หลังจากชายชราผมขาวจากไป การต่อสู้ก็ปะทุขึ้นอีกครั้ง
ราชาทะเลกำลังต่อสู้กับราชาผีหินและราชาไฮดร้า ในขณะที่หลี่ชานและมู่ชีกวงยังคงต่อสู้อย่างดุเดือดต่อไป
เมื่อเผชิญหน้ากับฝ่ายตรงข้ามที่แข็งแกร่งเช่นหลี่ชาน มู่ชีกวงก็ไม่กล้าเสี่ยงเขาเริ่มเร่งรัศมีสีดำและสัตว์ร้ายที่น่าเกลียดโผล่ออกมาจากข้างใน
“ดาร์กสกายบีส” เมื่อเห็นสิ่งมีชีวิตขนาดใหญ่นี้ ความตื่นเต้นกระพริบผ่านสายตาของหลี่ชาน
“ลิ้มรสค้อนของข้าดู!” ขณะที่ดาร์กสกายบีสพุ่งมาหาเขา หลี่ชานได้ยกค้อนต่อสู้ขึ้นและพร้อมที่จะทุบใส่มันโดยตรง
บูม! บูม! บูม!
เมื่อเกิดการปะทะกัน สายฟ้าฟาดขึ้นมาบนท้องฟ้าและอวกาศก็ถูกพลังอันแข็งแกร่งกระตุ้น รอยแยกปรากฏขึ้นเป็นครั้งคราว แต่พวกมันก็ได้รับการซ่อมไว้ทันที
หลังจากไม่ได้ใช้งานเป็นเวลาหลายปี เลือดของหลี่ชานเริ่มเดือดด้วยความตื่นเต้น ในที่สุดเขาก็ได้พบกับคู่แข่งที่คู่ควร ด้วยเสียงตะโกนที่ดีใจ ค้อนขนาดใหญ่ของเขาทุบเข้าไปในกรงเล็บขนาดใหญ่ของดาร์กสกายบีสอีกครั้ง
“แตกซะ!”
หลังจากทุบกรงเล็บขนาดใหญ่ของดาร์กสกายบีสจนแตก หลี่ชานก็พุ่งเข้าไปใกล้มันและคว้านิ้วดาร์กสกายบีสด้วยมือซ้ายของเขา กล้ามเนื้อและเส้นเลือดในร่างกายของเขาโผล่ขึ้นมาและเขาก็เอาค้อนไปไว้ข้างหลังขณะที่เขาเคลื่อนไหวไปรอบๆอย่างรวดเร็ว จากนั้นเขาใช้กำลังนี้ในการเขวี่ยงดาร์กสกายบีสใส่พื้น
บูม!
ฝุ่นฟุ้งกระจาย พื้นดินมีรอยแตก และมีหลุมขนาดใหญ่ปรากฏขึ้น
“เยี่ยม” หลี่ชานร้องตะโกนเสียงดัง ด้วยค้อนที่ยกสูงขึ้น เขาก็พุ่งลงไปด้านล่างขณะที่ลมกระโชกควันสีเหลืองอุ่นผิวร่างกายของเขา เมื่อเขาจู่โจมดาร์กสกายบีสด้วยค้อน มันก็เกิดแผ่นดินไหวขนาดใหญ่ แผ่นดินนั้นดังก้องกังวาลและและเศษดินก็แตกเป็นชิ้นๆ
รอยประทับของค้อนลึกถูกทิ้งไว้ที่ด้านหลังของดาร์กสกายบีส
หลี่ชานมองขึ้นไปเพื่อมองมู่ชีกวงผู้ซึ่งมีใบหน้าที่ซีดเซียว
“แกคิดว่าแกสามารถบุกเป่ยฉีได้ด้วยความแข็งแกร่งเช่นนี้งั้นเหรอ? แกควรรู้จักเจ้าพวกนั่น เจ้าเด็กโฟรเซ่น เจ้าโง่ต้าฮั่ว และคนที่เหลือที่ยังไม่ได้มา และแกคิดว่าจะชนะงั้นเหรอขนาดข้าแกยังไม่ชนะ แกคิดว่าแกมาที่นี่เป็นเรื่องตลกงั้นเหรอ?” หลี่ชานอดไม่ได้ที่จะยิ้มเยาะไปที่มู่ชีกวง
สำหรับหลี่ชานตอนนี้ ไมว่าจะมีพวกใหม่ในเป่ยฉีกี่คน กองกำลังเก่าเหล่านี้ก็ยังคงเหมือนเดิม ดังนั้นเขาคิดว่ามู่ชีกวงประเมินตัวเองสูงเกินไป
เมื่อมองดูความเย่อหยิ่งของหลี่ชาน ความทรงจำเกิดขึ้นในจิตใจของมู่ชีกวง
ย้อนกลับไปในตอนนั้น ผู้คนในตระกูลหลายคนยังคงอยู่เคียงข้างราชาที่กำลังจะตาย โดยสัญญากับเขาว่ามรดกของประเทศทะเลมู่เต๋อจะยังคงดำเนินต่อไป
อย่างไรก็ตามราชาได้เตือนพวกเขาก่อนที่เขาจะตาย
หากประเทศทะเลมู่เต๋อวางแผนที่จะขยายอาณาเขตของพวกเขาในอนาคต พวกเขาจะต้องไม่แตะต้องดินแดนเป่ยฉี นี่เป็นเพราะเป็นดินแดนต้องห้ามและเป็นดินแดนที่ไม่ควรเข้าไปยุ่ง ดินแดนนี้เป็นดินแดนที่เหล่าชนชั้นสูงได้ต่อสู้กันและสังหารกัน
มู่ชีกวงเกือบจะลืมความทรงจำนี้ไปแล้ว
ตามที่หลี่ชานได้บอกไว้ ผู้ท้าชิงตำแหน่งราชาองค์แรกแห่งเป่ยฉีในสมัยเป่ยฉีโบราณเป็นระดับอาณาจักรจักรพรรดิผีชั้นยอด ตอนนี้ในที่สุดมู่ชีกวงก็รู้ว่าทำไมราชาองค์เก่าของตระกูลจึงส่งคำเตือนนี้ให้กับตระกูลก่อนที่เขาจะจากไป
ทันใดนั้นมู่ชีกวงก็มองไปที่ราชาทะเลและดวงตาของเขาก็เปล่งประกายด้วยอารมณ์
ดินแดนต้องห้าม? ดินแดนแห่งการสังหารหมู่หรือไม่? แล้วยังไงล่ะ? ข้าอสู้กับโลกมาทั้งชีวิตแล้ว ข้าเป็นความภาคภูมิใจของประเทศทะเลมู่เต๋อ ข้าจะปกป้องสง่าราศีของตระกูลของเรา!
“ผู้ปกครองแห่งความตาย ข้ายินดีที่จะเสียสละร่างกายที่ตายเพื่ออำนาจแห่งกฎสูงสุดแห่งความตาย…”
มู่ชีกวงพึมพำเบาๆและรัศมีแห่งความตายก็เริ่มสั่นคลอน แสงสีดำไหลเข้าไปภายในของมัน ราวกับว่าพวกมันกำลังตอบสนองต่อมู่ชีกวง
เมื่อรู้สึกถึงการดิ้นรนของดาร์กสกายบีสที่ต้องการหลุดเป็นอิสระ หลี่ชานกระแทงมันเพื่อที่จะหยุดมัน จากนั้นเขามองไปที่มู่ชีกวงด้วยความหวังในสายตาของเขา
“อย่าทำให้ข้าผิดหวัง!”
“ข้าจะไม่แน่นอน!” มู่ชีกวงตอบอย่างเฉยเมย นัยตาจอวเขาเปลี่ยนเป็นสีดำ เสื้อคลุมสีดำของเขาโบกสบัดโดยไม่มีลมและร่างของเขาถูกปกคลุมด้วยเปลวไฟสีดำ
“การเสียสละตัวเอง เจ้าวางแผนที่จะใส่ทั้งหมดเลยงั้นเหรอ?” หลี่ชานยังไม่เริ่มเคลื่อนไหว แต่เขาถามด้วยความคาดหวัง
มู่ชีกวงไม่ตอบ เขายกมือขึ้นชี้ไปที่รัศมี ทันใดนั้นแสงสีดำก็ปรากฏขึ้นจากภายในและรีบเข้าไปในร่างกายของเขาอย่างรวดเร็ว
เส้นสายของคำสาปแห่งความตายลอยอยู่บนพื้นผิวของร่างกายของมู่ชีกวง โดยเปล่งประกายด้วยสีดำเงา
คำราม!
มู่ชีกวงเริ่มร้องด้วยความเจ็บปวด เขาเปิดปากของเขาและดูดไปในทิศทางของดาร์กสกายบีส ดาร์กสกายบีสก็เริ่มกรีดร้องด้วยความเจ็บปวด ร่างกายของมันพังทลายกลายเป็นควันสีดำก่อนที่จะไหลเข้าปากมู่ชีกวง
หลังจากกลืนดาร์กสกายบีสทั้งหมดแล้ว ร่างกายของมู่ชีกวงก็เริ่มบวมและบิดไปมา เกล็ดสีดำโตขึ้นบนผิวของเขาและกรงเล็บสีดำที่คมชัดขึ้นจากมือของเขา ในเวลาไม่กี่วินาที เขาเปลี่ยนร่างเป็นสัตว์ประหลาดที่น่ากลัวสูงประมาณ 30 ฟุต
“ว้าว แกคิดว่าแกขู่ให้ข้ากลัวแล้วเหรอ? เข้ามาเลย” หลี่ชานหัวเราะ ยกค้อนต่อสู้ขึ้นบนไหล่ของเขา
คำราม!
ร่างของมู่ชีกวงหายไปในอากาศก่อนที่จะปรากฏขึ้นอีกครั้งในด้านหน้าของหลี่ชาน จากนั้นเขาก็กระแทกกรงเล็บแหลมขนาดใหญ่ของเขาใส่หลี่ชาน
แคร๊ก!
เมื่อกรงเล็บและค้อนชนกัน มันก่อให้เกิดช่องว่างเวลาขึ้น มันขยายตัวทันทีและช่วงเวลาที่บิดเบี้ยวจะฉีกสิ่งมีชีวิตทุกตัวที่มันสัมผัสหรือมาสัมผัสกับมัน
หลี่ชานถูกกระแทกกลับไปโดยอำนาจของมู่ชีกวง แต่สิ่งนี้ยิ่งทำให้เติมเชื้อเพลิงที่อยู่ภายในตัวเขาเท่านั้น เขายกค้อนต่อสู้ขึ้นอีกครั้งและแกว่งอย่างหนักไปที่หัวของมู่ชีกวง
ค้อนกระแทกกับหัวของมู่ชีกวงอย่างจัง ทำให้มันถูกกระแทกลอยออกไป เมื่อมันตั้งตัวได้ จะสังเกตเห็นลอยบุบบนหัวของมู่ชีกวงที่กำลังกลับสภาพเดิมอย่างรวดเร็ว
คำราม!
มู่ชีกวงที่ไม่ได้รับบาดเจ็บเปลี่ยนร่างเป็นแสงกระพริบอีกครั้ง โดยพุ่งเข้าหาหลี่ชาน
“ฮา ดี”
เงาทั้งสองชนกันอีกครั้ง
พื้นดินยังคงแตกออกจากแรงปะทะครั้งใหญ่ยิ่งไปกว่านั้นเทคนิคการต่อสู้แบบใกล้ชิดที่แสดงในการต่อสู้ทำให้กองกำลังอื่นๆที่อยู่รอบตัวพวกเขาต้องทนทุกข์ทรมาน คลื่นพลังงานที่เหลืออยู่นั้นแข็งแกร่งเกินไป ทำให้แม้แต่เหล่าราชาผีเช่นราชาผีหินทนไม่ไหว
จากผู้ที่ดูฉากนี้อยู่โลกภายนอก ทั้งสองเงาเหล่านี้เร็วเกินไป สิ่งที่สามารถเห็นได้ก็คือแสงดำและเหลืองวิ่งเข้าหากัน
ปัจจุบันลู่หวู่กำลังนอนอยู่ในอ้อมแขนของเป่ยลี่ โดยมุ่งเน้นดูที่การต่อสู้ของชนชั้นสูงของจักรพรรดิผีชั้นยอดทั้งสอง
ด้านหน้าเขาเป็นเมนูข้อมูลที่ถูกทำโดยสิ่งประดิษฐ์
ตัวเลขเหล่านี้ทำให้ลู่หวู่ต้องตกตะลึงอย่างแท้จริง
ในเวลาเพียงเสี้ยววินาที มีการปะทะกันเกิดขึ้นกว่า 10,000 ครั้ง ยิ่งไปกว่านั้นยังมีเทคนิคการต่อสู้แบบระยะประชิดมากกว่า 300 เทคนิคต่อนาที
อย่างไรก็ตามนี่ไม่ใช่ความจริงที่น่ากลัวที่สุด หลังจากการชนของพวกเขาถูกแปลงเป็นตัวเลขโดยสิ่งประดิษฐ์ แถบตัวเลขเลือดที่เป็นตัวแทนของการสูญเสียเลือดของพวกเขาปรากฏบนร่างกายของพวกเขา
ทุกการปะทะกัน เลือดของพวกเขาจะลดลง
อย่างไรก็ตามมู่ชีกวงอยู่ในสถานะของคำสาปแห่งความตายและมีกลไกลการฟื้นฟูเลือดอย่างรวดเร็ว ดังนั้นไม่ว่าเขาจะเสียเลือดไปเท่าใด มันก็จะได้รับการเติมทันที
ในอีกด้าน ปรากฏการณ์คล้ายๆกันนี้เกิดขึ้นกับหลี่ชาน ทุกครั้งที่เขาได้รับบาดเจ็บ พลังอันบริสุทธิ์ของดินจะโผล่ออกมาจากพื้นดิน โดยทำการรักษาบาดแผลของเขาทั้งหมด
เมื่อการต่อสู้เริ่มรุนแรงขึ้น กองกำลังอื่นๆก็หยุดการต่อสู้และกระจัดกระจายเพื่อหาที่กำบัง
เมื่อมาถึงจุดนี้การต่อสู้เริ่มส่งผลกระทบต่อส่วนอื่นๆของโลก
พื้นที่และเวลาถูกฉีกขาดอย่างต่อเนื่องทำให้เกิดการเปลี่ยนแปลงอย่างฉับพลันในสวรรค์และโลก ช่วงเวลาหนึ่งท้องฟ้าแจ่มใส จากนั้นในอีกวินาทีมันก็มืด ท้องฟ้าลอยไปด้วยลมแรงและฝนก็ตกหนัก ทันใดนั้นดวงอาทิตย์จะกลับมา แล้วท้องฟ้าก็แจ่มใสอีกครั้ง
หลังจากครึ่งชั่วโมงต่าอมาของการต่อสู้ ไม่เพียงแต่จะไม่มีสัญญาณหยุดเท่านั้น ลู่หวู่ก็ตระหนักว่าสเตตัสของทั้งสองร่างกายยังคงเพิ่มขึ้น
เส้นสีดำตกลงมาจากรัศมีสีดำบนท้องฟ้าเชื่อมต่อกับมู่ชีกวง หลี่ชานยังอัญเชิญความแข็งแกร่งของดินเพื่อสนับสนุนตัวเองในการรักษาอำนาจเต็มที่ของเขา
โชคดีที่การต่อสู้กำลังเกิดขึ้นที่ชายแดน หากมันอยู่ที่คฤหาสน์แห่งความตาย พวกมันจะต้องหายไปแน่ๆ ลู่หวู่รู้สึกโชคดี
สองเงาเร่งความเร็วในการต่อสู้ยืดเยื้อ ความเร็วของพวกเขาเอาชนะกำแพงเสียงได้อย่างสมบูรณ์ โลกภายนอกสามารถได้ยินเสียงระเบิดที่ล่าช้าจากทุกทิศทางโดยไม่มีหัวหรือหางของต้นกำเนิด
“น้อมลง!” ด้วยเสียงก้องกังวาลจนแทบหูหนวก ยักษ์สีทองปรากฏขึ้นมาในสายตา จากนั้นมันก็ดิ่งไปตีร่างกายของมู่ชีกวง
บูม!
แสงสีขาวที่ทำให้มองไม่เห็นได้เปลี่ยนโลกเป็นเวลากลางวัน
เมฆเห็ดลอยขึ้นมาจากเขตแดนของคฤหาสน์แห่งความตาย
“อ๊ากก ตาฉันบอดแล้ว! บ้าเอ้ยนี้เป็นระเบิดปรมาณูใช่มั้ย?”
“บ้าจริง สองคนนี้ที่ต่อสู้กันโดยใช้โค้ดโกงไม่เห็นใจผู้เล่นเลยหรือไง? นี่มันมากเกินไป!”
“ฉันตายแล้วเหรอ? ทำไมโลกถึงเปลี่ยนเป็นสีขาว!”
“โครตบ้ามาก! การต่อสู้ระหว่างเทพปีศาจกับฮิเดริกามินั้นน่ากลัวมาก แต่ฉันคิดว่าการต่อสู้ครั้งนี้เจ๋งกว่า ฉันดูจากที่ไกลๆแต่เลือดของฉันยังเกือบหมดหลอด แม่งโครตบ้าจริงๆ ฉันไม่สามารถวิ่งหนีไปได้ไกลกว่านี้อีกแล้ว”
“โว้วว ฉันจะดีใจมากถ้าฉันสามารถเล่นได้จนถึงขั้นนี้ในชีวิตนี้!”
“เราไม่สามารถรบกวนพระเจ้าเหล่านี้ในขณะที่พวกเขากำลังต่อสู้ หนีกันเถอะ!”
…
การโจมตีครั้งนี้ทำให้เกิดความสับสนอลหม่านในหมู่ผู้เล่นขณะที่พวกเขากระจัดกระจายเพื่อหนีไปยังพื้นที่ปลอดภัยในสถานที่ห่างไกล
ต้นไม้จิตวิญญาณ เหล่าหมาป่า งูลึกลับ และสิ่งมีชีวิตอื่นๆก็ขุดหลุมลงไปในดินเพื่อซ่อนตัว
ไม่กี่นาทีต่อมา ทุกอย่างกลับสู่ความเงียบงัน
สิ่งที่ตามมาคือคลื่นกระแทกอันตระการตาซึ่งเคลื่อนที่ด้วยความเร็วของเสียงสามเท่า ทุกสิ่งที่อยู่ข้างนอกถูกตัดโดยก้อนกรวดที่ปลิวกระจัดกระจายและไม่มีผู้เล่นใดรอดพ้นจากการโจมตีที่ร้ายแรงของก้อนกรวดที่คล้ายกับกระสุนที่ตกลงมาใส่พวกเขา
นอกเหนือจากตระกูลเอิร์ทเบรกกิ้งที่ได้รับการปกป้องจากยักษ์หินและกองกำลังเป่ยฉีที่ซ่อนอยู่ใต้ดิน ผู้เล่นและกองทัพเรือราชาทะเลทั้งหมดถูกกำจัดออกไปพร้อมกัน
ลูกปัดของเหงื่อเย็นตกลงมาจากหน้าผากของลู่หวู่เมื่อเขาเห็นสิ่งนี้
มันช่างน่ากลัวจริงๆ หากทั้งสองมาสู่โลกแห่งความจริง พวกเขาจะเป็นอาวุธนิวเคลียร์เดินได้
เมื่อค้อนหนักทุบใส่มู่ชีกวง เลือดของเขาลดลงครึ่งหนึ่งจากเมนู
อย่างไรก็ตามก่อนที่เขาจะฟื้นตัวได้ หลี่ชานก็ใช้ค้อนทุบอีกครั้ง
คลื่นกระแทกแผดเสียงคำรามไปทั่วพื้นดินอีกครั้ง
เมื่อพายุสิ้นสุดลง ลู่หวู่สังเกตเห็นมู่ชีกวงนอนใกล้ตายบนพื้นดิน ร่างที่ถูกสาปของเขาถูกฉาบด้วยรอยแตก
“นี่คือจุดจบ แกทำได้ดี แต่เพราะแกเป็นผู้รุกราน แกต้องตาย!” หลี่ชานกล่าวในขณะที่ยกค้อนต่อสู้ทองคำขึ้น
มู่ชีกวงเปิดตาของเขาอย่างอ่อนแอ ดวงตาของเขาเต็มไปด้วยความไม่พอใจในขณะที่เขามองไปที่หลี่ชาน
ครั้งหนึ่งเขาถูกเรียกว่าแกะดำของประเทศทะเลมู่เต๋อเพราะเขามีพลังแห่งความตาย
อย่างไรก็ตามมีบางครั้งที่เขาถูกเรียกว่าความหวังของตระกูล โดยคนที่พูดแดกดันกับที่ว่าเขาเป็นแกะดำ
สิ่งหนึ่งที่ไม่เคยเปลี่ยน
เขาเป็นอัจฉริยะที่แข็งแกร่งที่สุดในประวัติศาสตร์ของประเทศทะเลมู่เต๋อ
ช่วงเวลาก่อนที่เขาจะจากไป มู่ชีกวงเหมือนได้เข้าใจบางสิ่ง
โลกมีขนาดใหญ่ ดังนั้นจึงคาดว่ายังคงมีอัจฉริยะที่แข็งแกร่งกว่าข้า
เขาหลับตาลงอย่างช้าๆ แต่เมื่อค้อนขนาดใหญ่กำลังจะกระแทกเขา มู่ชีกวงก็ลืมตาขึ้นและคว้าไปในทิศทางของราชาทะเล
รัศมีแห่งความตายบนท้องฟ้าหล่นลงมาปกคลุมราชาทะเลซึ่งยังคงตกตะลึงอยู่ จากนั้นมันก็บินมุ่งหน้าไปยังสมุทรโมฆะอย่างรวดเร็วเพื่อพาราชาทะเลหลบหนี
หลี่ชานตกใจ เขาพยายามหยุดมัน แต่มันก็สายเกินไป
เมื่อเขาเห็นการหายตัวไปของรัศมีแห่งความตาย ความโกรธของหลี่ชานก็เพิ่มขึ้น เขาล้มเหลวในการปฏิบัติตามคำสั่งของราชาแห่งเป่ยฉีเพื่อฆ่าผู้บุกรุกทั้งหมด
เมื่อเสียงคำรามของเขาดุเดือดขึ้น ค้อนต่อสู้ก็ถูกเหวี่ยงทุบลงไป
ในช่วงเวลาแห่งความตาย ดวงตาของมู่ชีกวงนั้นเต็มไปด้วยความโล่งอกเท่านั้น
เขาเหนื่อยมาก เขาเสียสละทุกอย่างและมอบทุกอย่างให้กับตระกูลของเขา ถึงเวลาแล้วที่จะต้องหยุดพัก
แสงสีทองปะทุขึ้นและทุกอย่างถูกฉีกขาดด้วยแสงสีทอง…
…
“นายเป็นเพียงคนเดียวที่เหลืออยู่ของประเทศทะเลมู่เต๋อ…ไม่จำเป็นต้องต่อสู้อีกต่อไป แค่สัญญากับข้าว่านายจะมีชีวิตอยู่รอดต่อไป”
ในรัศมีนั้น ราชาทะเลกัดฟันแน่นและฟังคำพูดสุดท้ายของมู่ชีกวงสำหรับเขา
พี่ใหญ่ของเขาเคยเสียสละอิสรภาพสำหรับตระกูลของเขา คราวนี้เขาสละชีวิตให้กับราชาทะเล นี่ทำให้ใจของเขาเต็มไปด้วยความเกลียดชังและความรู้สึกผิด
“พี่ใหญ่ ข้าขอสาบานที่จะแก้แค้นให้ท่าน! ขอให้ท่านพักผ่อนอย่างสงบสุข!” ดวงตาของราชาทะเลเปล่งประกายด้วยการล้างแค้นเมื่อมองดูเป่ยฉีจากระยะไกล
