ถึงความสามารถในการต่อสู้ของเขา ยังไม่ถึงขีดสูงสุด แต่ก็อีกไม่นาน
แต่ทว่าความสามารถในการต่อสู้ของหม่าชาว กลับกำลังพลุ่งพล่าน
เขารู้สึกได้อย่างชัดเจน ความสามารถของทั้งสองสูสีกัน แต่พละกำลังที่ออกมาจากตัวหม่าชาว ทำให้เขาได้กลิ่นคาวเลือดรุนแรงมาก
มีเพียงการฆ่าคนมาอย่างมากมาย ถึงจะมีกลิ่นคาวเลือดรุนแรงขนาดนี้ เห็นได้ชัดว่าชายหนุ่มตรงหน้า ไม่ใช่คนธรรมดา ต้องมีคนตายด้วยมือเขามาแล้วนับไม่ถ้วน
คนแบบบนี้ มีโอกาสเป็นไปได้เพียงอย่างเดียวเท่านั้น ผู้แข็งแกร่งที่ออกมาจากสนามรบ
เมื่อคิดได้เช่นนี้ ผู้แข็งแกร่งชุดดำตกใจมาก เพราะเขารู้สึกว่าหยางเฉินไม่ธรรมดา
จากพละกำลังที่หม่าชาวแสดงออกมา ต้องเป็นคนที่มีอำนาจสูง ในกองทัพทหารอย่างแน่นอน
คนหนุ่มที่แข็งแกร่ง ไม่ธรรมดาเช่นนี้ กลับมาติดตามคนวัยเดียวกัน ไม่ต้องบอกก็รู้ว่าหยางเฉินก็ไม่ใช่คนธรรมดาเหมือนกัน
ไม่อย่างนั้น จะมีคนติดตามที่แข็งแกร่งแบบหม่าชาวเหรอ
“พลั่ก!”
ขณะที่กำลังคิด หม่าชาวถีบไปที่อกผู้แข็งแกร่งชุดดำ เสียงดังสนั่น ร่างลอยกระเด็นออกไป
คนที่ลอยออกไปคือผู้แข็งแกร่งตระกูลเย่!
เย่จี้จงกับเหล่าญาติสายตรง สีหน้าเปลี่ยนไปทันที ผู้แข็งแกร่งที่ปกป้องตระกูลเย่ แพ้อย่างนั้นเหรอ
ชายหนุ่มคนนี้ ฝีมือแข็งแกร่งถึงขั้นนี้ สิ่งสำคัญคือเขายังหนุ่ม เป็นใครมาจากไหนกันแน่
เย่ชังรู้สึกเสียวสันหลังวาบ ร่างกายไร้เรี่ยวแรง
คิดถึงก่อนหน้านี้ เขาใช้ปืนจ่อหัวหยางเฉิน น่าขำชะมัด
ชายหนุ่มที่มีความสามารถเช่นนี้ ถึงจะให้ลูกสาวตัวเองตามไปด้วย ก็นับว่าเป็นเกียรติของตระกูลเย่ แต่เขาเกือบจะฆ่าชายหนุ่มคนนี้
แววตาของเย่หวูซวง เต็มไปด้วยความตื่นเต้น ทั้งตระกูลเย่ นอกจากเย่เสี่ยวเตี๋ย ก็มีเขานี่แหละ ที่รู้ถึงพละกำลังของหยางเฉินเป็นอย่างดี
ก่อนหน้านี้ ตอนที่เย่ม่านกับเย่เสี่ยวเตี๋ยอยู่เจียงโจว อันที่จริงเขาแอบตามไปเงียบๆ
ในงานต่อสู้ที่เจียงผิง เขาเห็นกับตาตัวเอง หยางเฉินเหมือนเทพลงมายังโลกมนุษย์ เขาจัดการหนิวเกนหุย นักสู้อันดับเก้าของสมาคมบูโด ตายคาเวทีการต่อสู้อย่างง่ายดาย
ความสามารถของสมาคมบูโด แข็งแกร่งกว่าตระกูลใดในแปดตระกูลแห่งเยี่ยนตู
พวกเขานับถือกันจากความสามารถ เรียกได้ว่าใครมีพละกำลังแข็งแกร่ง ตำแหน่งในสมาคมบูโด ก็จะสูงตามไปด้วย
หยางเฉินสามารถฆ่าหนิวเกนหุยได้อย่างง่ายดาย แสดงว่าพละกำลังของเขา ก็น่าจะอยู่ในอันดับแปดของสมาคมบูโด
คนแบบนี้ ถ้ามาอยู่ในแปดตระกูลแห่งเยี่ยนตู ก็ต้องเป็นคนที่ได้รับการปฏิบัติอย่างดี
ดังนั้นเขาจึงมั่นใจ ว่าหยางเฉินสามารถฆ่า เย่ชังได้
แต่คิดไม่ถึงว่าเย่ชังจะไม่ตาย แค่หลุดออกจากตำแหน่งเจ้าบ้าน
ยังไงก็ถือว่าเป็นข่าวดี ตอนนี้สำหรับเขาแล้ว หยางเฉินขัดแย้งกับตระกูลเย่รุนแรงเท่าไรยิ่งดี เมื่อเป็นเช่นนี้ ความแข็งแกร่งของเย่ม่านจะได้ลดลง
เย่ชังหลุดออกจากตำแหน่งเจ้าบ้าน เย่ม่านไร้อำนาจ จะได้ไม่มีใครแย่งตำแหน่งผู้สืบสกุลเย่ไปจากเขา
“แกต้องตาย!”
ขณะนั้น เสียงตวาดด้วยความโมโห ดังสนั่นห้องโถงในงาน
เห็นผู้แข็งแกร่งชุดดำ ที่โดนหม่าชาวถีบกระเด็นไปข้างนอก เขาลุกขึ้นมาอีกครั้ง มีเลือดไหลตรงมุมปาก สีหน้าของเขาโหดเหี้ยม
“เจ้าบ้านเย่ คนของคุณจะฆ่าผม ถ้าเขาโดนผมฆ่า จะโทษผมไม่ได้นะ”
จู่ๆ หม่าชาวหันไปมองเย่จี้จง ด้วยใบหน้าที่มีรอยยิ้มเล็กน้อย เขาพูดด้วยน้ำเสียงเยาะเย้ย
สีหน้าเย่จี้จงเคร่งขรึมเข้าไปใหญ่ เขาให้ผู้แข็งแกร่งชุดดำ ไปจัดการหม่าชาว แต่หม่าชาวกลับไม่เป็นอะไรเลย อีกทั้งยังโดนเล่นงานกลับ
ถ้าตอนนี้เขาบอกให้ทั้งสองหยุดสู้กัน ก็หมายความว่าเขายอมแพ้หยางเฉิน ไม่ใช่หรือไง
ดังนั้น ในสถานการณ์เช่นนี้ เขาไม่มีทางเป็นฝ่ายเอ่ยปาก ให้ทั้งสองหยุดสู้
หม่าชาวพูดจบ ผู้แข็งแกร่งชุดดำพุ่งเข้ามาอีกครั้ง ครั้งนี้ พละกำลังบนตัวผู้แข็งแกร่งชุดดำเพิ่มขึ้นอีก
แต่ทว่าพละกำลังของหม่าชาว ก็เพิ่มขึ้นเช่นกัน
“ไปตายซะ!”
ขณะที่ผู้แข็งแกร่งชุดดำห่างจากหม่าชาวไม่กี่เมตร จู่ๆ เขาก็เด้งตัวจากพื้น จากนั้นตัวเขาลอยขึ้นกลางอากาศ และยื่นขาออกไปเตะหัวของหม่าชาวด้วยกำลังมหาศาล
“พลั่ก!”
ขณะที่ผู้แข็งแกร่งชุดดำ กำลังจะเตะหัวหม่าชาว หม่าชาวขยับหัวเล็กน้อย
เพราะการขยับเพียงเล็กน้อย ทำให้ขาของผู้แข็งแกร่งเตะไม่โดน
“คนที่ควรตาย คือนาย!”
จู่ๆ ก็มีเสียงเยาะเย้ย ดังขึ้นข้างหูผู้แข็งแกร่งชุดดำ
เขาเบิกตาโพลง เขารู้สึกถึงแรงอาฆาตที่ปกคลุมทั่วร่างกาย
จนถึงตอนนี้ เขาเพิ่งรู้ว่า เขายังห่างชั้นกับหม่าชาว ความกลัวตาย ทำให้เขาเสียวสันหลังวาบ
“พลั่ก!”
หม่าชาวเหวี่ยงหมัดออกไป
ไม่มีท่าทีอิดออดแม้แต่น้อย หมัดเดียวเท่านั้น หมัดหนักๆ ชกไปที่อกของผู้แข็งแกร่งชุดดำ
“พลั่ก!”
เสียงดังสนั่น ร่างของผู้แข็งแกร่งที่กำลังพุ่งเข้ามา ตกลงกระแทกกับพื้นอย่างแรง
หน้าอกของผู้แข็งแกร่งชุดดำยุบลง ร่างกายกระแทกกับพื้นอย่างแรง ทำให้อวัยวะภายในเคลื่อนตัว
เขาอยากลุกขึ้นมา แต่กลับพบว่าไร้เรี่ยวแรง กลิ่นคาวเลือดรุนแรง ตีขึ้นมาในคอและจมูกของเขา
“พรวด!”
สุดท้ายเขาทนไม่ไหว กระอักเลือดออกมา และตาเหลือก จากนั้นก็นิ่งไป
หม่าชาวยกมือปาดคราบเลือดตรงมุมปาก จากนั้นเดินกลับไปยืนข้างหลังหยางเฉิน ด้วยสีหน้าราบเรียบ
ตอนนี้ ในงานถูกปกคลุมไปด้วยความเงียบ!
ทุกคนเบิกตาโต มองร่างอันกำยำนั่น
“ตายแล้วเหรอ”
“ผู้แข็งแกร่งที่คุ้มครองตระกูลเย่ ตายแล้วเหรอ”
“เป็นไปได้ยังไง”
“การที่เป็นผู้คุ้มครองใกล้ชิดเจ้าบ้านเย่ได้ ต้องมีฝีมืออันดับต้นๆ ในแปดตระกูลแห่งเยี่ยนตู มาตายเพราะชายหนุ่มคนนี้เนี่ยนะ”
หลังจากที่ในห้องโถงเงียบอยู่นาน ก็มีเสียงพูดด้วยความตกใจ
ที่นี่คือตระกูลเย่ คนที่โดนฆ่า ยังเป็นผู้แข็งแกร่งที่คุ้มครอง เย่จี้จงอีกด้วย
สีหน้าของเย่จี้จงเคร่งขรึมจนน่ากลัว
เขาคือเจ้าบ้านเย่ วันนี้เป็นวันครบรอบ 80 ปีของเขา ผู้แข็งแกร่งที่ติดตามเขามานาน โดนฆ่าตาย
แถมยังเกิดขึ้นในตระกูลเย่ ต่อหน้าต่อตาเขา ไม่ต้องบอกก็รู้ ว่าเขาโกรธแค่ไหน
“แค่กๆๆ”
จู่ๆ เย่จี้จงก็ไอออกมา มีเลือดปนออกมาด้วย บนใบหน้าอันซีดเผือด เต็มไปด้วยความโกรธ
“พ่อ!”
“คุณปู่!”
“เจ้าบ้าน!”
เมื่อเห็นเย่จี้จงไออย่างรุนแรง คนในตระกูลตกใจมาก และรีบวิ่งเข้าไป
เย่จี้จงยกมือห้าม ไม่ให้ทุกคนเข้าไปหา
เขาหยิบผ้าเช็ดหน้าออกมา เช็ดเลือดตรงมุมปาก ทำให้บนผ้าเช็ดหน้าสีอ่อน ดูเหมือนดอกกุหลาบกำลังบาน
เขาค้ำไม้เท้า ลุกขึ้นจากเก้าอี้ด้วยร่างโงนเงนและสั่นเทา จากนั้นจึงมองไปยังหยางเฉิน ด้วยแววตาเคร่งขรึม ความอาฆาตฉายอยู่ในแววตาของเขา
“ทุกท่าน เรื่องที่เกิดขึ้นในวันนี้ เป็นเรื่องส่วนตัวของตระกูลเย่ ผมหวังว่า จะไม่ได้ยินเรื่องที่เกิดขึ้นในงานวันนี้ข้างนอก”
