The simple life of the emperor – ตอนที่ 62

ในขณะที่ทั้งสองกำลังคุยกันเฟิงหยวนก็ถามขึ้น

 

”ว่าแต่ท่านพ่อลงมาที่ดินแดนระดับต่ำได้ยังไงกันคะ ? ไม่ใช่ว่ามันขัดกับกฏงั้นเหรอ ?”

 

เมื่อมหาเทพไท่ฟูก็ยิ้มพร้อมกับพูดขึ้น

 

”พ่อใช้อุปกรณ์พิเศษนิดหน่อยนะ มันสามารถทำให้พ่อมีเวลานิดหน่อยในการอยู่ที่ดินแดนระดับต่ำได้”

 

เทียนหลางที่ได้ยินก็หัวเราะออกมาเล็กน้อยทำให้มหาเทพไท่ฟูถึงกับหันมาจ้องเขาด้วยสายตาเขม็ง ก่อนที่เฟิงหยวนจะหันมาถาม

 

”คุณหัวเราะอะไรงั้นเหรอ ?”

 

เทียนหลางหยุดหัวเราะก่อนจะพูดขึ้น

 

”เพราะผมไม่คิดว่ามหาเทพไท่ฟูผู้ใหญ่ถึงกับลงทุนใช้หยดน้ำตาสวรรค์อันล้ำค่าที่หามาได้ยากเพื่อลงขัดขวางงานแต่งของเรานะสิ”

 

”หยดน้ำตาสวรรค์ ?”

 

เฟิงหยวนเอียงคอสงสัย เทียนหลางยิ้มพร้อมกับพูดขึ้น

 

”คุณยังจำของขวัญที่ผมให้ได้เมื่อไม่กี่ปีก่อนได้ไหมที่มันเป็นหยกรูปหยดน้ำตาสีรุ้งนะ ?”

 

เมื่อเฟิงหยวนได้ยินเธอก็ทำท่าเหมือนจะนึกอะไรออก ก่อนจะเรียกหยกสีรุ้งรูปทรงหยดน้ำออกมาจากแหวนของเธอพร้อมกับเอ่ยถาม

 

”อันนี้อะเหรอ ?”

 

”ถูกแล้ว”

 

เทียนหลางพยักหน้าก่อนจะอธิบาย

 

”เดิมทีหยดน้ำตาสวรรค์นั้นเกิดจาก น้ำตาของมังกรสวรรค์ที่ตกผลึกทุกๆ ห้าพันปีดังนั้นมันจึงเป็นสิ่งที่ล้ำค่าอย่างมากซึ่งแม้แต่เหล่ามหาเทพก็ยังมีเพียงกันคนละไม่กี่อันเท่านั้น ซึ่งคุณสมบัติของมันนั้นเหมือนกับตุ๊กตาตัวแทน”

 

”ตุ๊กตาตัวแทน ?”

 

เฟิงหยวนงุนงงเล็กน้อย เทียนหลางยิ้มพร้อมกับพยักหน้า

 

”ใช่แล้ว เมื่อผู้ถือครองหยดเลือดลงไปบนหยดน้ำตาสวรรค์จิตวิญญาณของเขาจะถูกผูกกับมันทันที และเมื่อผู้ถือครองตายลงหยดน้ำตาสวรรค์ก็จะทำหน้าที่ของมันโดยการแตกสลายไปและทำให้ผู้ถือครองรอดพ้นจากความตายได้หนึ่งครั้ง แต่ใช่ว่าผู้ถือครองจะไม่เสียสิ่งใดโดยปกติแล้วสมบัติแบบนี้เมื่อผู้คือครองตายและฟื้นกลับมาการบ่มเพาะของพวกเขาจะถูกลดไปครึ่งหนึ่ง แต่หากมีหยดน้ำตาสวรรค์การบ่มเพาะของผู้ถือครองจะถูกลดลงเพียงแค่หนึ่งชั้นเท่านั้น”

 

เทียนหลางเงียบไปพักหนึ่งก่อนจะอธิบายต่อ

 

”โดยปกติแล้วไม่ใช่ว่าเหล่าเทพจะลงมายังดินแดนระดับต่ำไม่ได้แต่หากลงมาพวกเขาจะมีเวลาเพียงไม่กี่นาทีก่อนจะถูกกฏเหล่านั้นบังคับแตกดับ แต่หากคนๆ นั้นมีหยดน้ำตาสวรรค์ก็จะทำให้อยู่รอดในดินแดนระดับต่ำได้อีกพักหนึ่ง ซึ่งแน่นอนว่าแม้แต่มหาเทพก็ยังไม่อาจถูกละเว้นได้”

 

เฟิงหยวนที่ได้ยินคำอธิบายก็พยักหน้าเล็กน้อยก่อนจะหันหน้าไปหามหาเทพไท่ฟูก่อนจะพูดขึ้น

 

”งั้นท่านพ่อก็อยู่ที่นี้ได้อีกไม่นานนะสิ”

 

มหาเทพไท่ฟูก็พยักหน้าเล็กน้อยก่อนจะพูดขึ้น

 

”ถูกต้อง พ่อไม่อาจอยู่กับเจ้าได้ไม่นานนักอย่างที่เจ้าหนูนั่นกล่าวพ่อมีเวลาอีกไม่มากก่อนที่จะแตกดับด้วยกฏ แต่เจ้าไม่ต้องเป็นห่วงไปพ่อเพียงแค่เสียการบ่มเพาะไปหนึ่งชั้นเท่านั้นแค่กลับไปนั่งสมาธิสักสองสามพันปีการบ่มเพาะก็กลับมาเหมือนเดิมแล้ว”

 

มหาเทพไท่ฟูพูดให้เฟิงหยวนคลายกังวล เทียนหลางยิ้มออกมาเล็กน้อยก่อนจะปล่อยให้พ่อลูกคุยกันหลังจากที่ทั้งคู่คุยกันได้สักพัก มหาเทพไท่ฟูก็หันมาพูดคุยกับเทียนหลาง

 

”เจ้าหนู”

 

”หืม ?”

 

หลังจากที่มหาเทพไท่ฟูเรียกเทียนหลางสีหน้าของเขาก็เปลี่ยนมาจริงจังก่อนจะพูดขึ้น

 

”ช่วงนี้พวกเจ้าทั้งสองคนต้องระวังตัวเอาไว้หน่อยแล้วกันนะเพราะดูเหมือนจะเกิดเรื่องบางอย่างขึ้นที่ดินแดนนรก มีปีศาจและมารระดับต่ำจำนวนมากหลุดออกมาและดูเหมือนพวกนั้นกำลังเดินทางมาที่โลกเพื่อค้นหาอะไรบางอย่าง ข้าคาดว่าอีกไม่นานทั้งเจ้าและเฟิงหยวนต้องปะทะกับพวกมันเป็นแน่”

 

เทียนหลางที่ได้ยินก็พยักหน้าตอบรับก่อนจะพูดขึ้น

 

”ท่านไม่ต้องห่วงหรอก ถึงแม้พวกมันจะมาก็ไม่สามารถจะทำอะไรได้มากมายนักเหมือนกฏของดินแดนระดับต่ำนั้นไม่สามารถจะถูกดูแคลนได้”

 

”เจ้าอย่าได้ใจเกินไปเจ้าหนู เพราะการที่ประตูนรกถูกเปิดออกโดยไร้คำสั่งของพวกข้านั้นไม่ใช่เรื่องเล็กน้อย มันต้องมีอะไรบางอย่างเกิดขึ้นที่นั่นเป็นแน่”

 

”ข้าเข้าใจ ท่านไม่ต้องเป็นกังวล”

 

เมื่อได้ยินคำยืนยันมหาเทพไท่ฟูก็พยักหน้าก่อนจะหันมาคุยกับเฟิงหยวน

 

”หยวนเอ๋อ พ่อคงจะต้องไปแล้วลูกดูแลตัวเองดีๆ ด้วยละ”

 

”ข้าเข้าใจแล้วท่านพ่อ”

 

มหาเทพไท่ฟูพยักหน้าก่อนจะเรียกหยดน้ำตาสวรรค์ออกมาซึ่งมันแตกต่างจากของที่เฟิงหยวนมีอยู่เล็กน้อยเพราะตอนนี้มันเต็มไปด้วยรอยแตก มหาเทพไท่ฟูหันมามองเทียนหลางเล็กน้อยก่อนจะพูดขึ้น

 

”ถ้าข้ารู้ว่าเจ้าทำให้ลูกสาวของข้าเสียใจละก็ ข้าสัญญาได้เลยว่าข้าจะลงมาทำลายโลกใบนี้ด้วยตัวของข้าเอง”

 

เมื่อพูดจบมหาเทพไท่ฟูก็บีบหยดน้ำตาสวรรค์ในมือจนแตก ก่อนที่ร่างของเขาจะค่อยๆ สลายไปก่อนไปเขาไม่ลืมที่จะทิ้งสายตาเฉียบคมมาให้กับเทียนหลางทำเอาตัวเขาหัวเราะออกมาแห้งๆ อย่างช่วยไม่ได้

 

หลังจากที่มหาเทพไท่ฟูจากไปเฟิงหยวนก็หันมาถามกับเทียนหลาง

 

”นี่คุณท่านพ่อกลับไปที่แดนสวรรค์แล้วงั้นเหรอ ?”

 

”ถูกต้อง ร่างกายและจิตวิญญาณจะถูกหลอมรวมขึ้นมาใหม่ด้วยพลังของหยดน้ำตาสวรรค์และถูกส่งไปที่หอคอยวิญญาณในดินแดนมหาเทพ แตกต่างจากของเราที่หากเราทั้งคู่ตายร่างกายและจิตวิญญาณของพวกเราจะไปปรากฏอยู่ในหอคอยนิรันดิ์แทน”

 

เฟิงหยวนพยักหน้าก่อนจะถามขึ้นอีกครั้งด้วยความกังวล

 

”เรื่องที่ท่านพ่อพูดเป็นความจริงงั้นเหรอ ?”

 

เทียนหลางส่ายหน้าก่อนจะตอบกลับ

 

”ผมก็ไม่แน่ใจเหมือนกัน แต่ก็คงจะไม่ต้องเป็นห่วงมากไปนักเพราะพวกมารและปีศาจเหล่านั้นไม่ได้มีทรัพยากรจำนวนมากเหมือนเราดังนั้นพวกมันคงไม่เคลื่อนไหวในเร็ววันนี้อย่างแน่นอน คุณกลับไปนอนเถอะผมของคุยกับเทาเจาอีกสักครู่หนึ่ง”

 

เฟิงหวนพยักหน้าก่อนจะเดินกลับเข้าไปในห้อง หลังจากที่เฟิงหยวนกลับไปแล้วเทียนหลางก็ยกกระจกทองเหลืองขึ้นมาก่อนจะพูดขึ้น

 

”เจ้าหนูเทาได้ยินเรื่องเมื่อกี้ใช่ไหม ?”

 

”ข้าได้ยินครับอาจารย์”

 

เทียนหลางพยักหน้าก่อนจะพูดด้วยสีหน้าจริงจังเล็กน้อย

 

”ข้ามีลางสังหรณ์ใจเล็กๆ จึงอยากให้เจ้าตรวจสอบอย่างเสียหน่อย”

 

เทาเจาที่ได้ยินก็พยักหน้า

 

”ว่ามาเลยท่านอาจารย์”

 

”ข้าอยากให้เจ้าช่วยสืบต่างๆ ในดินแดนนรกเสียหน่อยข้ามั่นใจว่าที่ประตูนรกถูกเปิดออกมานั้นไม่ใช่เรื่องบังเอิญ และดูเหมือนจะมีคนเกี่ยวข้องจำนวนไม่น้อย”

 

เทียนหลางถอนหายใจก่อนจะพูดเรื่องที่จริงจังให้กับเทาเจาฟัง

 

”และข้าก็คิดว่าอาจมีเทพชั้นสูงบางคนเกี่ยวข้องกับเรื่องนี้ด้วย”

 

เมื่อเทาเจาได้ยินก็แสดงสีหน้าตกใจก่อนจะถามออกมาด้วยน้ำเสียงกระซิบ

 

”ท่านอาจารย์แน่ใจงั้นเหรอ ?”

 

เทียนหลางส่ายหน้าก่อนจะเอ่ยขึ้น

 

”ข้าก็ไม่แน่ใจ เจ้าเองก็น่าจะรู้มีคนจำนวนไม่มากที่สามารถเปิดทางเชื่อมประตูนรกได้ และหากการคาดเดาของข้าถูกต้องในอนาคตอาจมีเรื่องใหญ่เกิดขึ้นและข้ากับเฟิงหยวนอาจจะต้องเจอเรื่องวุ่นวายไม่น้อยเลยทีเดียว แต่ข้าก็หวังว่ามันจะเป็นเพียงการคิดไปเองของข้า”

 

เทียนหลางถอนหายใจออกมาอีกครั้ง

 

”ข้าอนุญาตให้ใช้เงาได้ สืบการเคลื่อนไหวทุกอย่างและรายงานข้าโดยตรง อย่าลืมเอาเรื่องนี้ไปบอกถังซานด้วยไม่แน่ข้าอาจจะต้องลืมพลังของเขา”

 

”ข้าเข้าใจแล้วท่านอาจารย์”

 

เทาเจาพยักหน้าจริงจังก่อนจะตัดการสื่อสารไป เทียนหลางถอนหายใจเล็กน้อยก่อนจะเดินกลับเข้าไปในห้อง

 

”ที่รักจ๋า ~ ผมมาแล้ว”

 

…………………………………………………………………………………………………..

 

เช้าวันต่อมาเทียนหลางตื่นขึ้นเพราะได้ยินการถกเถียงกันของใครบางคน เขาเดินงัวเงียออกมาจากห้องพร้อมกับตามเสียงไปยังห้องรับแขก เมื่อมาถึงเขาก็เห็นคุณยายกำลังนั่งจิบชาพร้อมกับน้าเฟิงหวู่กำลังเถียงอยู่กับใครบางคน เทียนหลางมองอยู่สักพักก่อนจะเอ่ยถามขึ้น

 

”มีอะไรกันครับเสียงดังไปถึงด้านในเลย”

 

การประกฏตัวของเทียนหลางทำให้ทุกอย่างชะงักทุกคนในห้องหันมามองเขาเป็นตาเดียวกันสักพักก่อนจะเลิกสนใจและหันไปเถียงกันต่อ เทียนหลางจับใจความได้ว่ามีคนจากตระกูลไหนสักตระกูลหนึ่งมาที่นี้เพื่อมาถามถึงเรื่องยาทิพย์กับคุณยาย แต่คุณยายไม่บอกอะไรพวกเขาดังนั้นทั้งคู่จึงโต้เถียงกัน และดูเหมือนว่าทางฝั่งตรงข้ามจะเสนอเงินให้จำนวนไม่น้อยเพื่อเบาะแส แต่คุณยายก็ยังคงปิดปากเงียบเพื่อกันไม่ให้เทียนหลางเจอเรื่องวุ่นวาย

 

เทียนหลางยิ้มเล็กน้อยก่อนจะเอ่ยขึ้นเพื่อให้ทั้งสองฝ่ายใจเย็นลง

 

”ใจเย็นก่อนจะครับทั้งสองคน”

 

เทียนหลางพูดพร้อมรอยยิ้มแต่ดูเหมือนอีกฝ่ายจะอารมณ์ร้อนเกินไปหน่อยจึงได้หันมาพูดกับเขาด้วยท่าทางฉุนเฉียว

 

”อย่ามายุ่งเรื่องของผู้ใหญ่นะเจ้าหนู !!”

 

เทียนหลางที่ได้ยินก็คิ้วกระตุกเล็กน้อยก่อนจะพูดออกไปด้วยน้ำเสียงเย็นเหยียบ

 

”แกเข้ามาในตระกูลของฉัน มาขึ้นเสียงใส่ยายและน้าของฉันและยังมีหน้าจะมาด่ากราดฉันอีกงั้นเหรอ ? หากว่าแกยังมีความเกรงใจอยู่ละก็หัดรู้จักทำตัวดีๆ เสียบ้างไม่งั้นฉันนี่แหละจะส่งแกกลับออกไปหน้าประตูเอง”

 

เมื่อฝ่ายตรงข้ามได้ยินคำพูดของเทียนหลางเขาก็หันมาพร้อมกับพูดขึ้นด้วยท่าทีเย่อหยิ่ง

 

”นี่แกกล้าข่มขู่ฉันงั้นเหรอเจ้าหนู ?”

 

ทางด้านเทียนหลางเมื่อได้ยินก็พูดออกมาด้วยท่าทีที่เงียบสงบ

 

”หากการรับรูของแกยังปกติดีก็แสดงว่าแกเข้าใจไม่ผิด”

 

เมื่ออีกฝ่ายได้ยินก็หัวเราะออกมาเสียงดังก่อนจะพูดขึ้น

 

”แกกล้าที่จะข่มขู่ฉันงั้นเหรอ ? ฉันเป็นคนของตระกูลลู่ 1 ใน 4 ตระกูลใหญ่ของเมืองหลวงแกกล้าที่จะข่มขู่ฉันงั้นเหรอ ?”

 

เทียนหลางที่ได้ยินก็เอียงคอสงสัยก่อนจะเอ่ยถาม

 

”4 ตระกูใหญ่ ? แล้วยังไง ?”

 

อีกฝ่ายชะงักไปทันทีเมื่อเห็นท่าทีสบายๆ ของเทียนหลางเขาจึงพูดข่มขวัญเขาทันที

 

”ดูเหมือนแกจะไม่รู้จัก 4 ตระกูลใหญ่สินะ ดี ! ถ้างั้นฉันจะแสดงให้เห็นถึงอำนาจของ 4 ตระกูลใหญ่เองฉันจะให้คนของฉันบดขยี้ตระกูลเล็กๆ ของแกจนเหมือนกับแมลงและฉันจะคอยดูว่าแกยังจะปากเก่งเหมือนตอนนี้อยู่อีกไหม”

 

เมื่อพูดจบเขาก็หันไปหยิบโทรศัพขึ้นมาทันที เทียนหลางมองคุณยายของเขาอยู่ครู่หนึ่งก่อนที่ยายของเขาจะพยักหน้าเล็กน้อยเทียนหลางก็พุ่งออกไปและเตะเข้าที่เอวของฝ่ายตรงข้ามส่งเขาลอยออกไปยังสอนหน้าบ้าน ทันทีที่น้าของเขาเห็นเหตุการณ์ก็ถอนหายใจออกมาก่อนจะพูดขึ้น

 

”ต้องเสียเงินซ่อมประตูอีกแล้วงั้นเหรอ ?”

 

เทียนหลางหันมาคุณยายครู่หนึ่งก่อนจะพูดขึ้น

 

”คุณยายครับให้คนเตรียมรถให้ผมหน่อย”

 

เมื่อยายของเขาได้ยินก็สงสัยเล็กน้อยก่อนจะเอ่ยถาม

 

”หลานจะไปไหนงั้นเหรอ ?”

 

เทียนหลางหาวออกมาพร้อมกับเดินกลับไปที่ห้องของเขาระหว่างนั้นเขาก็พูดขึ้น

 

”ผมจะไปเยี่ยมตระกูลลู่เสียหน่อย ผมขอไปปลุกเฟิงหยวนและก็เปลี่ยนเสื้อผ้าแป๊ปนึง”

 

เมื่อพูดจบเขาก็เดินกลับไปที่ห้องเหลือไว้เพียงคุณยายและน้าของเขาที่กำลังมองหน้ากันจากนั้นน้าเฟิงหวู่ก็พูดขึ้น

 

”ปล่อยเทียนหลางไปอย่างงั้นไม่เป็นไรเหรอครับคุณแม่ ?”

 

คุณยายก็จิบน้ำชาเล็กน้อยก่อนจะพูดขึ้นด้วยรอยยิ้ม

 

”เธอไม่ต้องห่วงหลานหรอก เขาโตเป็นหนุ่มแล้วเขาไม่ทำอะไรโดยไม่ยั้งคิดอย่างมากเราก็คงอาจจะต้องเปิดศึกเล็กๆ กับตระกูลลู่เท่านั้น”

 

เมื่อน้าเฟิงหวู่ได้ยินก็พยักหน้าเบาๆ ก่อนจะเรียกให้คนรับใช้มาจัดการประตูที่พัง

The simple life of the emperor

The simple life of the emperor

Score 5.9
Status: Ongoing Released: N/A Native Language: Chinese
อ่านนิยายเรื่อง The simple life of the emperorจักรพรรดิสวรรค์เทียนหลางเบื่อหน่ายกับชีวิตของเขาบนสวรรค์จึงได้จุติลงมาเกิดบนโลกมนุษย์ แต่เกิดความผิดพลาดขึ้นทำให้เขาหลุดมาอยู่ในร่างของเทียนหลางเด็กหนุ่มเจ้าของร้านอาหารที่กำลังจะเจ๊ง !

Comment

Options

not work with dark mode
Reset