View Finder เทครักกำกับใจ ตอนที่ 1-4

ตอนที่ 1-4 ความผิดพลาด (Miss-Take)

รอเวลาสักพักจนกว่าเจฮุนจะหยุดพูดอธิบายอะไรยืดยาว ให้พวกเขาลืมเรื่องที่เคยคุยกันอีกนิดหนึ่ง
เมื่อได้ยินเสียงแก้วชนกันประมาณสามครั้งได้ เขาปล่อยแขนที่เคยกอดอกมาจับสายสะพายกระเป๋าแล้วเดินไปยังทางเข้าที่ไม่ไกลนัก แทฮยอนมองเห็นฝั่งนั้นอย่างชัดเจน
จากนั้นก็ตัดสินใจก้าวเท้าเข้าห้องไป
“สวัสดีครับ”
ผู้ชายคนนั้นยังยิ้มเหมือนเดิม การยิ้มสำหรับอีกฝ่ายคงไม่ใช่เรื่องยากอะไร ไม่ว่าจะเป็นสถานการณ์ไหนหรืออยู่ต่อหน้าใคร
สายตาของทั้งคู่สบกันพร้อมๆ ลางสังหรณ์ว่า มันเป็นการพบกันที่คงไม่มีเรื่องดีๆ อะไรต่อพวกเขาทั้งสองคน
“อ้อ มาตั้งแต่เมื่อไหร่ ผู้กำกับแพค”
“อืม เมื่อกี้นี้เอง”
แทฮยอนโกหกโดยไม่ได้กะพริบตาสักนิด เขายิ้มรับและนั่งลงข้างๆ เจฮุน จนกระทั่งตอนนี้อีกคนที่เหลือก็ไม่ได้พูดอะไรออกมาสักคำ ผู้ชายคนนั้นกำลังมองมาที่เขา แน่นอนว่าคงสงสัยไม่น้อยกับบุคคลที่โผล่เข้ามาใหม่ ยิ่งไปกว่านั้น ถ้าหากเขาคนนั้นโด่งดังขนาดที่ว่าไม่มีใครในวงการไม่รู้จัก ก็ยิ่งไม่มีอะไรจะพูด
เป็นแทฮยอนที่หันไปสบตาและยื่นมือไปทักทายก่อน
“แพคแทฮยอนครับ คุณนักแสดงยุน”
มันคือมือที่ต้องยื่นมาจับไม่ว่าจะเป็นเรื่องดีหรือไม่ดีอยู่แล้วเพราะมันเป็นวิถีทางสังคม แม้ภายในใจจะรู้สึกสะอิดสะเอียนก็ตาม
ผู้ชายคนนั้นก็จับมือทักทายเขา อุณหภูมิของฝ่ายตรงข้ามเต็มไปด้วยพลังและร้อนกว่าที่คิดไว้
“…จับเบาๆ ก็ได้ครับ เดี๋ยวมือจะหักเอา”
หลังจากนั้นอีกฝ่ายก็จับมือแทฮยอนแรงขึ้นกว่าเดิม ราวกับเล่นสงครามประสาท
“เสแสร้งเก่งนะครับ ยังไงก็ยินดีที่ได้พบครับ”
แทฮยอนเผยยิ้มออกมาอย่างอ่อนหวานก่อนจะปล่อยมือออก เขาไม่ได้อยากจะสู้สงครามประสาทอะไรอยู่แล้ว
“ฮ่าๆ…ทั้งสองคนเพิ่งเคยเจอกันครั้งแรกใช่ไหม”
“เคยเห็นในทีวีจนเบื่อแล้วล่ะ เป็นบุคคลที่ยอดเยี่ยมมากเลย”
คิดไปเองไหมนะว่าคำพูดของแทฮยอนเหมือนมีเสี้ยนหนามฝังเข้าไปเรื่อยๆ
“เหรอครับ น่าทึ่งไปเลย แต่ผมว่าผมไม่ค่อยได้ถ่ายอะไรในทีวีเท่าไหร่นะ”
“อา…งั้นนิตยสารหรือเปล่านะ คงเคยให้สัมภาษณ์ใช่ไหมครับ คุณนักแสดง”
แทฮยอนพูดจบก็ทำท่าเป็นไม่รู้ไม่ชี้แล้วก้มลงไปดูเมนูอาหาร ถึงจะมีกับแกล้มจำนวนมากจนขาโต๊ะแทบหักแล้ว แต่เขาต้องการอะไรสักอย่างมาปิดบังตัวเองเพราะรู้สึกเหมือนจะเป็นบ้ากับสายตาที่มองตรงมา
“ฮืม…เอาอะไรดี ชวนมาดื่มนี่นา…อืม อะไรดีนะ กินอย่างอื่นไหม ผู้กำกับแพค”
“กินอะไรก็กินเถอะ ที่นี่ไม่ใช่ที่ที่จะนั่งได้นานๆ ซะหน่อย”
ไม่ได้มาคุยเรื่องงานแล้วก็ไม่ได้มีความประทับใจซึ่งกันและกันอีกต่างหาก ไม่จำเป็นต้องอยู่ด้วยกันนานหรอก แน่นอนว่าตอนแรกเขาไม่มีทางอื่นนอกจากนั่งลง แต่จนถึงตอนนี้การได้พบท็อปสตาร์ผู้เลิศเลอตัวจริงสักครั้ง ก็ไม่ใช่ความโลภที่มากมายอะไรด้วย
เดี๋ยวต้องกลับไปเล่ารายละเอียดว่าด้วยเรื่อง ’การต้อนรับของยุนจองโอ’ ให้พวกสตาฟที่รอคอยการพบเจอในวันนี้มากกว่าตัวเขาเองฟังอีก
ถึงความจริงแล้วมันไม่น่าสบอารมณ์เลยก็ตาม นิสัยที่เกลียดความพ่ายแพ้ของเขาก็เป็นปัญหาแบบนี้แหละ
“โอ๊ะ…แป๊บนึงนะ พ่อโทรมา”
อยู่ดีๆ เจฮุนถือโทรศัพท์แล้วลุกพรวดออกไปอย่างรวดเร็ว ไม่รู้ว่าทำไมถึงไม่ได้รู้สึกดีขึ้นเลย แต่เขาก็คว้าตัวคนที่กำลังเดินออกไปกลับมานั่งไม่ได้อยู่ดี แทฮยอนถอนหายใจเล็กๆ
“ถอนหายใจจนพื้นจะถล่มแล้วครับ”
คงจะไม่ได้ถอนหายใจเล็กๆ อย่างที่ตัวเองคิด สายตาที่มองมาไม่ได้ดูเย็นชาเหมือนเมื่อครู่ แล้วก็ดูไม่มีความคิดจะแสดงออกมาแบบนั้น
“เหนื่อยนิดหน่อยครับ เพิ่งเจอกันครั้งแรก แต่ความประทับใจก็ดูจะไม่ค่อยดีเท่าไหร่นะครับ”
“ก็ไม่ดีแน่สิครับ”
“ใช่ไหมครับ คิดเหมือนผมเลย สักแก้วไหมครับ”
แทฮยอนปรับตัวได้เร็วมาก ความรู้สึกเป็นเรื่องจำเป็นสำหรับชายหนุ่ใที่รู้ตัวว่าตัวเองเป็นเกย์ตั้งแต่วัยมัธยมมาได้เกือบยี่สิบปีแล้ว หากรู้สึกได้เร็วก็จะปรับตัวได้เร็วขึ้น อีกฝ่ายชอบหรือไม่ชอบอะไร หากนั่งอยู่ด้วยกันเพียงแค่สามนาที ก็พอจะเข้าใจตัวตนได้คร่าวๆ แล้ว หลังจากนี้ก็ไม่ใช่เรื่องยากอะไรกับการหาบทสนทนามาพูดคุย
“ผมก็ต้องให้คุณอีกสักแก้วเหมือนกันสิครับ”
“อ่า…เรื่องเหล้าผมไม่ค่อย…”
ถ้าดื่มเหล้าเข้าไปมันต้องเกิดเรื่องไม่ดีขึ้นแน่ๆ ประสบการณ์เมื่อนานมาแล้วทำให้แทฮยอนรู้ว่าต้องปฏิเสธคำเชิญชวนของอีกฝ่าย
“หรือว่า…คุณคออ่อนใช่ไหมครับ ในบรรดาผู้กำกับคุณก็ดังในฐานะมือใหม่หัดดื่มนี่ครับ”
แบบนี้นี่มัน… ช้าไปแล้วหนึ่งก้าว
“รู้เรื่องเกี่ยวกับผมด้วยเหรอ เกินคาดมากเลยครับ”
“เพราะดังในหลายๆ ทางด้วยหีือเปล่าครับ”
คิ้วขวาของแทฮยอนเลิกขึ้นอย่างควบคุมไม่ได้ ดูเหมือนอีกคนตั้งใจจะพูดถึงอะไรบางอย่างที่โด่งดัง และเก่งจริงๆ ที่อดทนได้ ความรู้สึกแย่มันขัดขวางการยั่วยุเอาไว้
ตามที่พูด นิสัยของแทยฮยอน เกย์ผู้ ‘โด่งดัง’ ไม่ได้ถูกบันทึกไว้แค่ที่บนเว็บไซต์ที่มีประวัติอย่างเป็นทางการเท่านั้น แต่มันเป็นเรื่องที่ใครๆ ก็รู้กันทั้งนั้น ถ้าหากว่าเป็นคนในวงการ
แม้จะไม่ได้คาดคิด แต่ก็รู้สึกแตกต่างที่ผู้ชายตรงหน้าก็รู้เรื่องนี้ด้วย ถึงส่วนมากจะรู้กัน แต่ถ้าเปรียบเทียบกับคนที่ทำเป็นไม่รู้เรื่องแล้ว มันก็เป็นอากัปกิริยาที่ดูมั่นใจมากเลยทีเดียว
ต่อให้เป็นอย่างนั้นเขาก็จะเงียบปากไว้ ยังไงหลังจากวันนี้เขาคงไม่เผชิญหน้ากับผู้ชายคนนี้อีกแล้ว น้ำหนักของสิ่งที่ตัวเองได้ประกาศไปอย่างเป็นทางการกับเสียงซุบซิบที่มาจากขี้ปากคนอื่นมันต่างกัน ถึงจะโด่งดังในเรื่องนี้ แต่ก็ไม่ได้บอกกับใครไปทั่วว่าตัวเองเป็นเกย์เลยเสียทีเดียว
“เป็นคำชมที่น่าอายจังเลยครับ หมายถึงเรื่องโด่งดังข้างๆ ชื่อคุณจองโอที่ยังเอาออกไม่ได้ใช่ไหมครับ”
“อ่า อันนั้นมัน…”
“ถ้าเสิร์ชชื่อดู ยังมีคำว่ายาเสพติดขึ้นอยู่ข้างๆ ชื่ออยู่เลยนี่ครับ”
ปัญหาใหญ่เลยคือนิสัยนี่แหละ นิสัยที่ตัวเขาเองก็ยังไม่ชอบก็คือการพูดจาหาเรื่องอยู่ตลอดเวลา แทฮยอนยิ้มอย่างภาคภูมิใจ ในขณะเดียวกัน สีหน้าของฝ่ายตรงข้ามเริ่มเคร่งเครียดกว่าก่อนหน้านี้นิดนึงแล้ว ถึงจะไม่ได้แสดงท่าทีลำบาก แต่ก็คงเป็นเรื่องยากที่จะไม่ตอบโต้กับคำพูดยั่วโมโหที่ปะทะเข้ามา
มือที่เคยถือแก้วสแตนเลสตรงดิ่งเข้ามาหาแทฮยอน เขายอมรับแล้วว่าการเจอกันในวันนี้มันพังไปหมด ถ้าเจฮุนมาถึงเมื่อไหร่เขาสัญญาเลยว่าจะลุกออกจากที่ทันที

View Finder เทครักกำกับใจ

View Finder เทครักกำกับใจ

View Finder เทครักกำกับใจ
Score 7.8
Status: Ongoing
อ่านView Finder เทครักกำกับใจเรื่องย่อ เมื่อสถานะทางการเงินเข้าสู่ทางตัน แพคแทฮยอน ผู้กำกับหนังสุดอินดี้จึงถูกบังคับให้ต้องทำภาพยนตร์เรื่องใหม่ให้แมสและประสบความสำเร็จให้ได้ ด้วยการแนะนำ(กึ่งบังคับ)จากเพื่อนสนิท เขาจึงตัดสินใจร่วมงานกับ ยุนจองโอ นักแสดงระดับท็อปของประเทศ ที่แม้จะถูกพักงานไปหนึ่งปีเพราะมีข่าวอื้อฉาว แต่ก็ไม่ทำให้ชื่อเสียงความโด่งดังของอีกฝ่ายลดลงเลยสักนิดเดียว ที่จริงความสัมพันธ์ของพวกเขาก็ควรจะเป็นแค่เพื่อนร่วมงานกันเท่านั้น แต่ทำไมไอ้ดาราหน้าอ่อนนี่ถึงตามตอแยเขาไม่หยุดเลยล่ะ!? เพราะได้ยินข่าวลือว่าเขาเป็นเกย์? เพราะอยากลองของแปลก? แต่ไม่ว่าจะด้วยเหตุผลอะไรก็ตาม…เขาจะไม่ยอมให้ความสัมพันธ์นี้เกิดขึ้นเด็ดขาด!

Comment

Options

not work with dark mode
Reset