ตอนที่46 การตื่นของดราก้อนบอล
“ยังไม่พอ?” คอลลีนแทบจะกรีดร้อง “ตั้งหลายครั้งเมื่อคืนยังไม่พอใจอีกหรอ? นายนี่มันหื่นกามจริงๆ!”
“ฮ่าๆๆๆ” ลีขำ เพราะคอลลีนกำลังเข้าใจผิดจริงๆ “นี่เธอคิดว่าผมจะอยู่กับเธอที่เตียงครึ่งเดือนงั้นหรอ? มันก็แค่หยุดสักวันสองวันหน่ะ!”
“เอ้าหรอ? ว้ายยย!” คอลลีนแทบจะมุดหน้าหนี “หนอยไอโรคจิต มาแกล้งกันใช่มั้ย โดนแน่!”
ระหว่างที่ทั้งสองกำลังจะจ้ำจี้กันอีกครั้ง ก็มีเสียงเคาะประตูยิมดังขึ้น
“อุ้ย” คอลลีนรีบไปแต่งตัวพร้อมกับพูดว่า “ลืมไปแล้วนะเนี่ยว่าวันนี้ทนายของบริษัทแรนด์จะมาตอนบ่าย!”
ลีเองก็อุทานในใจ ‘แม่งเอ้ยไอทนายบ้าทำไมถึงเลือกมาเวลานี้!’
คอลลีนรีบคว้าเสื้อเชิ้ตกางเกงยีนมาใส่ทันที
“มาแล้ว!”
เธอรีบตอบกลับทันที แล้วก็วิ่งไปเปิดประตู ก็พบกับทนายจากบริษัทแรนด์ที่เป็นผู้หญิงวัยกลางคน
“เข้ามาก่อนเลย ขอโทษทีเมื่อกี้ยุ่งนิดหน่อย..”
“ไม่เป็นไรค่ะ” ทนายเดินเข้ามาและถามทันที “คุณวิง ถามหน่อยได้ไหมว่าคุณได้เซ็นสัญญาที่นำมาให้เมื่อวานรึเปล่า?”
“ใช่ หนูเซ็นไปแล้ว..มันอยู่…” คอลลีนพยักหน้าแล้วหันไปหาทันที ซึ่งก็พบว่าซองเอกสารหนังสีดำนั้นกระจัดกระจายอยู่บนพื้น เธอจึงรู้สึกเขิลอายมา “ดูเหมือนว่ามันจะตกอยู่หน่ะ รอก่อนนะเดียวไปเก็บมาให้..”
ทนายถึงกับงุนงงงที่เห็นเอกสารฉบับล้านดอลล่าร์ตกกระจัดกระจายอยู่บนพื้น นี่เป็นครั้งแรกที่เธอได้มาเห็น แต่มันก็ไม่ส่งผลอะไร
หลังงจากนั้นที่คอลลีนเก็บเสร็จก็มอบให้ทนายทันที “ฝากบอกแดนนี่ด้วยนะว่าหนูเองก็ขอโทษ ถ้าเกิดว่าเขาต้องการความช่วยเหลือ บอกหนูได้เลย”
“ได้เลย เดียวจะบอกให้น้ะ!” ทนายพยักหน้า แต่ด้วยความสงสัยทนายจึงถามว่า “แดนนี่เขาเป็นเศรษฐีพันล้าน เธอจะช่วยอะไรเขาได้หรอ?”
…..
ในตอนเย็น ลีก็ออกมาจากยิมและรีบกลับไปยังร้านอาหารทางที
เขารีบเข้าห้องไปเปลี่ยนเสื้อผ้าทันที แล้วหลังจากนั้นก็เดินออกมาเพื่อที่จะแอบไปอาบน้ำ แต่ทันใดนั้นลอวน่าก็ยืนพิงกำแพงรออยู่
“หึ…” ลีกำลังรู้สึกเหมือนเมื่อคืนตัวเองแอบไปไหนมาแล้วไม่ยอมกลับบ้าน โดนแม่ยืนดุอยู่ “ยังไม่นอนงั้นหรอ?”
ลอวน่าเองก็ยังยืนนิ่งพร้อมกับจ้องมองด้วยสายตาอาฆาต ลีจึงพูดต่อ “ยังโกรธอยู่งั้นหรอ? ดูเหมือนว่าเธอจะฆ่าผมด้วยสายตาเลยนะ!”
ลอวน่าก็ยังจ้องมองเหมือนเดิม ลีจึงพูดไปอีก “ตั้งแต่ผมออกไปยิมเมื่อคืน เธอก็ยังยืนรอมาตั้งแต่ตอนนั้นงั้นหรอ?”
“…”
ลอวน่ารีบตอบกลับทันที “ใช่!” หลังจากที่ตอบเสร็จ ลอวน่าก็สบัดบ็อบเดินตรงเข้าห้องทันที
นั่นเธอ…ริษยางั้นหรอ?
ลีไม่แน่ใจนัก…
จากที่ลีสังเกต ดูเหมือนว่าลอวน่านั้นจะสนใจคอลลีนเป็นพิเศษ และจากข้อมูลในโลกความเป็นจริงนั้นดูเหมือนว่าในตอนท้ายลอวน่าจะเป็นพวกสาวชอบสาวส้ะด้วย บางทีเธออาจจะหึงก็ได้!
ลีคิดแล้วคิดอีกขณะที่อาบน้ำอยู่ และหลังจากนั้นก็เดินกลับเข้าห้อง และรีบนอนหลับทันทีเพราะง่วงมาทั้งวัน
อย่างไรก็ตาม หลังจากนอนหลับไปได้สี่ชั่วโมง เขาก็รู้สึกว่าวิญญาณของเขามันสั่นคลอน มีเสียงเรียกจาก6ทิศทาง เขาก็เข้าใจทันที ว่านี่คือเสียงเรียกของดราก้อนบอล!
ลีจึงรีบลุกขึ้นมาจากเตียง และยืนมองที่หน้าต่างทางทิศตะวันตกเฉียงเหนือทันที แล้วก็พูดคนเดียวว่า “ลูกนั้นใกล้ที่สุด มันอยู่ในนิวยอร์ค ระยะไม่ถึง 100กิโลเมตรเอง…”
เขารีบแต่งตัวและออกจากร้านมายังซอยด้านหลังทันที และด้วยกุญแจอันเก่าของเขา เขาเปิดประตูม้วนขึ้น และพบกับรถคูเปอร์สีดำจอดอยู่ข้างใน
