ตอนที่113
“คุณหลอดไฟ ช่วยใจเย็นก่อนนะ แล้วบอกมาว่าสถานที่คือที่ไหน”
โทนี่ก็ตอบกลับทันที “โรงงานที่เพพเพอร์กําลังจะเป็นอันตรายนั้นอยู่ที่สตาร์คอินดัสทรี่!”
ลีคิดอยู่พักนึง เพราะสตาร์คสร้างมาร์ควันไม่สําเร็จ แล้วสเตนห์สามารถสร้างขึ้นมาได้ยังไงกัน “เค เดี๋ยวจะไปที่นั้นในอีกหนึ่งนาที”
เมื่อโทนี่ได้ยินแบบนี้ก็โวยวายทันที “อะไรคือหนึ่งนาที? พูดมาให้ชัดๆ!”
“จะอยากรู้ไปทําไม คิดว่าคุณบินเร็วที่สุดงั้นหรอ?” ลียังพูดข่มต่อ “ก็แน่นอน 100 กิโลเมตรต่อชั่วโมง…”
“เยี่ยมหนิหัวเจล ความเร็วแค่นั้นก็คงจะถึงในอีก 3 นาทีครึ่งสินะ….ไม่ต้องพูดมากล้ะรีบๆบินมา”
หลังจากนั้นทั้งสองก็วางสายกันทันที
ลีที่เตรียมตัวพร้อมเสร็จแล้วก็เลยลองโทรหาคอลสันดู “คอลสัน คุณอยู่ไหน?”
บูม ปัง !
“อ๊า!!”
ทันทีที่ฟิลรับสาย ลีก็ได้ยินทั้งเสียงปืน และเสียงร้องของเพพเพอร์
ลีเข้าใจสถานการณ์ทุกอย่างทันที หลังจากนั้นก็รีบแปลงร่างและบินออกไปอย่างรวดเร็ว
ที่คอลสันไม่ได้ตอบกลับอะไรลีก็เพราะว่าจังหวะที่ลีโทรมา เพพเพอร์กําลังถูกลากตัวไปซึ่งคอลสันเองก็โดนต่อวัน
“ฉัน…” เพพเพอร์ถึงกับพูดอะไรไม่ออก เพราะกําลังรู้สึกตัวว่าเธอกําลังจะตาย
“ผมขอโทษผมยังไม่รู้เรื่องราวทั้งหมดเลย ผม..”
คอลสันยังพูดไม่ทันจบ สเตนห์ก็ทุ่มเพพเพอร์ลงกับพื้นทันที
“ข้าคือไอร่อนคิง!”
หุ่นเหล็กที่สเตนห์บังคับอยู่นั้นมีขนาดใหญ่มาก แต่ก็ไม่เท่ากับหุ่นเหล็กต่อต้านฮัคก์ที่โทนี่ได้สร้างไว้ในหนัง ทั่วทั้งผิวเป็นเหล็กที่แข็งแกร่ง ซึ่งไม่ได้ทาสีอะไรให้โดดเด่น มันดูชิวๆแต่เท่และขึงขัง
“วิ่งเร็ว!” คอลสันผืนลุกขึ้นมาและไปพยุงเพพเพอร์ขึ้นมา “วิ่งอย่างเดียวไม่ต้องสนใจอะไรทั้งนั้น!”
สเตนห์เองที่คิดว่าตัวเองได้เปรียบทุกอย่างก็ชะล่าใจเล่นกับเหยื่อ ปล่อยให้เพพเพอร์วิ่งหนีออกไป
จังหวะที่เพพเพอร์วิ่งขึ้นมาจากชั้นใต้ดิน เธอก็พบกับเตาปฏิกรณ์ขนาดใหญ่ที่กําลังปล่อยพลังงานออกมาอยู่
และเมื่อออกมาจากชั้นใต้ดินแล้ว โทรศัพท์ของเพพเพอร์ก็มีสัญญานทันที
กริ้ง!
“เพพเพอร์”
“โทนี่!”
“มันเกิดอะไรขึ้น คุณโอเคไหม?”
“สเตนห์ เขาบ้าไปแล้ว!” เพพเพอร์พูดอย่างกังวล “เขาฆ่าเจ้าหน้าที่ไป 4 คนแล้วและต่อจากนี้…”
“ผมรู้” โทนี่พูดแทรกทันที “ฟังผมนะ ต่อจากนี้ผมจะไปรับคุณออกมาแล้ว อดทนเอาไว้นะ”
ทันใดนั้นก็มีเสียง บึม!
พื้นดินคอนกรีตหนาถูกระเบิดออกทันที หลังจากนั้นสเตนห์ในชุดเหล็กไอร่อนคิงก็กระโดดปีนขึ้นมาจากรู…
