The Soul Purchasing Pirate – บทที่ 215: ผลไม้ปีศาจ?! – Novelza

S.P.P: บทที่ 215: ผลไม้ปีศาจ?!

 

ในวันรุ่งขึ้น แสงแดดนั้นได้ตกกระทบลงไปที่ฟองสบู่ และเปล่งประกายเป็นสายรุ้งออกมาลงบนหมู่เกาะชาบอนดี้

 

โกรฟที่ 4 ด้านหลังต้นไม้ใหญ่ต้นหนึ่ง

 

คล็อกโคไดลน์นั้นกําลังยืนหลับตาอยู่อย่างสงบ,ดูเหมือนว่าเขานั้นจะรู้สึกได้ถึงอะไรบางอย่าง

 

เสียงของสายลมที่พัดผ่านหญ้า,เสียงของนกที่กําลังเกาหัวอยู่บนกิ่งไม้,เสียงเหล่านั้นได้ดังเข้ามาในจิตใจของคล็อกโคไดล์

 

มันเป็นอะไรที่แปลกใหม่มาก,คล็อกโคไดล์นั้นสามารถรับรู้ได้ถึงผู้คนที่อยู่ในบริเวณใกล้เคียงได้ในตอนนี้นั้นเม็ดทรายจํานวนมากกําลังลอยขึ้นมารอบๆตัวของคล็อกโคไดล์

 

ความสามารถนี้ของเขานั้นมันทําให้เขาสามารถรับรู้ถึงสิ่งต่างๆรอบตัวของเขาได้อย่างชัดเจน

 

แถมในตอนนี้คล็อกโคไดล์นั้นก็สามารถใช้เม็ดทรายของเขาในการมองและฟังสิ่งต่างๆได้อีกด้วย

 

หลังจากที่ได้สู้กับเซเฟอร์,คล็อกโคไดล์นั้นก็ได้ตระหนักถึงข้อบกพร่องของเขาและเขาก็รู้สึกช็อคมากกับความสามารถในการรับรู้ที่น่าหวาดกลัวของพลเรือเอกนับตั้งแต่นั้นมาเขาก็รู้สึกสงสัยว่าเขานั้นจะสามารถมีพลังแบบนั้นได้หรือ ไม่?

 

จนกระทั่งในเช้านี้ในที่สุดเขาก็สามารถควบคุมทรายและสร้างความสามารถใหม่นี้ขึ้นมาได้

 

แต่เนื่องจากเขาเพิ่งจะเคยใช้ความสามารถนี้เป็นครั้งแรกเขาจึงทําทุกอย่างอย่างค่อยเป็นค่อยไปและพัฒนามันไปที่ละขั้น

 

เขานั้นสามารถรู้สึกได้ถึงทุกอย่างที่อยู่รอบๆตัวเขาแม้ว่าเขาจะหลับตาอยู่ก็ตาม

 

ในตอนนั้นเองเขาก็ได้เปิดปากและพูดออกมาว่า

 

“ ได้เวลาแล้วงั้นหรอ?”

 

ในเวลานี้นั้นได้มีผู้หญิงคนหนึ่งปรากฏตัวขึ้นและเธอก็อยู่ห่างจากเขาประมาณ 30 เมตรและดูเหมือนว่าเธอนั้นกําลังตกตะลึงเธอนั้นมองเห็นอย่างชัดเจนว่าคล็อกโคไดล์นั้นกําลังหลับตาอยู่แล้วเขามองเห็นเธอได้อย่างไรกัน?

 

“ การประมูลจะเริ่มในอีกครึ่งชั่วโมง เพราะฉะนั้นครึ่งชั่วโมงนี้คือโอกาสของพวกเรา!”

 

เธอได้กล่าวตอบคล็อกโคไดล์

 

เมื่อเธออยู่ห่างจากเขาประมาณสิบเมตรคล็อกโคไดล์ก็ด้ลืมตาขึ้นมาและมองไปที่เธอ

 

การได้รับความสามารถใหม่นี้มานั้นมันทําให้เขามีความสุขมาก

 

” ไปกันเถอะ!

 

คล็อกโคไดล์นั้นได้จุดซิการ์ของเขาและก้าวเดินออกไปข้างหน้า

 

ห้านาทีต่อมาพวกเขาก็ได้เดินมาถึงที่ทางเข้าของโรงประ มูล

 

ไม่มีใครเข้ามาขว้างพวกเขาและก็ไม่มีใครที่รู้สึกสงสัยในตัวของพวกเขาการประมูลในครั้งนี้นั้นเป็นการประมูลที่มีขนาดใหญ่มากมันมีผู้คนอยู่ทุกประเภทในที่แห่งนี้,การมีผู้คุ้มกันนั้นก็มีไว้เพื่อความปลอดภัยเพียงเท่านั้นและพวกเขานั้นก็ไม่จําเป็นต้องมารับผิดชอบต่อคนที่จะเข้าร่วมการประมูลในครั้งนี้นอกจากนี้เจ้าของการประมูลในครั้งนี้นั้นยังได้รับการสนับสนุนจากเผ่ามังกรฟ้าอีกด้วยซึ่งหมายความว่ามันไม่มีทางที่ใครจะสามารถทําอะไรโง่ๆในที่แห่งนี้ได้

 

“ เธอจะเอายังไงต่อ?”

 

คล็อกโคไดล์นั้นได้มองไปที่ผู้หญิงคนนั้นและกล่าวถามออกมาด้วยน้ําเสียงที่เย็นชา

 

” ตามฉันมา!”

 

เธอได้กล่าวออกมาอย่างแผ่วเบา

 

หลังจากพูดจบเธอก็ได้เดินไปที่หน้าเวทีประมูลอย่างรวดเร็ว

 

ดวงตาของคล็อกโคไดล์นั้นได้หดแคบลงแต่ถึงอย่างนั้นเขาก็ยังคงสงบอยู่เขานั้นต้องการดูว่าผู้หญิงคนนี้นั้นต้องการที่ จะทําอะไร

 

“ เดเลีย,เร็วเข้าหัวหน้าเร่งเราใหญ่แล้ว แล้วนี่เธอไปอยู่ไหนมา?”

 

เมื่อพวกเขาเดินมาถึงหน้าเวที่ประมูลชายที่มีใบหน้าคมคายก็ได้โผล่ออกมาจากม่านบนเวทีประมูลแล้วตะ โกนออกมาในทันที

 

“ พอดีฉันไปหาพี่ชายมานะ เขาแข็งแกร่งพอที่จะช่วยพวกเราได้เลยล่ะ”

 

เดเลียได้พูดออกมาพร้อมกับรอยยิ้มบนใบหน้า

 

ในตอนนั้นเองชายที่มีใบหน้าคมคายก็ได้มองมาที่คล็อกโค ไดล์และดูเหมือนว่าเขานั้นจะไม่ค่อยชอบใบหน้าตาที่ดูโหดเหี้ยมของคล็อกโคไดล์

 

“ เขาไว้ใจได้ใช่มั้ย?”

 

เดเลียได้พยักหน้าในทันทีก่อนที่เธอจะนําทางให้คล็อกโคไดล์เดินเข้าไปในม่านและมาโผล่ที่ด้านหลังของเวทีประมูล

 

คล็อกโคไดล์นั้นได้มองไปที่เดเลียด้วยความซับซ้อน

 

กลายเป็นว่าเธอคือพิธีกรของการประมูลในครั้งนี้ ในตอนที่เธอเดินเข้ามานั้นทุกคนนั่นต่างก็ที่กล่าวต้อนรับเธอเป็นอย่างดี

 

มันไม่ง่ายเลยที่จะเป็นพิธีกรของการประมูลโดยเฉพาะอย่างยิ่งการประมูลนี้มันอยู่ภายใต้การดูแลของเผ่ามังกรฟ้า,ใครก็ตามที่ทํางานในการประมูลนี้นั้นจะไม่สามารถทํา อะไรผิดพลาดได้เลยมิเช่นนั้นละก็ชีวิตของเขาคนนั้นจะต้องจบลงอย่างแน่นอน

 

” ตามฉันมา!”

 

เดเลียนั้นได้กล่าวทักทายทุกคนรอบตัวเธอก่อนที่เธอจะหันกลับมาหาคล็อกโคไดล์

 

“ ฉันจะพาคุณไปในที่ที่มีผลไม้ปีศาจอยู่ก่อนแต่เพื่อให้ได้รับผลไม้ปีศาจนี้มาคุณเองก็ต้องช่วยฉันในการช่วยเหลื อคนๆหนึ่งเหมือนกัน!”

 

เมื่อพูดมาถึงตรงนี้เธอนั้นก็ดูจะโกรธและหงุดหงิดเป็นอย่างมากแต่เธอก็สามารถบังคับให้ตัวเองสงบลงได้

 

ดวงตาของคล็อกโคไดล์นั้นได้เปล่งประกายขึ้นมาก่อนที่จะพยักหน้าเล็กน้อย

 

ถ้าเป็นการช่วยคนเขาจะไม่ปฏิเสธเพราะอย่างไรก็ตามผลไม้ปีศาจนั้นมันก็มีมูลค่าอย่างน้อยถึง 100 ล้านเบรี!

 

เมื่อวานนี้นั้นเขาได้คิดถึงเรื่องนี้อยู่ตลอด.เขานั้นได้เดินวนไปวนมารอบๆพื้นที่ประมูล.ถึงแม้ว่าเขานั้นจะไม่สามารถใช้ผลไม้ปีศาจได้ก็ตามแต่กับเทรนซุ,โรแกน,และพวก มังกรคชสารนั้นไม่ใช่พวกเขาสามารถใช้มันได้

 

ทั้งสองนั้นได้เดินตามทางมาเรื่อยๆ และในสามนาทีต่อมาพวกเขาก็ได้เดินมาถึงที่หน้าประตูห้องนอนของใครบางคน

 

“ ผลไม้ปีศาจนั้นถูกเก็บรักษาโดยเจ้าหน้าที่พิเศษ,พวกเขานั้นล้วนแล้วแต่มีประสบการณ์และแข็งแกร่ง”

 

เดเลียนั้นกําลังรู้สึกกังวล,เธอนั้นไม่รู้ว่าคล็อกโคไดล์นั้นจะจัดการกับคนพวกนี้ได้ไหม

 

เธอนั้นไม่จําเป็นต้องพิสูจน์ว่าข้างในนั้นมีผลไม้ปีศาจอยู่จริงๆหรือไม่ เพราะคล็อกโคไดล์นั้นได้ใช้ทรายของเขาเข้าไปตรวจสอบมาแล้วเรียบร้อย

 

เขาได้ก้าวออกไปข้างหน้าแล้วเดินเข้าไปหากล่องที่ถูกล้อมรอบเอาไว้ด้วยคนกว่า 30 คน

 

“ แกเป็นใคร?”

 

ชายที่สวมชุดสูทสีดําได้กล่าวถามออกมาเสียงดัง

 

อย่างไรก็ตามคล็อกโคไดล์นั้นไม่ได้คิดที่จะหยุดฝีเท้าของเขาลงแต่อย่างใดในเวลาเดียวกันนั้นเองเม็ดทรายบนพื้นที่ได้ลอยขึ้นมาในอากาศและเริ่มรวมตัวกันและหลังจากนั้นไม่นานเม็ดทรายจํานวนมากก็ได้ไปปรากฏอยู่ตรงหน้าของเจ้า หน้าที่พวกนั้น

 

เบื้องหน้าของพวกเขาเม็ดทรายนั้นได้ก่อตัวกลายเป็นดาบเล่มยาว

 

และในตอนนั้นเอง

 

“ นิ้ว”

 

เหล่าเจ้าหน้าที่ทุกคนก็ได้ล้มลงไปบนพื้นในทันที

 

เมื่อเห็นอย่างนั้นคล็อกโคไดล์ก็ได้เดิน เข้าไปและยกกล่องนั้นด้วยมือขวาของเขา

 

“ ไปกันได้แล้ว!”

 

คล็อกโคไดล์ได้หมุนตัวกลับมาและกล่าวออกมา

 

การจัดการกับเจ้าหน้าที่ที่อ่อนแอพวกนี้นั้นเป็นอะไรที่ง่ายดายสําหรับเขามาก

 

“ คะ-คุณจะแข็งแกร่งเกินไปแล้ว!”

 

เดเลียนั้นรู้สึกตกใจมาก เธอรู้ดีว่าเจ้าหน้าที่พวกนั้นแข็งแกร่งขนาดไหน,พวกเขานั้นสามารถจัดการกับพวกโจรสลัดที่มีค่าหัว 40 หรือ 50 ล้านเบรีได้เลยทีเดียวแต่คล็อกโคไดล์นั้นกลับสามารถจัดการกับพวกเขาได้อย่างง่ายดาย และรวดเร็ว

 

ในตอนนี้เธอเริ่มมีหวังที่จะช่วยน้องชายของเธอแล้ว

 

“ คนที่เธอต้องการจะให้ฉันไปช่วยอยู่ที่ไหน?”

 

The Soul Purchasing Pirate

The Soul Purchasing Pirate

ข้ามไปยังโลกวันพีชกลายเป็นน้องชายของโรเจอร์ ใครจะคาดคิดว่า โกล ดี โรเจอร์ ที่อยู่ในวัยห้าสิบนั้นจะมีน้องชายที่เป็นวัยรุ่น แต่ถึงยังงั้นเขากลับอ่อนแอมาก โชคดีที่ตอนอายุสิบหกเขาพบว่าตัวเองนั้นมีระบบครอบครองวิญญาณอยู่ เขาได้รวมเข้ากับปรมาจารย์ศิลปะการต่อสู้อย่างปรมาจารย์ยิปมัน,นกฟินิกซ์เพลิงขาวและ เก๋อ เนี่ย ด้วยความสามารถอันแข็งแกร่งของเขาอย่างดาบบินร้อยก้าว คุณคิดว่าเขามีแค่นี้งั้นเหรอ? ถ้าคุณคิดอย่างนั้นคุณคิดผิด! เพนนางาโตะ,อุจิวะ อิทาจิ,คุโรซากิ อิจิโกะตราบใดที่มีเงินไม่ว่าจะเป็นวิญญาณของใครเขาก็สามารถอัญเชิญมาได้ทั้งนั้น

Comment

Options

not work with dark mode
Reset