The Legendary Mechanic – ตอนที่ 384 ยานแม่ของดาราทมิฬ

ผู้เล่นทุกคนต่างตกใจ
“ภารกิจอะไร?”ขนมปังสุนัขเสียสูญ
“ควรเป็นภารกิจกะทันหัน แต่ทำไมหานเซี่ยวถึงเพิ่งรู้ตัวว่าเสียของสำคัญไป?”จันทราเมเปิ้ลลูบคางและพึมพำ แต่ความกังวลของผู้เล่นอื่นนั้นต่างจากเธอ พวกเขาไม่ถามว่าทำไม พวกเขาแค่กังวลถึงรางวัล
“เกราะชั้นสิบโท!”ดวงตาของเจ้าชายลำดับสองเป็นประกาย
นี่คือเกราะที่สูงกว่าเกราะชั้นพลทหาร ดังนั้นทุกคนจึงอยากได้
“ภารกิจแข่งขัน…”
หน้าของห่าวเทียนกลายเป็นจริงจัง ทันใดนั้น พื้นก็สั่น เขาหันไปและเห็นดาบคลั่งกำลังถีบตัวออกไป แม้กระทั่งพื้นก็ยังแตก ดาบคลั่งรีบไปหาเบาะแสทันทีโดยไม่ชักช้า
มีเพียงหลี่เกอที่ต่างจากทุกคน ดวงตาเขาเต็มไปด้วยประกายไฟและความประหลาดใจ
ลูกปัดดำ…ไม่ใช่อันที่อยู่กับฉันรึไง?!
งั้น หานเซี่ยวก็คือตัวละครลับนั่นเอง!นั่นสมเหตุสมผล
ลูกปัดอยู่ในมือเขา งั้นมันก็หมายความว่าเขาทำตามข้อกำหนดภารกิจแล้ว?!
ไม่มีใครรู้ว่าเขาก้าวล้ำทุกคน ทุกคนแข่งขันกันอย่างสูญเปล่า ช่างเป็นความรู้สึกที่ดีจริงๆ!
หัวใจเขาเหมือนถูกฉาบไปด้วยน้ำผึ้ง
ครั้งนี้ หานเซี่ยวรีบกลับมา เพียงเมื่อฝูงชนกำลังจะถามเขา หลี่เกอก็ผลักทุกคนออกไปและนำลูกปัดออกมาส่งให้หานเซี่ยว
“แบล็คสตาร์ นี่ดูเหมือนจะเป็นของที่คุณทำหาย”หลี่เกอกล่าว
ดวงตาของหานเซี่ยวเป็นประกาย เขาหยิบมาและกล่าวอย่างยินดี”นายรู้ได้ยังไงว่าสิ่งนี้มีค่าต่อฉัน?ฉันทำมันหายไปหลายวันก่อน ไม่คิดเลยว่านายจะหยิบมันขึ้นมา นายโชคดีจริงๆ นายช่วยฉันไว้มาก ขอฉันคิดก่อน….อืม เกราะนายดูเหมือนจะเสียหายอยู่บ้าง ฉันจะให้ชุดเกราะใหม่กับนายเป็นรางวัล”
รอยยิ้มพอใจปรากฏบนใบหน้าหล่อของหลี่เกอ แตกต่างกันผู้เล่นอื่น
บ้าอะไรกัน?ภารกิจจบแล้ว?มันไม่ใช่การแข่งขันเลย มันเป็นการเสียความรู้สึก!
สายตารำคาญ และอิจฉาของผู้เล่นถาโถมใส่หลี่เกอ ส่วนหลี่เกอก็ยักไหล่อย่างภาคภูมิ
เมื่อเห็นแบบนี้ หานเซี่ยวก็เล่นกับลูกปัด ยิ้มและไม่พูด
ภารกิจแข่งขันแตกต่างจากภารกิจอื่น นอกจากรางวัลจริงแล้ว ตราบเท่าที่หลี่เกอรู้สึกว่าเขาเหนือกว่าคนอื่น เขาก็จะยอมมอบลูกปัดให้อย่างเต็มใจ นี่เป็นลักษณะที่หานเซี่ยวพบได้จากการกระทำของหลี่เกอ ดังนั้นเขาจึงปรับภารกิจนี้ให้หลี่เกอโดยเฉพาะ ทำให้เขารู้สึกเหนือกว่าใคร
ดังนั้น หลี่เกอจึงมองลูกปัดให้อย่างเชื่อฟัง แม้กระทั่งความภาคภูมิเขาก็ยังอยู่ในการคาดการณ์ของหานเซี่ยว
เมื่อเดินไปข้างๆ หานเซี่ยวก็มองหน้าต่างสถานะ
 
ท่านได้รับของลึกลับ การส่งมอบให้ตัวละครพิเศษจะมอบรางวัลมหาศาลให้ท่าน หรือท่านสามารถใช้มันเพื่อระบุ
 
คำอธิบายของลูกปัดนั้นเหมือนกัน หานเซี่ยวสำรวจมัน มันมีสีดำและเรียบ เปล่งประกายเวทมนตร์เป็นครั้งคราว เขากรองความทรงจำทันที
บางสิ่งจากฝั่งเวทมนตร์ มณีวิญญาณ?บอลเสริมพลัง?หืม ไม่ใช่ ดาราทมิฬถือมันเป็นของสำคัญ ลูกปัดนี้ควรล้ำค่ากว่านั้น อาจเป็นลูกปัดข้อความลับ?
ลูกปัดข้อความลับคือเวทมนตร์ชั้นสูง จำต้องปลดล็อคด้วยรหัสผ่านพิเศษทางเสียงเท่านั้น หลักการรักษาความลับมันคือผนึกเวทมนตร์ที่เกิดจากรูปแบบเวทมนตร์คล้ายเขาวงกต มีเพียงรหัสผ่านถึงสามารถกระตุ้น’ดวงตา’ได้ มันซับซ้อนมาก
แน่นอน เนื่องจากมันถูกล็อค มันก็ยังมีวิธีที่สอดคล้องเพื่อทำลายล็อคนั่น ด้วยการใช้เครื่องมือโครงสร้างเวทมนตร์ขนาดใหญ่เพื่อทำการวิเคราะห์ตัวล็อคเวทมนตร์หรือใช้จอมเวทย์ระดับสูงเพื่อปลดล็อคมัน
สิ่งสำคัญไม่ใช่ตัวลูกปัด แต่เป็นข้างใน
เดิมที เขาคิดดว่าลูกปัดจะกระตุ้นภารกิจลับ แต่มันดูเหมือนจะเป็นลูกปัดข้อความลับ เป้าหมายของดาราทมิฬไม่อาจคาดเดาได้ด้วยลูดปัด แต่เป็นของภายใน
การแนะนำกล่าวถึงสองวิธีการใช้มัน หนึ่งคือมอบให้ตัวละครพิเศษ หลี่เกอไม่รู้ แต่หานเซี่ยวไม่เหมือนกัน ดาราทมิฬหรือโกโดร่าน่าจะเป็นตัวละครพิเศษนั่น ลูกปัดสามารถแลกเป็นรางวัลและช่วยด้านที่เขาเลือกได้ และหากเขาใช้เพื่อวินิจฉัยลูกปัด มันควรกระตุ้นภารกิจลับ
ไม่ว่าจะตัวเลือกไหน เขาสามารถเลือกได้อย่างอิสระ
หานเซี่ยวยิ้มและอารมณ์ดี
เดิมที เขาแค่ถูกเผ่าเงินว่าจ้าง แต่หลังเหตุการณ์ไม่คาดคิดต่างๆ ไม่เพียงแต่เขาจะได้เข้าร่วมเกาะมังกร เขายังทำลายแผนของดาราทมิฬอีกด้วย
ตอนนี้ลูกปัดอยู่ในกำมือเขา และดาราทมิฬก็ได้รับข้อมูลตำแหน่งผิดๆไป
…
ในคุกเกาะมังกร คนของสามกลุ่มทหารรับจ้างกำลังพักในห้องขัง เสร็จสิ้นการสนทนา และมันก็ไร้ความหมายที่จะโต้เถียงว่าแบล็คสตาร์จะทำภารกิจสำเร็จไหม ยังไงก็ตาม พวกเขาทำได้แค่รอ ทุกอย่างขึ้นอยู่กับหานเซี่ยว
แม้โกอาจะกล่าวว่าเชื่อใจเขา  ทุกคนต่างก็คิดว่าหานเซี่ยวไม่มีโอกาส
ไม่มีใครพูดและหน้าพวกเขาก็เต็มไปด้วยความเบื่อหน่าย
เสียงเท้าใกล้กันมา  พวกเขาคิดว่ามันเป็นยามลาดตระเวน แต่คนนั้นกลับหยุดหน้าห้องขังและกล่าว”ทุกคน ฉันทำภารกิจสำเร็จแล้ว”
เสียงนี้…แบล็คสตาร์?!
โกอา เซอลีนี่ พ็อตเตอร์และคนอื่นเงยหน้าขึ้นและเห็นหานเซี่ยวกำลังยืนอยู่ด้านหน้าคุกด้วยรอยยิ้ม
“นายช่วยเผ่าเงินได้แล้ว?!”พ็อตเตอร์ดีดตัวขึ้น จ้องหานเซี่ยวอย่างไม่อยากเชื่อ
“นายไม่ได้พูดเล่นใช่ไหม?”เซอลีนี่กล่าว น้ำเสียงสงสัยแต่ยังมีความคาดหวัง
หานเซี่ยวนำอุปกรณ์สื่อสารออกมา เขาเพิ่งติดต่อนายจ้าง นายจ้างได้รู้ว่าสหายเขาถูกช่วยแล้วและแปลกใจมาก หานเซี่ยวช่วยประหยัดเงินก้อนโตให้พวกเขา ดังนั้นนายจ้างจึงไม่ตระหนี่กับคำชมเขา คำชมนั่นเกือบทำให้เขาตัวลอย
แน่นอนหานเซี่ยวไม่รู้ว่ามีการโต้เถียงกันระหว่างนายจ้างด้วย กัปตันที่เลือกไว้ใจเขาเป็นคนที่มีความสุขสุด รู้สึกว่าหานเซี่ยวไม่ทำให้เขาผิดหวังและคนที่สงสัยเขาก็พูดอะไรไม่ออก โดยเฉพาะคนที่สงสัยว่าหานเซี่ยวร่วมมือกับฮอร์ไรด์โกงพวกเขา พวกเขารู้สึกละอายใจ
นายจ้างยืนยันเป็นการส่วนตัวว่าสหายได้ถูกหานเซี่ยวช่วยแล้ว และทหารรับจ้างหลายร้อยก็ยืนขึ้นพร้อมกัน
ตอนแรกทหารรับจ้างส่วนใหญ่ไม่มีหวัง ทุกสิ่งรู้สึกหลุดมือไปหมด และพวกเขาก็ทำได้แค่ยอมมอบภารกิจให้หานเซี่ยว แต่หานเซี่ยวกลับทำสำเร็จจริงๆ!
โกอากำหมัดและกล่าวด้วยดดวงตาสดใส”นายไม่ทำให้ฉันผิดหวังจริงๆ”
หานเซี่ยวเลิกคิ้วและบ่น”งั้นหรอ?แต่พวกคุณทำเหมือนไม่เคยคาดหวังอะไรเลย”
ทหารรับจ้างเกาหัวอายๆ เมื่อวงแหวนนภา คมดาบและทองม่วง สามกองทัพชื่อดังเข้าร่วมภารกิจ แม้แบล็คสตาร์จะร่วมทีมด้วย พวกเขาก็ยังรู้สึกเหนือกว่าแม้จะไม่ได้แสดงออกทางใบหน้า
ในสายตาทหารรับจ้างส่วนใหญ่ ทีมของหานเซี่ยวมีทางเลือกเพิ่มเติม แต่ทว่า มันเป็นคนที่พวกเขาประเมินต่ำไปที่ทำภารกิจสำเร็จด้วยตัวคนเดียว
ทหารรับจ้างทุกคนอับอาย
หลังมีความสุขไปสักพัก พวกเขาก็ควบคุมอารมณ์ เซอลีนี่ถามถึงสิ่งที่เกิดขึ้น และหานเซี่ยวก็อธิบายส่วนที่ข้องเกี่ยว แน่นอน เขาซ่อนสิ่งต่างๆเกี่ยวกับดาราทมิฬไว้
หลังเขาพูดจบ เซอลีนี่ก็ส่ายหัว”ฮอร์ไรด์อยากใช้สหายเขาเพื่อแบล็คเมล์เผ่าเงิน ความคิดนั้นดีมาก แต่ผลลัพธ์ก็ทำให้เขาเสียทุกอย่าง…”
 
หานเซี่ยวพยักหน้า ฮอร์ไรด์มีความสุขกับตัวเลือกมากมาย แต่ความกระหายเขามากเกินไป หากเขาขายเผ่าเงินแต่แรก เขาคงไม่กลายเป็นเป้า
คำว่าโลภนั้นใกล้เคียงกับคำว่าจน
ภารกิจลุล่วงดี โดยอาศัยกลุ่มทหารรับจ้างแบล็คสตาร์ แน่นอน หลังความสำเร็จนี้ ความสามารถของแบล็คสตาร์ก็ทำให้เป็นที่จดจำ
นอกจากจะบอกเพื่อนๆเขา หานเซี่ยวยังมาเยี่ยมเพื่อถามว่าพวกเขาจะได้รับการปล่อยตัวตอนไหน
“หัวหน้าเราได้จ่ายค่าประกัน พวกเขากำลังตรงมาเกาะมังกร และเมื่อพวกเขามาถึง เราก็จะเป็นอิสระ อาจเป็นอีกไม่กี่วัน”โกอากล่าว
“ไม่กี่วัน…ก็ไม่แย่”
หานเซี่ยวพยักหน้า เขาได้ของดีและภารกิจก็สำเร็จ เขาอยากออกไปพร้อมกับทุกคน กลับไปรับความรู้ทั้งสองและรวมพวกมันเป็นเทคโนโลยีบีบอัด จากนั้นเขาก็จะถือว่าเขาสู่ระดับใหม่ของช่างกล เขารอคอยวันนี้มานานแล้ว
เขาไม่อยากอยู่ในเกาะมังกร  การติดอยู่ในที่เดียวไม่เอื้อต่อการพัฒนาของกลุ่มทหารรับจ้าง กองกำลังเขาคือพื้นฐานของพิมพ์เขียว และแม้จะมีผลประโยชน์มากมายในเกาะมังกร โอกาสก็ยังจำกัด น้อยกว่าเอกภพอันกว้างใหญ่ แต่ทว่า หานเซี่ยวไม่อาจละทิ้งเกาะมังกรได้
“ยังเหลือเวลาอีก หวังว่าฉันจะสามารถโน้มน้าวเอเมสได้…”
หลังหานเซี่ยวออก นักโทษก็ไม่เบื่อหน่ายอีก มันเต็มไปด้วยความสุข
ความกังวลหลักของทหารรับจ้างได้ถูกแก้ไขแล้ว ดังนั้นพวกเขาจึงพอใจมาก
ในห้องขัง เซอลีนี่และพอตเตอร์ก็คิดสิ่งเดียวกัน
ฉันสงสัยว่าแบล็คสตาร์จะยังเป็นทหารรับจ้างต่อไหม ทีมเขามีความสามารถมาก และเขาก็มีเกาะมังกรหนุนหลัง พวกเขาไม่ถือเป็นกลุ่มทหารรับจ้างเล็กๆโดยปราศจากคนหนุนอีก เมื่อถึงเวลา ฉันจะขอให้เบื้องบนเป็นพันธมิตรกับกลุ่มทหารรับจ้างนี้ เราไม่อาจปล่อยให้วงแหวนนภาชิงตัวเขาไปฝ่ายเดียวได้
…
เพื่อให้เกาะมังกรเดินทางได้อย่างอิสระในจักรวาล เอเมสได้ติดตั้งอุปกรณ์ไว้เดินบน เครื่องกำเนิดม่านพลังมาจากยานหลักของสหพันธ์แห่งแสง และเครื่องยนต์พลาสม่าจากยานจู่โจมของจักรวรรดิคริมสัน ประสิทธิภาพการเดินทางมันดีมากและแม้เอเมสจะซื้อมาด้วยอิทธิพลเธอ แต่เธอก็ยังต้องจ่ายด้วยเงินก้อนโต
เกาะมังกรลอยผ่านฝูงอุกกาบาตอย่างปลอดภัย และยานจำนวนมากก็ออกตัวทันทีหลังม่านพลังลดลง ทิ้งเกาะมังกรไว้ด้านหลังก่อนมันจะเข้าสู่ชายแดนของสองอารยธรรม
ไม่กี่วันต่อมา ยานของเพ็กกี้ก็อยู่ไกลจากเกาะมังกร มันค่อยๆแล่นในเขตดาราไร้คน ไม่มีดาวตายตัวอยู่ มีเพียงดาวสีเทาที่ตายแล้ว
ทันใดนั้น รอยพับก็ปรากฏในอวกาศมืด และวัตถุขนาดใหญ่กว่ายานของเพ็กกี้หลายร้อยเท่าก็ออกจากโหมดล่องหนซึ่งหยุดตรงหน้ายานเพ็กกี้
ให้เทียบขนาดก็เหมือนถั่วกับแตงโม
วัตถุนี้สูงและดุร้าย มีสีดำสนิทนอกจากลวดลายสีทอง มันไม่มีรูปร่างเพรียว เหมือนปริซึม นี่ไม่ใช่ยานอวกาศทั่วไป มันคือยานแม่ขนาดกลางของดาราทมิฬ คล้ายกับฐานเคลื่อนที่ เต็มไปด้วยยานรบมากมาย
ดาราทมิฬไม่มีฐานแน่นอน ฐานทั้งหมดคือยานแม่ อยู่ในโหมดล่องหนและเคลื่อนที่ไปทั่ว นั่นทำให้องค์กรลึกลับและยากจะติดต่อ ไม่มีใครรู้ตำแหน่งของดดาราทมิฬ พวกเขาซ่อนในความมืดและรอโอกาส
พวกกินซากตกใจและเริ่มคาดเดา
เพ็กกี้ยินดีมากเมื่อเห็น
“ดาราทมิฬไม่ทำลายคำพูด พวกเขามารับฉัน!”