ช่วงเวลาเที่ยงคืน กิจกรรมงานเทศกาลโคมไฟแห่งแบทเทิลออนไลน์ก็ได้เริ่มต้นขึ้นอย่างเป็นทางการ
กงล้อแห่งโชคปรากฏขึ้นในร้านค้าตามที่ผู้เล่นได้คาดเอาไว้
นี่เป็นกิจกรรมการเสี่ยงดวงครั้งแรกในเกมนี้ ผู้เล่นทุกคนอยากที่จะลองเสี่ยงโชคอย่างมาก พวกเขาโยนเหรียญวิญญาณเข้าไปและรอคอยคำตัดสินแห่งโชคชะตา
“ไอ้กงล้อบ้านั่นมันดียังไง? มันจะสนุกจริงรึ?” ตงกั่วกล่าว
ตงกั่วหยิบเสื้อของเขาขึ้นมาก่อนที่เขาจะหันหลังและเดินกลับเข้าบ้านไป
หลังจากที่นอนลงบนเตียง เขาก็ห้ามใจไม่ได้ที่จะลองเปิดหน้าร้านค้าขึ้นมา เขาอยากจะเห็นว่ากงล้อแห่งโชคนั้นมันคืออะไร มันจะสนุกกว่าการเล่นไพ่อีกหรือ?
ห้าเหรียญวิญญาณต่อการหมุนหนึ่งครั้ง?
เมื่อได้อ่านคำแนะนำคร่าวๆ ตงกั่วก็เหลือบไปมองกระเป๋าของเขาที่มีเงินเหลืออยู่แค่พันกว่าเหรียญ เขาคิดทบทวนไปมาและตัดสินใจลองเล่นมันดู
หลังจากที่เขากดปุ่มเริ่มที่ตรงกลางกงล้อ กงล้อก็เริ่มหมุนอย่างเร็วและภาพบนกงล้อก็เบลอ
ผ่านไปสามวินาที กงล้อก็หมุนช้าลง เข็มชี้เด่นชัดขึ้นก่อนที่มันจะหยุดที่ ‘ว่างเปล่า’
ตงกั่วถอนหายใจ อย่างที่คาด มันไว้ใจไม่ได้ พวกเขาจะมอบเหรียญวิญญาณให้กับผู้เล่นอย่างไร้เหตุผลอย่างนั้นหรือ?
[ประกาศเกม: ขอแสดงความยินดี! ท่านได้แจ็คพอตและชนะ 500 เหรียญวิญญาณ!]
ตงกั่วตาโตเมื่อเขาเห็นประกาศ
ข้าได้รางวัล! นี่มันหลอกลวงหรือเปล่า?
ตงกั่วสับสน เขาซื้อตั๋วเล่นอีกครั้งก่อนที่จะกดปุ่มเริ่มครั้งที่สอง
[ประกาศเกม: ขอแสดงความยินดี! ท่านได้แจ๊คพอตและชนะ 300 เหรียญวิญญาณ!]
ตงกั่วเริ่มมึนหลังจากที่ได้รางวัลอีกครั้ง แค่สองรอบเขาก็ได้ไปแล้ว 800 เหรียญวิญญาณที่เขาจะเอาไปซื้อไวน์จิตวิญญาณไม้ระดับสูงได้อีกหลายขวด
ด้วยรางวัลมากมายที่ดึงดูด ตงกั่วซื้อตั๋วอีกยี่สิบครั้งในครั้งเดียว เขาเริ่มเล่นกงล้ออย่างต่อเนื่อง
[ประกาศเกม: ขอแสดงความยินดี! ท่านได้รับ 1 เหรียญวิญญาณ]
[ประกาศเกม: ขอแสดงความยินดี! ท่านได้รับอาวุธเลเวล 10 (สีขาว)]
[ประกาศเกม: ขอแสดงความเสียใจ ท่านไม่ได้รางวัล…]
คำประกาศทำให้ตงกั่วมึนงง เขาลุกขึ้นจากเตียงด้วยสายตาที่แดงก่ำ เขาโยนเสื้อลงบนเตียง
“ข้าไม่เชื่อว่าข้าจะไม่ชนะ!”
ผีพนันในตัวตงกั่วถูกปลุกขึ้น เขาซื้อตั๋วมาหนึ่งร้อยใบและอยากจะเอาคืนเงินที่ลงทุนไปด้วยการตั้งเป้าไว้ที่รางวัลใหญ่ การชนะรางวัลใหญ่สองครั้งจะทำให้เขามีสมบัติมากมาย สำหรับของอย่างอื่นพวกชุดหรืออาวุธ เขาสามารถเอาไปขายให้กับผู้เล่นในราคาถูกได้ ยังไงเขาก็ไม่ขาดทุนอยู่แล้ว
[ประกาศเกม: ขอแสดงความเสียใจ ท่านไม่ได้รับรางวัล…]
[ประกาศเกม: ขอแสดงความยินดี! ท่านได้รับชุดเกราะเลเวล 1 (สีขาว)!]
หลังจากที่เขาเสี่ยงโชคไปทั้งหมด หน้าของตงกั่วก็ซีดลง นอกจากรางวัลที่มากที่สุดที่เขาได้รับมา 30 เหรียญ การเสี่ยงโชคครั้งอื่นๆก็เหมือนกับได้เศษเหล็กที่มีค่าไม่เกินหนึ่งเหรียญวิญญาณเท่านั้นเอง
เมื่อเจอกับสถานการณ์นี้ ตงกั่วโกรธมาก ทำไมเขาถึงไม่เลิกตอนที่เขาได้มาแล้ว? มันชัดเจนว่ามันคือการโกงที่ทีมงานใส่ลงมาเบื้องหลัง ข้าติดกับได้ยังไง?
แต่ขณะที่ตงกั่วกำลังโมโหนั้น เขาก็ซื้อตี๋วอีกหนึ่งร้อยใบ
เขาคิดเอาไว้ว่าเขาจะไม่เสี่ยงโชคอีกหลังจากนี้ เขาแค่อยากได้เงินที่เขาได้มาตอนแรกคืนเท่านั้น เขาตัดสินใจว่าจะไม่โลภอีกต่อไป
ตงกั่วหมุนกงล้ออีกครั้ง
สิบนาทีต่อมา ขาของเขาก็อ่อนปวกเปียกขณะที่ล้มตัวลงบนเตียง
ไอ้กงล้อบ้านี่มันหลอกลวง!
คราวนี้ ไม่ใช่แค่เขาจะเสียเงินได้ที่มาเท่านั้น เขายังเสียเงินของเขาเองไปอีกด้วย
แต่ตงกั่วก็หยุดไม่ได้ในตอนนี้ มันมีเหรียญวิญญาณที่เขาได้มาจากกองตีเกราะและอุปกรณ์อย่างทรหดในทุกๆวัน
ดังนั้น เขาจึงเปลี่ยนเป้าหมาย เขาคิดจะเอาเงินของเขาคืนและเขาจะไม่แตะกงล้อนั่นอีกต่อไป
เมื่อมองไปที่เงิน 800 เหรียญวิญญาณที่เหลืออยู่ในกระเป๋า เขาก็รู้สึกปวดใจ เขาคิดทบทวนและไม่ซื้อแพคเกจที่มันฟุ่มเฟือย เขาเลือกที่จะหมุนทีละครั้งแทน
ผ่านไปสิบนาที ตงกั่วปวดใจขณะที่มองดูเหรียญวิญญาณอีก 400 เหรียญกับเศษเหล็กที่อยู่ในกระเป๋า ใจของเขาแทบสลาย
อย่างไรก็ตาม อะไรที่ผ่านมาแล้วก็ให้มันผ่านไป เขาจะทำอะไรได้? เขาต้องทุ่มทุกอย่างที่เขามีในรอบสุดท้าย; ถ้าไม่ได้เงินคืนก็เสียให้หมด!
ดังนั้น ตงกั่วจึงเปิดกงล้อแห่งโชคขึ้นมาอีกครั้ง
ตามที่คาด กงล้อนั้นคาดเดาไม่ได้ เงินของเขาทั้งหมดจากไปแล้ว
เมื่อการหมุนเสร็จสิ้น ตงกั่วก็จ้องไปที่ผนังที่ว่างเปล่าขณะที่นอนอยู่บนเตียง เขาไม่พอใจ ข้าไปยุ่งกับมันทำไม? นี่ข้าโง่ใช่ไหม!?
ในเมื่อมีผู้เล่นจำนวนมากที่เล่นกงล้อแห่งโชค ประกาศเซิฟเวอร์ที่เป็นรางวัลระดับสูงก็ดึงดูดผู้เล่น เช่นชุดหรืออาวุธพิเศษ ได้ยินเป็นระยะ ระยะ
มันทำให้ผู้เล่นคิดว่าการที่ได้ของไม่ดีนั้นเป็นเพราะดวงของเขาไม่ดีเอง เมื่อพวกเขาเห็นคนอื่นได้ของดีๆ พวกเขาก็คิดว่าพวกเขาก็มีโอกาสเหมือนกันถ้าหากพวกเขายังเสี่ยงโชคต่อไป พวกเขาจะต้องคิดว่าการชนะไอเทมระดับสูงจะช่วยให้เขาถอนทุนคืนและทำให้พวกเขาร่ำรวยได้ กิจกรรมกงล้อแห่งโชคดำเนินต่อไปด้วยความเดือดดาล
ขณะเดียวกัน ลู่หวู่ที่กำลังนั่งดูอยู่เบื้องหลังก็ได้เห็นเหรียญวิญญาณเพิ่มมากขึ้นในคลังของเขา เขาหยิบถ้วนชาขึ้นมาจิบอย่างสบายใจ
ในตอนนี้ เขาได้สัมผัสกับความรู้สึกของผู้วางแผนของกงล้อแห่งโชค มันเป็นความรู้สึกดีที่ได้โกงผู้คนและปล่อยให้พวกเขาใช้เงินกันอย่างเต็มที่
มันยอดเยี่ยมมาก!
หลังจากผ่านไปห้าชชั่วโมง จำนวนผู้เข้าเล่นกิจกรรมเสี่ยงโชคก็เริ่มลดลง พวกเขาส่วนมากมุ่งหน้าเข้าป่าเพื่อล่ามอนสเตอร์ พวกเขาต้องการรวบรวมวัตถุดิบเพื่อเอามาทำถังหยวน
ร่างเงาสองร่างนั่งอยู่ที่ริมหาดหลิวลี่ พวกเขานั่งนับจำนวนวัตถุดิบที่ได้มาภายใต้แสงตะวันที่ขึ้นจากขอบฟ้าช้าๆ
เมอร์ฟี่กับโพเมโล่น้อยมีความคิดที่แตกต่างจากผู้เล่นส่วนใหญ่ พวกเขาไม่เข้าเล่นกงล้อแห่งโชคเลยแม้แต่นิดเดียว
ในมุมมองของพวกเขานั้น เหรียญวิญญาณทุกเหรียญของพวกเขาจะเก็บเอาไว้ใช้สร้างรากฐานความสุขในอนาคต พวกเขาจึงไม่ต้องการใช้มันกับดวงที่พึ่งพาไม่ได้
ดังนั้น พวกเขาจึงมองหาเหยื่อในเขตหลิวลี่ขณะที่ผู้เล่นอื่นๆกำลังตื่นเต้นอยู่กับการประกาศของเซิฟเวอร์ พวกเขาอยากเก็บรวบรวมวัตถุดิบให้มากพอเพื่อที่จะทำถังหยวนระดับสูง ซึ่งพวกเขาจะสามารถทำมันได้เมื่อเวลามาถึง
สำหรับพวกเขา รางวัลจากกิจกรรมนี้นั้นมันมีค่า
หลังจากทำงานหนักมาห้าชั่วโมง พวกเขาก็เก็บรวบรวมวัตถุดิบมาได้กว่าร้อยชนิด ถ้านำมานับรวมกันแล้วก็น่าจะได้ประมาณ 300 ชิ้นของวัตถุดิบพิเศษเหล่านี้
“ใกล้จะเสร็จแล้ว เรามาลองสังเคราะห์มันกัน!” โพเมโล่น้อยหลี่ตาพร้อมกับยิ้มออกมาขณะที่เธอมองไปที่เมอร์ฟี่
“โอเค ทำตามสูตรของทีมงานก่อนแล้วกัน”
หลังจากนั้น เมอร์ฟี่ก็ยื่นมือออกไปซัมม่อนเตาสังเคราะห์ที่มีให้จากกิจกรรม เขาเปิดตำราถังหยวนขึ้นมาและโยนวัตถุดิบลงไปในเตาตามลำดับ
ประกาศเกมปรากฏขึ้น ถังหยวนเตรียมพร้อมแล้ว
[ถังหยวนงาดำ (ระดับ 1)]:
คำอธิบายไอเทม: ผู้เล่นจะได้รับค่าประสบการณ์ 100 หน่วยหลังจากใช้งาน
[ถังหยวนห้าเมล็ก (ระดับ 2)]:
คำอธิบายไอเทม: ผู้เล่นจะได้รับค่าประสบการณ์ 300 หน่วยหลังจากใช้งาน ผู้เล่นจะมีกาสในการสุ่มค่าสถานะหนึ่งอย่างเพิ่มขึ้นอย่างถาวร
หลังจากที่ได้สังเคราะห์ถังหยวนไปประมาณสิบชิ้น โพเมโล่น้อยก็พูดด้วยสายตาที่ตื่นเต้น “เมอร์ฟี่ เราลองสังเคราะห์ตามแบบของเรากันไหม? บางทีเราอาจจะทำถังหยวนที่อร่อยมากๆได้นะ!”
เขาพยักหน้าเมื่อเห็นความตื่นเต้นของโพเมโล่น้อย
“เธอก่อนเลย…สู้ๆนะ!”
เมอร์ฟี่รู้ดีว่าโพเมโล่น้อยอยากที่จะเรียนทำอาหารมาตลอด แต่โชคร้ายที่เธอตาบอด มันเป็นไปไม่ได้ที่จะทำได้ในชีวิตจริง เขาจึงตกลงอย่างไม่ลังเลเมื่อเขาเห็นความต้องการในสายตาของโพเมโล่น้อย
มันไม่สำคัญเลยถ้าจะต้องใช้วัตถุดิบอย่างสิ้นเปลือง ในมุมมองของเขา ความสุขของโพเมโล่น้อยนั้นอยู่เหนือทุกสิ่ง
ในขณะเดียวกัน โพเมโล่น้อยก็คิดไม่ออกว่าจะผสมวัตถุดิบยังไงให้สังเคราะห์ออกมาอร่อย เธอทำตามความรู้สึกและโยนวัตถุดิบที่ดูอร่อยเข้าไปในเตา จากนั้นเธอก็รอด้วยใจจดจ่อให้วัตถุดิบเหล่านั้นเปลี่ยนเป็นถังหยวนที่อร่อย
ถังหยวนแสนอร่อยอันแรกใกล้จะออกมาจากเตาแล้ว
[ถังหยวนโสมซีอิ๊ว (ระดับ -3)]: ทำจากวัตถุดิบเช่น ขิง ซีอิ๊ว และโสม
คำอธิบายไอเทม: ผู้เล่นจะได้รับดีบัฟพิษหลังจากใช้งาน ภายใต้สถานะพิษ พลังชีวิตของผู้เล่นจะลดลง 5 หน่วยทุกๆวินาทีเป็นเวลาสิบนาที
ข้าความจากทีมงาน: อย่ากินมัน! อย่ากินมัน!
เมอร์ฟี่หัวเราะลั่นเมื่อได้เห็นถังหยวนชิ้นนี้
โพเมโล่น้อยที่ยืนอยู่ข้างๆอายมาก เธอกัดฟันและพยายามใหม่ครั้งที่สอง
[ถังหยวนทุเรียนชาเขียวหมื่นลี้(ระดับ -15)]: รวมจากวัตถุดิบสิบชนิดเช่นดอกหมื่นลี้และทุเรียน
คำอธิบายไอเทม: พิษร้ายแรง ผู้เล่นจะสูญเสียพลังชีวิต 15 หน่วยทุกๆวินาทีเป็นเวลายี่สิบนาที
ข้อความจากทีมงาน: เหล่านักรบ ชนแก้ว!
โพเมโล่น้อยโมโหเมื่อได้เห็นเมอร์ฟี่พยายามคุมไม่ให้หัวเราะออกมา นี่ฉันไม่มีพรสวรรค์ในการทำอาหารเลยเหรอ?
เธอยังไม่ยอมแพ้และเริ่มทำเพิ่มอีกอันหนึ่ง เธอสาบานในว่าเธอจะทำถังหยวนที่อร่อยที่สุดในครั้งนี้
การทำถังหยวนพิษมาสองอันไม่ทำให้เธอยอมแพ้ กลับกัน เธอยิ่งมุ่งมั่นที่จะทำให้สำเร็จให้ได้
เมื่อถังหยวนชิ้นที่แปดออกมา มีควันสีดำออกมาจากเตาด้วยเช่นกัน ไม่นาน ประกาศเซิฟเวอร์ก็ดังขึ้น
[ขอแสดงความยินดีกับผู้เล่น โพเมโล่น้อย ในการสร้างถังหยวนรุ่นจำกัด เธอจะได้รับโบนัสลับจำนวน 100 เหรียญวิญญาณ!]
ประกาศเกมทำให้ทั้งสองคนงุนงง จากนั้น พวกเขาก็มองไปที่ถังหยวนที่เพิ่งทำเสร็จ
[ถังหยวนสู่ถนนแห่งการหลงลืม (ระดับ -100)]:
ข้อมูลวัตถุดิบ: ไม่ทราบ
คำอธิบายไอเทม: ตายทันทีหลังจากใช้งาน ผู้เล่นจะเสียพลังชีวิต 100 หน่วยทุกๆวินาที ตลอดทั้งวัน
ข้อความจากทีมงาน: ถังหยวนยาพิษชิ้นนี้จะพาเจ้าไปที่ถนนแห่งการหลงลืม และเจ้าจะได้เกิดใหม่หลังจากผ่านไปสามชั่วโมง
“อุ๊ฟ…ฮ่าฮ่าฮ่า!” ครั้งนี้ เมอร์ฟี่อั้นขำไม่ไหว เขาหัวเราะออกมาดังลั่น
โพเมโล่นั้นโมโหมาก ประกาศเซิฟเวอร์ทำให้เธอเข้าใจผิดคิดว่าเธอได้ทำถังหยวนระดับสูงสำเร็จแล้ว แต่เธอไม่คิดว่าการสังเคราะห์นั้นจะทำให้เกิดถังหยวนพิษหนักกว่าเดิม
เมื่อมองไปที่เมอร์ฟี่ที่กำลังหัวเราะอย่างหนัก เธอก็หยิกเขาอย่างแรง
เขาเจ็บปวดและพยายามกลั้นหัวเราะด้วยสีหน้าแดงเถือก แต่ก็ยังมีน้ำตาอยู่ที่ปลายตาของเขาซึ่งไม่รู้ว่าเป็นน้ำตาแห่งความปิติหรือความเจ็บปวดกันแน่
มองดูวัตถุดิบที่เหลืออยู่ไม่มาก โพเมโล่น้อยยอมแพ้ เธอนั่งยองลงและเริ่มร้องไห้
ในตอนนั้น เมอร์ฟี่นำถังหยวนที่ทำเสร็จแล้วยื่นให้กับเธอ
“กินนี่สิ เราไม่ล่ามอนสเตอร์กันต่อ จะได้หาวัตถุดิบเพิ่มหลังจากกินเสร็จแล้ว เธอจะได้ทำถังหยวนที่อร่อยที่สุดได้”
“จริงเหรอ?” โพเมโล่น้อยมองขึ้นมาและถาม
“จริงสิ เธอคือที่สุดในใจของฉันเลยนะ!”
โพเมโล่น้อยยิ้มเมื่อเธอได้ยินเขาพูด จากนั้นเธอก็รับถังหยวนไป
ทั้งสองคนหยิบถังหยวนไปคนละอันและเริ่มกินด้วยความสุข พวกเขาตั้งใจว่าจะไปล่าวัตถุดิบเพิ่มหลังจากกินเสร็จ
แต่ทั้งสองก็ตัวสั่นหลังจากที่ได้กินถังหยวน
พวกเขาทั้งสองคนกำลังกินถังหยวนที่มีรสชาติต่างกัน ทั้งสองคนสามารถแบ่งปันรสชาติขณะที่เคี้ยวถังหยวนด้วย รสชาติที่แปลกประหลาดยังคงติดอยู่ในปากของพวกเขา
ทั้งสองคนมองหน้ากันก่อนที่จะหัวเราะออกมา
ทั้งสองคนกินถังหยวนของพวกเขาอย่างมีความสุขขณะที่นั่งอยู่ริมหาดและรื่นรมย์ไปกับเสียงลมทะเลภายใต้แสงตะวันที่กำลังขึ้นจากขอบฟ้า ทั้งคู่เต็มไปด้วยความสุข
