TW:บทที่ 291 ถากถาง
“แล้วพี่ใหญ่หลิวจะให้ผมทํายังไงบ้าง?” ฮันกวงมิน รู้สึกกังวลมาก
“นอกเหนือจากสมาชิก 3 คนที่จะต้องไปยังห้องเครื่องคุณควรที่จะอยู่กับคนอื่นในห้องโถงรับแขกนี้ หากมีคนจํานวนมากอยู่รวมกันซอมบี้กลายพันธุ์อาจจะไม่มีโอกาสที่ดี จากนั้นเราค่อยหาทางล่อมันออกมา” หลิวกํา กล่าวขณะเดินออกจากห้องสอบสวนเข้าไปยังห้องโถงรับแขก
ฮูจุนจ้องมองเทรดมิล ไม่กระพริบตา โจวจิงจิง นั่งอยู่ข้างฮูจุนบนพื้นเธอนั่งกอดเข่าของเธอ แล้วไม่ได้ร้องไห้อีกต่อไปเธอกําลังสั่นสะท้าน เทรดมิลจ้องมองไปที่เพดานด้วยใบหน้าใสซื่อ ทุกคนได้แต่เงียบและเหลือบมองกันไปมา
“จากการสอบสวนของเรา เทรดมิล เป็นผู้ต้องสงสัย แต่ก็เป็นไปได้ว่า โจวจิงจิง อาจถูกข่มขืนโดยคนอื่น มันอาจจะเป็นซอมบี้กลายพันธุ์และแปลงร่างเป็น เทรดมิล เพื่อก่ออาชญากรรม มันอาจต้องการให้สมาชิกของพวกเราต่อสู้กันเอง” ฮันกวงมิน ประกาศ
“หัวหน้ากลุ่มฮัน?มันเป็นแบบนั้นจริงหรอ?” ชูจุนตอบยังไม่พอใจ เขาไม่พอใจกับคําตัดสินนี้
“แต่เขาข่มขืนฉัน” โจวจิงจิง พูดด้วยความโกรธ
“คุณทั้งสองคนคัดค้านเรื่องการตัดสินใจของพี่ใหญ่หลิวนั่นหรอ?พี่ใหญ่หลิวไม่ได้บอกว่า เทรดมิล ไม่ได้เป็นคนผิด พวกเรากําลังมองหาวิธีในการคืนความยุติธรรมให้กับทั้งสองคน!ตราบใดที่เราสามารถหาซอมบี้กลายพันธุ์ในสถานที่แห่งนี้ได้ จากนี้เป็นต้นไปฮูจุน ห้ามพยายามแก้แค้น เทรดมิล เพราะสิ่งนี้มันอาจเป็นสิ่งที่ซอมบี้กลายพันธุ์อยากให้พวกเราทํา!” ฮันกวงมิน กล่าวกับฮจุน
“หัวหน้ากลุ่มฮันถ้าเขาข่มขืนแฟนหรือภรรยาของคุณคุณจะพิจารณาแบบเดียวกันแบบนี้ไหม?”ฮจุนเริ่มโกรธแค้นมากขึ้นตอนนี้เขาเชื่อมั่นว่า เทรดมิล เป็นคนทํา
“ผมเชื่อในการตัดสินใจของพี่ใหญ่หลิว ถ้ามีความผิดพลาดที่ใหญ่หลิวจะช่วยคุณค้นหาความยุติธรรมที่เหมาะสมไถ้าคุณไม่ทําตามคําแนะนําของเขาและยืนยันที่จะใช้ความยุติธรรมด้วยมือของคุณเองแล้ว เราเองก็ต้องกักขังคุณเมื่อถึงเวลานั้นคุณอาจไม่สามารถหาความยุติธรรมใดๆได้และตกอยู่ในกับดักของซอมบี้กลายพันธุ์” ฮันกวงมิน เตือนฮูจุน
ฮูจุนไม่พูดอะไรเพียงแต่ก้มหน้าลงไม่มีใครรู้ว่าในขณะนี้เขากําลังคิดอะไรอยู่
หลิวกํา เงียบ เขาพอใจมากกับวิธีของ ฮันกวงมิน ที่แก้ไขปัญหาดูเหมือนว่า ฮันกวงมิน ค่อนข้างจะเป็นผู้ใหญ่พอ เขาผู้นําทีมที่มีความสามารถมากกว่า 1 คนและผู้ติดตามที่น่าเชื่อ มันเป็นสิ่งที่ดีสําหรับกลุ่มของเขา
“คุณเป็นผู้ชายหรือเปล่า?ภรรยาของคุณถูกข่มขืน คุณจะนั่งอยู่เฉยๆโดยไม่ทําอะไรงั้นหรอ คุณไม่กล้าที่จะพูดอะไรสักคําสองคํา คุณเหมือนเต่าหดหัว!” โจวจิงจิง เริ่มปลดปล่อยความโกรธของเธอออกมา ฮันกวงมิน ไม่ให้เธอลงโทษคนอื่นดังนั้นเธอจึงมาลงกับฮูจุนแทน
“ คุณเองก็ไม่รู้วิธีขัดขืนงั้นหรอ? คุณควรที่จะข่วนหน้าเขามันจะได้เป็นหลักฐาน? ถ้าเขาจะข่มขืนคุณคุณก็ควรขัดขืน สิ่งที่เขาต้องการไม่ใช่หรอ?” ฮูจุน โกรธอยู่แล้วตอนนี้ โจวจิงจิง กําลังดุด่า เขาทําให้เขารู้สึกแย่ เขาต้องการที่จะกู้หน้าตัวเองโดยการเถียง
ก่อนที่จะคบกับ โจวจิงจิง ฮูจุน เคยมีแฟนอีกคนหนึ่ง ผู้หญิงคนนี้หลอกใช้เขาเธอใช้เงินเป็นจํานวนมากแต่ไม่เคยให้อะไรกับฮูจุนเลย ในทางกลับกันมีช่วงเวลาที่เขาโกรธมากและเกือบจะข่มขืนเธอในห้องเช่า แต่ท้ายที่สุดเขาก็พบว่าการข่มขืนไม่ใช่เรื่องง่ายที่จะทํา เขาต้องพยายามอย่างมากเพื่อจะได้สิ่งที่ต้องการ
ใครจะคิดว่าภรรยาของเขาถูกข่มขืนมันจะง่ายขนาดนี้ เพียงแค่เธอขัดขึ้นทั้งหมดก็ได้รับการแก้ไขแล้ว
“ฉันพยายามอย่างสุดความสามารถที่จะต่อต้านเขา! แต่เขาทุบตีฉัน! เขาพูดถึงผู้เล่นระดับ 5 และความแข็งแกร่งของฉันจะเอาชนะเขาได้อย่างไร? เขาดูโกรธแค้นราวกับว่าอยากจะฆ่าฉันถ้าฉันต่อต้านฉันอาจจะตาย! มันอาจเป็นความยุ่งยากที่ทําให้คุณอุ่นเคืองแต่ฉันต้องทนทุกข์ทรมานกับเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น!คุณยังนั่งที่นี่แล้วยังพูดเรื่องนี้กับฉัน คุณยังเป็นผู้ชายอยู่หรือเปล่า?” โจวจิงจิง ได้ยินคําพูดของฮูจุนและรู้สึกโกรธมา
“เขากล้าที่จะฆ่าคุณงั้นหรอ?ถ้าเขาฆ่าคุณเขาก็ต้องเผชิญหน้ากับพี่ใหญ่หลิวที่จะลงโทษเขา! คุณอ่อนข้อมากเกินไปคุณควรที่จะป้องกันมากกว่านี้!” ฮูจุนตอบกลับเขาไม่สามารถแก้แค้น เทรดมิล ได้ดังนั้นเขาจึงโยนความผิดทั้งหมดให้กับ โจวจิงจิง
“ คุณหมายความว่าฉันควรจะปล่อยให้เขาฆ่าฉันหรอ?” โจวจิงจิง ร้องไห้ด้วยความสิ้นหวัง
ฮูจุนไม่ตอบ หัวใจของเขาเต้นอย่างแรง เขาหายใจหอบและใช้มือจับมีดแน่นดวงตาทั้งคู่จ้องไปที่ เทรดมิล ที่อยู่ห่างไปเพียงไม่กี่เมตรเขาแทบอยากจะทะลุผ่านร่างของ เทรดมิล
อย่างไรก็ตามพี่ใหญ่หลิวและฮันกวงมินยังคงนั่งอยู่ในห้องโถงรับแขก แม้กระทั่งความโกรธของฮูจุนจะทําให้เขารู้สึกหงุดหงิดแต่เขาก็รู้ดีว่า เขาไม่สามารถฆ่าเทรดมิลต่อหน้าพี่ใหญ่หลิว และ ฮันกวงมิน ได้มันจะนําไปสู่การลงโทษที่รุนแรงถ้าเขายังคงพยายามทํา
“นายคิดจริงๆหรอว่าฉันเป็นคนประเภทที่ต้องทําแบบนั้น?” เทรดมิล ถามหวงเหว่ยเถา ที่อยู่ใกล้ๆ
“ใครจะไปรู้ล่ะ?” หวงเหว่ยเถาตอบ
“นายหมายถึงอะไร? บัดซบ ฉันคิดว่าเราเข้าใจกันดีเราอยู่ด้วยกันมานานผ่านทั้งความเป็นความตาย ตอนนี้นายยังไม่เข้าใจฉันอีกหรอ” เทรดมิล ทางขึ้นเขารู้สึกโกรธในคําตอบของหวงเหว่ยเถา
“โอ้ ผมรู้ ผมรู้จักคุณเป็นอย่างดี นั่นคือเหตุผลที่พวกเขากําลังพูดว่าคุณต้องรับผิดชอบผมไม่รู้สึกแปลกใจเลย” หวงเหว่ยเถากล่าวอย่างแดกดัน
“ฉันตาบอดเองที่คิดว่านายเป็นเพื่อน! บัดซบ! นอกจากตัวฉันเองแล้วคงไม่มีใครน่าเชื่อถือได้ ฉันคิดว่าเราเป็นเพื่อนกัน แต่ช่วงเวลาที่สําคัญที่สุดนายกับพูดถ้อยคําเหยียดหยามออกมา!” เทรดมิล ส่ายหัวจากนั้นเขาดึงกระจกออกมาเขาต้องการหวีผมของเขาให้เรียบร้อย
“ผมแค่พูดแดกดัน! คุณคิดว่าผมจริงจังไหม?เรื่องทั้งหมดนี้แปลกมาก คุณคิดว่ามันเป็นไปได้ไหมที่จะเป็นซอมบี้กลายพันธุ์?ผมรู้สึกว่าเหตุการณ์นี้ไม่น่าเชื่อมากเกินไป” หวงเหว่ยเถาต่อ เทรดมิล ในขณะที่ รอคําตอบเขาก็เหลือบมอง เทรดมิล ที่มองเข้าไปในกระจกใบหน้าของ เทรดมิล ขาวซีดอย่างกับเพิ่งเห็นผี
“เฮ้ มีอะไรผิดพลาดงั้นหรอ?” หวงเหว่ยเถาถาม เทรดมิล การแสดงออกสีหน้าของเทรดมิลน่ากลัวมาก
“เงียบๆแล้วมองไปที่กระจก…” เทรดมิล มองไปที่ฮูจุน และ โจวจิงจิง ที่นั่งอยู่ด้านหลังของเขาขณะที่เขาพูดกับหวงเหว่ยเถาด้วยเสียงสั่นเครือ
หวงเหว่ยเถามองเข้าไปในกระจกเล็กๆ ภายในกระจกมีใบหน้าของ เทรดมิล และใบหน้าของ เขาดังนั้นเขาจึงไม่สามารถบอกได้ว่า เทรดมิล กําลังหวาดกลัวอะไร
