“อะไรนะ?!”
ซึนาเดะ จ้องเขม็งไปที่ ไนโตะ แล้วพูดเสียงดังออกมาว่า “พูดอีกทีสิ๊? ฉันคิดว่าเมื่อกี้ฉันคงได้ยินผิดไป!”
ทันใดนั้น ไนโตะ ก็รู้สึกว่าตัวเขากำลังนั่งอยู่ตรงกลางระหว่างกองไฟขนาดใหญ่ 2 กอง ที่อยู่ด้านหน้าและด้านหลังของเขา
ไนโตะ มองกลับไปที่ คุชินะ ที่บีบไหล่เขาอยู่ จากนั้นก็หันกลับมามอง ซึนาเดะ ก่อนจะพูดว่า “เฮ้ ๆ เดี๋ยวก่อนสิ…”
“นี่ลืมไปแล้วเหรอว่าฉันเป็นผู้นำ หมู่บ้านอาเมะ นะ! ที่ฉันพูดฉันหมายความว่า ตอนนี้หมู่บ้านนี้ยังไม่มีนินจาแพทย์ที่เก่ง ๆ อย่าง พี่ซึนาเดะ ถ้าพี่อยู่ที่นี่ มันก็จะเป็นเรื่องง่ายที่เราจะตั้งสถาบันแพทย์นินจาขึ้นมาได้”
ไนโตะ พูดในสิ่งที่เขามีอยู่ในใจ แต่อย่างไรก็ตาม เขาก็ซ่อนความจริงบางอย่างเอาไว้ ความจริงที่ว่าเขารู้ว่า ซึนาเดะ นั้นจะได้เป็น โฮคาเงะ รุ่นที่ 5 และเธอก็จะสามารถบริหารบ้านเมืองได้เป็นอย่างดี ถ้าเธออยู่ที่นี่เธอก็จะสามารถช่วยเข้าได้อีกหลายอย่าง
อย่างไรก็ตาม ปัญหาเดียวก็คือ โคโนฮะ จะไม่มีทางยอมให้หลานสาวคนเดียวของ โฮคาเงะ รุ่นแรกออกไปจากหมู่บ้านอย่างแน่นอน
ประโยคนี้ทำให้ทั้ง คุชินะ และ ซึนาเดะ รู้สึกประหลาดใจ
หลังจากนั้นครู่หนึ่ง คุชินะ ก็พยักหน้าให้ ซึนาเดะ เล็กน้อย
“ใช่แล้ว จะดีมากถ้า พี่ซึนาเดะ มาอยู่กับเราที่นื่ อีกอย่างที่ โคโนฮะ ก็ไม่มีใครที่ให้ท่านต้องหวงใยอีกแล้ว นี้ยังไม่พูดถึงสถานการณ์ที่ย่ำแย่ที่เกิดขึ้นอีกนะคะ”
ซึนาเดะ นั่งครุ่นคิดโดยที่ไม่พูดอะไรอยู่พักหนึ่ง
เธอแตกต่างจากคนอื่น ๆ ใน โคโนฮะ
ในการ์ตูน เธอต้องก้มหน้าก้มตารับความรับผิดชอบมากมายที่ โคโนฮะ ยัดเยียดให้เธอ เธอไม่ได้สนใจการตายของอาจารย์ของเธอ หรือแม้แต่การที่พวกเขาขอให้เธอรับตำแหน่ง โฮคาเงะ คนต่อไป ถ้าไม่ใช่เพราะ นารูโตะ และ จิไรยะ ที่ตามหาตัวเธอและทำให้เธอเห็นเจตจำนงแห่งไฟในตัวของ นารูโตะ เธอก็คงจะไม่กลับมายัง โคโนฮะ แน่นอน
เธอไม่รู้สึกว่าเธอเป็น โคโนฮะ อีกต่อไป โดยเฉพาะเมื่อเธอค้นพบความจริงของหมู่บ้านที่ทำกับตระกูลของเธอ
“ถูกต้องแล้ว แม้ว่าพี่จะยังรู้สึกผูกพันกับ โคโนฮะ อยู่ แต่พี่ก็สามารถช่วยให้พวกเขาอยู่ต่อไปได้ และแม้ว่าพี่จะมาอยู่ที่ หมู่บ้านอาเมะ แห่งนี้ แต่นั้นก็ไม่ได้หมายความว่าพี่จะกลายเป็น นินจาถอนตัว สะหน่อย”
ไนโตะ พยักหน้าให้ ซึนาเดะ เล็กน้อยแล้วพูดต่อว่า “และต่อให้พวกเขามองว่าพี่เป็น นินจาถอนตัว ก็คงจะไม่มีใครโทษพี่ เมื่อทุกคนรู้ความจริงในสิ่งที่พวกเขาทำ”
ซึนาเดะ กำลังครุ่นคิดเกี่ยวกับเรื่องนี้และคอยฟัง ไนโตะ อยู่เงียบ ๆ
เมื่อเห็นดังนั้น ไนโตะ ก็ยักไหล่ขึ้นมาเบา ๆ จากนั้นเขาก็พูดออกมาว่า “โคโนฮะ บอกว่าผมจะขออะไรก็ได้สินะ? งั้นข้อเสนอเดียวของผมก็คือ…ให้พี่มาอยู่ที่ หมู่บ้านอาเมะ แห่งนี้”
“ฉันไม่สามารถปฏิเสธเธอได้อยู่แล้วนิ…”
ซึนาเดะ พูดขึ้นมาในวินาทีต่อมา เธอรู้ดีว่าหากข้อเสนอนี้ถูกส่งไปยัง โคโนฮะ ซารุโทบ และคนอื่น ๆ ก็ต้องเห็นด้วยกับข้อเสนอนี้อย่างแน่นอน ข้อเสนอที่จะใช้ตัวเธอเพื่อแลกกับชัยชนะของ โคโนฮะ
นี้คือโฉมหน้าที่แท้จริงของคนเหล่านี้ พวกเขาจะทำทุกอย่างเพื่อประโยชน์ของพวกเขา เช่นเดียวกับในการ์ตูน ที่ ฮิวงะ ฮิซาชิ ต้องเสียสละชีวิตแทนพี่ชายของเขาเพื่อแลกกับความสงบสุขของหมู่บ้าน
สิ่งเหล่านี้ทำให้เธอผิดหวังกับ โคโนฮะ เป็นอย่างมาก แต่ก็ต้องขอขอบคุณพวกเขาที่ทำให้การตัดสินใจในเรื่องนี้ง่ายขึ้น หลังจากนั้นไม่นาน เธอก็พยักหน้าให้กับ ไนโตะ และเธอก็ตัดสินใจที่จะอยู่กับเขาเพื่อแลกกับการที่ ไนโตะ จะให้ความช่วยเหลือ โคโนฮะ
“ถ้าอย่างงั้น เธอวางแผนที่จะไป โคโนฮะ เมื่อไรละ ไนโตะ?”
หลังจากที่ตกลงกันเสร็จ ซึนาเดะ ก็แสดงท่าทางที่จริงจังและมุ่งมั่นอีกครั้ง
โคโนฮะ ยังคงแข็งแกร่งอยู่ พวกเขายังไม่ได้เข้าใกล้คำว่าล่มสลาย แต่อย่างไรก็ตาม สถานการณ์ของพวกเขาก็แย่ลงอย่างต่อเนื่อง และเนื่องจากเธอตัดสินใจที่จะอยู่ที่ หมู่บ้านอาเมะ เธอจึงรู้สึกว่าชีวิตของ โคโนฮะ ขึ้นอยู่กับเธอ
“ตอนนี้!”
ไนโตะ ดูจริงจังกับเรื่องนี้มากกว่าที่ ซึนาเดะ คิดไว้ หลังจากที่เธอสัญญาว่าจะอยู่ที่นี่ ไนโตะ ก็ลุกขึ้นและเดินออกไปข้างนอกห้อง ทำให้ทั้ง คุชินะ และ ซึนาเดะ ต่างสงสัยกับสิ่งที่เขาจะทำ
เขากำลังจะไปไหน?
เขาดูมุ่งมั่นและแน่วแน่เป็นอย่างมากจนเหมือนไม่ใช่เขา!
โดยเฉพาะอย่างยิ่ง ในช่วงปีที่ผ่านมา ระดับความขี้เกียจของเขานั้นเพิ่มขึ้นอย่างน่าเหลือเชื่อ วัน ๆ เขาไม่ทำอะไรเลยนอกจากการฝึก และเขาก็โยนงานเอกสารสำคัญ ๆ ให้ คุชินะ ทำสะหมด แต่ตอนนี้หลังจากที่ตกลงกันเสร็จ เขากลับเต็มใจที่จะออกไปที่สนามรบทันที!
ไนโตะ ผลักประตูห้องออก จากนั้นเขาก็เคลื่อนที่ชั่วพริบตาแล้วไปปรากฏตัวขึ้นบนท้องฟ้าเหนือ หมู่บ้านอาเมะ ดวงตาของเขาฉายประกายลึกลับบางอย่างออกมาในขณะที่เขามองออกไปที่ไกล ๆ
“มหาสงครามโลกนินจาครั้งที่ 3 งั้นเหรอ น่าเบื่อจริง ๆ มันคงถึงเวลาแล้วสินะที่จะทำให้มันน่าสนใจมากยิ่งขึ้น”
ในความเป็นจริง แม้ว่ามันจะไม่เกี่ยวข้องกับเขา แต่ ไนโตะ ก็ยังคงต้องมีส่วนร่วมในสงครามครั้งนี้ โดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อเขารู้ว่าภารกิจทำลายสะพานคันนาบิ กำลังจะเกิดขึ้นในเร็ว ๆ นี้ในสงครามครั้งนี้
เขาจะไม่ยอมพลาดโอกาสที่จะได้ทำลายแผนการของ มาดาระ อย่างแน่นอน
และเขาก็จะมีโอกาสได้เจอ มาดาระ ในที่สุด และทำให้เรื่องนี้จบลงด้วยดี
ไนโตะ หันไปมองที่ 7 หาง ที่กำลังนอนเบื่อ ๆ อยู่บนด่านฟ้าตึก
“7 หาง มานี่หน่อย”
ไนโตะ ยังไม่คุ้ยเคยกับการเรียกชื่อของเขา ดังนั้น ไนโตะ จึงรู้สึกมั่นใจกว่าเมื่อเรียกเขาว่า 7 หาง
ฟึ๊ม!!
เมื่อ 7 หาง ได้ยิน ไนโตะ เรียกเขา เขาก็บินไปหา ไนโตะ ด้วยความเร็วสูงสุดทันที
7 หาง มองไปที่ ไนโตะ ด้วยความเคารพ และพูดว่า “เจ้านาย! ทำไมไม่เรียกชื่อข้าละ?!”
ไนโตะ ก้าวเพียงไม่กี่ก้าว จากนั้นเขาก็กระโดดขึ้นไปอยู่บนหลังของ 7 หาง
“พาฉันไปที่ โคโนฮะ”
ไนโตะ เกียจเกินกว่าจะวิ่งไปที่ โคโนฮะ และเขาก็เลือก 7 หางเพื่อมาแก้ปัญหานี้
ในเวลานี้ ซึนาเดะ , คุชินะ และคนอื่น ๆ ก็มาถึงที่ด่านฟ้าของอาคาร
เมื่อมองไปที่ ไนโตะ ที่ยืนอยู่บนหลังของ 7 หางเ เธอก็แสดงสีหน้าที่ตกใจออกมาและพูดว่า “เขาทำให้ 7 หาง เชื่อฟังได้จริงเหรอ?”
“ก็แบบว่า…มันก็เป็นแค่เเมลงตัวหนึ่ง”
คุชินะ เงยหน้าขึ้นและแสดงท่าทางรังเกียจออกมา
ซึนาเดะ รู้สึกตกใจเมื่อได้ยิน คุชินะ พูดแบบนั้น เธอไม่คิดว่า คุชินะ จะพูดอะไรแบบนั้นได้
เดี๋ยวก่อน…ไม่ใช่!
ความรู้สึกนี้…ไม่ใช่ คุชินะ แต่เป็น 9 หาง!
ทันใดนั้น ซึนาเดะ ก็ถอยห่างออกจากเธอและเตรียมตั้งท่าต่อสู้ เพราะเธอคิดว่า 9 หาง ได้ทำลายผนึกออกมาได้แล้ว
“จะตกใจอะไร? เจ้าก็เคยเห็นสัตว์รายมาแล้วไม่ใช่เหรอ!”
9 หาง พูดออกมาด้วยน้ำเสียงดุร้ายผ่านหน้าตาของ คุชินะ ที่ดูน่ากลัว
ทันใดนั้นใบหน้าของ คุชินะ ก็กลับมาเป็นปกติ เธอมองไปที่ ซึนาเดะ อย่างเก้ ๆ กัง ๆ แล้วพูดว่า “น่าอายชะมัด อย่าไปสนใจเขาเลย เขาก็ชอบแกล้งคนอื่นแบบนี้เหละคะ”
