บทที่ 73 การสำรวจของบิลส์
“ เทพเจ้าแห่งการทำลายล้างบิลส์… ?”
ลุงอาดริยืนหน้าบึ้งในขณะที่ครุ่นคิด เพราะถึงแม้จะมีประสบการณ์มากมายแต่เขาก็จำไม่ได้ว่าเคยได้ยินชื่อนี้มาก่อน? เขาส่ายหัวมองไปที่บรู๊คและคนอื่น ๆ และในทำนองเดียวกันก็เห็นพวกเขาส่ายหัวด้วยความสงสัยในขณะที่ชาร์คและอนาสตาเซียไม่ได้แสดงความคิดเห็นอะไร
เซียร์ย่าเห็นว่าพวกเขาไม่รู้จักเทพแห่งการทำลายล้างบิลส์ พวกเขาไม่รู้ความกังวลของเขาก็ไม่แปลก
ในขณะที่บิลส์นอนหลับสนิทมาหลายปีจึงมีเพียงไม่กี่คนในจักรวาลที่รู้จักชื่อของเขา
เขาถอนหายใจเบา ๆ และพูด:“ เทพแห่งการทำลายล้างบิลส์เป็นเทพมาตั้งแต่สมัยโบราณและได้รับการยกย่องว่าเป็นเทพเจ้าที่ทรงพลังที่สุดในจักรวาล! ความแข็งแกร่งของฟรีสเซอร์เมื่อเทียบกับเทพแห่งการทำลายล้างก็เหมือนกับแสงของหิ่งห้อยที่ริอาจเทียบกับความเจิดจรัสของดวงอาทิตย์มันไม่มีอะไรเปรียบเทียบได้เลย แม้ว่าฟรีสเซอร์จะมีพลังมากขึ้นเป็นพันหรือหมื่นเท่า แต่เทพแห่งการทำลายล้างบิลส์ก็แค่ขยับนิ้วก็ฆ่าเขาได้แล้ว!”
“ แข็งแกร่งขนาดนั้นเลยเหรอ? ” ปากของซีหลิงอ้ากว้างด้วยความตกใจ
“ ใช่แล้วแค่การจามของเขาก็เพียงพอที่จะทำลายดาวเบจีต้าได้เลยหล่ะ!” เซียร์ย่าถอนหายใจแม้ว่าความแข็งแกร่งของฟรีสเซอร์จะเพิ่มขึ้นพันหรือหมื่นเท่าหรือแม้กระทั่งถึงระดับของจอมมารบูแต่เทพบิลส์ก็สามารถฆ่าเขาได้อย่างง่ายดายเพียงแค่นิ้วเดียว
แค่จามสามารถทำลายดาวเบจีต้าได้
และฟรีสเซอร์ที่มีพลังเป็นพันหรือหมื่นเท่าเขาก็แค่ขยับนิ้วเท่านั้น?
หลังจากฟังคำอธิบายของเซียร์ย่า ลุงอาดริและคนอื่น ๆ ก็อดไม่ได้ที่จะสูดอากาศเย็น ๆ ด้วยสีหน้าตกตะลึง
ในสายตาของพวกเขาความแข็งแกร่งของฟรีสเซอร์นั้นถือว่าไม่มีใครเทียบได้อยู่แล้วแต่ตอนนี้เทพบิลส์ได้ปรากฏตัวออกมาโดยไม่คาดคิดผู้ที่สามารถสังหารฟรีสเซอร์ได้อย่างง่ายดายแม้ว่าเขาจะแข็งแกร่งขึ้นเป็นพันหรือหมื่นเท่าก็ตาม!
โอ้…นี่พวกเราตามไม่ทันหรือโลกหมุนเร็วเกินไปกันนะ
“ เทพแห่งการทำลายล้างบิลส์ไม่ควรเป็นปีศาจแล้วทำไมคุณยังกังวลว่าเขาจะทำลายดาวเบจีต้าล่ะ?” อนาสตาเซียถามซึ่งเป็นสิ่งที่ทุกคนสงสัยเช่นกัน
เซียร์ย่าส่ายหัว:“ แม้ว่าเทพแห่งการทำลายล้างบิลส์จะเป็นเทพเจ้า แต่เขาก็เป็นเทพเจ้าที่รับผิดชอบต่อการทำลายล้างเท่านั้นหน้าที่ของเขาคือกำจัดใครบางคนที่ทำให้เขาไม่มีความสุขและเขาจะทำลายดาวทั้งใบอย่างไร้ความปราณี”
เทพแห่งการทำลายล้างบิลส์เป็นเทพเจ้าที่ไม่แน่นอน!
หลังจากฟังคำอธิบายของเซียร์ย่าทุกคนก็พูดไม่ออกทันทีที่เซียร์ย่าพูดการอยู่ที่ดาวเบจีต้านั้นอันตรายมาก! หากมีโอกาสใดก็ตามที่เทพแห่งการทำลายล้างไม่พอใจทุกคนจะต้องตาย!
ในความเป็นจริงอาจกล่าวได้ว่าในขณะที่ลุงอาดริและพลังของคนอื่น ๆ มีมากกว่า 10,000 BP พวกเขาก็สามารถใช้ชีวิตได้อย่างสะดวกสบายทุกที่ในจักรวาลท้ายที่สุดแล้วเทพแห่งการทำลายล้างบิลส์นั้นมันเป็นบัค(ผิดปกติ)
“ ตอนนี้ลุงสามารถมีชีวิตอยู่บนดาวที่รกร้างได้เท่านั้นและถ้าดาวเบจีต้าไม่ถูกทำลายหลังจากนั้นไม่กี่วันเราก็สามารถกลับไปได้ในเวลานั้นเทพแห่งการทำลายล้างบิลส์ก็น่าจะไปแล้ว”
“ เอาล่ะเราคงทำได้แค่นั้น!”
ลุงอาดริพยักหน้าอย่างไม่เต็มใจพวกเขาทำอะไรได้? ตอนนี้พวกเขายังทำอะไรไม่ถูกกับสถานการณ์อยู่เลย
…
ดาวเบจีต้า
บิลส์เดินเล่นสบาย ๆ บนถนนนอกเหนือจากการทำลายล้างและการนอนหลับสิ่งที่เขาชอบทำหลังตื่นนอนคือมองหาอาหารอร่อย ๆ ในครั้งนี้เขาแอบลงมายังโลกมนุษย์โดยปกปิดจากวิสและจากนั้นก็มาถึงกาแล็กซี่ทางช้างเผือก หากบังเอิญไปเห็นดาวเคราะห์ที่รกหูรกตาเขาก็จะจุดดอกไม้ไฟที่สวยงามที่สุดในจักรวาลจนในที่สุดก็มาถึงดาวเบจีต้า
ในที่สุดเขาก็ได้กินอาหารที่อร่อยไม่อย่างงั้นเขาคงทนไม่ไหวและทำลายดาวเคราะห์อีกครั้ง เมื่อสักครู่ที่ผ่านมาเขาได้พบกับชาวไซย่าที่เขาพบว่าน่าสนใจและได้รับอาหารอร่อยๆจากเขา ‘นิดนึง’ บิลส์สามารถสาบานได้เลยว่าเขาไม่ได้กินอาหารอันโอชะเช่นนี้มานานมากแล้วนับเป็น… 100 ล้านปีหรือ 300 ล้านปีที่เขากินอาหารอร่อยๆเช่นนี้ครั้งสุดท้าย
“ อา..มันช่างเป็นรสชาติที่ยอดเยี่ยมจริงๆ!”
เมื่อเลียลิ้นของเขาเขายังรู้สึกได้ถึงรสชาติของอาหารที่หลงเหลืออยู่ในปาก บิลส์หวังว่าเขาจะได้กินมากกว่านี้
ตอนนี้บิลส์กำลังเดินเล่นบนถนนโดยใช้มือทั้ง 2 ข้างไพล่หลังและจู่ๆก็มีแสงจ้าสว่างวาบขึ้นมาในหัวของเขา
“ ถ้าเจ้าหนูชาวไซย่านั้นมีอาหารอร่อยๆตั้งเยอะมาให้ฉัน ดังนั้นผู้ปกครองของดาวนี้จะต้องมีอาหารอร่อยๆให้กับข้าแน่นอน!” หลังจากคิดอยู่ครู่หนึ่งดูเหมือนว่าบิลส์จะพบเป้าหมายแล้ว
“ เรามาค้นหาพระราชวังของดาวดวงนี้ก่อนดีกว่ามันน่าจะมีอะไรอร่อย ๆ ให้กินมากกว่านี้!”
พูดจบบิลส์ก็ค่อยๆทะยานขึ้นไปบนท้องฟ้าและดวงตาสีทองของเขาก็เป็นประกายด้วยแสงจ้าก่อนที่เขาจะมุ่งหน้าไปยังทิศทางของพระราชวังในพริบตา
…
ในช่องว่างของมิติอื่น
พื้นหลังเป็นถนนคดเคี้ยวเหมือนงูยาวบนพื้นที่ว่างเปล่ากว้างใหญ่ซึ่งแผ่ขยายไปด้วยกลิ่นอายอันเงียบสงบและท้องฟ้าสีครามเต็มไปด้วยเมฆสีเหลืองอ่อน
ด้านล่างมีดาวเคราะห์ขนาดเล็กมากซึ่งเป็นที่อยู่อาศัยของไคเหนือซึ่งเป็นผู้ดูแลพื้นที่ทางเหนือทั้งหมด
ดาวเคราะห์ของไคเหนือ
ไคเหนือกำลังนอนเอนกายอยู่บนสนามหญ้าอย่างประหม่าร่างกายของเขาเหมือนมดบนกระทะร้อนและริมฝีปากสีขาวซีดของเขาสั่นเล็กน้อย
“ ไอ้หยาา…ท่านบิลส์ได้ปรากฏตัวบนดาวเบจีต้าและหากบังเอิญว่ากลุ่มชาวไซย่าทำให้ท่านบิลส์โกรธขึ้นมา… พื้นที่ทางเหนือของข้าก็จะต้องประสบกับหายนะอีกครั้ง “
ไคเหนือตื่นตระหนกมาก เมื่อเขานึกถึงว่าดาวของเขาในอดีตนั้นใหญ่ขนาดไหน แต่เพราะใครบางคนบนดาวทำให้เทพแห่งการทำลายล้างบิลส์โกรธเขาจึงทำลายดาวแตกเป็นเสี่ยง ๆ จนมันมีขนาดเล็กเท่านนี้
‘คราวนี้ขอล่ะอย่ามีใครทำให้ท่านบิลส์โกรธเลย’ ไคเหนือพนมมืออธิษฐานไม่หยุด เขาไม่ต้องการให้ดาวเคราะห์ดวงเล็กของเขาถูกทำลายอีกครั้งถ้าเขาไม่มีที่อยู่ถ้ามันเกิดขึ้น
ชื่อเสียงของเขาตลอดชีวิตของแกรนด์ไคเหนือจะถูกทำลายอย่างสมบูรณ์เมื่อใดก็ตามที่เขาได้พบกับราชาไคคนอื่นเขาจะมองหน้าพวกเขาไม่ติดเลย
ร่างอ้วน ๆ ของไคเหนือยังคงเอนตัวอยู่เหนือพื้นสังเกตสถานการณ์ของดาวเบจีต้าอย่างระมัดระวัง ทันใดนั้นสายตาที่เย็นเฉียบมองไปจากทิศทางของดาวเบจีต้าตรงที่ดวงตาของเขาแววตาที่หนาวเหน็บแทรกซึมเข้าไปในจิตวิญญาณของเขาในทันที…
“ อา” ไคเหนือตะโกนร่างของเขากระเด้งขึ้นในขณะที่ใบหน้าของเขาแสดงสีหน้าหวาดกลัว
“ เชี่ยแล้ว… ชิบก๋ายแล้วข้าถูกเจอโดยท่านบิลส์ข้าหวังว่าท่านบิลส์จะใจกว้างและไม่มาที่นี่อีก!”
ใบหน้าของไคเหนือซีดเผือดและทั้งร่างของเขาสั่น ไคเหนือวิ่งวนเป็นวงกลมก่อนจะซ่อนตัวอยู่ในบ้านหลังเล็กของเขาบนดาวใบนี้ “ ข้าสาบานว่าข้าจะไม่สังเกตโลกมนุษย์อีกจนกว่าท่านบิลส์จะออกจากพื้นที่ทางเหนือ”
