่ยฉี และเป็นผู้ทำการวิจัยเกี่ยวกับนักรบรูน
มันอาจกกล่าวได้ว่าตงกั่วผู้เป็นราชาผีเป็นช่างหล่ออันดับหนึ่งของเป่ยฉี
ปัจจุบัน มีNPCมากกว่าหนึ่งร้อยคนที่อยู่ใต้ลู่หวู่ที่มีทักษะช่างหล่อแต่มีขีดจำกัด พวกเขามีความสามารถในการปลอมแปลงอาวุธได้จำกัดโดยต้องใช้พลังวิญญาณของพวกเขาหล่อหลอมตามแม่แบบ แต่ไม่สามารถสร้างสวรรค์อาวุธขึ้นมาเองที่จำเป็นต้องมีความเชี่ยวชาญสูง
นั่นคือเหตุผลที่ลู่หวู่และเป่ยลี่ตั้งเป้าหมายที่ตังกั่วและตั้งใจที่จะทำให้เขาเป็น NPC พิเศษตัวใหม่
ทักษะของตงกั่วยังจำเป็นในการร่ายเพื่อสร้างอาวุธระดับอีปิคหนึ่งชิ้นเป็นรางวัลเควสก่อนหน้านี้
“ห่านยักษ์ แกมันน่าอายจริงๆ แกทำลายภาพลักษณ์ของเหล่าราชาผี แกพูดว่า ‘เจ้าสามารถสร้างความอับอายให้นกกระเรียนได้แต่อย่าฆ่ามัน…’? แกมันไร้ยางอาย ” เป่ยลี่ไม่สามารถต้านทานการเยาะเย้ยมันได้
ตงกั่วไม่รู้ว่าทำไมมันถึงมาปรากฏตัวที่นี่ อย่างไรก็ตามมันยืนอย่างหยิ่งทะนงด้วยมือจับเอวหลังจากสังเกตเห็นเป่ยลี่
“โอ้..ดังนั้นมันเป็นเจ้า ลี่น้อย ทำไมเจ้าไม่หมอบลงและเคารพราชาองค์นี้”
ค้อนยักษ์ตัวหนึ่งที่ก่อตัวขึ้นในมือของเป่ยลี่หลังจากได้ยินมันพูดก่อนที่เธอจะเหวี่ยงมันไปที่ตงกั่ว เธอทักทายด้วยรอยยิ้มบนใบหน้าของเธอ
“ลี่น้อยทักทายราชาผีตงกั่ว”
บูม!
การโจมตีครั้งนี้ทำให้ตงกั่วตากลิ้ง มันตัวสั่น รู้สึกราวกับว่าวิญญาณของมันถูกทุบออกจากร่างกายของมัน
หลังจากเป่ยลี่ทักทายไป หยดเล็กๆหนึ่งหยดของพลังวิญญาณถูกเอาออกมาจากด้านในช่องสิ่งประดิษฐ์ พลังวิญญาณเริ่มบุกเข้าไปในร่างกายที่แน่นั่งไปแล้วของตงกั่ว
“ลอร์ดตงกั่ว มีอะไรอีกบ้างที่ท่านต้องการจากลี่น้อย?”
ตงกั่วที่เพิ่งรอดจากความตายโบกมืออย่างรวดเร็ว “ลี่น้อย เราสามารถพูดคุยกันดีกว่า เอาค้อนของเจ้าวางลงก่อน…”
เป่ยลี่พยักหน้าเชื่อฟังและค้อนในมือของเธอก็หายไป อย่างไรก็ตามมันถูกแทนที่ด้วยมีดแมเชเทขนาดใหญ่ที่มีความยาวกว่าร้อยเท่า
ตงกั่วกลัวจนใจฝ่อ
ในทำนองเดียวกัน ลู่หวู่ก็ผงะไปด้วย
“คุณมีความแค้นอะไรต่อกันหรือปล่าว?” ลู่หวู่ถามเบาๆ
“เขาคิดว่าเขาแข็งแกร่งกว่าฉันและคว้าขนมของฉันไปหลายครั้ง” ดวงตาของเป่ยลี่เริ่มน้ำตาคลอขณะที่เธอจำอดีตได้ขณะที่มีดแมเชเทยาวในมือของเธอเริ่มขยายตัว
ตามที่คาดไว้ การฉกอาหารจากเป่ยลี่จะส่งผลให้เธอไม่พอใจ ลู่หวู่จำสิ่งนี้ไว้เพื่อป้องกันตัวเองเพื่อไม่ทำให้เธอเสียใจในอนาคต
ไม่นานหลังจากนั้น เป่ยลี่จับมีดแมเชเทของเธอไว้แน่น แต่เธอก็ถูกโนมน้าวให้ใจเย็นๆโดยลู่หวู่ อย่างไรก็ตามเธอยังคงมองตงกั่วอย่างไร้ความปราณีและทำให้มันรู้สึกไม่สบายใจ
“ห่านยักษ์ ทำไมแกถึงอ่อนแออย่างมาก?”
ตงกั่วถลึงตาใส่หลังจากได้ยินคำถามของเป่ยลี่และมันตอบด้วยความเสียใจ “ข้ากำลังฝึกฝน ‘เส้นทางโชคชาตะ’ และข้าสามารถต่อสู้กับเท้าหวู่ได้หลายรอบเมื่อโชคชาตาอยู่กับข้า แต่เมื่อมันไม่ใช่เวลาที่ใช่ ข้าไม่สามารถแม้แต่จะสู้กับวิญญาณพเนจรและข้าเกลียดที่ข้าฝึกมัน ‘กัดฟัน’”
