ตอนที่2
One talk.
ผมนั่งกินเหล้ากับพวกมันจนดึก เสียงเพลงวันนี้แม้งโดนใจกูชิบหาย ผับชื่อดังเสือกเปิดแต่เพลงเศร้าตอกย้ำกูเข้าไปอีก
“เฮียหนึ่งสวัสดีค่ะ”เสียงผู้หญิงที่ผมรู้จักดีดังขึ้นด้านหลัง ก่อนที่เจ้าตัวจะเดินเข้ามาหาผมที่โต๊ะ เธอเป็นเพื่อนของไอ้สองน้องชายผมเองครับ เห็นน้องชายผมมันว่าแตงโมเป็นถึงดาวคณะ แล้วที่สำคัญคือแตงโมแอบปลื้มผมอยู่ เธอเคยขอให้ไอ้สองช่วยติดต่อผมให้เธอ แต่ผมไม่เล่นด้วย เพราะผมมีคนที่ผมรักอยู่แล้ว อีกอย่างผมไม่ชอบผู้หญิง แต่เธอก็ยังไม่ละความพยายามนะครับ เหมือนตอนนี้ที่เธอกำลังส่งสายตาหวานเยิ้มให้ผมอยู่ วันนี้เธอแต่งตัวโคตรเซ็กซี่จนพวกเพื่อนๆผมมองกันตาค้าง กระโปร่งที่ใส่ก็โคตรจะสั้น ถ้าก้มลงคงเห็นหมดทุกส่วน
“มาเที่ยวหรอเรา”ผมเลยทักเธอกลับไป ตามมารยาทนั่นแหละครับ เธอทักมาจะให้ผมทำเป็นไม่สนใจมันก็ไม่สมควรเท่าไร ยังไงเธอก็เป็นเพื่อนน้องชายผม
“ค่ะเฮีย”แตงโมพูดยิ้มๆก่อนจะมองพวกเพื่อนๆผม ที่นั่งมองเธอตาไม่กระพริบโดยเฉพาะไอ้จิว จนพี่ต้นต้องล็อกคอมันไว้ ดูท่าทางเธออยากจะนั่งร่วมวงกับพวกผมด้วย ผมเลยชวนเธอนั่งด้วยกัน จนเกือบเที่ยงคืนพวกเพื่อนๆผมก็พากันแซวไม่หยุด จนผมเริ่มรำคาญ ก็พวกมันหาว่าเธอเป็นเด็กผม ทั้งที่พวกมันก็รู้แก่ใจกันอยู่แล้ว ว่าคนของใจของผมคือใคร ยังจะพากันกวนตีนผมไม่เลิกอีก
“พี่น้ำเดี๋ยวฟ้ากลับก่อนนะ”เสียงหวานๆของผู้ชายดังมาจากด้านหลัง ทำให้ผมต้องรีบหันไปดูทันทีว่าเจ้าของเสียงใช่คนที่ผมคิดถึงอยู่รึป่าว หรือผมคิดถึงมันจนหูแว่วไปเอง แต่สิ่งที่ผมเห็นคือคนที่ผมคิดถึงอยู่ตลอดเวลา มันมายืนอยู่ที่นี่ได้ไงวะ มันกลับมาตั้งแต่เมื่อไร ทำไมผมไม่รู้ พอหันกลับมามองหน้าพวกเพื่อนๆของผม แม้งพากันอมยิ้มทั้งโต๊ะเลยไอ้สัส แสดงว่าพวกมันรู้กันหมด มีแค่ผมคนเดียวที่ไม่รู้ว่าสายฟ้ากลับมาแล้ว แล้วผู้หญิงที่นั่งข้างผมคงไม่ทำให้มันเข้าใจผิดหรอกนะ
“เอางั้นหรอ เดี๋ยวให้พี่ชามไปส่งแล้ว…”สายน้ำมันหันไปพูดกับน้องชายที่ยืนอยู่ด้านหลัง
“ไม่ต้อง เดี๋ยวกูไปส่งเอง”ผมเลยพูดก่อนที่สายน้ำมันจะพูดจบ พวกเพื่อนผมแม้งก็พากันยิ้มล้อเลียนกูเลยไอ้เพื่อนเวร ปล่อยให้กูคิดถึงอยู่ได้
“อย่าลำบากเลยครับพี่เอก เดี๋ยวผมให้ไอ้เกมส์ไปส่ง ผมกลับก่อนนะครับพี่น้ำ”สายฟ้ามองหน้าผมก่อนจะหันไปมองแตงโมที่นั่งอยู่ข้างๆแล้วตอบผม แต่น้ำเสียงแบบนั่นมันคืออะไรวะ ผมยังไม่ทันได้พูดอะไรสายฟ้ามันก็เดินไปซะแล้ว
ไม่ได้เจอกันตั้งสามปีผมคิดถึงมันจะตายห่าอยู่แล้ว แล้วใครจะปล่อยให้มันกลับไปง่ายๆวะ มันเคยบอกผมว่าไม่อยากเป็นตัวถ่วงของผม คงเพราะที่บ้านอยากให้ผมเป็นตำรวจแต่ผมไม่อยากเป็น เอาเวลาไปขรุกอยู่กับมันมั้งครับ เลยทำให้มันคิดแบบนั้น ทั้งที่ไม่เกี่ยวกับมันสักนิด ผมเลยทำให้มันดูว่าผมทำได้ทุกอย่างเพื่อมัน ถ้าไม่ใช่เพราะมันฝันไปเถอะว่าผมจะยอมเป็นตำรวจ ผมเลยลุกขึ้นก่อนจะเดินตามมันไป
“ไอ้หมวด มึงจะไปไหนวะไอ้สัส”เสียงไอ้จิวดังไล่หลังผมมาทันทีที่ผมลุกออกจากโต๊ะ พวกมันก็รู้อยู่แล้วว่าผมจะรีบไปไหนยังเสือกถามผมอีก เดี๋ยวผมค่อยกลับมาคิดบัญชีกับพวกมันแล้วกัน ข้อหารวมหัวกันปิดบังเจ้าพนักงาน
“เดี๋ยวสิฟ้า” ผมตะโกนเรียกคนที่กำลังจะเดินออกจากผับ
“พี่เอกมีอะไรกับผมหรอครับ”สายฟ้าหยุดเดินก่อนจะหันมาถามผมเสียงนิ่งๆ ใบหน้าที่มักจะยิ้มแย้มเวลาที่เจอหน้าผมกลับบึ้งตึง เหมือนมันกำลังโกรธผมอยู่
“เดี๋ยวพี่ไปส่ง”
“ไม่ต้องหรอกครับผมกลับเองได้พี่เอกกลับไปดูแลผู้หญิงของพี่ดีกว่า ทิ้งเธอไว้แบบนั่นมันไม่ดีนะครับ”สายฟ้าพูดก่อนจะเดินเร็วๆไปที่รถของเพื่อนมัน ที่จอดรออยู่หน้าผับ ผมเลยรีบวิ่งไปปิดประตูรถที่สายฟ้ากำลังจะเปิดออก
“ก็พี่บอกว่าจะไปส่ง”ผมพูดพร้อมกับจับมือสายฟ้าไว้แล้วลากไปที่แลมโบสีดำของผมที่จอดอยู่ไม่ไกลนัก
“พี่เอก ปล่อยฟ้า ฟ้าเจ็บ”พอได้ยินเสียงประท้วงจากคนข้างๆผมเลยยอมปล่อยมือจากมือของมัน
“พี่ขอโทษ แต่เรามีเรื่องต้องคุยกัน”
“เรื่องอะไรครับคุยกันตรงนี้ก็ได้ ฟ้าง่วงแล้วอยากกลับไปนอน”
“เดี๋ยวพี่ไปส่ง”
“แต่เพื่อนผมรออยู่”
“…”พอได้ยินสายฟ้าพูดแบบนั่นผมเลยเงียบ ก็มันเอาแต่ห่วงเพื่อนมันที่รออยู่ในรถ มันไม่คิดจะห่วงผมบ้างเลยรึไงผมรอมันมาตั้งหลายปี
“ก็ได้ครับ งั้นเดี๋ยวผมไปบอกไอ้เกมส์ก่อน”สายฟ้าพูดก่อนจะเดินไปหาเพื่อนมันที่นั่งรออยู่ในรถ ไม่นานก็เดินกลับมาหาผม ก่อนจะเปิดประตูเข้าไปนั่งซะเอง ผมเลยขึ้นรถตามมันไป
“มีอะไรจะพูดกับผมหรอครับ”พอผมขับรถออกจากผับสายฟ้าก็ถามผมทันที
“กลับมาเมื่อไร”
“อาทิตย์ที่แล้วครับ”นี่มันกลับมาเป็นอาทิตย์แล้วหรอวะเนี่ย ทำไมไม่มีใครบอกผมแม้กระทั่งไอ้สายน้ำ ดีจริงๆ
“คิดถึง”ไม่มีคำไหนที่สามารถบรรยายแทนความรู้สึกทั้งหมดที่ผมมีได้ดีเท่ากับคำๆนี้แล้วล่ะครับ
“บอกผิดคนรึป่าวครับ มาบอกกับผม คนของพี่คงจะได้ยินหรอกนะครับ”สายฟ้าพูดก่อนจะหันหน้าออกไปด้านนอก
“จะผิดคนได้ไงก็พี่คิดถึงฟ้าคนเดียว ตอนไปก็ไม่บอกพี่สักคำ กลับมาก็ไม่คิดจะบอกกันเลย ทำไมฟ้าใจร้ายกับพี่นักวะ”
“คนใจร้ายน่ะ พี่เอกมากกว่า”พอได้ยินสายฟ้าพูดแบบนั่นผมเลยหันไปมองหน้ามัน ผมเนี่ยนะครับใจร้าย ผมใจร้ายกับมันตรงไหน
