[WN] Tsukushita Garina Uchi no Yome ni tsuite Dere temo ii ka? – ตอนที่ 61

หลังจากคุยกับทาคามิยะอยู่พักหนึ่งเสร็จแล้ว…ผมรีบตรงกลับอาพาร์ตเมนต์ทันทีด้วยความกระวนกระวายในใจมากกว่าที่เคย แล้วกดอินเตอร์คอมของประตูซึ่งปกติริโกะจะเป็นคนที่มาถึงห้องก่อนเสมอ และครั้งนี้ก็เช่นเคย เธอเปิดประตูออกมารับ

“ยินดีต้อนรับกลับค่ะ คุณมินาโตะ…”

“กลับมาแล้วครับ”

“….”

“….”

ความเงียบปกคลุม ผมอดไม่ได้ที่จะจ้องมองใบหน้าที่แสนน่ารักของริโกะอย่างเงียบๆในเวลานั้น

“อะ เอ่อ..คุณมินาโตะคะ..”

“อ๊ะ..ขอโทษครับ!”

“ไม่เป็นไรค่ะ ว่าแต่วันนี้คุณได้พูดถึงเกี่ยวอะไรบ้างคะ”

“อึม ผมได้แบบฟอร์มใบสมัครมาด้วย เดี๋ยวผมจะอธิบายรายละเอียดอีกทีหลังจากอาบน้ำเสร็จนะครับ”

“เปล่าค่ะ…ฉันหมายถึงตอนเลิกเรียน…”

“…..”

ผมจำสิ่งที่ทาคามิยะพูดได้ทันทีในตอนหลังเลิกเรียน จู่ๆ ใบหน้าของผมก็ร้อนผ่าวขึ้นอีกครั้ง เมื่อริโกะเห็นปฏิกิริยาของผมดังนั้น เธอเหมือนกำลังได้พบกับจุดจบของโลก…

แบบนี้หมายความว่ายังไง…!?

“คุณริโกะ ..”

ริโกะค่อยๆกัดริมฝีปากที่สั่นเทาของเธอเอาไว้แน่นต่อหน้าผมทันทีที่ผมถามออกไปว่าเป็นอะไร

“ฉันไม่อยากเชื่อเลยว่าฉันจะละลายใจมากขนาดนี้ตอนที่นึกถึงมัน….ฉันรู้แล้วว่าคุณมินาโตะกับคนนั้นเขา…เอ่อ”

“….”

“ฉันอยากจะเป็นผู้หญิงคนเดียวของคุณมินาโตะจริงๆ แต่ที่มันเป็นแบบนี้อาจเป็นเพราะฉันไม่สวยพอ ไม่เป็นไรค่ะ…ฉันยอมรับมันได้ ฉันยอมรับว่าฉันโดนโกง”

“คุณริโกะครับ คุณกำลังพูดถึงเรื่องอะไรอยู่…”

“ถึงอย่างนั้น คุณมินาโตะคะ..ถึงคุณมินาโตะจะไปหาผู้หญิงคนอื่น ยังไงฉันก็จะเป็นเด็กดีรอคุณอยู่ที่บ้านเสมอ เพราะงั้น…เพราะงั้นได้โปรดอย่าบอกว่าคุณกำลังอยากเลิกกับฉัน”

“…..”

น้ำตาของริโกะค่อยๆไหลออกมาจากดวงตาสีคาราเมลของเธอ แล้ววิ่งเขามากอดผมจากข้างหน้าอย่างกระทันหัน และเริ่มร้องไห้โฮออกมา

=====

ผมใช้เวลาเกือบสามสิบนาทีในการเคลียร์ความเข้าใจผิดของริโกะ ในที่สุดผมก็รู้แล้วว่าเธอได้ออกมาเดินตามหาผมระหว่างทางกลับมาจากซูเปอร์มาร์เก็ต แล้วก็บังเอิญเห็นผมกับทาคามิยะยืนคุยกันอย่างลับๆล่อๆกันสองคน ผมไม่รู้ว่าตอนนั้นเธอใช้จินตนาการแบบไหนในการที่คิดว่าผมมีผู้หญิงคนอื่นนอกจากเธอ

“ผมขอโทษจริงๆครับ ที่ทำให้คุณเข้าใจผิด แต่ไม่มีทางแน่นอนครับที่ผมจะนอกใจคุณ”

“อึม .ฉันก็ขอโทษเหมือนกันค่ะที่รีบร้อนเป็นคนติดสินใจแปลกประหลาดไปเอง…”

พลางริโกะเช็ดน้ำตาและมองมาด้วยผมด้วยดวงตาที่บวมแดงจากการร้องไห้ของเธอเมื่อครู่ แม้ว่ามันจะเป็นความเข้าใจผิด ผมไม่อยากเชื่อตัวเองเลยว่าจะทำให้เธอร้องไห้ออกมามากขนาดนี้

..แต่เธอได้พูดอะไรที่ไม่ควรพูดออกมาเมื่อกี้ ผมยอมรับไม่ได้ที่สุดกับการที่เธอจะยอมรับกับการที่เธอโดนโกงจากผู้หญิงคนอื่น

ผมขอสาบานต่อพระเจ้า ผมจะไม่มีวันทำแบบนั้นเด็ดขาด และไม่มีทางที่ผมจะมองผู้หญิงคนอื่นนอกจากริโกะอีกแล้ว

ตอนนี้ผมมีนางฟ้าที่วิเศษที่สุดในโลกเป็นภรรยาของผม อย่างไรก็ตาม ความคิดของเธอเช่นนี้ทำให้หัวใจของผมสั่นไหวไปตามสถานการณ์

ใช่…เมื่อริโกะได้สงบสติอารมณ์ของเธอแล้ว ตอนนี้ก็ถึงเวลาที่จะเคลียร์ความคิดของเธอว่าเธอรู้สึกอย่างไร….

เหตุผลที่อยู่ในความคิดของผมตอนนี้อยู่ในสภาวะที่ค่อนข้างกระสับกระส่าย สิ่งที่ผมจะถามเธอทันทีที่ผมกลับถึงบ้าน

“คุณริโกะครับ…คุณคงเข้าใจดีใช่มั้ยว่าผมไม่ได้คบกับผู้หญิงที่ชื่อทาคามิยะก่อนหน้านี้หรืออะไรทำนองนั้น…แต่ผมบอกได้ไหม…เกี่ยวกับสิ่งที่ผมตั้งใจกำลังจะบอกคุณ..”

“คะ..ค่ะ!”

ริโกะพยักหน้าเล็กน้อย พร้อมกับใบหน้าที่เข้าสู่สภาวะตึงเครียดอีกครั้ง

“มันเป็นเรื่องที่น่ากลัวหรืออะไรแบบนั้นรึเปล่าคะ..”

ผมไม่สามารถพูดอะไรต่อได้ หลังจากนั้นผมจึงเงียบไปครู่หนึ่ง..

“จริงๆแล้ว..ผมค่อนข้างประหม่านะครับ..ถ้าผมจะพูดออกไป..”

“…..ฉันจะถูกคุณมินาโตะเกลียดเหรอ..หรือว่าปฏิเสธ บะ..แบบนั้นฉันไม่เอาด้วยนะคะ..”

“ไม่ ไม่เด็ดขาดครับ เพราะวันนั้นจะไม่มีทางเกิดขึ้น อย่าร้องไห้อีกเลยนะครับ..ผมไม่รู้จะต้องทำยังไงต่อจริงๆ..”

“ไม่เกิดขึ้น ..จริงๆเหรอคะ…ค่อยยังชั่วแหะๆ..ถ้างั้น ฉันสามารถฟังสิ่งที่คุณบอกได้ทุกอย่างเลยค่ะ”

เธอยิ้มให้ผมด้วยใบหน้าแดงสดใสและบอกอย่างนั้น มันเป็นไปได้มั้ยที่เธอจะน่ารักแบบนี้เพียงเพราะผมบอกว่าผมจะไม่ทิ้งเธอ

มันเป็นความคิดที่ไม่เคยเกิดขึ้นกับผมมาก่อน และผมก็กลืนความคิดนั้น ความรู้สึกคาดหวังในตัวผมที่ก่อตัวขึ้นหลังจากได้ยินความจริงจากปากของทาคามิยะ

เรื่องราวทั้งหมดระหว่างความสัมพันธ์ของเราตั้งแต่เริ่มต้น….

“คุณริโกะครับ ตอนนี้ผมรู้เรื่องราวทั้งหมดแล้ว เรื่องราวที่เกิดขึ้นในระหว่างที่ผมไม่รู้จักคุณในสมัยมัธยมต้น”

“…..อึ๊ก!!”

จบ!!!!!!! ถ้าถามว่าหายไปไหน ก็นะ..ช่วยไม่ได้ คนมันอยากเล่นเกม~~~ ส่วนเนื้อเรื่อง ขอตัดจบไว้แบบนี้ก่อนน้าาาาาาา~~~