ตอนที่22 อาหารของครอบครัวลี
“…”
‘ข้าฝึกแค่ไม่กี่วันเว้ย!’ ลีคิดในใจ หลังจากนั้นก็ถามว่า “ผมบอกไปแบบนั้นหรอ?”
“ใช่สิ … เรามาเปลี่ยนการฝึกรูปแบบใหม่ดีกว่า หนูจะขู่หัวหน้าว่า ถ้าหัวหน้าดุหนูอีก หนูจะไม่ฝึกแล้ว!”
“ก็แล้วแต่” ลีขำ แล้วก็พูดอย่างจริงจัง “ในการฝึกของเธอ ก็แค่เด็กที่พึ่งหัดเดินเท่านั้น เมื่อไหร่ที่สามารถบดบังพลังกิได้และสัมผัสพลังกิคนอื่นจนคล่องแล้ว ผมก็จะสอนการควบคุมระดับพลังของหน้ากากพลังกิ”
หลังจากใช้เวลาไปหลายวันกับหัวหน้า ลอวหน้าก็เข้าใจว่าเมื่อไหร่ที่ลีจะพูดจริงจังและเมื่อไหร่คือพูดเล่น เธอพยักหน้าอย่างจริงจังและตอบ “รู้แล้วหัวหน้า หนูจะทำให้ดีที่สุด!”
“เยี่ยม!” ลีพยักหน้า “ว่าแต่ … เธอมาเช้าวันนี้ งั้นก็มาในครัวช่วยจัดจานหน่อย”
“หัวหน้า!! หนูว่าหัวหน้าขี้เกียจ”
“เห้ยย ใจเย็นสิ นี่มันเป็นการฝึกฝน”
“…. ไอหัวหน้าไร้หัวใจ….”
หลังจากครึ่งชั่วโมงผ่านไป ลีก็เตรียมเนื้อ จาน สลัด ต่างๆในครัวจนครบ และก็พูดกับลอวน่า “เรียกปีเตอร์มาที บอกเขาว่าถ้ามาไม่ทันจะอดกินอาหารครอบครัวของลี”
“โอ้..” ลอวน่าวางข้าวในมือลง หลังจากนั้นก็หยิบโทสับขึ้นมา กำลังจะโทรหาปีเตอร์ แต่ทันใดนั้นเสียงประตูก็ดังขึ้น ลอวน่าหันไปดูอย่างรวดเร็ว และพบว่าปีเตอร์กำลังวิ่งเข้ามา “หัวหน้า ผมมาแล้ว!”
“เยี่ยม!”
ลีตอบกลับเสียงดัง ขณะที่กำลังใช้พลังกิทำอาหารอยู่
“ปีเตอร์!” ลอวน่าตะโกนเรียกปีเตอร์ที่ยืนนิ่งอยู่ “ยืนทำอะไรหน่ะ ไปแต่งตัวเร็ว เดี๋ยวไม่รอนะ!”
“โอ้ว!” ปีเตอร์ตกใจกลัวลอวน่าและรีบวิ่งไปเปลี่ยนชุดทันที “โอเค ลอวน่า!”
เด็กชายคนนี้กลัวโดนลอวน่าดุมาก!
ลีมองไปยังปีเตอร์แล้วก็หยิบตะเกียบให้ หลังจากนั้นก็หันไปพยักให้ลอวน่าและพูดว่า “เริ่มกินได้แล้ว”
เธอนั่งลงข้างๆกับลี หยิบส้อมและมีดขึ้นมา แล้วก็เริ่มกัน ทันใดนั้นเธอก็ถาม “หัวหน้า ทำไมถึงเรียกว่าอาหารของครอบครัวงั้นหรอ? เป็นวัฒนธรรมของคนจีนหรอ?”
ลีส่ายหัว “ก็ไม่รู้ว่าจะเรียกไรดี แค่นั้นแหละ ฮ่าๆ!”
“…”
ลอวน่าถึงกับนิ่งเงียบ กินบาบีคิวดีกว่า ขณะที่กำลังกินอยู่ก็อดถามไม่ได้อีกครั้ง “พวกเราต่างก็เป็นเด็กกำพร้า เรียกว่าอาหารครอบครัวแบบนี้ก็ดีเหมือนกันนะ”
“…”
ลอวน่าที่เคี้ยวเนื้ออยู่ก็พูดอีกครั้ง “ดีจริงๆ…”
ครั้งนี้ปีเตอร์ที่เปลี่ยนเสื้อเสร็จแล้วก็มานั่งที่โต๊ะ พร้อมกับบ่นไปด้วยว่า “หัวหน้า ครั้งหน้าช่วยนัดล่วงหน้าสักหน่อยได้มั้ย? นี่ผมรีบมากจนโดนที่โรงเรียนตักเตือนมาสองครั้งแล้วเนี่ย”
ลีไม่สนใจคำขอของปีเตอร์ “ปีเตอร์หยุดพูดมากได้แล้ว รีบๆกินเถอะ เดี๋ยวลูกค้าก็จะมาแล้ว”
“ลอวน่า แล้วทำไมเธอไปนั่งข้างหัวหน้าหล่ะ เราเป็นลูกน้องต้องอยู่ด้วยกันไว้สิ้”
“หุบปากแล้วรีบกินไปเลยนะ!”
“อะแห่มๆ (เสียงไอ) … ปีเตอร์ คุณคิดว่าคุณกำลังโดนเอาเปรียบงั้นรึไงง??”
“ป่าว ป่าวครับหัวหน้า ผมผิดไปแล้ว!”
หลังจากทั้งสามกินอาหารครอบครัวเสร็จ ลอวน่าก็เก็บโต๊ะ ปีเตอร์ก็ไปล้างจาน ส่วนลีก็นั่งเฉยๆ ในฐานะคนทำอาหาร ส่วนคนที่ไม่ทำก็ไปเก็บกวาดส้ะ
และหลังจากนั้นลูกค้าคนแรกก็เดินเข้ามา ลีรีบเข้าไปในครัวทันที สวมใส่เอี้ยม และเริ่มทำงาน .. จนหลังจากนั้นสองชั่วโมงเมื่อเลิกช่วงอาหารเที่ยงแล้ว ลีก็คุยกับลอวน่า “ลอวน่า เธอได้ไปที่ยิมบ้างรึเปล่า? ไม่เห็นคอลลีนมาหลายวันแล้วนะ รู้สึกแปลกๆ”
“เอ้าหัวหน้า.. ไม่รู้หรอ? อาจารย์เขาไปเจอกับเศรษฐีพันล้าน ตอนนี้เขาไปจีนกันสองต่อสองด้วยเครื่องบินเจ็ทส่วนตัวหน่ะ…”
“จีน… แดนนี่ แรนด์?” ลีรีบถามต่อทันที “ตั้งแต่เมื่อไหร่กัน?”
ลอวน่ายิ้มมุมปากและตอบกลับ “อย่ารนสิหัวหน้า! ก็แค่ไปเที่ยวด้วยกัน ไม่ได้อะไรขนาดนั้น หัวหน้ายังมีโอกาสนะ!”
“ไม่ใช่แบบนั้น!” ลีเริ่มทำหน้าจริงจัง “ลอวน่า ตอบผมมา! แดนนี่ไม่ใช่แค่เป็นเศรษฐีเท่านั้นแต่เขายังเป็นไอร่อนฟิสแห่งคุนหลุน และยังเป็นศัตรูกับเหล่า เดอะแฮน! ถ้าหากคอลลีนไปจีนจริง เธอต้องเป็นอันตรายแน่ๆ บอกมาว่ามันตั้งแต่เมื่อไหร่กัน?”
“ก็ 4วันก่อน..” ลอวน่าตกใจ “หัวหน้ากำลังทำให้หนูกลัวนะ อาจารย์อยู่ในอันตรายงั้นหรอ? อันตรายแบบไหนกัน? แล้วไอร่อนฟิส คุนหลุน เดอะแฮนนั่นคืออะไรกัน?”
