ทันใดนั้น ไนโตะ ก็รู้สึกได้ว่า ดาบคุซานางิ ของเขากำลังสั่นเหมือนว่ามันกำลังดีใจและใบหน้าของเขาก็เปล่งประกายด้วยดีใจ จากนั้นเขาก็เริ่มติดตามร่อยรอยไป
ยิ่งดาบของเขาสั่นมากขึ้นเท่าไร เขาก็ยิ่งเข้าใกล้ ดาบคุซานางิ เล่มอื่นมากขึ้นเท่านั้น
ในที่สุดหลังจากที่เขาเดินไปซักพัก ไนโตะ ก็เริ่มสัมผัสได้ถึงดาบอีกเล่ม!
ในเวลานี้ ไนโตะ มาถึงศูนย์กลางของหมู่บ้านแล้วและเขาสามารถมองเห็น สำนักงานคาเสะคาเงะ ได้อย่างชัดเจน
ในตอนแรก ไนโตะ คิดว่า ดาบคุซานางิ อยู่ใน สำนักงานคาเสะคาเงะ แต่เมื่อเขาเข้าไปใกล้ ๆ เขาก็รู้สึกได้ว่ามันไม่ได้อยู่ที่นั้น แต่มันอยู่ในอาคารถัดไป
จากนั้นเขาก็มองดูอาคารหลังนั้นจากระยะไกล แล้วการแสดงออกของ ไนโตะ ก็เปลี่ยนไป
มันคืออาคารของ สำนักงานหน่วยลับแห่งหมู่บ้านซึนะ!
สำนักงานหน่วยลับของซึนะ แตกต่างจาก สำนักงานหน่วยลับของโคโนฮะ
สำนักงานหน่วยลับของซึนะ ตั้งอยู่บนพื้นดินถัดจาก สำนักงานคาเสะคาเงะ
ในตอนนี้ ไนโตะ กำลังใช้สัมผัสพิเศษเพื่อกำหนดตำแหน่งที่แน่นอนของ ดาบคุซานางิ
โครงสร้างของอาคารนั้นดูเหมือนกับโครงสร้างของ สำนักงานหน่วยลับของโคโนฮะ
สัมผัสของ ไนโตะ ทำให้เขาสามารถมองเห็นทุกซอกทุกมุมของอาคารได้อย่างชัดเจน แม้แต่ หน่วยลับ ที่อยู่ในอาคารนั้น ไนโตะ ก็สามารถมองเห็นได้อย่างชัดเจน ยิ่งไปกว่านั้น ไม่มีนินจาคนไหนสัมผัสถึง ไนโตะ ได้!
แม้แต่นินจาระดับสูง ที่มีพลังการตรวจจับที่แข็งแกร่งก็ไม่สามารถสัมผัสถึง ไนโตะ ได้!
ไนโตะ ไม่ใช่แค่หาตำแหน่งของ ดาบคุซานางิ ได้เพียงเท่านั้น แต่เขาก็สามารถรู้ได้ว่า มันคือ ดาบคุซานางิ เล่มที่ ซาสึเกะ ใช้ในอนาคต
“อันตรายมากที่เราจะแอบเข้าไปได้”
ท้ายที่สุดแล้ว ความสามารถของ ไนโตะ คือการรับรู้ ไม่ใช่หายตัวไป
ไนโตะ เดินไปรอบ ๆ อาคารแห่งนี้เพื่อหาช่องทางที่จะเข้าไป
การแอบเข้าไปใน สำนักงานหน่วยลับ เป็นเรื่องที่แทบจะเป็นไปไม่ได้!
แม้ว่าการคุ้มกันจะน้อยกว่า สำนักงานหน่วยลับโคโนฮะ แต่ก็ยังเป็นเรื่องที่ทำได้ยากอยู่ดี!
จริง ๆ แล้ว ไนโตะ ไม่คิดว่า ดาบคุซานางิ จะอยู่ใน สำนักงานหน่วยลับ
แต่อย่างไรก็ตาม ไนโตะ ก็ตัดสินใจตั้งแต่แรกแล้วว่า เขาจะไม่ยอมแพ้ แม้ว่าเขาจะต้องเผชิญหน้ากับ คาเสะคาเงะ ก็ตาม!
สำนักงานหน่วยลับ งั้นเหรอฮ๊ะ?
ถ้าไม่สามารถแอบเข้าไปได้ งั้นก็เข้ามันทางประตูหน้าแล้วคว้าดาบออกมาซะก็จบ!
ดวงตาของ ไนโตะ ดูเย็นชามาก ในที่สุดเขาหยุดเดินไปมา และในวินาทีต่อมาเขาก็วิ่งด้วยความเร็วสูงเขาสู่ประตูหน้าของ สำนักงานหน่วยลับ ทันที
“มาดูกันว่าจะใช้เวลานานเท่าไหร่ก่อนที่พวกเขาจะรู้ตัว”
ทันใดนั้น หน่วยลับสายตรวจจับ ก็รู้สึกได้ถึงความผิดปกติ!
นินจาหน่วยลับสายตรวจจับ กำลังเตรียมที่จะแจ้งให้ นินจาหน่วยลับ คนอื่น ๆ รู้ว่า มีผู้บุกรุกเข้ามาในสำนักงาน!
แต่พวกเขากลับคิดว่า ไนโตะ เป็นแค่หน่วยสอดแนม และพวกเขาก็ไม่คิดว่า ไนโตะ จะวิ่งเข้ามาแบบนี้!
ไนโตะ ใช้เวลาวิ่งผ่านพวกเขาเพียง 1 วินาที จนพวกเขารู้สึกเหมือนตาฝาด
มีคนบุกเข้าไปในสำนักงานจริงเหรอ?
เรื่องนี้ไม่เคยเกิดขึ้นมาก่อน!
เนื่องจากความโง่เขลาของ นินจาตรวจจับ เหล่านี้ ทำให้การประสานงานกับหน่วยลับคนอื่น ๆ ช้าลง ซึ่งทำให้พวกเขาไม่มีเวลาได้ตั้งรับ
การเคลื่อนที่ด้วยความเร็วสูงของ ไนโตะ ทำให้ หน่วยลับซึนะ บางคนที่อยู่ใกล้ ๆ ตกใจเป็นอย่างมาก
“เฮ้ยแก…”
หนึ่งในนั้นไม่ทันได้พูดจนจบประโยค ไนโตะ ก็พุ่งเข้าหาเขาแล้ว
ทันใดนั้น เลือดก็สาดลงบนพื้น
หน่วยลับซึนะ หลายคน ไม่สามารถแม้แต่จะเห็นใบหน้าของ ไนโตะ ก่อนที่พวกเขาจะลงไปนอนจมกองเลือดอยู่กับพื้น
พวกเขาไม่รู้ด้วยซ้ำว่าทำไมพวกเขาถึงถูกฆ่า
มีคนบุกเข้ามาใน สำนักงานหน่วยลับ จริงเหรอ?!
แทนที่จะบุกไปที่ สำนักงานคาเสะคาเงะ ทำไมเข้าถึงบุกเขามาที่นี่?
นี่เป็นสิ่งที่คาดเดาไม่ได้และไม่เคยเกิดขึ้นมาก่อนตั้งแต่ก่อตั้งหมู่บ้าน!
แสงสีเงินที่สะท้อนจากใบดาบที่เกิดจากการเคลื่อนที่อย่างรวดเร็วของ ไนโตะ ยังคงพุ่งลึกเขาไปในสำนักงาน
ฟิ้ว!!
ไนโตะ ถือ ดาบคุซานางิ ของเขาไว้ในมือ เขายังคงวิ่งด้วยความเร็วสูงสุดเข้าไปด้านใน และตัดทุกอย่างที่ขวางหน้า เขาฆ่าทุกคนในทันทีที่เห็น แม้แต่ หัวหน้าทีมหน่วยลับ ก็ไม่สามารถหยุดเขาได้
สถานการณ์ทั้งหมดนี้เกิดขึ้นในชั่วพริบตา สำนักงานหน่วยลับซึนะ กลายเป็นความโกลาหน
“เกิดอะไรขึ้น! ศัตรูอยู่ที่ไหน!”
“เกิดอะไรขึ้น โคโนฮะ โจมตีหมู่บ้านเราเหรอ?!”
นินจาซึนะ จำนวนมากตกใจเป็นอย่างมาก และด้วยสีหน้าอันน่าเหลือเชื่อ พวกเขาจึงรีบไปยังสถานที่เกิดเหตุ และพบกับศพที่นอนเกลื่อนอยู่เต็มพื้น
ในที่สุด หน่วยลับตรวจจับ ก็ได้สติ และส่งข่าวไปยัง หน่วยลับ ทุกคนที่เหลืออยู่ในสำนักงาน และรายงานสถานการณ์ต่อ คาเสะคาเงะ รุ่นที่ 3
สถานการณ์นี้ ทำให้ทุกคนรู้สึกเหมือนอยู่ในสงครามอีกครั้ง!
ชายเพียงคนเดียวที่ทำให้พวกเขารู้สึกแบบนี้!
ในที่สุด ไนโตะ ก็ได้พบบริเวณที่คาดว่าพวกเขาใช้เก็บอุปกรณ์พิเศษ
…
หน้าห้องเก็บอุปกรณ์พิเศษ
หน่วยลับที่เฝ้าอยู่หน้าห้อง นั่งอยู่อย่างสงบ
ทันใดนั้น เขาก็เงยหน้าขึ้นทันทีที่ได้รับข้อมูลเร่งด่วน
“มีคนบุกเข้าไปในสำนักงานงั้นเหรอ?”
เขาตกใจกับข่าวที่ได้รับ แต่หลังจากนั้นเขาก็หัวเราะออกมาและใบหน้าก็แสดงให้เห็นถึงการเยาะเย้ย
“น่าสนใจจริง ๆ ฉันไม่รู้หรอกนะว่าหมู่บ้านไหนส่งมันมา แต่มันโง่มากที่กล้าบุกเข้ามาใน สำนักงานหน่วยลับ แห่งนี้”
นินจาคนนั้นดูเหมือนจะไม่สนใจว่ามีคนบุกเข้าไปในสำนักงาน
เพราะนี่เป็นเรื่องตลกสำหรับเขา!
ในมุมมองของเขา แม้แต่ คาเงะ ก็ไม่สามารถบุกเข้ามาได้
ดังนั้น นินจาที่บุกเข้ามาก็นับได้ว่ามันตายไปแล้ว หน่วยลับจะไม่ปล่อยมันไปจนกว่ามันจะตาย
หลังจากที่เขาส่ายหัวแล้วก็หัวเราะอีกครั้ง เขาก็นั่งลงอย่างใจเย็น
