TTW:บทที่ 277 เสมือน
“ฉันไม่ได้โกหกคุณ! ฉันไม่คิดว่าการบีบอัดพลังงานในเมฆมันจะมากขนาดนี้ ร่างกายเดิมของฉันอ่อนแอเกินกว่าที่ฉันจะจินตนาการไว้มากดังนั้นมันจึงถูกทำลายอย่างสิ้นเชิง” ยินฮี ตอบ
“ไม่ว่าอะไรจะเกิดขึ้น ต่อจากนี้คุณจะต้องเลือกชีวิตของคุณเป็นอันดับแรก แม้ว่าคุณจะถูกจับ ห้ามทำอะไรโง่ๆอีกเช่นการเสียสละตัวเอง ผมจะไม่ยอมให้คุณทำเช่นนั้นอีก” หลิวกำ จับมือโลหะเย็นของ ยินฮี
“ ฉันรู้ว่าคุณต้องการฆ่าปูยักษ์เสมอ ไล่ตามมันถึง 10 วันดังนั้นหลังจากที่ฉันถูกจับ ฉันจึงไม่คิดอะไรมาก ฉันแค่อยากจะช่วยให้คุณบรรลุเป้าหมาย ในเวลานั้นฉันรู้สึกแค่ว่างานที่ฉันสามารถทำให้ศัตรูเสียชีวิตโดยการเสียสละของฉันนั้นมันคุ้มค่าแล้ว” ยินฮี มอง หลิวกำ ในขณะที่มือของเธอถูกจับไว้อย่างแน่นหนา
“ ยัยโง่?สิ่งสำคัญที่สุดคือการที่คุณมีชีวิตอยู่ สำหรับเรื่องระดับของผมสามารถเพิ่มในภายหลังได้ แต่ถ้าคุณตาย ชีวิตของผมคงไม่เหลืออะไรอีกแล้ว” หลิวกำส่ายหัว
ในขณะที่ หลิวกำ คิดว่าเขาสูญเสียเธอไปแล้วหัวใจของเขารู้สึกราวกับแตกสลายนับล้านชิ้น แม้ว่าเขาจะพยายามดึงสติของตัวเองกลับมาแต่อาการเจ็บปวดหัวใจของเขายังคงแสดงออก มันคล้ายกับช่วงเวลาที่เขาสูญเสียแขนขาของตัวเองไป แต่เธอสำคัญมากกว่าแขนขาของเขา
“หลังจากได้ติดตามพี่ใหญ่หลิวมานานผมไม่เคยเห็นเขารักใครเท่าคุณมาก่อน คุณต้องเป็นผู้หญิงที่โชคดีมาก ผมควรที่จะหายตัวไป สักครู่” จางเฉียงหลี่ กล่าวในขณะที่เขาเดินไปที่ทางเข้าถ้ำเพื่อมองออกไปด้านนอก
“ผู้หญิง…..” ยินฮี รู้สึกบางอย่างผิดปกติ
“คุณคิดว่าคุณเป็นหรือเปล่าล่ะ?” หลิวกำ ถาม ยินฮี แม้ว่าความถี่เสียงยังตรงกับร่างเดิมของเธอแต่รูปลักษณ์ภายนอกของนักรบสวมเกราะยังคงเด่นชัดมันไม่ใช่ภาพลักษณ์ที่สมบูรณ์แบบเช่นเดิม
“คุณไม่ชอบรูปลักษ์ปัจจุบันของฉัน?” ยินฮี ถาม
“ตราบเท่าที่คุณยังมีชีวิตอยู่ เรื่องนี้ไม่ใช่เรื่องสำคัญ” หลิวกำ ส่ายหัว แม้ว่า หลิวกำ ค่อนข้างจะชอบรูปทรงมนุษย์ก่อนหน้านี้ของ ยินฮี โดยเฉพาะอย่างยิ่งแก้มที่สวยงามของเธอ แต่ร่างกายนี้ก็ยังคงดีในด้านความปลอดภัยของตัวเธอเอง
“คุณชอบฉันคนก่อนหน้านี้หรือเปล่า?” ยินฮี ถามอีกครั้ง
“ก่อนหน้านี้คุณดูคล้ายกับมนุษย์ ตั้งแต่ที่ผมได้พบคุณครั้งแรกในรูปร่างนั้นผมก็ยอมรับว่าร่างกายนั้นเป็นของคุณ นอกจากนี้ยังมีความทรงจำมากมายที่เราอยู่ด้วยกัน ถึงแม้ว่าคุณจะกลายเป็นแบบนี้ผมก็ยังรักคุณอยู่” หลิวกำ ตอบ
ยินฮี มองไปที่ หลิวกำ โดยไม่มีเสียง หลังจากนั้นช่วงเวลาสั้นๆเธอก็เล่นกับฟังก์ชันบนหน้าจอแสดงผลที่หน้าอกของเธอ ร่างกายของเธอที่เป็นสีมันวาวของโลหะเริ่มเปลี่ยนแปลง โทนสีของมันคล้ายสีผิวของมนุษย์ หน้าอกของเธอฟูขึ้นมาในขนาดที่เหมาะสมกับเพศหญิงที่โตเต็มวัย ใบหน้าของเธอค่อยๆเปลี่ยนเป็นตัวตนแบบเก่า รูปร่างและใบหน้าของเธอเปลี่ยนแปลงสัดส่วนอย่างเหมาะสม
โชคดีที่เสื้อผ้าไม่ได้ฉีกขาดในการเปลี่ยนแปลงรูปร่างไม่อย่างนั้น หลิวกำ อาจเลือดกำเดาไหล
ขั้นตอนสุดท้ายผมสีดำสลวยค่อยๆเปิดเผยออกมา จากมุมมองอย่างใกล้ชิดไม่มีความแตกต่างกันมากระหว่าง ยินฮี คนก่อนและ ยินฮี ปัจจุบัน
“เทคโนโลยีนี่มันอะไรกันนี่?” หลิวกำ ตกใจขณะที่จ้องมองไปที่ ยินฮี เขารู้สึกสบายใจมากขึ้นเมื่อเห็นการเปลี่ยนแปลงรูปร่างหน้าตาของเธอ
“ เทคโนโลยีมิติเสมือนจริง มันคล้ายกับกำบังลวงตาก่อนหน้านี้ มันสามารถทำให้ความรู้สึกทางสายตาและการสัมผัสของคุณเหมือนกับฉันก่อนหน้านี้” ยินฮี อธิบายเทคโนโลยีที่เธอใช้มีความก้าวหน้ากว่าการปลอมตัว อย่างที่เธอไม่เคยสามารถทำได้ แต่ตอนนี้เธอสามารถทำได้อย่างง่ายดาย
“การเปิดโหมดมิติเสมือนนี้มันกินพลังงานเยอะไหม?” หลิวกำ สัมผัสหน้าของ ยินฮี เขารู้สึกมีอารมณ์หลากหลายเกี่ยวกับเรื่องนี้
“การเปิดโหมดมิติเสมือนใช้พลังงานไม่มากนัก แต่การเปลี่ยนแปลงรูปทรงที่แตกต่างกันอาจเปลืองพลังงานจำนวนมากเพื่อปรับเปลี่ยนรูปร่างใหม่ ดังนั้นถ้าคุณไม่ต้องการให้ฉันเปลี่ยนรูปร่างบ่อยเกินไปฉันก็ไม่ต้องใช้พลังงานมาก” ยินฮี อธิบายกับ หลิวกำ
“ เธอกลับมาอยู่ในรูปแบบเดิมในสายตาของคุณหรือเปล่า?” หลิวกำ หันไปถาม จางเฉียงหลี่ เหล่านักรบหุ้มเกราะนี้ใช้เทคโนโลยีก้าวหน้าเกินไป มันไกลเกินกว่าจินตนาการของเขา
“ ถูกต้อง มันคล้ายกับหน้าผาที่ห้องปฏิบัติการลับ มันส่งผลต่อความรู้สึกของทุกคนที่มองมา” ยินฮี พยักหน้า
จางเฉียงหลี่ ได้ยินทั้งสองคนพูดกันตลอดเวลาและมองกลับมาอย่างรวดเร็ว เมื่อยืนยันว่า ยินฮี กลับมาในรูปแบบเดิมแล้วเขาก็แสดงความยินดีกับ หลิวกำ และจ้องออกไปนอกถ้ำอีกครั้ง
“ในที่สุด คุณก็กลับมา..แม้ว่าจะใช้เทคโนโลยีเสมือนจริงมันก็ไม่สำคัญอีกต่อไป คุณแข็งแกร่งมากกว่าเมื่อก่อน” หลิวกำ สวมกอด ยินฮี แม้ว่าเขาจะรู้สึกแปลกๆแต่เขาก็มีความสุขกับเธอ
พลังของนักรบพวกนี้ประสบความสำเร็จอย่างมากมันมีพลังมากจนเมื่อเกราะของพวกเขาสวมใส่ครบพวกเขาจะไม่สามารถถูกสิ่งใดโจมตีได้
ดูเหมือนว่าการเดินทางในครั้งนี้เป็นการเดินทางที่ได้กำไร จางเฉียงหลี่ มาถึงระดับ 6 หลิวกำ มาถึงระดับ 9 เมื่อเทียบกับผู้เล่นอื่นๆที่เริ่มต้นในเวลาเดียวกันมันเหมือนเขาประสบความสำเร็จที่แตกต่างออกไป นอกจากนี้ร่างกายใหม่ของ ยินฮี ได้รับการปรับปรุงใหม่ที่มีพลังแสนโวลต์ไหลเวียนอยู่
“มีสิ่งหนึ่งที่ฉันต้องบอกคุณ” ยินฮี ข่าวกับ หลิวกำ มันคือสิ่งที่เธอปิดบังมาไว้
“มันคืออะไร?” หลิวกำ เริ่มเครียด
“ร่างกายนี้มีพลังก็จริง แต่มีปัญหา นักรบทุกคนมีหมายเลขประจำตัวที่แตกต่างกัน หลังจากผ่านไปสักระยะหนึ่งอุปกรณ์ติดตามบนข้อมือของฉันจะเปิดทำงานและส่งสัญญาณไปยังดาวเทียมเพื่อเปิดเผยตำแหน่งของฉันโดยอัตโนมัติ ฉันไม่สามารถปิดมันได้ เนื่องจากมีการเชื่อมโยงอย่างใกล้ชิดกับวงจรที่สำคัญจึงไม่สามารถเอาออกได้ ดังนั้นสิ่งเดียวที่ฉันสามารถทำได้คือเพิ่มระยะเวลาในการส่งสัญญาณ ตอนนี้มันสามารถยืดการส่งสัญญาณเป็นทุก 5 ชั่วโมง ดังนั้นภายใน 5 ชั่วโมงถ้าฉันไม่สามารถหาวิธีเอาตัวส่งสัญญาณนี้ออกไปได้พวกเขาจะสามารถติดตามฉัน ฉันไม่รู้ว่าพวกเขาจะทำอะไรบ้างหลังจากที่พวกเขาติดตามฉัน แน่นอนว่าพวกเขาคงไม่ปล่อยเรื่องนี้ไปเมื่อพวกเขารู้ว่าฉันได้ขโมยนักรบสวมเกราะของพวกเขามา” ยินฮี อธิบาย
“อา… มันเป็นเรื่องที่ ลำบากมาก….ลองแก้ปัญหายังไงดี” หลิวกำ ขมวดคิ้ว
“ แล้ว…ถ้าเราใช้วงแหวนตะกั่วปิดกั้นมันจะยังส่งสัญญาณไปยังดาวเทียมอีกไหม?” จางเฉียงหลี่ ขัดจังหวะแม้ว่าเขาจะแอบฟัง หลิวกำ และ ยินฮี พูดคุยกันแต่เมื่อถึงเรื่องนี้เขาไม่สามารถหยุดความคิดของเขาได้
——————————–
