The Boss Behind The Game – ตอนที่ 135 : หวนคืนสู่จุดเริ่มต้น

เงาของตงกั่วและราชาแห่งทะเลยังเข้าปะทะกันอย่างต่อเนื่องจากการต่อสู้บนท้องฟ้า

ตงกั่วนั้นเต็มไปด้วยความพอใจและตื่นเต้น รู้สึกเหมือนได้กลับมามีชีวิตอีกครั้งหนึ่ง

การต่อสู้กับผู้อื่นนั้นเป็นเรื่องที่ช่างน่าพอใจและตื่นเต้นมาก!

อย่างไรก็ตาม ราชาแห่งทะเลที่กำลังถูกทุบตีอยู่นั้นเริ่มรู้สึกเหมือนว่ากระดูกของเขาแทบแตกเป็นเสี่ยงๆ

เขาพยายามตอบโต้ แม้แต่ราชาภูตที่ทรงพลังเช่นเขายังไม่สามารถเทียบกับตงกั่วที่เกือบจะขึ้นเป็นจักรพรรดิภูตอีกเพียงแค่ครึ่งทาง พลังของพวกเขาทั้งสองนั้นแตกต่างกันอย่างสิ้นเชิง เขาจึงไม่สามารถป้องกันการโจมตีจากตงกั่วได้

ขณะที่ราชาแห่งทะเลกำลังจะใช้การโจมตีที่รุนแรงที่สุดและซัมม่อนวิญญาณแห่งทะเล ทันใดนั้นตงกั่วก็หยุดการโจมตี

จากนั้นร่างกายของเขาก็ดูดซับพลังงานสีเขียว และลอยขึ้นกลางอากาศด้วยขาที่ไขว้กันและดวงตาที่หลับลง ร่างกายของเขาลอยลงมาช้าๆ

“การโจมตีขั้นสุดยอดของตงกั่ว หวนคืนสู่จุดเริ่มต้น!”

เมื่อร่างกายของตงกั่วลอยลงมาจากท้องฟ้า เหงื่อก็ไหลออกมาจากหน้าผากของเขา หัวใจเต้นรัว

เมื่อได้ยินว่ามันเป็นการโจมตีขั้นสุดยอด ราชาแห่งทะเลนั้นช็อคมากเพราะเขาเองก็ตั้งใจจะใช้มันเหมือนกัน เขาหาโอกาสและหลบไปด้านข้าง

“กองทัพราชาแห่งทะเล! ถอนทัพ!”

ในจังหวะนั้น ตงกั่วแอบมองด้วยตาข้างหนึ่ง

เมื่อได้เห็นว่าราชาแห่งทะเลถอยทัพด้วยความกลัว ความโอหังของตงกั่วก็ลุกขึ้นมาอีกครั้ง

“ราชาแห่งทะเลเอ๋ย อย่าหนีสิ! รอให้ข้าโฟกัสพลังและใช้การโจมตีสุดยอดนี้ก่อน!”

ราชาแห่งทะเลไม่แม้แต่จะหันหน้ากลับมามองเมื่อเขาได้ยิน เขารีบบินให้เร็วขึ้นและหายไปที่เส้นขอบฟ้าทันที

กองทัพของราชาแห่งทะเลที่อยู่เบื้องล่างนั้นเต็มไปด้วยความกลัวเมื่อพวกเขาเห็นราชาของพวกเขานั้นกำลังวิ่งหนี เหล่าทหารเร่งความของอสูรทะเลขณะที่ตามหลังราชาแห่งทะเลอยู่

“ซู่ววว!”

ตงกั่วตกลงในน้ำทันที ร่างกายของเขาค่อยๆจมลงไปใต้น้ำ ฟองอากาศลอยขึ้นมาสู่ผิวน้ำ…

ผู้เล่นคนอื่นๆแทบหยุดหายใจ…

ไม่กี่วินาทีต่อมา หัวของตงกั่วก็โผล่ขึ้นเหนือน้ำ กระพือปีกต้านผิวน้ำด้วยความตื่นตระหนก

“ช่วยข้าด้วย! ข้าว่ายน้ำไม่เป็น ใครก็ได้ช่วยข้าขึ้นไปที!”

มองดูตงกั่วที่กำลังดิ้นรนอยู่ในทะเล ผู้เล่นคนอื่นๆที่ดูไลฟ์สตรีมอยู่ปิดหน้าไปพร้อมๆกัน พวกเขาคิดเหมือนกันทุกคน

มันช่างน่าอับอายเสียจริงๆ!

สำหรับผู้เล่นที่อยู่บนชายฝั่ง พวกเขาพูดอะไรไม่ออก หลังจากมองหน้ากันไปมา พวกเขาก็แยกทางกันไป ทิ้งให้ตงกั่วตีปีกอยู่ในทะเลจนกระทั่งตะวันตกดิน

…

การโจมตีของราชาแห่งทะเลนั้นทำให้ลู่หวู่และเป่ยลี่พูดอะไรไม่ออก

อย่างไรก็ตาม พวกเขาได้เห็นตงกั่วพยายามจะใช้สกิล พวกเขาโล่งอก หากตัดสินจากความสามารถของผู้เล่นในปัจจุบัน มันยังเร็วเกินไปสำหรับพวกเขาที่จะต่อกรกับราชาแห่งทะเล

การปรากฏตัวของราชาแห่งทะเลนั้นได้ฝังความรู้สึกถึงความอันตรายที่หนักแน่นลงในใจของเหล่าผูเล่น พวกเขาจึงพยายามปรึกษาหารือกันเกี่ยวกับวิธีที่จะพัฒนาความแข็งแกร่งทางทะเลกันในฟอรั่ม

มีโพสต์หนึ่งบนฟอรั่มที่เตะตาลู่หวู่

[วันนี้ฉันเจอสิ่งที่ไม่น่าเชื่อ]

ผู้ที่โพสต์เป็นเด็กนักเรียน ในตอนเช้า เขาวุ่นกับการฝึกฝนเทควันโดกับเพื่อนร่วมชั้น

ตอนนั้น หนึ่งในเพื่อนของฉันได้ทะเลาะกับนักเรียนเทควันโดอีกคนหนึ่ง และพวกเขาก็กำลังจะสู้กันจริงจัง

จากนั้นเพื่อนของฉันก็ถูกโดนเตะเข้าไปเต็มๆ (ไม่รู้ว่าจะหัวเราะหรือร้องไห้ดี!)

แต่ถึงอย่างไร ตอนที่ฉันกำลังดูพวกเขาสู้กัน ไม่ว่าอะไรจะเกิดขึ้น ฉันก็รู้สึกว่าเทคนิคการต่อสู้ของพวกเขานั้นอ่อนแอมา (ที่ฉันรู้สึกแบบนี้อาจเป็นเพราะว่าฉันเห็นมาเยอะจากไลฟ์สตรีมของโปรเกมเมอร์) มีบางสิ่งเข้ามาในหัวฉันและฉันก็กำลังจะเข้าไปแก้แค้นให้เพื่อน (ฉันรู้สึกผิดนิดหน่อยตอนที่เข้าไป)

ฉันไม่เคยต่อสู้มาก่อนและก็ไม่เก่งด้วย แต่เมื่อฉันได้ตัดสินใจแล้ว แล้วจะไปทำอะไรได้ล่ะ? ทั้งหมดที่ฉันคิดก็คือสกิลการสังหารผู้เล่นที่ได้เรียนรู้มาจากฟอรั่ม กับวิธีการใช้สกิลในเกม

ในตอนแรก ฉันถูกเตะสองครั้งแล้วฉันก็เสียเปรียบ มันทำให้ฉันรู้สึกโมโหและใส่ทั้งหมดที่ฉันมี ฉันจึงใช้ก้าวแห่งเงาและหลบการโจมตีของเขา หลังจากนั้น หมอนั่นก็เตะฉันไม่โดนอีกเลย ฉันเคลื่อนไหวไปรอบๆเขา

พวกนายอาจจะไม่เชื่อในสิ่งที่ฉันเห็น แต่ฉันเอาชนะหมอนั่นด้วยการใช้วิธีนี้จริงๆ! (ฉันทำให้มันเหนื่อยไปเลย!)

ตอนขากลับบ้าน เพื่อนๆของฉันก็มองฉันแปลกๆ (ฮ่า ฮ่า!)

แต่หลังจากการต่อสู้ มีสิ่งหนึ่งที่อยู่ในหัวของฉัน มันดูเหมือนแม้ว่าฉันจะไม่สามารถใช้สกิลในเกมได้จริงๆ แต่ทักษะการต่อสู้พวกนี้ก็ยังมีประโยชน์อยู่

อย่างเช่นสกิลก้าวแห่งเงาที่เป็นสกิลพิเศษของนักฆ่า

ในเกม ถ้าสกิลพิเศษพวกนี้ถูกใช้งาน ตัวละครจะเบาเหมือนขนนกทันที การเคลื่อนไหวของพวกเขานั้นจะติดตามไม่ได้

แต่การใช้ในสถานการณ์จริง แม้ว่าผลทั้งหมดของสกิลมันจะไม่มี แต่การเคลื่อนไหวที่รวดเร็วมันทำให้คนๆหนึ่งคล่องแคล่วขึ้นในการต่อสู้ วิธีการต่อสู้ในการถอยเพื่อโจมตีมันมีประโยชน์มาก

ถ้าพวกนายไม่เชื่อฉัน ก็ไปลองทำกันดูสิ

(ถ้าพวกนายถูกคนอื่นอัด ไม่ต้องมาตามหาฉันนะ!)

โพสต์นี้เป็นที่สนใจของเกมเมอร์ในฟอรั่มทันที

เครย่อน_ซินชาน: “ถ้าคนที่โพสต์มีจิตสำนึก ก็ช่วยมาจ่ายค่ารักษาพยาบาลให้ฉันด้วยนะ ตอนนี้ฉันดูทีวีอยู่ที่โรงพยาบาล(หน้าหัวเราะ)”

สไตรค์_โกลด์: “ไม่แปลกนะ เกมนี้มันสร้างขึ้นสมจริงมาก ถ้านายใช้ออกไปสู้บ่อยๆ ฉันรับประกันเลยว่านายจะแข็งแกร่งขึ้นในชีวิตจริง”

ซูหลีผู้แข็งแกร่ง: “เอาน่า~ นาฐานะซูหลีที่เล่นมามากกว่าสองเดือน ฉันแข็งแกร่งขึ้นเยอะเลยในชีวิตจริง เดี๋ยวฉันจะไปลองใช้สกิลกับแฟนคืนนี้ ฮี่ฮี่”

โบรก_แทรช: “ฉันรู้สึกเหมือนทุกคนออกนอกเรื่องไปแล้ว ตัวอย่างที่เขานำมาแสดงคือการใช้ก้าวแห่งเงา ตรงกันข้ามความสามารถประเภทนี้มันเอามาใช้ในชีวิตจริงได้ (ยกเว้นพวกความสามารถในการร่ายเวทย์)”

อะ_แมมมอธ: “ฉันพูดได้แค่ว่าเกมมันทำขึ้นมาละเอียดมาก”

เต๋ายิสนักล่าซอมบี้: “เกมนี้มีอะไรซ่อนอยู่เยอะเหลือเกิน มันเกี่ยวกับชีวิตจริงด้วย ขึ้นอยู่กับดวงของพวกนายว่าจะหามันเจอหรือไม่ ฉันเคยเจอความลับจากการใช้ความรู้ในชีวิตจริงด้วย ฉันพบว่าสมบัติมันอยู่ในเขตฝันร้ายและกำลังจะไปค้นหามัน!”

เครย่อน_ซินชาน ตอน เต๋ายิสนักล่าซอมบี้: “โอ้โห นายคือศพที่เจอความลับนั่นเหรอ? เร็วๆเลย ส่งค่าสถานะของนายมา ไม่งั้นฉันจะรายงานนายให้กับตำรวจ!”

เต๋ายิสนักล่าซอมบี้: “นายสายปั่น ถ้านายมายุ่มย่ามกับฉันอีกครั้งเดียว เชื่อเถอะว่าฉันจะไปขุดหลุมศพของบรรพบุรุษนายขึ้นมา(หน้าตลก)”

เครย่อน_ซินชาน: “แรง!”

เต๋ายิสนักล่าซอมบี้: “อย่ามากวน! ฉันกำลังขุดหลุมศพอยู่! เมื่อไหร่ที่อารีน่า(พื้นที่การต่อสู้ระหว่างผู้เล่น)เปิดเมื่อไหร่ ฉันจะต้องดัง!”

…

ลู่หวู่ยังคงนั่งดูการปรึกษาหารือของผู้เล่นเกี่ยวกับการใช้ทักษะในเกมในชีวิตจริง ไม่รู้สึกถึงว่ามันจะมีปัญหาอะไร

ตามที่เป่ยลี่บอก แม้ว่าเกมเมอร์จะสามารถใช้ทักษะที่คล้ายๆกันในชีวิตจริงได้ แต่พวกเขาก็ขาดการบ่มพลัง มันจึงเป็นไปไม่ได้ที่จะใช้สกิลที่ต้องการการบ่มพลัง

และที่สำคัญ พวกเขานั้นไม่ใช่ผู้บ่มพลัง พวกเขาไม่มีความรู้ในเรื่องการไหลเวียนพลังงานขณะที่ใช้สกิล มันจึงยิ่งเป็นไปไม่ได้เลย