เซวหยวนป้ากล่าวอย่างเคร่งขรึม “บุคคลประเภทนี้ที่ข้อมูลหายไปหลายปี น่าจะเป็นชายที่แข็งแกร่งที่ออกมาจากสนามรบ”
“สนามรบ?”
สีหน้าของเซวข่ายเปลี่ยนไปอย่างกะทันหัน และในไม่ช้า เขาก็ตระหนักได้ว่า”ผมเข้าใจแล้ว! มิน่าล่ะที่เขาหายตัวไปเป็นเวลาห้าปีโดยไม่มีข้อมูลใดๆ เฉพาะในกรณีที่ตัวตนของเขาถูกจัดไว้เป็นความลับ ข้อมูลจึงจะว่างเปล่า”
เซวหยวนป้าพยักหน้าและกล่าวว่า”คนประเภทนี้ที่ซ่อนตัวตนนั้น ภูมิหลังต้องไม่ธรรมดาแน่นอน ตามคำอธิบายของคุณเกี่ยวกับเขา อีกฝ่ายน่าจะเป็นหนึ่งในไม่กี่คนที่ใกล้ชิดกับจอมพลทั้งสี่มากที่สุด”
สีหน้าเซวข่ายแข็งทื่อ เมื่อได้ยินคำว่าจอมพล
ในฐานะทายาทของตระกูลเดอะคิง เขาจะไม่รู้จักจอมพลได้อย่างไร?
ในจิ่วโจวมีสี่แดน และแต่ละแดนมีจอมพลที่ทรงพลังคอยดูแลอยู่
แม้แต่จักรพรรดิแห่งราชวงศ์ ราชาแห่งตระกูลเดอะคิง ต่อหน้าจอมพล ก็ต้องเผชิญหน้าด้วยความเคารพ
เพราะว่า ไม่ว่าจอมพลคนไหน อำนาจในมือของพวกเขาก็น่าทึ่งมาก
แม้ว่าจะเป็นความแข็งแกร่งส่วนตัวของจอมพล ทั้งเมืองจิ่วโจว มีคนเพียงไม่กี่คนที่สามารถทำร้ายพวกเขาได้
“พ่อครับ ถ้าเขาเป็นคนประเภทที่ใกล้ชิดกับจอมพลจริงๆ เราควรทำอย่างไร?”
เซวข่ายถาม
ระดับของจอมพล เขาไม่มีคุณสมบัติที่จะได้คลุกคลีเลย
แม้ว่าหยางเฉินจะเป็นเพียงผู้ติดตามจอมพลระยะไกล สถานะของหยางเฉินก็เปรียบได้กับพระโอรสและเจ้าชาย
เทียบเท่ากับระดับพ่อของเขา
แม้ว่าเขาจะไม่ต้องการที่จะยอมรับก็ตาม แต่เมื่อพิจารณาจากข้อมูลที่เขาได้รับ และการคาดเดาของเซวหยวนป้า หยางเฉินน่าจะเป็นบุคคลข้างกายจอมพลมากที่สุด
“หึ!”
เซวหยวนป้ากล่าวด้วยน้ำเสียงเย็นชา “แม้ว่าเขาจะเป็นคนข้างกายของจอมพลจริงๆ แต่ก็ไม่สามารถหยุดความมุ่งมั่นของตระกูลเซวของเราที่จะควบคุมสามจังหวัดทางตะวันตกได้!”
“ขอเพียงสามจังหวัดทางตะวันตกอยู่ภายใต้การควบคุม ตระกูลเซวจึงจะสามารถกลับเข้าสู่ราชวงศ์ได้อีกครั้ง”
“นอกจากนี้ แม้ว่าหยางเฉินจะเป็นบุคคลข้างกายจอมพล แต่มันก็เป็นอดีตกาล สี่แดนมีระเบียบวินัยที่เข้มงวดมาก ตั้งแต่เขาจากไป ก็ไม่มีส่วนเกี่ยวข้องกับสี่แดนอีก”
“แม้ว่าจะฆ่าหยางเฉิน ขอเพียงซ่อนมันไว้อย่างดี จอมพลก็ไม่รู้หรอก”
หลังจากได้ยินสิ่งที่เซวหยวนป้าพูด ดวงตาของเซวข่ายก็สว่างขึ้นในทันใด
ใช่! แม้ว่าหยางเฉินจะเคยเป็นคนของจอมพล แต่ตอนนี้เขาได้ออกจากสี่แดนไปแล้ว มันเทียบเท่ากับว่าเขาไม่มีส่วนเกี่ยวข้องกับสี่แดนอีก
“ตอนนี้ คุณเรียกยักษ์ใหญ่ชั้นนำทั้งหมดของเจียงผิงในห้าอันดับแรกมาให้หมอ ผมจะคอยดูว่า ใครกล้าต่อต้านตระกูลเซว!”
เซวหยวนป้ากล่าว
“ครับ ผมจะจัดการให้เดี๋ยวนี้!” เซวข่ายเริ่มจัดทันที
ในไม่ช้า ยักษ์ใหญ่ห้าอันดับแรกของเจียงผิงก็ได้รับคำเชิญจากตระกูลเซว
“คุณหยาง ตระกูลเซวด้เชิญมหาเศรษฐีห้าอันดับแรกของเจียงผิงไปรวมตัวกัน เกรงว่ามันน่าจะเป็นงานเลี้ยงที่หงเหมิน!”
ทันทีที่กวนเจิ้งซานได้รับจดหมายเชิญ เขาก็โทรกลับมาหาหยางเฉิน
หยางเฉินเป็นเพียงคนเดียวที่ไม่ได้อยู่ใน 5 ยักษ์ใหญ่ของเจียงผิง กลับได้รับจดหมายเชิญจากตระกูลเซว
“ในเมื่ออีกฝ่ายเชิญอย่างกระตือรือร้น เราก็ไปลองดู”
หยางเฉินถือจดหมายเชิญการพิมพ์ฟอยล์ในมือของเขา และแสงคมวาบในดวงตาของเขา
เขาจะไม่รู้หรือว่า นี่เป็นงานเลี้ยงหงเหมินอย่างในประวัติศาสตร์?
อย่างไรก็ตาม แค่งานเลี้ยงหงเหมินของตระกูลเดอะคิง มีอะไรน่ากลัว?
“คุณหยาง คุณจะไปร่วมงานหรือ?”
กวนเจิ้งซานตกใจและรีบกล่อมอย่างรวดเร็ว: “คุณหยาง ยังไงเราก็วางแผนจะไปที่เยี่ยนตูอยู่แล้ว ไม่ก็ เรายกเจียงผิงให้ตระกูลเซวเถอะ”
หยางเฉินกล่าวอย่างเย็นชา “ถ้าคุณกลัว สามารถเลือกที่จะไม่ไปก็ได้!”
หลังจากพูดจบ หยางเฉินวางสายโทรศัพท์โดยตรง
ความขี้ขลาดของกวนเจิ้งซาน ทำให้เขาโกรธเล็กน้อย
กวนเจิ้งซานที่โดนหยางเฉินวางสาย สีหน้าก็เปลี่ยนไปมาก ใบหน้าของเขาเต็มไปด้วยความตื่นตระหนก แน่นอนว่าเขาสัมผัสได้ถึงความโกรธในคำพูดของหยางเฉิน
กวนเจิ้งซานไม่กล้าละเลย จากนั้นเขาก็รีบโทรกลับไปหาหยางเฉิน“คุณหยาง คืนนี้ผมจะไปกับท่าน แม้ว่าจะเป็นกองไฟ ผมก็จะไม่ยอมถอย!”
“ไม่ต้องกังวล มีผมอยู่ แม้ว่าจะเป็นกองไฟ นั่นก็จะเป็นการชักดาบและดับไฟได้” หยางเฉินกล่าวจางๆ
ตอนเจ็ดโมงเย็น หยางเฉินขับรถไปโรงแรมหลงเหอเพียงลำพัง
ปลายทางของการเชิญของตระกูลเซว อยู่ที่นี่
ไม่เพียงแต่หยางเฉิน แต่กวนเจิ้งซานและหานเซี่ยวเทียน รวมถึงซูเฉิงอู่ต่างก็อยู่ที่นี่ด้วย
ตระกูลเซวเชิญมหาเศรษฐี 5 อันดับแรกของเจียงผิง นอกจากผู้นำทั้งสามมหาเศรษฐีและหยางเฉินแล้ว ยังมีตระกูลข่งและตระกูลเติ้ง
“คุณหยาง คุณมาแล้วเหรอ!”
ทันทีที่หยางเฉินมาถึงประตูโรงแรม ใบหน้าที่คุ้นเคยหลายคนก็ปรากฏขึ้น มันคือหานเซี่ยวเทียนและกวนเจิ้งซาน เห็นได้ชัดว่ามาถึงก่อนเวลาและกำลังรอหยางเฉินอยู่ที่ประตู
ข้างหลังหานเซี่ยวเทียนและกวนเจิ้งซาน ยังมีอีกสามคน คนหนึ่งคือซูเฉิงอู่ และอีกสองคนคือผู้นำของตระกูลข่งและตระกูลเติ้ง
“คุณหยาง!”
คนอื่นๆเริ่มมาทักทายหยางเฉิน
โดยเฉพาะซูเฉิงอู่ เมื่อเขามองไปที่หยางเฉิน ดวงตาของเขาเต็มไปด้วยความละอายใจ
“เข้าไปเถอะ!”
หลังจากที่หยางเฉินพูดเสร็จ เขาก็เป็นผู้นำและเข้าไปในโรงแรม
ทันทีที่เขาเข้าไปในโรงแรม ชายวัยกลางคนในชุดสูทก็รีบก้าวไปข้างหน้าเพื่อทักทายเขา”ยินดีต้อนรับผู้นำตระกูลทุกท่านสู่โรงแรมหลงเหอ คุณเซวกำลังรอทุกท่านอยู่ในห้องเหมาจักรพรรดิ ทุกท่านโปรดตามผมมา!”
ชายวัยกลางคนสวมสูท แม้จะไม่มีบัตรทำงาน แต่ก็เดาได้ว่าเขาน่าจะเป็นเจ้าของโรงแรมหลงเหอ
ในโรงแรมขนาดใหญ่ นอกจากพนักงานภายใน ตอนนี้ไม่มีคนนอก เห็นได้ชัดว่าถูกเหมาแล้ว
สิ่งนี้ทำให้ผู้นำตระกูลที่ร่ำรวยของเจียงผิงหลายคนกังวลมากขึ้น
ภายใต้การนำของเจ้าของโรงแรม ในไม่ช้าเขาก็มาถึงห้องจักรพรรดิที่ใหญ่ที่สุดที่ชั้นบนสุด
“คุณเซวอยู่ในนั้น ทุกท่านเชิญเข้าข้างใน!”
เจ้าของโรงแรมยืนอยู่ที่ประตูห้องเหมา โค้งตัวเล็กน้อยและกล่าวด้วยท่าทีที่เคารพอย่างยิ่ง
หลังจากที่ผู้นำตระกูลมองหน้ากันและกัน พวกเขาสูดหายใจเข้าลึกๆ และเดินตามหยางเฉินไปทีละคน
หลังจากเข้าไปในห้องเหมา ก็เห็นชายวัยกลางคนที่แข็งแรงนั่งอยู่ในตำแหน่งบนสุด และข้างกายเขา ยังมีชายหนุ่มอายุประมาณ 30 ปี นั่นก็คือเซวข่าย
จากนั้นตัวตนของชายร่างกำยำที่นั่งอยู่บนตำแหน่งบนสุดก็พร้อมที่จะเปิดเผย เซวหยวนป้า ลูกชายคนสุดท้องของราชาแห่งตระกูลเซว หนึ่งในตระกูลเดอะคิงทั้งห้า
เซวหยวนป้านั่งอยู่ที่นั่น เหมือนเนินเขา ใบหน้าของเขาเต็มไปด้วยเนื้อ และร่างกายของเขาเต็มไปด้วยกล้ามเนื้อ นั่นคือกล้ามเนื้อไบเซ็ปส์ ซึ่งดูเหมือนจะใหญ่เหมือนขาใหญ่ๆของคนร่ำรวยเหล่านั้นได้
ในทางกลับกัน ลูกชายของเขาเซวข่ายดูผอมมาก เขาสูง 1.8 เมตร และดูเหมือนเตี้ยมากเมื่ออยู่ข้างเซวหยวนป้า
และข้างหลังเซวหยวนป้าและเซวข่าย มีชายที่แข็งแกร่งคนหนึ่งสวมชุดธรรมดา ยืนอยู่ตรงนั้นราวกับดาบคมสองเล่มที่เปล่งออร่าอันทรงพลัง
ทันทีที่พวกเขาเข้าไปในห้อง สายตาของเซวหยวนป้าก็มองมาทันที แต่เขาแค่กวาดสายตามองดูมหาเศรษฐีเหล่านั้นอย่างดูถูก และในที่สุดก็ถึงหยางเฉินซึ่งยืนอยู่ตรงกลาง
