The Man from Hell – ตอนที่ 94 : พวกแกทุกคนสมควรต้องตาย!

‘เย่เฟิง!’

‘เขากลับมาแล้ว!’

บรรดาใบหน้าของสมาชิกตระกูลเย่ตกตะลึงอย่างมากเมื่อเห็นเย่เฟิง

“ไม่นะ! เย่เฟิงรีบวิ่งหนีไป!”

“เย่เฟิง นายมาที่นี่ทำไม นายกลับมาทำไม!”

“ไม่! เย่เฟิง นายคือความหวังสุดท้ายของตระกูลเย่ รีบออกจากที่นี่ซะ! ได้โปรด! หนีไปซะ!”

พวกสมาชิกในตระกูลทั้งหมดต่างร้องตะโกนบอกกับเย่เฟิง!

พวกเขานั้นไม่กลัวความตาย ถ้าหากเย่เฟิงนั้นจะมีชีวิตรอดต่อไป!

แต่พวกเขาหวาดกลัวที่เย่เฟิงจะต้องมามีชะตากรรมเดียวกับพวกเขาเช่นกัน!

เมื่อพวกเขาตระหนักว่าทั้งตระกูลเย่กำลังจะต้องถูกทำลาย พวกเขาทุกคนก็ดูสิ้นหวังลงอย่างมาก

ขณะที่เย่เฟิงมองดูสมาชิกตระกูลเย่และเหล่าซากศพที่กองอยู่บนพื้นดิน เขาก็เดินมาหยุดยืนข้างหน้าแล้วพูดด้วยเสียงอันดังว่า “เหล่าสมาชิกตระกูลของฉัน!”

ขณะที่เย่เฟิงพูด คนในตระกูลเย่ทั้งหมดก็เงียบเสียงลงภายในเสี้ยววินาที

 

พวกเขาทั้งหมดจับจ้องไปที่เย่เฟิง

เมื่อจ้องมองไปที่ดวงตาที่เต็มไปด้วยความปรารถนาของพวกเขา ใบหน้าของเย่เฟิงก็เปลี่ยนเป็นเคร่งขรึมและเยือกเย็นขณะที่เขาพูดต่อว่า “ก่อนหน้านี้ พวกนายเคยทำให้ฉันอับอาย นั้นเป็นเหตุผลที่ฉันทอดทิ้งพวกนายไป! แต่เมื่อพวกนายพร้อมที่จะตายอย่างลูกผู้ชาย พวกนายก็มีคุณสมบัติพอที่จะเป็นสมาชิกในตระกูลของฉัน!”

“ตระกูลเย่นั้นจะยอมต่อสู้จนตัวตาย ดีกว่าที่จะมีชีวิตอยู่อย่างน่าสมเพชแบบนี้!”

หลังจากพูดแล้วเย่เฟิงก็มองไปที่ เย่หลงและคนอื่น ๆ ของตระกูลซือกง ด้วยสายตาที่เต็มไปด้วยพลังฉีที่ดุร้ายของเขาแล้วพูดว่า “เมื่อพวกแกทำให้ตระกูลของฉันต้องหลั่งเลือด พวกแกจะต้องตาย! และเมื่อพวกแกกล้าฆ่าคนในตระกูลของฉัน พวกแกก็จะถูกฆ่าตายเช่นกัน!”

“พวกแกทุกคนสมควรต้องตาย!”

 

คำพูดของเย่เฟิงนั้นทำให้หัวใจเหล่าสมาชิกของตระกูลเย่ทุกคนที่เหลืออยู่นั้นลุกโชน นั่นทำให้แต่ละคนในตระกูลเย่นั้นกลับมามีไฟแห่งความหวังขึ้นอีกครั้ง

เลือดในกายของพวกเขาแต่ละคนต่างเร่าร้อนขึ้นมา!

“เย่เฟิง!”

“เย่เฟิง!”

“เย่เฟิง!”

สมาชิกทุกคนในตระกูลเย่ต่างร้องตะโกนเรียกชื่อเย่เฟิงอย่างบ้าคลั่ง ใบหน้าของพวกเขาเป็นสีแดงและเร่าร้อนและ ในตอนนั้นเย่เฟิงได้กลายเป็นไอดอลและเป็นความหวังของพวกเขา!

แม้ว่าพวกเขาจะต้องตายพวกเขาจะไม่ยอมพ่ายแพ้ต่อความหวังของพวกเขา!

ไม่เพียงแต่สมาชิกทั่วไปของตระกูลเย่เท่านั้น แม้แต่พวกผู้อาวุโสเช่นเย่ฟ่างเฉิง เย่หยุนซาน และเย่หยุนไห่ก็เต็มไปด้วยความตั้งใจที่จะต่อสู้กลับ!

เพราะพวกเขานั้นก็คือสมาชิกของตระกูลเย่เช่นกัน!

ตระกูลเย่นั้นยอมต่อสู้จนตัวตาย ดีกว่าที่จะมีชีวิตอยู่อย่างน่าสมเพชแบบนี้!

“ฆ่าพวกมัน!”

“ฆ่าพวกมัน!”

“ฆ่าพวกมัน!”

สมาชิกแต่ละคนของตระกูลเย่ กำลังตะโกนเชียร์อย่างบ้าคลั่ง!

พวกเขาอาจจะต้องต่อสู้จนตัวตาย แต่แล้วยังไงล่ะ!

ทั้งตระกูลของพวกเขาอาจจะจบสิ้นลงภายในวันนี้ แล้วทำไมล่ะ!

ตราบใดที่พวกเขายึดมั่นกับในความเชื่อของพวกเขา ตระกูลของพวกเขานั้นก็จะยังคงอยู่ไปตลอดกาล!

ในเสี้ยววินาทีนั้น เย่หลง ซือกงทัวและสมาชิกคนอื่น ๆ ของ ตระกูลซือกงในลานนั้นต่างโกรธแค้นและเกรี้ยวกราด

พวกเขาไม่คิดว่าเจตนาที่จะต่อสู้ของตระกูลเย่นั้นจะเกิดขึ้นจากแค่คำพูดสั้น ๆ ของเย่เฟิง

“ให้ตายสิ!  โธ่เว้ย!”

เย่หลงอิจฉาเย่เฟิง เพราะเย่เฟิงนั้นได้อภิสิทธิ์และความสนใจต่าง ๆ จากคนในตระกูลที่ไม่มีใครเคยได้รับจากในตระกูลเย่

ยิ่งไปกว่านั้น เมื่อดูจากท่าทางที่แสดงออกมาของคนในตระกูลของเขา เย่เฟิงตอนนี้นั้นเป็นเหมือนดั่งเทพเจ้าของตระกูลเย่ไปแล้ว!

เย่หลงจึงบอกซือกงทัวว่า “ท่านพ่อตา ชายคนนี้คือเย่เฟิง จับเขา! แล้วก็ฆ่าเขาซะ! ผมจะเลาะเส้นเอ็น กล้ามเนื้อและกระดูกของมันออกมาเป็นชิ้น ๆ !”

เสียงของเย่หลงฟังดูชั่วร้ายอย่างมาก

ซือกงจิงกล่าวเสริมด้วยความเกลียดชังอย่างมาก “ท่านพ่อ มันคนนี้แหละ ที่ฆ่าเกอร์สัน และมันยังบังคับให้หนูตบหน้าตัวเองด้วย! ฆ่ามัน! รีบฆ่ามันเลย!”

ซือกงจิงเกลียดชังเย่เฟิงมาก!

หลังจากได้ยินคำพูดของพวกเขา สีหน้าของซือกงทัวก็เปลี่ยนไปเป็นมืดมนในทันที

เขาจ้องไปที่หน้าของเย่เฟิงและพูดอย่างโหดเหี้ยมว่า “เย่เฟิง! ฮึ มันก็เป็นแค่มดแมลง!”

ซือกงทัวโบกมือของเขาแล้วพูดว่า “ไปฆ่ามันสิ! แล้วสับมันให้เป็นชิ้น ๆ !”

 

หลังจากคำพูดของซือกงทัวลบ พวกหัวกะทิของตระกูลซือกงก็พุ่งเข้าหาเย่เฟิง ด้วยความเร็วปานดาวหาง

ด้วยดาบเหล็กที่อยู่ในกำมือ พวกเขาทุกคนนั้นล้วนโหดเหี้ยมอย่างมาก

พวกเขาพุ่งเข้าหาเย่เฟิงราวกับฝูงหมาป่าที่ดุร้ายและหิวโหย!

“ไปตายซะ!”

เหล่าหัวกะทิทั้งหมดก็ยกดาบเหล็กในมือของพวกเขาขึ้นมา

เมื่อมองดูการต่อสู้ที่กำลังจะเกิดขึ้น สมาชิกตระกูลเย่เบิกตากว้าง เหงื่อเริ่มไหลรินออกมาจากแก้มและหน้าผากของพวกเขา ทุกคนต่างก็รู้สึกเป็นห่วงเย่เฟิง

ทว่าเย่เฟิงนั้นกลับยืนอยู่นิ่ง ๆ พร้อมกับเผยรอยยิ้มกระหายเลือด

“ในเมื่อพวกแกฆ่าคนในตระกูลของฉัน ฉันจะฉีกพวกแกออกเป็นชิ้น ๆ !”

เย่เฟิงกระแทกเท้าไปบนมีดสปาร์ตาที่ตกอยู่บนพื้น ทันใดนั้นสปาร์ตาบนพื้นก็ดีดตัวลอยขึ้นมาภายในเสี้ยววินาที

เย่เฟิงคว้ามันเอาไว้ และเขาก็หายตัวไป!

ภายใต้สายตาของคนอื่น ๆ ที่มองอยู่ ร่างกายของเขาหายไปทันที!

‘หืมม ?’

เมื่อมองดูเย่เฟิงที่หายตัวไป พวกหัวกะทิของตระกูลซือกงก็หันรีหันขวางด้วยความสับสน

แต่ไม่รู้ว่าทำไม ในตอนนี้พวกเขารู้สึกราวกับว่าพวกเขานั้นถูกปกคลุมด้วยพลังฉีที่ดุร้าย!

มันให้ความรู้สึกราวกับว่าพวกเขากำลังก้าวเท้าเข้าสู่นรก เป็นผลให้พวกเขาทุกคนรู้สึกขนทั่วทั้งตัวกำลังลุกและเส้นผมบนหัวพวกเขาตั้งชัน!

“ไม่ รีบถอยกลับมา เร็วเข้า!”

แต่เย่เฟิงนั้นก็ปรากฏตัวขึ้นด้านหลังของพวกเขาเหมือนกับปีศาจ!

 

ทันใดนั้นด้วยแสงที่เป็นประกายเหมือนดาวตก พวกหัวกะทิของตระกูลซือกงก็ตัวแข็งทื่อ!

‘หืมม ?’

ทุกคนที่อยู่ตรงนั้นต่างตกตะลึง

สมาชิกทั้งหมดของทั้งตระกูลเย่และของตระกูลซือกงต่างก็สับสนอย่างมาก

พวกเขาไม่เข้าใจว่าทำไม พวกหัวกะทิของตระกูลซือกงต่างยืนอยู่นิ่ง ๆ !

ตอนนั้นเอง เศษเนื้อชิ้นหนึ่งก็กระเด็นออกมาจากพวกหัวกะทิของตระกูลซือกง!

จากนั้น เหตุการณ์ต่อไปที่เกิดขึ้นก็ทำให้พวกเขาไม่มีวันลืมได้ตลอดชีวิตของพวกเขา!

ฉับ!

ฉับ!

ฉับ!

เศษชิ้นเนื้อเริ่มขาดกระเด็นออกมาจากร่างกายทีละคน!

ในพริบตาเดียว เหล่าพวกหัวกะทิที่โหดร้ายที่สุด 10 คนของตระกูลซือกงก็ได้กลายเป็นซากศพที่มีสภาพไม่สมประกอบ!

ทั่วทั้งลานตกอยู่ในความเงียบงัน!

ทุกคนในที่เกิดเหตุนั้นถูกฆ่าตายด้วยฉากนองเลือดที่น่าสยดสยอง!

‘ตาย!’

‘พวกเขาทั้งหมดตายแล้ว!’

‘เป็น…เป็นไปไม่ได้!’

ไม่มีใครเชื่อสายตาของพวกเขา ไม่ว่าจะเป็นสมาชิกของตระกูลเย่หรือตระกูลซือกง

ในเสี้ยววินาที เหล่าหัวกะทิทั้ง 10 ของตระกูลของซือกงก็ได้รับการจัดการทั้งหมดแล้ว!

มีเพียงแค่ปีศาจเท่านั้นที่จะสามารถทำเรื่องโหดร้ายแบบนี้ได้!

 

หลังจากเงียบไปพักหนึ่ง ทั่วทั้งบริเวณก็ตกตะลึง!

สมาชิกของตระกูลเย่นั้นเกือบจะหมดสติไปเนื่องจากความตื่นเต้น!

‘เขาฆ่าคนนับ 10 คนได้ภายในเสี้ยววินาที!’

‘เขา…เขาเป็นปีศาจแน่ ๆ !’

“เย่เฟิง!”

“เย่เฟิง!”

“เย่เฟิง!”

หลังเกิดฉากนองเลือด สมาชิกของตระกูลเย่ทั้งหมดต่างโห่ร้องให้กำลังใจ ด้วยการเปล่งชื่อเย่เฟิงดัง ๆ ครั้งแล้วครั้งเล่า ด้วยความชื่นชม

คำสองคำว่า ‘เย่เฟิง’ ถูกสลักลงไปในจิตใจของสมาชิกแต่ละคนในตระกูลเย่ ซึ่งจะไม่มีวันเลือนหายไป!

แม้แต่ซือกงทัวและผู้อาวุโสของตระกูลซือกงก็ยังคงอยู่ในอาการตกใจ

เมื่อมองดูซากศพตรงหน้า พวกเขารู้สึกว่าเปลือกตาของพวกเขากำลังกระตุกอย่างแรง!

The Man from Hell

The Man from Hell

จักรวรรดิปีศาจได้ถือกำเนิดขึ้นมาอีกครั้งในจักรวาลแห่งนี้ เหล่าศัตรูต้องคุกเข่าต่อหน้าเขา แลเหล่าหญิงงามควรสยบแทบเท้าของเขา “ข้าคือปีศาจ ผู้ที่เหล่าทวยเทพเทวาทั้งหลายต่างยอมศิโรราบ หากเจ้าไม่ยอมก้มหัวให้ข้า ข้าจักบังคับเจ้าด้วยกำลัง” — เย่เฟิง! The Demon Empire in the universe was reborn and came back! Enemies should kneel down in front of him! Beauties should lie down in front of him! “I am a demon. I ens*ave gods and immortals! If you don’t succumb to me, I will convince you by force!”–Ye Feng!

Comment

Options

not work with dark mode
Reset