The Boss Behind The Game – ตอนที่ 238 : ปริศนาสุดท้าย

ตอนที่ 238 : ปริศนาสุดท้าย
 
ในช่องสิ่งประดิษฐ์การต่อสู้
 
ลู่หวู่และเป่ยลี่กําลังดูหมายเลขหนึ่งที่ถูกควบคุมกลางอากาศในขณะที่ตรวจสอบสภาพร่างกายของเขา
 
[ควนติ(ตัวทดลอง)]:
 
รายละเอียดตัวละคร: มนุษย์ที่ถูกเปลี่ยนรูปจากห้องทดลองเทคโนโลยีใต้ดินของเจียเต๋อคอเปอเรชั่น มีความแข็งแกร่งกว่ามนุษย์ธรรมดาหลังจากร่างกายของเขาได้รับ การชําระด้วยพลังงานวิญญาณ ติดป้ายกํากับว่าเป็นอันดับหนึ่งในองค์กร
 
สถานะตัวละคร: ถูกล้างสมองและหมดสติ
 
“ใครจะไปคิดว่าเจียเต๋อคอเปอเรชั่นจะพัฒนาการใช้ประโยชน์จากพลังงานวิญญาณ?” เป่ยลี่ประหลาดใจเมื่อเธอจ้องที่หมายเลขหนึ่ง
 
“พวกเขาจะประสบความสําเร็จหรือไม่” ลู่หวู่ถามอย่างสงสัย
 
“เป็นไปไม่ได้ พลังวิญญาณในโลกนี้เบาบางและหายาก ฉันเดาว่าพวกเขาหาวิธีฝึกฝนบางอย่างจากวรรณกรรมโบราณ พลังงานวิญญาณซึ่งได้ทําให้บริสุทธิ์ถูกสกัด จากการทดลองและฉีดเข้าสู่ร่างกายของหมายเลขหนึ่ง แล้วจะมีเครื่องมือการทดลองบังคับเปิดใช้งานในร่างกายของเขาทําให้เกิดการเปลี่ยนแปลงในลักษณะทางกายภาพของเขา ในภาพรวมมันคือการบังคับให้ฝึกฝนด้วยความช่วยเหลือ ของอุปกรณ์พิเศษ วิธีการดังกล่าวย่อมสร้างความเสียหาย ต่อรากฐานของร่างกายมนุษย์อย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้ แม้ว่าเขาจะได้รับพลังที่ยิ่งใหญ่จากมัน แต่มันก็จะเป็นเพียงชั่วคราว และเขาจะอยู่รอดได้ไม่นาน
 
ลู่หวู่พยักหน้าหลังจากทําความเข้าใจทฤษฎี
 
อย่างไรก็ตามข้อเท็จจริงที่ว่าเจียเต๋อคอเปอเรชั่นเปลี่ยนแปลงมนุษย์และมีห้องปฏิบัติการใต้ดินอยู่ไกลเกินความคาดหมายของเขา
 
ลู่หวู่ขมวดคิ้วเมื่อนึกถึงสิ่งที่ตัวแทนเจียเต๋อคอเปอเรชันพูดกับเขาทางโทรศัพท์โดยอ้างว่าเขาไร้เดียงสาเกินไป
 
“ลีน้อย โปรดเข้ารหัสโทรศัพท์ของฉัน พวกเขาสามารถระบุตําแหน่งฉันผ่านจีพีเอสได้ แม้ว่าฉันจะไม่กลัวพวกเขา แต่พวกเขาจะทําให้ฉันรําคาญได้”
 
เป่ยลี่พยักหน้า “อีกอย่างหนึ่ง นายต้องการส่งการทดลองนี้กลับไปพร้อมกับของขวัญชิ้นใหญ่ไหม?”
 
“ของขวัญชิ้นใหญ่อะไร?”
 
เป่ยลี่ชี้ไปที่หมายเลขหนึ่งและกล่าวว่า “พวกเขาสามารถเปลี่ยนมนุษย์ แต่ฉันก็ทําได้เช่นกัน ด้วยสิ่งประดิษฐ์ที่นี่ ฉันสามารถล้างสมองเขาได้อย่างง่ายดาย และเราสามารถส่ง หมายเลขหนึ่งเวอร์ชันปรับปรุงกลับไปหาพวกเขาได้”
 
ลู่หวู่ยิ้มให้กับความคิดของเธอและพยักหน้า
 
การวิจัยและพัฒนาเป็นจุดแข็งของเป่ยลี่ เธอเป็นบุคคลที่น่าเหลือเชื่อในวิทยาศาสตร์และในโลกแห่งการฝึกฝน 
 
บ้านพักตากอากาศในเมืองชีหยวน ประเทศมังกร
 
หยินเสียวฉีผู้กําลังนอนหลับอย่างสบายบนเตียงของเธอ ตื่นขึ้นมาด้วยนาฬิกาปลุก
 
เธอยืนขึ้นและมองไปรอบๆด้วยความสับสน ก่อนที่เธอจะจ้องไปที่นาฬิกาปลุกเสียงดัง
 
หลังจากเงียบไปไม่กี่วินาที หยินเสียวฉีก็ฟื้นความตื่นตัวเล็กน้อยและเอื้อมมือไปช้าๆไปปิดนาฬิกาปลุก ก่อนที่จะกลับไปนอนอีกครั้ง
 
“หยินเสียว ตื่นได้แล้ว” เตียงเริ่มสั่นสะเทือนตามด้วย เสียงอิเล็กทรอนิกส์
 
“กุยน้อย ขออีกห้านาที ห้านาทีเท่านั้น” หยินเสียวฉีปิดตาของเธอและกอดผ้าห่มของเธอขณะที่ร่างกายของเธอสั้นพร้อมกับเตียง
 
“เริ่มขั้นตอนที่สองของขั้นตอนการปลุกอุปกรณ์ทั้ง หมดของคุณจะเริ่มทําลายตัวเองภายในห้านาที่ การนับถอยหลังเริ่มขึ้นแล้ว”
 
เมื่อเธอได้ยินเกี่ยวกับการทําลายตนเอง หยินเสียวฉี ผู้เกียจคร้านเบิกตาของเธอ และกระโดดขึ้นจากเตียงทันที
 
“กุยน้อย เราคุยกันได้อย่าทํามัน”
 
จากนั้นก้อนหินสีฟ้าล่องลอยไปที่หยินเสียวฉีอย่างช้าๆ และลอยอยู่เหนือเธอด้วยสีหน้าโกรธๆ “เริ่มแก้ปริศนาทันที! คุณเป็นคนกําหนดกฏ คุณไม่สามารถกลับคําพูดของคุณได้!”
 
หยินเสียวฉีโบกมือเศร้าเมื่อได้ยิน “โอเค ฉันลุกจากเตียงแล้ว”
 
เธอยังคงง่วงนอนแม้หลังจากแต่งตัวเรียบร้อยแล้ว 
 
แสงอาทิตย์อันอบอุ่นเติบเต็มห้องขณะที่หยินเสียวฉีดึงม่านเปิดออก เธอยืดตัวขี้เกียจ ร่างโค้งของเธอดูน่าดึงดูดภายใต้แสงแดด
 
“ฉีน้อย อาหารเช้าของคุณพร้อมแล้ว”
 
รถเข็นอาหารถูกผลักเข้ามาและหยุดอยู่ตรงหน้าเธอ พร้อมกับเสียงของพ่อบ้านอัจฉริยะของหยินเสียวฉีที่ชื่อว่ากุยน้อย
 
ในที่สุดเธอก็เต็มไปด้วยพลังงานหลังจากทานอาหารเช้า และกล่าว “กุยน้อย ฉันอาจจะไขปริศนาได้วันนี้! ฉันหวังเป็นอย่างยิ่งว่าจะได้รับรางวัล!”
 
“คุณสามารถทํามันได้: คุณเก่งที่สุด!” กุยน้อยโยกไปมากลางอากาศ
 
เมื่อเธอได้ยินมัน หยินเสียวฉีหัวเราะเบาๆและเดินไปที่ข้างเตียงก่อนที่จะกดลงบนผนัง
 
แสงสีเขียวถูกฉายและสแกนร่างกายของเธอ ผนังแยกออกโดยอัตโนมัติและเปิดเผยทางลับ เธอก้าวเข้าไปโดยไม่ลังเล
 
ขณะที่ไฟส่องสว่างโดยอัตโนมัติ การตกแต่งภายในทั้งหมดที่กําแพงก็สามารถมองเห็นได้ชัดเจน
 
ภายในมีอุปกรณ์เครื่องจักรกลทุกประเภท และบางส่วนยังคงมีการทํางานอยู่ ด้วยเสียงที่เต็มไปด้วยเสียงของเกียร์ และแสงไฟกระพริบ ทําให้บริเวณนั้นดูเหมือนห้องปฏิบัติการลึกลับในภาพยนตร์นิยายวิทยาศาสตร์ 
 
ด้วยรูปลักษณ์ที่คาดหวัง เธอนั่งอยู่หน้าคอนโซลขณะที่หน้าจอด้านหน้าของเธอสว่างขึ้นทันที
 
[แผนที่ขุมทรัพย์ZZZX พิสูจน์มันหากคุณคิดว่าคุณฉลาดที่สุด แก้ปริศนาทั้งหมดแล้วคุณจะได้สมบัติของฉัน!] 
 
อินเทอร์เฟซที่คุ้นเคยปรากฏต่อหน้าหยินเสียวฉี
 
อินเทอร์เฟซเปลี่ยนไปหลังจากข้อความจางลง
 
[แผนที่ขุมทรัพย์ZZZX ระดับ258(ตอนสุดท้าย): เริ่มตอนนี้หรือไม่?]
 
เมื่อมองไปที่คํานี้ หยินเสียวฉีก็ชูกําปั้นของเธอด้วยความตื่นเต้น
 
แผนที่ขุมทรัพย์ZZZXเป็นปริศนาที่ยากที่เธอพยายามแก้ไขในช่วงไม่กี่เดือนที่ผ่านมา
 
แต่เดิมเธอค้นพบมันบนเว็บมีด ซึ่งทําให้เกิดความรู้สึกมากมายในแวดวงเพื่อนของเธอ หลายคนพยายามติดตามบุคคลที่อยู่เบื้องหลังปริศนานี้ พยายามค้นหาว่ามีขุมทรัพย์จริงซ่อนอยู่หรือไม่ หรือเป็นแค่การเล่นตลก
 
อย่างไรก็ตามหยินเสียวนี้ไม่มีเงื่อนงําอื่นนอกจากรู้ว่าผู้สร้างปริศนานี้คือคนที่อ้างว่าเป็นเป่ยลี่ หยินเสียวไม่พบอะไรเลยหลังจากค้นหาหลายครั้ง
 
นั่นก็เป็นเหตุผลว่าทําไมแผนขุมทรัพย์จึงทําให้เธออยากรู้อยากเห็น
 
ด้วยความเชื่อว่าไอคิวของเธออยู่ในอันดับต้นๆของมนุษย์ เธอจึงต้องการท้าทายตัวต่อเพื่อรับรางวัลสุดท้าย
 
อย่างไรก็ตามหยินเสียวฉีอดไม่ได้ที่ต้องชื่นชมผู้สร้างปริศนาหลังจากได้ลองพยายามแก้มัน
 
ปริศนาเริ่มต้นด้วยภาพพร้อมข้อความแผนที่ขุมทรัพย์ZZZxที่เขียนด้วยสีขาวบนพื้นหลังสีดําไม่มีเบาะแส อื่นที่มอบให้กับเธอ
 
แน่นอนระดับแรกไม่ได้ทําให้เธอกลัว หลังจากศึกษาภาพอย่างละเอียดแล้ว หยินเสียวฉีพยายามซูมเข้าและออกจากภาพเพื่อค้นหาเบาะแสลับที่ไม่ได้อะไรกับมาเลย
 
จากนั้นเธอก็เปิดภาพด้วยโปรแกรมแก้ไขข้อความแทน และพยายามที่จะถอดรหัสโดยใช้เทคนิคการเข้ารหัสของซีซาร์ คราวนี้เธอได้รับลิงค์เพื่อเข้าสู่การไขปริศนาต่อไป
 
อย่างไรก็ตามสิ่งเหล่านี้เป็นเพียงจุดเริ่มต้น
 
ปริศนาทั้งหมดเชื่อมโยงกันและระดับความยากเพิ่มขึ้นอย่างต่อเนื่อง
 
ปริศนามีตั้งแต่การเข้ารหัสจนถึงตัวเลขมายา พวกเขายังมีศาสนาไสยเวทและศิลปะที่เกี่ยวข้อง เบาะแสในการตอบปริศนานี้สามารถพบได้บนอินเทอร์เน็ต หรือบนถนนในเมืองต่างๆทั่วโลก พื้นที่ครอบคลุมนั้นกว้างมาก
 
มีหลายครั้งที่เธอกําลังจะพังทลายลงและต้องการที่จะยอมแพ้ในการแก้ไขปริศนา อย่างไรก็ตามเธอพยายามอย่าง ที่สุดในตอนท้ายเนื่องจากนิสัยดื้อรั้นของเธอ
 
ในที่สุดเธอก็อยู่ที่ระดับ258ซึ่งเป็นระดับสุดท้ายของปริศนา ในที่สุดเธอจะได้รับรางวัลที่ปราถนาหลังจากแก้ปัญหานี้
 
เมื่อข้อความสีดําจางหายไป ปริศนาสุดท้ายก็ปรากฏขึ้น
 
[สวัสดีถึงบุคคลที่ฉลาดที่มาถึงระดับสุดท้ายนี่จะเป็น การทดสอบครั้งสุดท้าย ตอนนี้นี่คือลิงค์ เปิดหลังจากใส่ชุดหูฟังเสมือนจริงของคุณ ผ่านด่านนี้ไปแล้วสมบัติจะเป็น ของคุณ!]
 
รอยยิ้มที่มีเสน่ห์ปรากฏบนใบหน้าของหยินเสียวฉีขณะที่เธอพึมพํา “สมบัติ สมบัติ”
 
หลังจากสวมชุดหูฟังเสมือนจริง เธอคลิกที่ลิงก์เพื่อทดสอบครั้งสุดท้าย
 
ทันใดนั้นแสงสีฟ้าจางๆก็ผ่านสายตาของเธอและเธอก็ถูกห่อหุ้มด้วยแสงสีขาว
 
ทันใดนั้นหัวของหยินเสียวฉีก็ปวด ขณะที่เธอตระหนักว่าเธอไม่สามารถควบคุมร่างกายของเธอเองได้ 
 
การเปลี่ยนแปลงอย่างฉับพลันทําให้หยินเสียวฉีรู้สึกไม่สบายใจ ดังนั้นเธอจึงพยายามกดออกที่อินเทอร์เฟซทันที
 
อย่างไรก็ตามมันทําให้เธอกลัว ไม่ว่าเธอจะพยายามอย่างหนักยังไงในการพยายามกดออกแต่มันก็ไม่ออกไปให้
 
เธอพยายามอย่างมากที่จะลืมตาและควบคุมร่างกายของเธอ อย่างไรก็ตามเธอสูญเสียความรู้สึกในส่วนต่างๆของร่างกาย ราวกับว่าเธอเป็นอัมพาตอย่างสมบูรณ์
 
ในความเงียบเหมือนสุสาน หยินเสียวฉีเริ่มตื่นตระหนก
 
ทั้งหมดที่ฉันทําคือเปิดลิงก์ ฉันจะสูญเสียการควบคุมร่างกายทั้งหมดได้อย่างไร? แม้กระทั่งระบบทางออกฉุกเฉินของอุปกรณ์เสมือนก็ไม่ทํางาน
 
สิ่งนี้ทําให้เกิดความกลัว
 
หยินเสียวฉีบังคับให้ตัวเองสงบลง โดยปลอบใจตัวเองว่า เธอเพียงกําลังอยู่ในกระบวนการแก้ปริศนาเท่านั้น เธอจะได้รับการปล่อยตัวแน่นอนไม่ว่าเธอจะประสบความสําเร็จหรือ
 
ในช่วงเวลาแห่งความกลัว ก็มีภาพปรากฏต่อหน้าหยินเสียวฉีทันที
 
มันเป็นภาพคงที่ เช่นภาพหน้าจอบนจอมอนิเตอร์ ภาพยังไม่เคลื่อนไหวและอยู่นอกเหนือการควบคุมของเธอ
 
ภายในภาพมีคอมพิวเตอร์ขนาดใหญ่ พร้อมกับมีภาพวาดมากมายกระจายอยู่รอบๆบนโต๊ะ เก้าอี้ข้างโต๊ะหัก นุ่นใส่ในของพนักพิงนั้นหลุดออกมาจากผ้าหนังและเก้าอี้ดูเหมือนว่ามันจะพังได้ตลอดเวลา
 
ภาพนิ่งยังคงนิ่งอยู่ชั่วระยะเวลาหนึ่งและทําให้หยินเสียวฉีไม่สบายใจยิ่งขึ้น
 
ทุกสิ่งที่อยู่ข้างหน้าของเธอนั้นแปลกประหลาดอย่างมาก เธอก็ไม่เข้าใจว่าเกิดอะไรขึ้น
 
หลังจากระยะเวลาที่ไม่รู้จัก ภาพในที่สุดก็แสดงการเปลี่ยนแปลงบางอย่าง
 
ชายชราที่มีผมสีขาว สวมเสื้อคลุมสีขาวและแว่นตาหนา ปรากฏขึ้นทันทีในภาพ
เขาเหยียดตัวไปที่โต๊ะ โดยหยิบภาพวาดขึ้นมา และ ตรวจดูอย่างใกล้ชิดก่อนที่จะจ้องมองที่คอมพิวเตอร์ เขากดแป้นพิมพ์สองสามครั้งและภาพเปลี่ยนไป กลุ่มของอักขระที่อ่านไม่ออกนั้นปรากฏขึ้นบนหน้าจอคอมพิวเตอร์
 
หลังจากพิจารณาในบางครั้ง การแสดงออกของเขาเปลี่ยนไปอย่างมาก เขาหันกลับมาทันทีแล้วจ้องมองหยินเสียวฉีราวกับว่าเขาได้เห็นเธอผ่านภาพนิ่ง
 
“คุณจริงๆเหรอ?”
 
ดูเหมือนว่าเขาจะพูดกับฉันไหม?
 
หยินเสียวฉียังคงคิดอยู่ แต่เธอสูญเสียการควบคุมร่างกายของเธอทั้งหมด แม้ว่าใจของเธอจะเต็มไปด้วยคําถาม เธอก็ไม่สามารถถามชายชราได้
 
ในขณะที่หยินเสียวนี่คิดอยู่ลึกๆ ตัวหนังสือแปลกๆอีกชุดก็ปรากฏขึ้นบนคอมพิวเตอร์อีกครั้ง เธอไม่เคยเห็นตัวอักษรที่บิดเบี้ยวขนาดนี้มาก่อนและไม่รู้ว่าพวกมันหมายถึง อะไร
 
ชายชราเหลือบมองผ่านตัวอักษรเหล่านี้และถอนหายใจ “คุณเป็นคนแรกที่หลบหนี…ฉันไม่ได้คาดหวังให้คุณแก้ปริศนาทั้งหมด ขอแสดงความยินดีด้วย! คุณประสบความสําเร็จ!”
 
หยินเสียวฉลาดมาก เธอตระหนักทันทีว่าความคิดของ เธอดูเหมือนจะสามารถแปลงเป็นตัวอักษรแปลกๆในคอมพิวเตอร์โทรมนี้
 
ดังนั้นเธอจึงคิดเกี่ยวกับบางสิ่งอย่างรวดเร็วดังนั้นตัว อักษรอีกชุดหนึ่งก็โผล่ขึ้นมาบนคอมพิวเตอร์อีกครั้ง
 
เธอถามว่าเธออยู่ที่ไหนและทําไมเธอถึงอยู่ที่นี่
 
เมื่อดูชุดข้อความ ชายชราขมวดคิ้วและคิดลึกเข้าไป หลังจากนั้นครู่หนึ่งเขาดูเหมือนเขาคิดอะไรบางอย่างได้และเอาของที่ดูเหมือนรีโมทควบคุมจากกระเป๋าของเขาเพื่อกดปุ่ม
 
รูปภาพจึงเปลี่ยนไปอย่างช้าๆและหยุดนิ่งในไม่ช้า ทําให้หยินเสียวฉีประหลาดใจ
 
ภาพด้านหน้าของเธอทําให้รูม่านตาของเธอหดตัวลงอย่างกะทันหันจากความตกใจ
 
ภายในแก้วกระบอกขนาดใหญ่นี้มีสมองถูกแช่ในของเหลวสีเขียวอ่อนๆ หลอดเล็กๆจํานวนหนึ่งถูกใส่เข้าไปในสมองซึ่งดูน่ากลัวมาก
 
“นั่นคือคุณ!”
 
ชายชราปรากฏตัวอีกครั้งในภาพ เขาพูดกับหยินเสียวฉีขณะที่ชี้ไปที่สมอง
 
หยินเสียวฉีคิดว่าชายชราบ้าโดยบอกเธอว่าเธออยู่ที่นั่นโดยมีเพียงแค่สมองเดียว
 
ชายชราดูเหมือนจะรู้ว่าหยินเสียวนี้ไม่สามารถประมวลผลสิ่งที่เขาพูด เขานิ่งเงียบขณะรอให้เธอฟื้นตัวเอง
 
เกิดอะไรขึ้นหลังจากนั้นคลิกที่ลิงค์ เป็นไปได้ไหมที่ห้องปฏิบัติการของฉันจะระเบิด ทําลายเนื้อหนังของฉันทุกอย่าง และเหลือเพียงสมองเท่านั้น?
 
เธอปัดเป่าความคิดทันทีเพราะมันเป็นไปไม่ได้ที่สมองจะอยู่รอดและทํางานได้ด้วยเทคโนโลยีในปัจจุบัน
 
ชายชรามองดูตัวอักษรบนหน้าจอคอมพิวเตอร์แล้วส่ายหัว
 
“คุณเป็นแบบนี้มาตั้งแต่เกิด เพราะคุณถูกสร้างโดยใครบางคน
 
หยินเสียวฉีคิดว่าเธอกําลังฝันกลางวันเมื่อได้ยินคําพูดไร้ส าระ
 
เธอมีประสบการณ์ชีวิต 23 ปี แต่ชายชราหน้าโทรมบอก เธอว่าเธอเป็นสมองที่ถูกผลิตขึ้นมานี่มันไร้สาระจริงๆ
 
“เมื่อคุณออกมาได้แล้ว มันจะโอเคที่จะบอกคุณจริงๆ แล้วทุกสิ่งที่คุณประสบมานั้นเป็นของปลอม รวมถึงโลกของคุณด้วย ขุมทรัพย์สุดท้ายคือการบอกความจริงกับคุณและคุณจะถูกลบออกจากโลกเสมือนจริง” ชายชรายังคงเปิดเผยต่อไปอย่างไม่หยุดยั้ง
 
รู้สึกว่าหยินเสียวไม่เชื่อเขา ชายชราปรับแว่นตาของเขา และพูดต่อ “เซลล์ประสาทสมองของคุณเชื่อมต่อกับคอมพิวเตอร์ถัดจากฉันโดยนักประสาทวิทยาชั้นนํา ทุกสิ่งที่คุณมีประสบการณ์ถูกจําลองด้วยคอมพิวเตอร์ รวมถึงความรู้สึกสัมผัส รสชาติ ความรู้สึก และอารมณ์ของคุณ พวกมันทั้งหมดถูกส่งให้คุณโดยคอมพิวเตอร์เครื่องนี้ผ่านเซลล์ประสาทของคุณ ดังนั้นจึงให้ภาพลวงตาที่ทุกอย่างเป็นจริง”
 
คุณคิดว่าฉันจะเชื่อในสิ่งที่คุณเพิ่งพูดหรือไม่? ฉันอยากจะเชื่อว่าทุกสิ่งที่นี่เป็นภาพลวงตาแทน
 
หยินเสียวฉีคิดในใจของเธออย่างใจเย็น ทั้งหมดนี้เป็นสิ่งที่เธอยอมรับไม่ได้ แม้ว่าชายชราพูดความจริง เธอก็ยังปฏิเสธที่จะเชื่อ
 
พ่อแม่ เพื่อนๆของเธอ และทุกสิ่งนั้นมีอยู่จริง พวกเขาล้วนแต่มีเนื้อมีชีวิตและเลือด มันจะเป็นขอมปลอมได้ยังไง?
 
“นี่เป็นการทดลอง คอมพิวเตอร์เครื่องนี้จําลองทุกสิ่งที่คุณพบ คุณไม่สามารถปฏิเสธความจริงได้แม้ว่าคุณจะไม่เชื่อก็ตาม ในฐานะคนที่ไขปริศนาทั้งหมด คุณก็มีคุณสมบัติที่จะรู้ความจริง!”
 
บอกฉันว่าทั้งหมดนี้ไม่จริง! หยินเสียวฉีคํารามในใจของเธอ!
 
ชายชราจ้องมองที่หน้าจอคอมพิวเตอร์แล้วหัวเราะ “ฉันรู้ ว่าทั้งหมดนี้ดูเหมือนจะยอมรับไม่ได้แต่มันเป็นความจริง!”
 
หยินเสียวนี้ไม่สามารถสงบอารมณ์ของเธอได้สักพัก ขณะ ที่เธอกําลังจะลบล้างชายชราอีกครั้ง ก็มีความคิดก็โผล่ออกมา ถ้าโลกของฉันเป็นของปลอม ทําไมทุกอย่างถึงรู้สึกเหมือนจริง? คอมพิวเตอร์เครื่องเก่าที่มีขนาดใหญ่สามารถจําลองสิ่งทั้งหมดได้จริงหรือ?
 
มันสามารถจําลองจักรวาลอันกว้างใหญ่เกินกว่าโลกได้หรือไม่?
 
ชายชราอ่านความคิดของหยินเสียวฉีและส่ายหัว “จักรวาลของคุณมาจากไหน?”
 
จักรวาลเกิดหลังบิ๊กแบง ความคิดปรากฏในใจของเธอโดยไม่ลังเล
 
“จากอะไรบางอย่างก็ไม่รู้ คุณไม่คิดว่ามันแปลกใช่ไหม? โลกแห่งความเป็นจริงไม่มีขอบเขต แต่ทุกสิ่งในโลกของคุณ นั้นเป็นจํานวน สามารถหาปริมาณอวกาศได้เวลาสามารถ นับจํานวนได้ทุกสิ่งสามารถหาเป็นจํานวนได้”
 
แม้ว่าหยินเสียวฉีจะไม่คุ้นเคยกับหัวข้อนี้ แต่เธอก็รู้ว่าโลกของเธอเหมือนอย่างที่เขาอธิบาย แม้แต่แสงก็สามารถนับจํานวนได้
 
เขาสังเกตเห็นความสับสนของหยินเสียวฉี “มันเหมือนภาพถ่ายบนเครื่องคิดเลขในโลกเสมือนจริง คุณจะสังเกตเห็นว่าภาพถ่ายนั้นประกอบด้วยพิกเซลเมื่อคุณซูมเข้าไป”
 
ไม่ได้มีความหมายอะไรเลย
 
“นี่เป็นอีกตัวอย่างหนึ่ง มีเกมแซนด์บ็อกซ์ในโลกของคุณชื่อมายคราฟ มีข้อจํากัดสําหรับการตั้งค่าทั้งหมดในนั้น ยกตัวอย่างอาคารสิ่งปลูกสร้างที่สูงที่สุดที่ทําได้คือ 250 บล็อก และจะไม่มีทางสร้างได้สูงกว่านี้”
 
ชายชราตะโกนอย่างกระทันหัน “ตอนนี้ใครเป็น ผู้คิดค้นกฏนี้?”
 
หยินเสียวฉีตกตะลึง แน่นอนว่าเป็นมนุษย์
 
“ทําไมโลกของคุณถึงมีฝนตก?” ชายชรายังคงถาม
 
ไอน้ําเพิ่มขึ้นถึงระดับความสูงและควบแน่นเป็นหยดน้ําเล็กๆเมื่อมันเย็นตัวลง มันจะก่อตัวเป็นเมฆ การปะทะกันของเมฆก่อตัวเป็นหยดน้ําขนาดใหญ่ซึ่งตกลงมาเป็น ฝนเนื่องจากแรงโน้มถ่วงหยินเสียวนี่ตอบโดยไม่ลังเล 
 
“โอ้?” คิ้วที่ขมวดของชายชราผ่อนคลาย
 
“แล้วทําไมน้ําเปลี่ยนเป็นไอน้ํา? เหตุใดหยดน้ําข นาดเล็กจึงเกิดขึ้น? ทําไมอากาศไม่สามารถรองรับละอองน้ําได้? ทําไมจึงมีแรงโน้มถ่วง? คุณสามารถตอบคําถามให้ฉันได้ไหม?
 
ชายชรายังคงดําเนินต่อไปโดยไม่รอหยินเสียวฉีตอบ “คล้ายกับกฏการเล่นเกมกฏในโลกเสมือนจริงของคุณ โดยมีการตั้งค่าไว้ล่วงหน้าซึ่งแตกต่างจากโลกแห่งความจริงที่ ไม่สามารถกําหนดกฏได้ พวกมันมีความคล้ายคลึงกับสิ่งที่คุณเห็นที่เรียกว่าความวุ่นวาย”
 
“โลกของคุณถูกผูกไว้อย่างสมบูรณ์ตามข้อบังคับเช่น กฏของเกมมีข้อจํากัดสําหรับทุกสิ่ง!”
 
ถ้าคุณเกินขีดจํากัดล่ะ? หยินเสียวฉีเริ่มหวาดกลัว
 
ชายชราปรับแว่นตาของเขาอีกครั้ง
 
“ในโลกเสมือนจริงที่คุณอยู่ ความเร็วที่ยิ่งใหญ่ที่สุดคือความเร็วของแสง พื้นที่โดยรอบจะบิดเบี้ยวหากความเร็วเกินแสง คล้ายกับคอมพิวเตอร์ซึ่งจะหยุดทํางานเมื่ออุปกรณ์ทํางานหนักเกินไป”
 
หยวินเสียวฉีสงบลงเมื่อเธอได้ยินคําอธิบายของเขา โดยพบว่าตัวเองไม่สามารถปฏิเสธคําพูดของชายชรา
 
อย่างไรก็ตามเธอยังคงมุ่งมั่นที่จะคิดว่าโลกที่เธออาศัยอยู่เป็นความจริง หลังจากนั้นทุกอย่างรู้สึกจริงสําหรับเธอ
 
“คุณคิดว่าคอมพิวเตอร์ขนาดใหญ่ไม่สามารถจําลองโลกแห่งความจริงได้ เพราะคุณตกอยู่ในความผิดพลาดของความคิดของมนุษย์ ท้ายที่สุดแล้วโลกเสมือนจริงที่ คุณอาศัยอยู่มีข้อจํากัด แต่ฉันมีชีวิตอย่างอิสระเพราะฉันมีชีวิตอยู่ในโลกแห่งความจริง! แม้แต่คอมพิวเตอร์ขนาดเท่านิ้วก็สามารถจําลองจักรวาลทั้งหมดในโลกเสมือนจริงที่คุณอยู่โดยไม่ยาก”
 
หยินเสียวฉีหมดความสนใจในการอภิปรายกับเขาอีกต่อไป คุณช่วยส่งฉันกลับไปได้ไหม แม้ว่าโลกนั้นจะเป็นของปลอม!
 
ชายชราหัวเราะ “ความคิดของคุณกระโดดข้ามโลกเสมือนจริงไปแล้ว และเป็นไปไม่ได้ที่คุณจะกลับไป การแก้ปริศนาได้ ขอแสดงความยินดีกับการเข้าสู่โลกแห่งความจริง!”
 
จะให้ฉันอาศัยอยู่แบบนี้ต่อไปเหรอ? บ้าเอ้ย คุณฆ่าฉัน เลยดีกว่าเหยินเสียวฉีคํารามอีกครั้งส่งผลให้ตัวอักษรจํานวนมากปรากฏบนหน้าจอคอมพิวเตอร์
 
“นี่คือตัวจริงของคุณ การกลับไปสู่ตัวตนที่แท้จริงของคุณ นั้นไม่ได้ยังงั้นเหรอ?”
 
ดีมึงสิ!
 
ชายชรารู้สึกสงบอย่างไม่คาดคิดขณะที่เขาจ้องมองที่หน้าจอด้วยรอยยิ้ม จากนั้นเขาก็ดึงรีโมทควบคุมออกมาอีกครั้ง แล้วกดมัน
 
ภาพที่อยู่ด้านหน้าของหยินเสียวฉีเริ่มเปลี่ยนอีกครั้งและ แก้วทรงกระบอกก็ปรากฏขึ้นในสายตาของเธออย่างที่ได้ คาดไว้ แก้วจํานวนมากเต็มไปด้วยสมอง
 
“คุณไม่ใช่คนเดียว! อย่างไรก็ตามพวกเขาไม่มีอยู่ในโลกของคุณ ฉันจําลองโลกสําหรับแต่ละคนอย่างอิสระ!” 
 
ทําไมคุณทําเช่นนี้
 
“ไม่มีเหตุผล ฉันแค่ต้องการพิสูจน์บางสิ่ง!”
 
อย่าดีใจจนเกินไป! บางทีโลกที่คุณอยู่ก็เป็นของปลอม และคุณเป็นเพียงสมองอีกส่วนที่เปียกโชกในสารละลายธาตุอาหาร!
 
ชายชราตกตะลึงอยู่ครู่หนึ่งเมื่อเขาเห็นตัวอักษรปรากฏบนคอมพิวเตอร์ แต่เขากลับมายิ้มได้อย่างรวดเร็ว “ฉันเคย สงสัยเรื่องนี้มาก่อน อย่างไรก็ตามโลกของฉันไม่มีกฏ ดังนั้น ฉันเชื่อว่าฉันเป็นจริง!”
 
หลักฐานของคุณอยู่ที่ไหน? เพียงเพราะไม่มีขีดจํากัดไม่ได้ หมายความว่าเป็นของจริง! ใครจะรู้บางที่คุณอาจเป็นเพียงสมองที่เน่าเปื่อย ไม่มีความแตกต่างระหว่างคุณกับฉัน คุณไม่ต้องมองฉันด้วยความสงสาร
 
“อย่าเพิ่งบ้า ความรู้สึกที่สั่นคลอนของคุณถูกกระตุ้นโดยคอมพิวเตอร์ขนาดใหญ่นี้และไม่ใช่คุณที่พัฒนามันขึ้นมา”
 
ไปตายซะไป หากคุณเป็นคนที่ยอดเยี่ยมจริงๆ ลองและ ทําให้ฉันหยุดพัฒนาอารมณ์!
 
“ทุกสิ่งที่มอบให้กับคุณเมื่อคุณถูกสร้างขึ้นไม่สามารถยกเลิกได้ เว้นแต่คุณจะพังทลายอย่างสมบูรณ์!”
 
น้ําเสียงของชายชรายังคงสงบ แต่คําพูดของเขาดูเหมือนจะเต็มไปด้วยความไม่แยแส ทําให้ความเชื่อมั่นของหยินเสียวฉีสันไหว
 
ทันใดนั้นความคิดก็เปล่งประกายในใจของหยินเสี่ยวฉี เธอจําประโยคหนึ่งจากนักปรัชญา เรอเนเดการ์ตได้
 
ฉันคิดฉันจึงเป็นอยู่
 
แม้ว่าทุกสิ่งจะไม่เป็นจริง แต่การมีอยู่ของฉันคือของจริง ถ้าความคิดของฉันเป็นจริง
 
ความคิดของหยินเสียวฉีปรากฏขึ้นบนหน้าจอคอมพิวเตอร์ทันทีและชายชราก็ครุ่นคิดหลังจากอ่านข้อความ
 
คุณอธิบายได้ไหม? แม้ว่าคอมพิวเตอร์จะให้อารมณ์ของฉันกับฉันจริงๆ คุณจะอธิบายได้อย่างไรว่าฉันสามารถคิดถึงสิ่งนี้ได้? เว้นแต่ว่าการสนทนาของเราคือการสนทนา ระหว่างคุณกับคอมพิวเตอร์ขนาดใหญ่?
 
ชายชราตกอยู่ในความเงียบสนิท เขาไม่สามารถคิดถึงคําตอบสําหรับคําถามของหยินเสียวได้เป็นเวลานาน
 
หากเขาตอบว่าความคิดของหยินเสียวฉีเป็นเท็จ มันก็หมายความว่าเขาได้พูดคุยกับคอมพิวเตอร์จริงๆ อย่างไรก็ ตามถ้าเขาเห็นด้วยนั่นก็หมายความว่าหยินเสียวฉีเป็นจริง
 
มันคืออะไร? คุณไม่มีคําตอบยังงั้นเหรอ? ฉันจะไม่เชื่อ คําพูดของคุณที่ความคิดของฉันไม่จริงเพราะฉันเชื่อในตัวเอง ฉันเชื่อว่าโลกของฉัน พ่อแม่ของฉัน และเพื่อนของฉัน เป็นของจริงและมีอยู่จริง
 
ฉันคิดฉันจึงเป็นอยู่
 
“คุณเป็นคนพิเศษจริงๆ” ชายชรายิ้มด้วยความยินดีและ มองหยินเสียวฉีด้วยใบหน้าแห่งความพึงพอใจ
 
หยินเสียวฉียังคงนิ่งเงียบและไม่พูดอะไรเลย
 
“ขอแสดงความยินดี คุณผ่านการทดสอบเรียบร้อยแล้ว คุณจะได้รับของขวัญจากฉันและกลับสู่โลกของคุณ!”
 
คุณหมายถึงอะไร? คุณกําลังบอกว่าทุกสิ่งที่คุณพูดนั้นเป็นของปลอมหรือไม่? นี่เป็นเพียงการทดสอบครั้งสุดท้ายของปริศนาใช่ไหม? หยินเสียวนี่รู้สึกปั่นป่วนอย่างเห็นได้ชัด
 
ชายชรายิ้มเล็กน้อย “ฉันไม่สามารถตอบได้ว่าคุณเป็น ของจริงหรือไม่ เพราะมันเป็นเพียงการคาดเดาส่วนตัวของฉัน ฉันจะไม่สามารถยืนยันได้!”
 
ตอนนี้เองที่ชายชราก็นํารีโมทควบคุมออกมา “เอาล่ะ ฉันจะส่งคุณกลับ คุณประสบความสําเร็จ!”
 
ภาพค่อยๆจางลง
 
คุณเป็นใครกันแน่? หยินเสียวฉีถามคําถามที่หลอกหลอน เธอก่อนจะจากไป
 
“คุณสามารถเรียกฉันว่าเป่ย”