The Soul Purchasing Pirate – บทที่ 269: ถล่มตระกูลไอนซ์แบร์น!

The Soul Purchasing Pirate บทที่269:ถล่มตระกูลไอนซ์แบร์น!

S.P.P: บทที่ 269: ถล่มตระกูลไอนซ์แบร์น!

เสียงของนิวเรย์นั้นเต็มไปด้วยความไม่อยากเชื่อและดูเหมือนว่าเขาเองก็ไม่เคยคิดมาก่อนว่าคนตรงหน้าจะกล้าทําแบบนี้กับเขา

แต่ในตอนนั้นเองเธอก็ได้ตบลงมาที่เขาอีกครั้ง

“เพี้ยะ!”

เสียงตบได้ดังขึ้นมาอีกครั้ง

“คุณมันคือคนที่เลวร้ายที่สุด!”

อิลยาได้ยืนขึ้นมาอย่างช้าๆพร้อมกับดวงตาที่สั่นเครือและน้ําตาที่ไหลรินออกมา

ไม่ว่าจะเป็นใครถ้าได้ประสบแบบเดียวกันกับเธอก็คงจะทําแบบนี้เหมือนกัน

สําหรับอิลยานั้นทุกสิ่งที่เธอได้ประสบพบเจอมาตลอดนั่นมันเหมือนกับฝันร้าย

แม่ของเธอนั้นถูกตัดสินโทษประหารโดยพ่อผู้ให้กําเนิดและในตอนที่เธอโตขึ้นมาอีกฝ่ายก็เอาเธอไปขายให้กับคนอื่น

คนแบบนี้หน่ะไม่สามารถสรรหาอะไรมาเปรียบเทียบกับความเลวร้ายของเขาได้เลยแม้แต่น้อย!

“เจ้านายตัวน้อย,ปล่อยให้พวกเราจัดการกับสารเลวนี่เองดีกว่า”

เสียงของเจสันนั้นอ่อนโยนมากเขาได้ดึงอิลยากลับมาพร้อมกับหันกลับมามองที่นิวเรย์ด้วยสายตาที่เย็ชาและกล่าวออกมาด้วยน้ําเสียงที่เย็นชาว่า

“สารเลวอย่างแกหน่ะความตายมันยังน้อยไป”

“บูมม!”

โจรสลัดนั้นไม่เคยเป็นมิตรและมีจิตใจที่ดีงามอยู่แล้วในสายตาของคนทั้งโลกพวกเขานั่นคือตัวแทนของความโหดร้ายและความเลือดเย็น!

ในตอนนี้เจสัน,คล็อกโคไดล์,และเทรนซุนั้นกําลังแสดงให้เห็นถึงสิ่งที่เรียกว่าโจรสลัด

“อ้ากก

เสียงกรีดร้องได้ดังขึ้นมาพร้อมกับเลือดที่ไหลรินออกมาจนทั่วพื้นจนกลายเป็นแอ่งน้ําเล็กๆ

ร่างของนิวเรย์นั้นกําลังถูกกดลงไปบนพื้นแขนและขาของเขานั้นกําลังจะแหลกละเอียดและ นอกจากแขนและขาของเขาแล้วก็ยังมีกระดูกอีกเป็นจํานวนมากในร่างกายของเขาที่กําลังแตกร้าว

คนพวกนี้ไม่คิดที่จะปราณีเขาแม้แต่น้อยดูเหมือนว่พวกเขาต้องการที่จะให้เขานอนอยู่บนเตียงไปตลอดชีวิต

นิวเรย์นั้นเกือยจะสลบไปแล้วจากความเจ็บปวดที่ได้รับ

“ไอ้พวกสารเลว!”

“ฉันไม่ปล่อยพวกแกไปแน่!”

เขาได้เปิดปากที่เต็มไปด้วยเลือดและกล่าวออกมา

เขานั้นได้จดจําใบหน้าของพวกเจสันเอาไว้แล้ว เขาสาบานเลยว่าตราบใดที่เขายังไม่ตายเขาจะต้องแก้แค้นอีกฝ่ายให้ได้

“ไปกันเถอะ!”

เมื่อพวกเขาจัดการเสร็จแล้วพวกเขาก็ได้เตรียมตัวที่จะจากไปในทันที

ในเวลาเดียวกันนั้นเองในตอนนี้รอบวังของตระกูลไอนซ์แบร์นนั้นได้ถูกล้อมรอบเอาไว้ด้วยพวกชายชุดดําเป็นจํานวนมาก

“ พร้อมหรือยัง?”

ชายชุดดําวัยกลางคนได้กล่าวถามออกมาเสียงดัง

“ทุกคนพร้อมแล้วครับ!”

ชายวัยกลางคนได้พยักหน้าด้วยความพอใจ

“พวกนายไม่จําเป็นต้องเข้าไปเพียงแค่โจมตีอยู่ตรงนี้ก็พอ”

เหล่าผู้ใต้บังคับบัญชานั้นต่างก็รู้สึกลังเล

“โจมตีเข้าไปตรงๆเลยงั้นหรอครับ?”

* ใช่ ตั้งแต่วันนี้เป็นต้นไปตระกูลไอนซ์แบร์นจะต้องถูกกําจัดให้หายไปจากโลกนี้!”

ชายคนนี้เป็นคนที่โหดเหี้ยมจริงๆ

เพราะสงครามที่เกิดขึ้นที่ศูนย์ใหญ่กองทัพเรือมันถึงทําให้เรื่องแบบนี้เกิดขึ้นมา

“โจมตี”

เสียงของชายวันกลางคนได้ดังขึ้นมาอีกครั้ง

แม้ว่าเหล่าผู้ใต้บังคับบัญชานั้นจะได้ยินคําสั่งของเขาแต่พวกเขาก็ยังรู้สึกลังเลอยู่ดี

พวกเขานั้นรู้ดีถึงผลลัพธ์ที่จะเกิดขึ้นจากการจู่โจมด้วยปืนใหญ่ที่วางล้อมรอบวังตระกูลไอนซ์แบร์นอยู่ในตอนนี้ด้วยคําสั่งจู่โจมที่เกิดขึ้นสถานที่ที่งดงามแห่งนี้นั้นจะต้องถูกเปลี่ยนให้กลายเป็นซากปรักหักพังในทันที่อย่างแน่นอน

“ทําไม? พวกนายไม่กล้างั้นหรอ?”

เมื่อเห็นความลังเลของพวกเขาชายวัยกลางคนก็ได้ยกยิ้มขึ้นมาในทันที

“หัวหน้า,พวกเขาคือคนของเผ่ามังกรฟ้านะครับ!”

ผู้ใต้บังคับบัญชาคนหนึ่งได้กล่าวออกมาด้วยความหวาดกลัว

“ เสียเวลาจริงๆพวกนายจะทําตามหรือตาย!”

ชายวัยกลางคนได้ตะโกนออกมาเสียงดัง

นับตั้งแต่ที่เขาคิดที่จะลงมือเขาก็รู้ถึงความเสี่ยงที่จะตามมาอยู่แล้ว

แต่ในเมื่อเขาตัดสินใจแล้วเขาจึงไม่คิดที่จะลังเลอีกต่อไป

“ถ้าพวกนายไม่ทํางั้นฉันก็จะฆ่าพวกนายทิ้งซะ!”

ชายวัยกลางคนนั้นได้กล่าวข่มขู่ออกมาอย่างเย็นชา

เมื่อได้ยินอย่างนั้นพวกเขาก็รู้สึกหวาดกลัวในทันที แต่หลังจากนั้นไม่นานพวกเขาก็ได้สูดหายใจและจับไปที่ปืนใหญ่

ทุกคนนั้นรู้ดีว่าจะเกิดอะไรขึ้นหลังจากที่พวกเขาโจมตีออกไป

แต่ถ้าพวกเขาไม่ทําตามที่ชายคนนี้พูดละก็พวกเขาก็จะต้องตายอย่างแน่นอน!

สิ่งที่เกิดขึ้นกับวังตระกูลไอนซ์แบร์นนั่นมีคนแค่ไม่กี่คนเท่านั้นที่รับรู้ถึงมัน

พันตรีที่อยู่ห่างออกไปสามกิโลนั้นได้มองมาที่ชายวัยกลางคนพร้อมกับกลืนน้ําลาย

“พวกนี้มันบ้าไปกันใหญ่แล้ว!”

เห็นได้ชัดเลยว่าด้วยปืนใหญ่ที่อยู่ตรงหน้านั้นมันสามารถบดขยี้วังตระกูลไอนซ์แบร์นจนไม่เหลือซากได้อย่างแน่นอน

แต่ปัญหาก็คือสิ่งที่ปืนใหญ่พวกนั้นเล็งมันไม่ใช่โจรสลัดแต่เป็นมังกรฟ้าผู้สูงศักดิ์

“ผู้ชายคนนั้นบ้าไปแล้วหรือไงกัน?”

พันตรีนั้นได้แอบมองการกระทําของเขาด้วยความตกตะลึง

พันตรีนั้นสามารถสังเกตเห็นมือที่สั่นของพวกเขาได้อย่างชัดเจน

เวลาได้ไหลผ่านไปอย่างช้าๆในตอนนี้ปืนใหญ่นั้น

จากนั้นอีกคนหนึ่งก้าวไปข้างหน้ากลืนน้ําลายสักสองสามยกไฟฉายขึ้นและสั่นไหวต่อผู้นํา

* พวกเขาต้องการทําสิ่งนี้จริงๆ!”

จินลูซี่บีบกําปั้นและหัวใจก็พุ่งออกมาในขณะนี้

ทันใดนั้นเองดวงตาของเขาก็ได้เห็นแสงสีฟ้าที่พุ่งเข้ามาจากทิศทางหนึ่งมันได้พุ่งตรงเข้าไปในวังของตระกูลไอนซ์แบร์นอย่าง รวดเร็ว

” นั่นมันอะไรกัน?”

เขานั้นไม่รู้ว่าไอ้แสงสีฟ้าเมื่อกี้มันคืออะไร

อย่างไรก็ตามความเร็วของมันนั้นน่าเหลือเชื่อมากไม่นานมันก็ได้พุ่งไปถึงส่วนลึกของวังตระกูลไอนซ์แบร์นแล้ว

แม้ว่าเขาจะตั้งใจมองมันมากแค่ไหนเขาก็ยังไม่รู้อยู่ดีว่ามันคืออะ

“พี่..”

ในเวลาเดียวกันนั้นเองปืนใหญ่จํานวนมากก็ได้ถูกจุดชนวนขึ้น

มา

ถ้าเอาปืนใหญ่พวกนี้ไปเทียบกับของพวกกองทัพบกละก็ปืนใหญ่พวกนี้นับว่าล้าหลังแต่ด้วยจํานวนของพวกมันนั้นมันไม่ใช่สิ่งที่ใครจะสามารถมาดูถูกได้เช่นกัน

“นี่มันอย่างกับบัสเตอร์คอลเล็กๆเลยนะ!”

เมื่อเห็นฉากนี้เขานั้นถึงกับต้องสูดลมหายใจ

ทันใดนั้นเองวังตระกูลไอนซ์แบร์นที่เงียบสงบก็ได้ถูกปกคลุมไปด้วยเสียงปืนใหญ่นับพัน

“บูมมม!”

เสียงกระสุนปืนใหญ่และกลิ่นควันไฟนั้นตลบอบอวลไปทั่วทั้งที่

แห่งนี้

ภายในวังของนิวเรย์เจสันและคนอื่นๆที่เพิ่งออกมาจากวงนั้นได้เงยหน้าขึ้นไปบนฟ้าด้วยความงุนงง

“นี่มันบ้าอะไรกัน!?”

ใบหน้าของพวกเขานั้นได้เปลี่ยนไปในทันที!